Karin van der Stoop

253 Artikelen
1 Waanlinks
1.459 Reacties
Achtergrond: zonsopgang Gaasperplas (eigen foto)
Tekstschrijver en nieuwsjunkie met een mening. Linksig vrouwtje, klein van stuk maar met een grote bek. Schrijft alsof haar leven ervan afhangt. Wat ook zo is.
Foto: stop_hand-1502026_1280_pixabay

Handhaving; zo moeilijk is het niet

COLUMN - De Consumentenbond heeft onderzoek gedaan naar de thuiszorg en doet schokkende conclusies. Niet alleen is de zorg onder de maat, maar de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) doet er niets aan. Dat eerste begrijp ik, want als je zaken aan de markt overlaat dan is er altijd het risico dat winst voor kwaliteit gaat. Wat overigens niet meteen wil zeggen dat elke ondernemer er zo in staat, maar vaak draait het daar wel op uit. Het tweede begrijp ik totaal niet. Handhaving; zo moeilijk is het niet.

Toen ik bij de Gemeente Amsterdam werkte, heb ik een tijdje de registratie gedaan van de correspondentie van de afdeling Kinderopvang. Deze afdeling is verantwoordelijk voor de handhaving op dat gebied, voor zowel kinderdagverblijven als voor gastouders. De GGD doet de inspectie en de gemeente de opvolging. Sinds de zaak Robert M. een zeer heet hangijzer en daar wordt dan ook stevig op ingezet. Ik kan je vertellen dat die handhaving er niet om liegt.

De criteria zijn hard en de inspectie wordt minutieus vastgelegd in het GGD-rapport. Dat gaat veel verder dan het vierogen-principe (altijd 2 medewerkers tegelijk aanwezig op een groep kinderen, die zowel de kinderen als elkaar in de gaten kunnen houden). De administratie moet helemaal op orde zijn, het personeel moet brandschoon zijn. Logische eisen. Maar ook de locatie moet aan keiharde voorwaarden voldoen; er wordt zo’n beetje gemeten tot op de vierkante centimeter of de verschillende ruimtes voor de verschillende doeleinden geschikt zijn. Kinderen moeten in principe in dezelfde groep blijven, gedoe met roosters van medewerkers mag geen enkele invloed hebben op de kinderen, enzovoort. Zoals ik al zei, de criteria zijn hard.

Closing Time | Duran Duran

In mijn eerste Closing Time vertelde ik waar ik fan van was als kind. Na de Dolly Dots en Doe Maar kwam Duran Duran. Nu ik het zo opschrijf blijkt dat ik al vroeg een liefde had voor alliteraties.

Toen ik een jaar of 13 was werd The Reflex een grote hit, met die geweldige clip waarbij het lijkt of het publiek overspoeld wordt door een plens water. Van de tekst begreep ik geen ruk (nog niet eigenlijk), maar dat mocht de pret niet drukken. Ik was op slag verliefd op Simon Le Bon, wat een gelukkie was, omdat Doe Maar datzelfde jaar uit elkaar ging en dit mijn liefdesverdriet daaromtrent een beetje dempte.

Foto: man_vrouw_vraagtekens_2814937_960_720_pixabay.com

Dé discussie

COLUMN - De discussie rond de uitspraken van minister Stef Blok loopt hoog op. Ik heb me er ook aardig over opgewonden en schreef dat van me af met dit artikel. Er zijn een paar dingen die me opvallen aan de argumenten van zijn medestanders.

Ten eerste dragen ze de hele tijd allerlei oorlogen en genocides aan. Maar daar zijn verschillende oorzaken voor geweest. Ordinaire landjepik en/of machthebbers die de schuld van economische problemen afschuiven op een bepaalde bevolkingsgroep. Religie zou je nog kunnen noemen, maar ik denk dat je die uiteindelijk wel kunt onderbrengen in een van die andere twee.

Het tweede argument in de discussie is dat genetische aspect. De mens zou van nature bang zijn voor vreemden, want dat is evolutionair logisch. Maar dat is hooguit de helft van het verhaal.

In NRC schrijft Lucas Brouwers: “Mensen binden zich gemakkelijker aan ‘vreemden’ dan elke andere diersoort en zodoende is de moderne mens een genetische hutspot.” Ook dat is evolutionair logisch, want samen sta je sterk. Bovendien voorkomt het inteelt. Als iedereen maar binnen zijn eigen stam was gebleven, waren we allang uitgestorven. Of tenminste niet zo geavanceerd geworden als we nu zijn.

Closing time | Doe Maar

Als nieuwbakken redactielid kennen jullie mij nog niet zo goed natuurlijk, behalve dan dat ik in de tot nu gepubliceerde stukken als gastredacteur best wel een mening heb. Maar er is meer! Ik heb ook een muzieksmaak, jawel. Die is in de loop van mijn leven alle kanten op geschoten. Het lijkt me wel een aardig idee om via Closing Time een inkijkje te geven in die ontwikkeling.

Het begon als klein meisje met de Dolly Dots. Nee, geen zorgen, daar zal ik je niet mee vervelen…hoewel ik het stiekem nog steeds best leuk vind, being my first love and all. Maar kleine meisjes-pop lijkt me niet aan jullie besteed.

Vorige