markva

490 Artikelen
482 Waanlinks
4.068 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Geef Leers nieuwe post

Gerd Leers (Wikimedia Commons/Sander Bakkes)

Burgemeester Gerd Leers nam gisteren afscheid van Maastricht. Waarom? Om het in voetbaltermen te zeggen: een schlemielige eigen goal. Leers wist veel voor zijn stad te bereiken en nam moeilijke beslissingen. Het woonwagenkamp Vinkenslag, waar nauwelijks belasting werd betaald, werd hard aangepakt. De subsidie aan het al jaren noodlijdende MVV werd eindelijk stopgezet. En een gedurfd drugsbeleid dat realistisch en haast progressief met het probleem omging: telen legaliseren en verkoop verplaatsen naar buiten de stad. Het is dan ook niet verrassend dat hij in 2004 tot beste burgemeester van Nederland werd verkozen. Een tegendraads politicus die er geen probleem mee had om tegen de landelijke CDA-top in te gaan, en zodoende een stapje omhoog naar Rotterdam wel kon vergeten.

In deze tijden van grote afstand tussen burger en politici gebeurde er gisteren iets wonderlijks. Burgers gingen uren in de rij staan om hem persoonlijk de hand te schudden. Op het stadhuis werd hij toegesproken onder toeziend oog van landelijke politici. Daarna volgde een “volksadieu” met duizenden aanwezigen waar men afscheid van hem nam als ware hij een held. En dat terwijl het vertrouwen in de politiek – zo blijkt uit vandaag gepresenteerd onderzoek van TNS/NIPO – historisch laag is. (Collega-politici op twitter zijn gematigd positief; voor sommigen zakt hij door het ijs omdat hij zijn wachtgeld zou hebben “veiliggesteld” in een besloten overleg met de fractievoorzitters.)

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Hoofddoekjes verbieden

De belangrijkste inzet voor de college-onderhandelingen in Almere en Den Haag na volgende week woensdag, […] is een verbod op hoofddoekjes in gemeentelijke instellingen en alle andere instellingen, stichtingen of verenigingen die ook maar een cent subsidie van de gemeente ontvangen. Dit geldt niet voor kruisjes en keppeltjes, want dat zijn symbolen van religies die behoren tot onze eigen cultuur en zijn niet zoals hoofddoekjes een teken van een onderdrukkende totalitaire ideologie.

Een dag nadat CU-leider Rouvoet een duidelijk statement maakt door niet te gaan staan voor homo-rechten laat ook de PVV zich weer van zijn meest discriminatoire kant zien. Tip voor een nieuwe verkiezingsposter: Christenfundi’s OK, moslims door de plee!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Plakoorlog

Dat overal in de stad PvdA-borden op de grond liggen heeft de partij aan zichzelf te danken. Ze zijn bevestigd met slechte plakstrips, waardoor ze bij een zuchtje wind al loslaten.

Leefbaar Rotterdam-kandidaat Dries Mosch ontkent eerst, maar later bewijzen foto’s dat hij PvdA-posters overplakt. De PvdA doet aangifte, er zou op grote schaal aan postersloop worden gedaan. Mosch probeert er nog een draai aan te geven:

Het was een ludieke actie en ik ben betrapt door de plakpolitie van de PvdA.

PvdA-campagneleider Richard Moti reageert fel:

Een beetje plakoorlog voeren is normaal, maar vijand LR gaat deze keer véél té vér. Dus: aanpakken die handel.

Ook elders blijken plakoorlogen te woeden. Onder de topics plakoorlog en posters wordt er druk getwitterd. Zo bericht Fatima Elik dat het CDA posters overplakt in Amsterdam-Oost, Ahmed Marcouch bericht dat de SP de posters van VVD overplakt. Harry van der Molen heeft de oplossing: in Leeuwarden wordt het plakken door de gemeente gedaan.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nieuwe strategie PVV: formatie of oppositie?

Potentiële bondgenoten van de PVV (foto:flickr/NewsPhoto!)

Gisteren liet PVV-fractievoorzitter Wilders weten dat hij bereid is tot compromissen. Om deel te kunnen nemen aan de regering wil hij water bij de wijn doen rond de thema’s immigratie en Islam. Tegelijkertijd stelt hij dat de AOW-leeftijd onbespreekbaar is. De logische vraag is: waarom zegt hij dit juist nu? Het klinkt als bereidheid om te regeren, maar is het dat ook echt?

