Overzicht

Gastauteur

2.327 Artikelen
3 Waanlinks
25 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Grote gebouwen en de gemeentepolitiek

, door

De gemeenteraad van Arnhem heeft beslissingsangst. Daarom wil ze middels een referendum tot een besluit komen over de restauratie van de Eusebiuskerk in hartje binnenstad. Maar een referendum is hiervoor een totaal verkeerd middel, de gemeenteraad moet hier zelf over beslissen. Dat konden ze ook bij andere miljoenenprojecten. Een gastbijdrage van MB.  

De gemeenteraad van Arnhem komt er even niet uit. Ze staat voor een grote bezuinigingsopgave en wordt tegelijkertijd geconfronteerd met de restauratie van de Eusebiuskerk. Dit rijksmonument staat op het nogal toepasselijk genaamde Kerkplein, ingeklemd tussen de Broerenstraat en de Markt. De kerk vormt het centrum van het centrum. De eredienst wordt er al jaren niet meer georganiseerd. De kerk doet tegenwoordig dienst als ruimte voor allerlei bijeenkomsten: lezingen, tentoonstellingen en beurzen om er maar een paar te noemen.

Het gebouw is in zijn huidige verschijningsvorm een stokoude twintigste eeuwer. In de oorlog werd het zwaar verwoest – net als de rest van Arnhem. De wederopbouw van het gebouw bood Arnhemmers hoop en uitzicht op een nieuwe, rooskleurige toekomst. De naoorlogse restauratie vond echter plaats met minimale middelen. Het gevolg is dat er nu een nieuwe restauratie nodig is. En die is kostbaar – heel kostbaar. De restauratie gaat 80 miljoen euro kosten en het gerucht gaat dat alleen al de steiger, die de toren nu siert, meer dan een miljoen kost.

Foto: Jay Phagan (cc)

Kijklust en cameratoezicht

, door

Vrouwen zijn in de publieke ruimte onderwerp van kijklust. Niet door nafluitende mannen, maar door bewakingscamera’s. Dit is slechts een van de perverse gevolgen van cameratoezicht, stelt Karin Spaink. Het artikel is ook in Parool verschenen.

Onderzoek wijst steevast uit dat bewakingscamera’s criminaliteit niet doen afnemen. Dat we er niettemin zo dol zijn, is te wijten aan twee kapitale, elkaar tegensprekende denkfouten: enerzijds gaan we ervan uit dat mensen volkomen rationeel zijn, anderzijds dat ze zich niet aanpassen.

Geweld op straat is bij uitstek irrationeel: geen aanvaller of hooligan die eerst zijn pakkans berekent voordat-ie los gaat. Dieven zijn wél calculerend, maar geven hun stiel heus niet op vanwege camera’s. Ze zetten een muts of capuchon op, of verleggen hun werkterrein. (De stijging van gewelddadige overvallen in woonhuizen houdt rechtstreeks verband met de betere beveiliging van drukke straten, banken en winkels.)

Cameratoezicht heeft pluspunten. Wanneer mensen weten dat ergens bewakingscamera’s zijn, voelen ze zich vaak veiliger. En soms – hoewel minder vaak dan we denken – vergemakkelijken camerabeelden de opsporing. De vraag is wel of een illusie plus gering rendement de inzet van zoveel geld en menskracht legitimeert.

Dat prangt des te meer omdat cameratoezicht principiële nadelen heeft. Ons beeld van misdaad verschuift erdoor naar lijfelijke criminaliteit, naar spektakelmisdaad. Fraude, oplichting, omkoping, chantage, belastingontduiking – kortom: witteboordencriminaliteit – vang je niet met camera’s; zulke misdaden raken letterlijk uit ons zicht.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Daling gemiddeld olieverbruik, maar niet in Nederland

, door

Het gemiddelde olieverbruik neemt af, zegt blogger Hans Verbeek, maar niet in Nederland. in deze gastbijdrage.

Stuart Staniford laat op zijn blog Early Warning zien dat het aardolieverbruik per hoofd van de wereldbevolking sinds 1980 niet is toegenomen.

De gemiddelde mens gebruikt 4,5 vaten olie per jaar en dat is de laatste 25 jaar niet veranderd. Maar als je gaat kijken naar afzonderlijke landen, dan zie een ander beeld. In sommige landen daalt het olieverbruik sinds de jaren ’70.

In de VS piekte het olieverbruik tussen 1975 en 1980. In Duitsland rond 1980 en in Frankrijk en in Groot-Brittannië rond 1973. Al deze Westerse landen zijn al voorbij hun peak-olieverbruik.

Waarom daalt het aardolieverbruik al tientallen jaren? De energie-intensieve industrie is afgebouwd en verplaatst naar lagelonenlanden. Men is overgeschakeld op andere energiebronnen: aardgas, kernenergie, windenergie en biobrandstof. En men is zuiniger geworden. De auto’s zijn zuiniger geworden, vooral in de VS. En in de VS daalt ook het aantal gereden kilometers sinds 2007.

Saoedi-Arabië is de wereldkampioen aardolieverbruik. De gemiddelde Saoedi verbruikt bijna 40 vaten per jaar en dat stijgt nog altijd. Experts verwachten dat in 2030 Saoedi-Arabië niet meer kan voorzien in de eigen oliebehoefte en olie-importeur zal worden.

Foto: Enric Borràs (cc)

Media over Israël en Palestina: onvolledig en richting pro-Israël

, door

Zijn de Nederlandse media zoals NRC Handelsblad, Telegraaf en de Volkskrant vooringenomen in hun berichtgeving over het Israëlisch-Palestijnse conflict? In ieder geval zijn ze onvolledig en soms duidelijk pro-Israël. Dat blijkt uit een kwantitatieve analyse van de Nederlandse Nieuwsmonitor. Onderzoeker Joep Schaper legt uit.

