Karin van der Stoop

Closing Time | Guilty pleasures: Billy Idol ft. Miley Cyrus – Rebel Yell

1 september 2019 , 16:00 , door Karin van der Stoop

Out of the blue kwam er vandaag zomaar een oud nummer in mijn hoofd. God weet waar ik ’t vandaan haal, ik heb ’t al jaren niet meer gehoord. Er zal ergens in mijn hersenen een associatie zijn ontstaan, gek dat je die soms gewoon niet herkent. Maar ik heb de best-off-cd wel in de kast staan; Billy Idol is een van mijn guilty pleasures. Lekkere punkrock-kitsch.

En blijkbaar rockt ie er nog lustig op los, hoewel hij inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd bijna heeft bereikt. Hij ziet er ook nog bijna precies hetzelfde uit als vroeger, met een paar kraaienpootjes meer, maar verder geen spat veranderd. Ik hou ervan! Ook de jongere generatie is er niet vies van. Deze live-versie van Rebel Yell met Miley Cyrus uit 2016 is heel niet onverdienstelijk.

Foto: Bron: pixabay.com

Balletles

1 september 2019 , 11:00 , door Karin van der Stoop

Na het denigrerende commentaar van Lara Spencer in Good Morning America (GMA), over de dansaspiraties van de kleine prins George, wiens lievelingsvak op school de balletles schijnt te zijn, ontplofte de social media van verontwaardiging. De hashtag #boysdancetoo werd al snel trending. En Trouw meldt: “Patricia Ward, de weduwe van danslegende Gene Kelly – u kent allemaal die scène uit ‘Singin’ in the Rain’ – schreef Lara een brief. ‘Gene zou er kapot van zijn geweest dat 61 jaar na zijn grensverleggende werk jongens die dansen nog steeds belachelijk worden gemaakt.’”

Het stereotype (schadelijke) beeld, dat ballet iets voor meisjes en homo’s is, is allang achterhaald. Ballet is topsport, misschien wel de aller moeilijkste die je kunt beoefenen. Je bent ook, behalve hopeloos ouderwets, nogal een kreng als je een jongetje belachelijk maakt omdat hij de balletles zo ontzettend leuk vindt.

De ludiekste reactie kwam van de beroemde choreograaf Travis Wall. Hij mobiliseerde binnen een dag een grote groep van 300 dansers, om een balletles van hem te volgen. Op Times Square, pal voor de studio van GMA. Om 7 uur ’s morgens, vlak voor de medewerkers arriveren om aan ’t werk te gaan, stond het plein vol met dansers en toeschouwers in alle soorten en maten. Nog voor de les over was, kwam een medewerker van GMA naar buiten om de menigte te vertellen dat Lara Spencer diezelfde ochtend nog in het programma haar welgemeende excuses zou aanbieden (iets wat ze overigens een dag na de gewraakte opmerking al op Instagram had gedaan).

Foto: Bron: eigen foto KvdS

Lekker vega: Venkel-peersalade

30 augustus 2019 , 11:00 , door Karin van der Stoop

RECEPT - Woehoe, de zomer is terug! Ik was al bijna weer aan de erwtensoep (niet vega, ik weet ‘t, maar wel een van mijn favorieten). Gelukkig laat de zon zich weer volop zien, en dan is het wat mij betreft saladetijd.

Venkel-peersalade

Deze venkel-peersalade is heerlijk en verfrissend. Voor de avondmaaltijd raad ik hem o.a. aan bij de paddenstoelenpasta, die smaken passen perfect bij elkaar. Maar ik eet hem ook graag bij de lunch, dan heb je die vitaminebom alvast maar binnen. Naast de bepalende ingrediënten kun je eindeloos variëren, de mijne is in elk geval nooit hetzelfde. Ik hou ’t zelf wel altijd bij witte of groene groentes, maar dat is een (esthetische) keuze. Qua smaak is er niets tegen tomaatjes of rode paprika bijvoorbeeld. Ik gebruik als topping altijd geroosterde pijnboompitten, maar de liefhebber kan er gerust ook kaas of croutons over gooien.

Dit is de variant die ik de laatste keer maakte:

Ingrediënten voor 2 personen

1 hele venkel
1 flinke peer, niet al te rijp
½ komkommer
½ bakje tuinkers
½ zakje gemengde rucolamelange
½ citroen
50 gr. pijnboompitten
2 eetlepels mayonaise
1 theelepel mosterd
1 theelepel gedroogde dille (dragon is ook lekker)
aangelengd met volle yoghurt naar smaak
(tip: ik gebruik in plaats van deze dressing ook vaak gewoon een half bakje selleriesalade)

Closing Time | The Highwomen – The Chain

29 augustus 2019 , 16:00 , door Karin van der Stoop

Girlpower! Wat een geweldige cover van The Chain van Fleetwood Mac is dit zeg. Vierstemmig. Met viool. En wat een heerlijk divers clubje ook, allemaal prachtig op hun eigen manier. Het plezier en de passie spatten gewoon van het beeld. Dat geldt trouwens net zo goed voor de mannen op de achtergrond. Wat is ’t toch mooi om te zien als muzikanten met elkaar iets tofs neerzetten.

