Jeroen Laemers

En bovendien geen enkel probleem met ordinaire corruptie:

Zo begripvol als de VVD-top aanvankelijk was jegens Verheijen, zo streng zijn de liberalen als het om bijstandgerechtigden gaat. De VVD wil als enige partij niets weten van aanpassing van de Fraudewet, de wet die tot hoge boetes leidt wanneer formulieren niet helemaal correct zijn ingevuld, vaak door schuld van de uitkeringsinstantie zelf.

Het is een klassiek voorbeeld van ‘neerwaartse jaloezie’: die uitkeringstrekkers hebben het veel te goed, vinden veel VVD’ers klaarblijkelijk, terwijl ze zich onbegrepen wanen in hun ijver om de ‘BV Nederland’ er weer bovenop te helpen.

Ik was het zelf allemaal alweer vergeten, maar Bas Heijne zet het nog even op een rijtje:

Toen Geert Wilders na de slachtpartij van Breivik in de slachtofferrol schoot twitterde Verheijen: „Waren we toch bijna vergeten dat HIJ natuurlijk grootste slachtoffer is van Breivik.” Excuses volgden. Vorig jaar verklaarde het Kamerlid dat wij meer te vrezen hebben van eurofielen dan van Europa-hatend extreemrechts. Opnieuw excuses: „Van suggesties als zou Guy Verhofstadt erger of gevaarlijker zijn dan Marine Le Pen neem ik nadrukkelijk afstand.”

Toen volgde de Venlose-affaire, door Elsevier aan het licht gebracht. Vastgoedman Piet van Pol, kompaan van de van corruptie verdachte Jos van Rey, kreeg ruim baan bij de bouw van een bioscoopcomplex, nadat hij een flink bedrag in de partijkas van Verheijen had gestort. Elsevier: „[Verheijen] zegt niets te weten van de bedragen die Van Pol voor VVD-campagnes betaalde, ook al had hij hem een bedelbrief gestuurd. Hij zegt dat hij als lijsttrekker geen tijd had na te gaan van wie het geld voor zijn campagne kwam. ‘Daarvoor moet je bij de campagneleider zijn’.” Op de vraag of Van Pol het destijds zo kan hebben opgevat dat hij moest betalen voor Verheijens campagne om in Venlo de bioscoop te mogen bouwen, zegt Verheijen: „Noem mij naïef, maar ik ben integer.”