Karin van der Stoop

253 Artikelen
1 Waanlinks
1.459 Reacties
Achtergrond: zonsopgang Gaasperplas (eigen foto)
Tekstschrijver en nieuwsjunkie met een mening. Linksig vrouwtje, klein van stuk maar met een grote bek. Schrijft alsof haar leven ervan afhangt. Wat ook zo is.
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Fat shaming

COLUMN – Asha ten Broeke schreef een column over het eten van vlees met een sarcastische insteek. Het was een antwoord op een column van Elma Drayer, wat weer een reactie was op Roos Vonk en De Telegraaf over de gehaktballenhoax (links in het artikel van Elma).

Elma vond dat we de moraal buiten de discussie moeten houden. Wat natuurlijk nogal debiel is, laten we eerlijk zijn. De keuze voor vegetarisch of veganistisch eten is bij uitstek een morele keuze. Dat doe je omdat je tegen dierenleed in de bio-industrie bent, of omdat je het milieu wilt ontzien. Elma is zelf ook vegetarisch, maar waarom maakt ze niet duidelijk. Nou ja, misschien lust ze gewoon geen vlees, dat is de enige andere reden die ik kan bedenken. Maar voor het gros van de mensen is het een morele keuze.

Honden

“fat bitch” (bron: pixabay.com)

Dus Asha gaat daar even lekker op los, door voor te stellen dat we onze honden zouden moeten opeten. Heel verantwoord; ook huisdieren hebben een flinke ecologische footprint. Bovendien ben je ervan verzekerd dat het beest dat je eet een leuk leven heeft gehad, ervan uitgaande dat je daar zelf voor hebt gezorgd. Ze gaat nog even door, waarna ze de lezer geruststelt dat ze heus niet echt vindt dat we dit moeten doen, maar het idee als een spiegel bedoeld had; de selectieve verontwaardiging als het om dierenleed gaat is nogal hypocriet. En daar heeft ze helemaal gelijk in.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Brexit en Breunion Boys gefileerd door Russell Howard

Britse humor is wat mij betreft nog altijd het beste dat het VK te bieden heeft. Ik ben dan ook fan van Russell Howard. Hier gaat hij tekeer tegen de shitstorm die Brexit heet. Daardoor kwam ik erachter dat Nederland ook weer een schaamlap rijker is.

Ik had er wel íets van meegekregen; dat er een Amsterdamse boyband is die een liedje tegen Brexit had gemaakt, maar het was ook weer geen brekend nieuws dus ik had me er niet in verdiept. En terecht, want mijn hemel wat een trieste vertoning! En dan die uitspraak van initiatiefnemer Julia Veldman: “[…] Maar wij geloven dat een boyband het nucleaire wapen is onder de propaganda. Als dit niet werkt, dan werkt niets meer.” Really girl, get a grip! Russell maakt dan ook compleet gehakt van het nummer en de hemeltergende clip.

Foto: Vrouwe Justitia. Bron: pixabay.com

Naïef links trutje

COLUMN, OPINIE - Het Financieel Dagblad (FD) heeft de banden verbroken met freelance-journalist en voormalig Turkijecorrespondent Ans Boersma. Niet omdat er iets mis is met haar journalistieke werk, omdat ze onjuiste dingen heeft opgeschreven of anderszins (bewezen) niet integer heeft gehandeld. Nee, omdat ze een relatie heeft verzwegen.

Uitzetting

Mocht je onder een steen hebben gelegen de afgelopen tijd: Ans Boersma is Turkije uitgezet. In eerste instantie kreeg ze veel steun, omdat iedereen dacht dat het een ouderwets Turks staaltje inperking van de persvrijheid was. Van links tot rechts was iedereen het erover eens dat de Turkse ambassadeur een stevig standje verdiende. Altijd leuk. Tot het OM even later in het nieuws bracht dat ze person of interest is in een lopend onderzoek over “een verdenking ter zake van terrorisme tegen andere verdachten.” Die informatie hadden ze met Turkije gedeeld, waarna mevrouw zonder pardon het land werd uitgezet.

OM in de bocht

Boersma had hier zelf geen idee van, maar meldde na deze berichtgeving dat ze in het verleden een relatie heeft gehad met een Syrische vluchteling. Daar zou het volgens haar dan wel mee te maken hebben, en daar had ze gelijk in.

Let wel; er liep geen uitleveringsverzoek, ze is niet aangehouden en ook niet verhoord. Maar het OM vond het toch even nodig om een journalist aan te geven bij de Turkse autoriteiten, als iemand die banden heeft met een terroristische organisatie. Ik vind dat op zijn minst dubieus, maar gelukkig liep het goed voor haar af en is ze alleen maar op het vliegtuig naar Nederland gezet. En het gaat nu even niet over het OM, al kun je vast ook een heel artikel wijden aan de schandelijke wijze waarop zij soms Nederlanders in het buitenland in problemen brengt.