Closing Time | George Ezra – Listen to the Man

20 augustus 2019 , 16:00 , door Karin van der Stoop

In Sargasso’s redactielokaal is de zomervakantie merkbaar. Daarom sluiten we tot eind augustus doordeweeks wat vroeger dan normaal De reactievelden en het SG-café blijven gewoon open.

Je verwacht ’t niet als je ‘m hoort zingen, maar George Ezra is nog maar een broekie. In de commentaren onder dit clipje zegt iemand treffend: “Ian McKellen matches George’s voice more than George”. En hier is ie zelfs nog maar 21 jaar. En als je Sir Ian McKellen weet te strikken voor een videoclip (een erg lollige trouwens), dan heb je ’t best wel gemaakt. Dus. Listen to the Man.

Closing Time | Barry White – Let the Music Play

18 augustus 2019 , 16:00 , door Karin van der Stoop

De zondag sluiten we af met Barry White met Let the Music Play. The long version. Gewoon, omdat ik in the mood ben.

No you pervert, it’s not about sex. Ik ben in een romantische bui. Terwijl ik dit schrijf moet ik nog even wachten op mijn geliefde, zoals dat soms gaat. En dat je dan hevige voorpret kan hebben, om de muziek die nog komen gaat. Je hart dat alvast zachtjes neuriet, vol verwachting van de apotheose die straks gaat plaatsvinden, als je je lief daadwerkelijk in je armen sluit. Ja, ik heb dat nog steeds na 4,5 jaar, dat is ’t voordeel van een latrelatie. En als ik ‘m zat ben schop ik ‘m gewoon de deur weer uit, of als ik bij hem ben neem ik zelf de kuierlatten. Daar doen we heel niet moeilijk over. We voelen vrij precies aan wanneer het genoeg is geweest. We zijn Parttime lovers (tututerude, ook best een aardig nummer trouwens) en dat bevalt prima. We maken onze eigen muziek, en we maken samen muziek. Let the music play on.

Cosing Time | George Michael – Tonight

17 augustus 2019 , 16:00 , door Karin van der Stoop

Een vaak vergeten nummer van mijn held George Michael, en een van mijn favorieten. De emotie druipt ervan af. Wanhoop, melancholie, verdriet en liefde en de hunkering naar even, gewoon éven rust in de tent. En ooh die melodie, die stem, ik krijg er kippenvel van. Deze zaterdag sluiten we af met het geweldige Tonight. Ook als je geen liefdesperikelen hebt, een nummer om op je playlist voor een romantische avond met je lief te zetten. Prachtig.

Closing Time | Lenny Kravitz – Low

16 augustus 2019 , 16:00 , door Karin van der Stoop

In Sargasso’s redactielokaal is de zomervakantie merkbaar. Daarom sluiten we in augustus ook doordeweeks om 16 uur. De reactievelden en het SG-café blijven gewoon open.

Vreemd dat we van dit recente album van Lenny Kravitz zo weinig hebben gehoord in Nederland. Zeg maar gerust niks. Als dit nummer Low een indicatie is voor de rest, dan is het een steengoed album. Fijne clip ook, simpel maar toch heel aantrekkelijk om naar te kijken. Wat een multi-talent is die man toch.

Foto: United States Forces Iraq (cc)

Orange is the New Black – The System is Fucked

14 augustus 2019 , 14:00 , door Karin van der Stoop

RECENSIE - Ik ben 7 afleveringen ver in het nieuwe en laatste seizoen van Orange is the New Black. Wat een geweldige serie is het toch, jammer dat het nu bijna echt is afgelopen. Vaak grappig, veel seks en toch zo hartverscheurend. Iedereen is vooral aan het overleven. De snoeiharde realiteit, in your face.

The system is fucked

Hoewel hoofdpersoon Piper inmiddels voorwaardelijk buiten de gevangenis leeft (terwijl haar vrouw Alex nog binnen zit), wordt ze niet in het minst geholpen om te resocialiseren. Ze moet dokken voor haar eigen reclasseringsambtenaar. Letterlijk; voor de drugstests die ze ondergaat, de bezoeken die ze zelf aflegt of onaangekondigd voor haar kiezen krijgt, en als ze dat niet kan betalen gaat ze terug de bak in.

