Aldus nu.nl:
Het Openbaar Ministerie (OM) stelt dat er geen gronden zijn om de voorwaardelijke vrijlating uit of te stellen. Volgens Teeven is de conclusie van het OM uitgebreid onderbouwd en toegelicht.
Van wanneer is deze muziek precies? Van vroeger…
When music video’s used to be normal. There’s nobody stripping in this song.
Treffend commentaar.
On a personal note, Nirvana was de allereerste eigentijdse muziek die ik écht wat vond voorstellen. Daaruit valt ongetwijfeld af te leiden hoe oud ik ongeveer ben…
ELDERS - Eenieder die de huidige bezitsverhoudingen ter discussie wil stellen, heeft last van afgunst, zo wil de 1% ons graag doen geloven.
Vorige week maandag beschreef ik het breed gedeelde conservatieve gezichtspunt dat met name de armen moeten lijden en afzien om karakter te bouwen. Dat is voor hen de enige manier om er zowel financieel als moreel op vooruit te gaan. ‘Niet zeuren, maar poetsen,’ zeg maar.
Maar wat als de armen, of – vanuit het gezichtspunt van de allerrijksten – de 99%, hier geen genoegen mee neemt? Wat als de 99% vrij massaal tot de realisatie komt dat (extreme) rijkdom in veel gevallen het gevolg is van list en bedrog? Dat evidente wanprestatie wordt beloond met een gigantische salarisverhoging als een bewuste fuck you richting de belastingbetaler?
Dan zul je onvermijdelijk oproepen krijgen tot het verlagen van bankiersbonussen, van hogere belastingen op topinkomens en van meer toezicht op de financiële sector.
Dat is voor de 1% niet alleen lastig en kostbaar, maar – fundamenteler nog – het is tevens een aantasting van hun wereldbeeld, waarin succes en rijkdom het gevolg van verdienste zijn en waarin een gebrek daaraan een indicatie is van karakter- en zelfs zedeloosheid.
‘…en ze zijn erg, erg paraat,’ aldus de hoogste militaire bevelhebber van de NAVO.
Transnistrië zou het doelwit kunnen zijn.
In Nederland leven Marokkanen. En criminelen. Sommige criminelen zijn van Marokkaanse afkomst. Maar wat hebben die twee eigenlijk met elkaar te maken?
Marokkaanse criminelen bestaan niet. There. I said it.
Lees de rest hier.
Aardige metafoor van Bas Heijne:
Minder, minder, minder: de Haagse meute in het zaaltje van de PVV scandeerde de woorden voor hun leider afgelopen woensdag nog met alle enthousiasme van een bierhal-putsch, maar in Nederland brak in de dagen erna alvast het feest van de Bevrijding los. Ineens was niemand meer bang voor Geert Wilders. Het monster had zichzelf verslagen, enkel door zijn ware gezicht te laten zien. De beelden uit Den Haag waren dodelijk. De oorlog leek plotseling voorbij.
En iedereen, dat was een feestelijke ontdekking, had in het verzet gezeten. De vlag kon uit, maar er moesten eerst nog wat straatjes worden schoongeveegd.
Ook veel kiezers lijken te vinden dat Wilders een grens heeft overschreden:
Peil.nl schrijft het zetelverlies deels toe aan de omstreden uitspraken van partijleider Geert Wilders over Marokkanen afgelopen week op de avond van de gemeenteraadsverkiezingen en deels aan electorale bewegingen die verkiezingen zelf tot stand brengen.
We willen geen geld verdienen aan bedrijven die de nederzettingen verder versterken en uitbreiden. Maar we hebben wel geprobeerd het gesprek te voeren. En dat duurt meestal jaren.
Directeur Peter Borgdorff van pensioenfonds PGGM legt uit waarom het bedrijf bij zijn besluit blijft om zijn investeringen terug te trekken uit vijf Israëlische banken die zijn betrokken bij de bouw van de nederzettingen in bezet gebied.
Nieuws van een maand oud, inmiddels, maar misschien toch nog aardig om te delen: BUMA/Stemra heeft de omstreden embedtaks ingetrokken. Dit betekent dat websites voortaan geen betaalde licentie voor het embedden van muziekstreams hoeven aan te schaffen.
BUMA/Stemra kwam tot deze beslissing naar aanleiding van het recentelijk arrest van het EU-Hof, dat oordeelde dat het embedden van vrij beschikbare content geen inbreuk op het auteursrecht is:
De eigenaar van een website kan, zonder toestemming van de houders van het auteursrecht, via hyperlinks doorverwijzen naar beschermde werken die op een andere website vrij beschikbaar zijn”, meldt het Hof in een persverklaring.
Voor de muziekliefhebbers onder de Sargasso-lezers is dat goed nieuws.
Zo kan ik mijn favoriete nummer van mijn favoriete soulzanger delen:
Liever iets ruigers? Geen probleem!
Ik zou zeggen: deel je favoriete muziek in de comments.
OPINIE - Heleen Dupuis heeft moeite met de realiteit.
Afgelopen maandag verwees ik al eens naar dit interview in Trouw met VVD-Eerste Kamerlid en ethica Heleen Dupuis.
Ik wees toen onder andere op Dupuis’ misleidende stelling dat de middeninkomens ‘het hardst’ worden getroffen door de belastingheffing die noodzakelijk is om onze verzorgingsstaat te financieren. In werkelijkheid ligt in Nederland de belastingdruk voor alle inkomensdecielen immers rond de veertig procent.
Dit was echter niet de enige passage waar Dupuis de realiteit miskent. Dupuis:
Onlangs werd bekend dat 90 procent van de huishoudens enige vorm van subsidie geniet, van huurtoeslag tot gratis schoolboeken. Nederland is een van de rijkste landen ter wereld, maar tegelijk maakt zowat iedereen gebruik van sociale voorzieningen. Dat is voor mij een aanwijzing dat we het systeem verkeerd hebben ingericht.
Dupuis vindt daarom dat sociale voorzieningen uitsluitend voor ‘de allerzwaksten’, dat wil zeggen: ‘hooguit tien procent van de huishoudens’, beschikbaar zouden moeten zijn.
Maar misschien zijn we in Nederland juist zo rijk, omdat we de sociale voorzieningen zo breed beschikbaar maken. Onwaarschijnlijk? Niet echt, getuige dit artikel van Femke Roosma, waarin zij onder meer het volgende schrijft:
Walter Korpi en Joakim Palme publiceerden in 1998 een beroemd geworden artikel ‘The strategy of equality and the paradox of redistribution‘ in American Sociological Review. Zij laten zien dat landen die meer universele sociale voorzieningen hebben (voorzieningen voor alle burgers), zoals de Scandinavische landen, succesvoller zijn in het reduceren van armoede dan landen die hun verzorgingsstaat vooral richten op het helpen van de armen, zoals de Angelsaksische landen. Dit is bekend komen te staan als de Paradox of Redistribution: hoe meer uitkeringen en voorzieningen gericht worden op de armen, hoe kleiner de kans dat we armoede daadwerkelijk verminderen.
De koers is goed, maar mensen weten het niet te waarderen.
PvdA-leider Diederik Samsom reageert op de historische verkiezingsnederlaag van zijn partij bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2014.
Het is de schuld van de kiezer!