Closing Time | Frances – Don’t worry about me

Ik ben dol op sciencefiction, dus ik zat vandaag klaar voor de eerste aflevering van Roswell, New Mexico. Overigens een remake van een serie uit de jaren ’90, die ik toen ook verslond, maar waar ik weinig herinneringen aan heb, zoals dat gaat. Vooralsnog ben ik niet heel erg onder de indruk van het verhaal, maar wel van de muziek. Onder andere dit nummer van Frances komt voorbij. Daar was ik wel meteen van onder de indruk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De kat en de kraai

Ik ben gek op poezenfilmpjes sinds mijn laatste poezenkind is overleden. Noem het compensatie voor het verlies, maar bijna elke avond ga ik even kitty’s kijken op YouTube. En ik stuitte op dit bijzondere, onwaarschijnlijke verhaal. Het behoeft verder geen uitleg, kijk maar.

Closing Time | Charlotte Cardin – Dirty Dirty

Iets later dan gepland, maar hier alsnog een Closing Time.

Wegens Closing Time ben ik tegenwoordig vrij actief op zoek naar nieuwe muziek, dus ik klik op alles wat ik niet ken. Vaak is het niks, maar Charlotte Cardin vind ik echt een ontdekking. Ze doet me ontzettend denken aan Amy Winehouse. Maar echt meteen, je hoort dat edgy geluidje in de stem, het vibrato, maar ook de muziek en de tekst zijn helemaal Amy. Ik heb voor de zekerheid even gecheckt of het niet een cover is, maar nee. Of het haar bedoeling is of niet, maar als Amy-kloon is ze wat mij betreft geslaagd. En dat is helemaal niet erg, integendeel. Ik kijk erg uit naar de Nederlandse doorbraak van dit Canadese meisje.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

#De Laatste# – van Jack Wouterse

RECENSIE - Vorige week werd ik door mijn lief verrast met een avondje theater. Iets waar we allebei dol op zijn, maar wat we veel te weinig doen. We hebben niet in alles dezelfde smaak, maar hij kent me goed genoeg om te weten wat ik leuk vind. En ik vind Jack Wouterse leuk.

Ik heb nooit geweten dat hij begonnen is als clown, nog wel in het circus van Sjoukje Dijkstra, Nederlands enige echt succesvolle kunstrijdster. Van wie ik dan ook weer niet wist dat ze een circus had. Wat best vreemd is, want mijn moeder is altijd groot fan van haar geweest. Maar het gaat nu even over Jack Wouterse dus. Die zelf ook een circus begon, maar uiteindelijk als acteur furore maakte. Die grote lobbes met de prettige stem. Hij loopt inmiddels tegen de pensioenleeftijd aan en deze theatervoorstelling wordt aangekondigd als #DE LAATSTE#.

Het is een one-man-show in alle opzichten. “Ik doe gewoon alles zelf. Zelf schrijven, zelf decor maken, alles zelf, de hele mik. Dat heb ik altijd willen doen. Nog eenmaal alles uit de kast.” En dat doet hij.

Eigen foto KvdS

We zijn in het Zaantheater, wat een erg leuke locatie is. Met een mooie foyer, vriendelijk personeel en grappige wc’s: Op de deuren staan bekende artiesten afgebeeld in allerhande bizarre posities, echt leuk bedacht. Je komt meteen in de stemming, zeg maar.

Foto: https://pixabay.com/nl/engel-des-doods-kunst-gotisch-1875423/

Godsammelazarus

OPINIE - Er is al heel veel over gezegd, maar ik wil daar toch wat aan toevoegen. ‘Cause it just pisses me off! Had ik net een aardige lofzang gehouden op Echte Christenen, krijg je dit. Dat moest ik even verwerken, hoewel ik heus wel op de hoogte ben van het fundamentalisme van sommige orthodoxe gelovigen van christelijke huize. Zoals onder andere bij onze “vrinden” van de SGP. Fractievoorzitter Kees van der Staaij is dan ook niet geheel onverwacht medeondertekenaar van deze Nashville-verklaring.

Hannah Gadsby

Het gaat om een relatief kleine groep, wat voor de meeste van ons reden genoeg is om er onze schouders over op te halen. Maar ik moest meteen denken aan Hannah Gadsby met haar voorstelling Nanette (te zien op Netflix). Daarin vertelt zij over haar jeugd in een zeer christelijk milieu, waarin homoseksualiteit destijds door 97% van de mensen in haar omgeving als verdorven werd gezien. Zij groeide op met de notie dat ze er niet mocht zijn, dat ze een aberratie was, iets smerigs in de ogen van God en haar omgeving. Zij heeft haar hele leven zo’n beetje in de verdediging gezeten en compenseerde dat met humor. In haar indrukwekkende voorstelling gaf ze aan dat ze daar behoorlijk klaar mee was, en wilde stoppen met comedy, omdat ze zichzelf daarbij zo vernederde. Waarbij ze een mooie tegenstelling tussen nederigheid en vernedering neerzet. Ze is inmiddels teruggekomen op dat stoppen, omdat bleek dat heel veel mensen geraakt werden door haar verhaal, door het verdriet en de woede, hoewel met veel humor gebracht. Het zet je aan het denken. Want zíj wist door humor te overleven, maar hoeveel mensen kunnen dat niet? Hoeveel mensen worden agressief of depressief met alle gevolgen van dien?