Binnen in de gevangenis is het natuurlijk nog vele malen erger. Het private systeem in de VS is sowieso al geen feest, en in deze serie blijken de meeste cipiers corrupt. Iedereen die probeert er iets beters van te maken, wordt aan alle kanten tegengewerkt en uiteindelijk op een zijspoor gezet. Het levert een soms hoopvol, maar meestal triest beeld op. The system is fucked, en alle idealen worden vakkundig weg-gemanaged.

Hoe blind kun je zijn?

13 augustus 2019 , 14:00 , door Karin van der Stoop

OPINIE - Ik raak nog wel eens verwikkeld in discussies op verschillende fora. Vorige week ging het op Joop.nl over de klimaatcrisis die hongersnoden kan veroorzaken. Dan gaat het natuurlijk al snel over Afrika, en over ontwikkelingshulp. Er zijn nog steeds mensen die denken dat wij alleen maar geld in het continent pompen waar niets voor terugkomt. Terwijl mijn economieleraar 30 jaar geleden al doceerde dat er grote belangen achter zitten, waar de lokale bevolking niet per se van profiteert. Inmiddels weet ik dat dat zacht uitgedrukt was.

Hoe blind kun je zijn?

Het is een van mijn stokpaardjes geworden; ik heb ’t vaak over de roofbouw die op ontwikkelingslanden wordt gepleegd en de immense kapitaalvlucht die plaatsvindt. Van daar naar hier, welteverstaan. Ik kan behoorlijk fel worden als mensen dat glashard ontkennen, en ontwikkelingshulp als een “linkse hobby” bestempelen die in een bodemloze put verdwijnt. Het is gewoon niet waar. Bovendien is het een van de oorzaken van migratie, en ik word ronduit pissig als daarvan wordt weggekeken. Vooral omdat de lui die dat doen wél voor dichte grenzen pleiten, maar het vertikken om zelfs maar na te denken over hoe we die oorzaken kunnen wegnemen. Sterker nog, ik noemde een onderzoek van Tax Justice Network (aangehaald in een artikel van De Morgen), waaruit blijkt dat Afrikaanse landen jaarlijks naar schatting 80 miljard dollar (68,7 miljard euro) aan kapitaalvlucht verliezen. Het antwoord was stuitend: “Geeft dat rapport ook weer hoeveel van dat geld van Afrikanen zelf is die hun geld in het buitenland stallen? […]”. Hoe blind kun je zijn?

Closing Time – The Teskey Brothers

10 augustus 2019 , 16:00 , door Karin van der Stoop

Onlangs ontdekte ik The Teskey Brothers. Wat een toffe gasten, wat een geweldige muziek! In het AD worden ze zelfs de nazaten van Otis Redding genoemd. Blanke, Australische mannen, holy moly, wat een compliment. Maar ik vind het een terechte kwalificatie. Het nummer Crying Shame dat ik gekozen heb is een prachtig voorbeeld; soul to the bone.

Ik kende ze overigens al voor dit artikel uit de krant, anders had ik waarschijnlijk niet eens doorgeklikt. Het past volgens YouTube in mijn straatje, en dat klopt dus. Al moest ik er eerst wel een beetje aan wennen, hun nummers zijn soms een beetje vreemd. Moeilijk uit te leggen eigenlijk. Maar deze begrijpt iedereen denk ik. Gewoon lekkere soulmuziek, inderdaad in de traditie van Otis.

Foto: Screenshot Hanna Bervoets bij Zomergasten - credits VPRO

Recensie Zomergasten 2019 – Hanna Bervoets

5 augustus 2019 , 00:39 , door Karin van der Stoop

RECENSIE - Terwijl ik dit begin te schrijven wordt een fragment uit Jurassic Park getoond. Zeker niet mijn favoriete film, maar Hanna Bervoets was toen een jaar of 10, dus het is niet zo gek dat zij er toen helemaal idolaat van was. En nu vertelt ze er ook geëngageerd over; de special effects, maar ook over de fascinatie voor science fiction. Ze legt ook de link naar het verhaal van Frankenstein. Hoe de mens probeert in te grijpen in de natuur, en hoe dat verkeerd af kan lopen.

Het is een van de makkelijkere zaken die worden aangestipt. Holy moly, wat een uitzending. Ik ben een beetje verliefd geworden op Hanna. Ja sorry, dat is natuurlijk not done als je een recensie schrijft, maar dingen gebeuren nu eenmaal. Wat een interessante vrouw. Als schrijver heeft ze zich natuurlijk ook verdiept in van alles en nog wat.

Aan het begin van de uitzending werden we getrakteerd op een fragment uit Our Planet. Waarin een indrukwekkende scene te zien is van walrussen die, omdat hun habitat slinkt door klimaatverandering, samenklieken tot een enorme vleesberg. Die hakt er meteen in. Ik moet mezelf dwingen om te blijven kijken, als ze van de rotsen af donderen.