Iedereen weet dat compromissen horen bij regeren. Maar zijn strategie was tot nu toe om geen millimeter toe te geven, wat een oorzaak is van zijn populariteit. Je kunt je afvragen of hij nu niet aan populariteit zal inboeten. Wellicht gokt Wilders erop dat het verlies aan stemmen bij het rechtlijnige deel van zijn achterban zal worden goedgemaakt door stemmen uit het VVD- en CDA-kamp. Zij wilden in deze interpretatie tot nu toe niet op hem stemmen, omdat hij toch de oppositie in zou gaan. Nu Wilders laat zien dat hij ook in praktijk bereid is tot regeren kan hij wellicht daar nieuwe stemmen aanboren.

Een andere motivatie, die de eerdere niet uitsluit, is dat het hem een mogelijkheid geeft om als “winnaar” de oppositie in te gaan. Wilders wilde immers wel, maar de andere partijen wilden niet. Dat genereert genoeg wrok bij de aanhang om het nog vier jaar uit te zingen. In BNN-today werd er gisteren op gewezen dat Wilders helemaal niet klaar is om te regeren. Hij heeft zijn schaarse goede kandidaten moeten opofferen aan de gemeenteraadsverkiezingen, en dankzij de mol van HP/De Tijd is bekend dat het talentenklasje een lachertje is. Na drie maanden training wisten zij nog niet wie de burgemeester van Almere is. Daarom zou Wilders eigenlijk nu al op de oppositie willen aansturen, en zijn partij de tijd geven zich te ontwikkelen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Wilders bereid tot deals

Ik kan niet met iedereen regeren. Maar als we alleen gaan roeptoeteren aan de zijkant en nooit bereid zijn concessies te doen, zullen we nooit regeren. Dan blijven we de eeuwige oppositiepartij en slinken we straks weer net zo hard als de SP. Dus daarom zijn we bereid deals te sluiten. Op één punt na: handen af van de AOW.

Een verrassende zet van de PVV: Wilders zegt bereid te zijn om compromissen te sluiten met andere partijen, ook op het gebied van immigratie en Islam. Nog verrassender: enige dealbreaker is de AOW.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verhagen overspeelt zijn hand

Politieke steun voor voortzetting van de missie in Uruzgan bestond allang niet meer bij Kamer, Kabinet en bevolking. Toch zet Verhagen zijn strategie stug door, en breekt zo indirect het Kabinet. Een hypothetische reconstructie van de machinaties van Verhagen, de enige echte sleutelfiguur in dit dossier.

Maxime Verhagen (Wikimedia Commons)

Begin 2007 wordt Maxime Verhagen Minister van Buitenlandse Zaken in Kabinet Balkenende IV. Kleine geste van Balkenende voor zijn trouwste adjudant. Carrièrejager Verhagen is eindelijk waar hij wil zijn: in het midden van de internationale politiek. Wellicht zit er ook nog een tussenstation als leider van het CDA in het verschiet, want de glans van Balkenende is al tanende. Met die ervaring op zak is een hoge post bij bijvoorbeeld de NAVO niet ondenkbaar. Klein probleem: om de Amerikanen te vriend te houden zal Nederland wel troepen moeten leveren in Afghanistan.

Nederland, als een van de eerste landen grootschalig actief in Afghanistan, zit namelijk niet te wachten op een eeuwige oorlog. De steun van de bevolking daalt gestaag sinds 2006. En niet alleen de PvdA, maar ook bijvoorbeeld de VVD gaat alleen akkoord met de eerste verlenging als het dan toch echt afgelopen is. Verhagen lijkt daar in 2007 nog omonwonden aan tegemoet te komen. Read my lips: in 2010 komt onze taskforce naar huis. Balkenende laat zich in gelijksoortige bewoordingen uit. Maar onderwijl praat Verhagen op Balkenende in. Als wij ooit nog op ontbijt willen worden uitgenodigd in het Witte Huis moeten we toch echt troepen leveren.

Verhagen weet bovendien dat een voor de hand liggende uitweg van de tegenstanders – een vervanger voor Nederland – in eerdere missies nooit geregeld werd en dat een land dan langer blijft zitten. Dat zal nu inderdaad ook het geval blijken. De NAVO verzuimt een vervanger te vinden.

Vorige Volgende