Closing Time | Let me bring you songs from the wood

Het verbaast me een beetje dat een aantal usual suspects nog niet zijn langsgekomen in de Closing Time-serie over drugs. Dat moet ik toch even rechtzetten. Te beginnen met Jethro Tull. Voor wat betreft de oudjes wel een favoriet van mij persoonlijk, al vliegen ze soms ook wel een beetje uit de bocht. Veel van hun muziek is…behoorlijk apart, vaak wonderschoon maar soms ook een complete kakafonie… Maar die gekte maakt het juist zo interessant.

Foto: https://pixabay.com/nl/monument-standbeeld-2011140/

Echte Christenen

Geboeid volgde ik vorige week een live-blog op de site van de EO. De actiegroep We Gaan Ze Halen (WGZH), die de laatste tijd weer behoorlijk in de media is geweest, hield daar bij monde van Gert-Jan Kole een verslag bij, van hun reis naar Griekenland en weer terug. Het is een verslag van echte Christenen (met hoofdletter), die vanuit diepe overtuiging dit avontuur aangingen.

Lachen man

Ik moest actief op zoek naar dit verhaal, want de site wordt niet overal (bijna nergens) gelinkt in de berichtgeving. Die dan wel weer vrij overvloedig is, jammer genoeg meestal vrij negatief en bepaald niet feitelijk.

Ik heb me hier en daar een breuk gelachen over de artikelen en de reacties daarop. Staatssecretaris Harbers die, ongehinderd door enige kennis, riep dat het hier om mensensmokkel ging. Gretig overgenomen door verschillende media en reaguurders, die ook niet verder keken dan hun neus lang is. Het roze bruine riool, waar ik me uiteraard niet in heb begeven, maar waarvan ik de koppen van de artikelen door een zoekopdracht wel meekreeg, lachte zich op zijn beurt een hoedje (met veer). Omdat er maar 750 euro was opgehaald – via crowdfunding – voor de actie en ze dus vast niet konden gaan. Stonden die ff voor lul, toen de kolonne toch vertrok.

Foto: Bron: Eigen foto KvdS

Ff gezond en makkelijk (2) Paddenstoelenpasta

RECEPT - Wat, alweer vegetarisch? Yep. De bio-industrie is met de kerstdagen wel even genoeg gespekt en jij waarschijnlijk ook. Daarbij is dit echt een heel erg lekker gerecht, al weet ik niet of het ook verantwoord is qua calorieën en koolhydraten, want met die dingen hou ik me niet bezig (wat natuurlijk makkelijk genoeg is als je 48 kilo weegt). Maar de doorgewinterde diëter kan dit ongetwijfeld snel berekenen. Het is in elk geval niet zo moeilijk te maken, al moet je wel eerst weer even door dit verhaal heen bijten.

Dit gerecht heb ik voor 2 personen uitgeschreven, omdat voor meer de bereiding toch wel een gedoetje wordt. Paddenstoelen nemen in rauwe, gesneden toestand nogal veel ruimte in en die zul je in grotere hoeveelheden in fases moeten bakken. Dat is niet zo’n groot probleem natuurlijk. In dat geval zet je gewoon even een bord of schaal klaar waar je tijdelijk de gebakken champies in doet. Ze slinken zodanig dat je die naderhand weer bij hun nieuwgebakken broertjes kunt voegen. Ik gebruik zelf altijd wat gedroogde paddenstoelen voor extra smaak, maar dat heeft niet iedereen in huis en is ook niet echt nodig. Ik zou wel aanraden om tenminste (ook) kastanjechampignons te nemen, alleen de witte variant is wat mij betreft te flauw. Het lekkerste is een melange van verschillende kaboutervriendjes.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het kerstverhaal van De Vloer Op: De Zingevingsfabriek

RECENSIE - Weergaloos:

Heb je haar weer met de superlatieven. Ik zou natuurlijk ook kunnen schrijven over dingen die ik maar zo zo vind, maar dat zou nogal saai zijn. Sterker nog, ik zou er niet eens aan denken om over zo zo te schrijven. Not how my mind works. Nog sterker; zo werkt jouw hoofd ook niet. Iedereen slaat aan op uitersten. Dat gezegd hebbende; dit is misschien wel een aflevering van De Vloer Op die niet iedereen aanspreekt, laat staan grappig is.

Ik vermoed dat je zelf ervaring moet hebben met de GGZ, en/of een voorliefde voor dit programma, om te begrijpen hoe ongelooflijk goed dit in elkaar steekt. Deze aflevering was natuurlijk veel meer gescript dan anders. But I was blown away.

Het gaat over het leven, over de liefde en de climax slaat nergens op. En toch is het een weergaloos stukje theater.

Dit artikel verschijnt ook op hoevrouwendenken.nl

Vorige Volgende