Zijn de Nederlandse kranten ‘pro-Israëlisch’ of ‘pro-Palestijns’? Deze vraag dringt zich al snel op als het gaat over de media en het Israëlisch-Palestijns conflict. Voormalig NRC-redacteur Hans Moll beschuldigt in een zijn boek het NRC Handelsblad van een pro-Palestijnse vooringenomenheid. Onderzoek naar vooringenomendheid in een dergelijk complex conflict is lastig, want wat is objectief?

Verschillende aspecten in de berichtgeving over gebeurtenissen kunnen duiden op partijdigheid. Vooringenomenheid meten door middel van brongebruik is eenvoudig. Omdat het om twee partijen gaat en hoor en wederhoor in ieder artikel een basiswaarde is, is ongeacht de onderzoeksperiode en nieuwsgebeurtenis een verhouding van 50 procent voor de ene partij en 50 procent voor de andere partij het meest ‘eerlijk’.

Het meten van slachtofferschap is moeilijker. We hebben onderzocht welke krant in verhouding tot de andere kranten meer de ene partij als dader en de andere partij als slachtoffer beschouwt, maar in hoeverre dat terecht is of recht doet aan de situatie hangt van zienswijze van de lezer af. Om toch uitspraken over vooringenomendheid te kunnen doen, vergelijken we kranten met elkaar en met rapporten van de VN en Amnesty International.

Foto: copyright ok. Gecheckt 12-10-2022

Algemene Beschouwingen waren veel graden Thorbecke

, door

De verstoring van Wilders daargelaten, zagen de Algemene Beschouwingen er vanuit het oogpunt van dualisme en democratie er lang niet zo slecht uit, betoogt GB, van Publiekrecht & Politiek.

De Algemene Beschouwingen van 2011 lenen zich voor veel reflectie. Hoe fatsoenlijk zijn onze volksvertegenwoordigers nu eigenlijk nog? En wat is er toch mis met die vaak geroemde ‘inhoud’ als het minste incident voldoende is het daar niet meer over te hebben? Die vragen zijn elders reeds gesteld en omstandig beantwoord. Hier steken we de staatsrechtelijke thermometer in de politieke praktijk. Dit keer met de thermometer van het dualisme. Hoeveel graden Thorbecke was de afgelopen week?

Antwoord: het ziet er veelbelovend uit.

Anders dan in de hoogtijdagen van het Paarse monisme nu geen samenwerkende coalitie die even zelfverzekerd als dichtgetikt is. Dat was wel duidelijk. Wat ervoor in de plaats is gekomen, nog niet. Een kabinet met vertegenwoordigers van partijen die samen een minderheid in de Tweede Kamer zijn, is inderdaad een minderheidskabinet. Maar dit kabinet berust wel degelijk op een samenwerking van partijen die wel een meerderheid vormen. In die zin is het een gewone meerderheidscoalitie, op wiens vertrouwen dit parlementaire minderheidskabinet rust.

De PVV maakt onderdeel uit van de coalitie die dit kabinet parlementair mogelijk maakt. Toch stoof Wilders meteen bij de aanvang van het debat als een fanatieke oppositiefret de konijnenheuvel van de PvdA binnen. Cohen was de Grote Gedoger, bedrijfspoedel, mede-klungelaar en nog zo wat. Daarmee maakte Wilders handig gebruik van de verwarrring tussen de vraag wie aan de basis van dit kabinet staat en wie met dit kabinet samenwerkt. Hoewel Cohen goed reageerde, was hij weer in een up-hill-battle verzeild geraakt. Ik zie eigenlijk maar een manier waarop Cohen had kunnen terugslaan. Meteen na het ordevoorstel van Wilders een motie van wantrouwen aankondigen en daar hoofdelijke stemming over vragen. Twintig keer ´tegen´uit het PVV-vak had het beeld van de Grote Gedoger veel beter rechtgezet dan een treurige act met een stekkerdoos.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Biodiversiteit zou een rechtse hobby moeten zijn

, door

Als we nu korten op 100.000 hectare natuurgebied, dan zullen we in de nabije toekomst alleen maar meer geld kwijt zijn aan het reguleren en beschermen van onze biodiversiteit, zeggen gastredacteuren Carijn Beumer, onderzoeker Duurzame Ontwikkeling aan de Universiteit Maastricht en Marlies Hanifer, Cultuurwetenschapper

Deze week presenteerde het kabinet Rutte de nieuwe begroting voor 2012, met daarin zoals verwacht veel hervormingen en bijbehorende bezuinigingen om ons land koersvast door de eurocrisis te helpen. Daarbij is ook besloten te korten op thema’s zoals duurzaamheid, klimaat en het behoud van biodiversiteit. Zo wordt bijvoorbeeld de Ecologische Hoofdstructuur (EHS), het netwerk van Nederlandse natuurgebieden, 100.000 hectare kleiner dan gepland. Dat lijkt in deze roerige tijden, een schappelijke beslissing. Maar de inkrimping van de EHS heeft te veel lange termijngevolgen voor de Nederlandse biodiversiteit én voor de economie om deze plannen door de Tweede Kamer goed te laten keuren.

Dit kabinet schrapt namelijk de kern van het Nederlandse ruimtelijke ordeningsbeleid: het maken van robuuste verbindingen tussen natuurgebieden. Die zijn er voor bedoeld om de natuur zichzelf zo veel mogelijk te reguleren bij een veranderend klimaat. Gebeurt dat niet, dan gaat de kwaliteit en diversiteit van onze omgeving steeds meer achteruit. De volledige EHS maakt het mogelijk dat de Nederlandse flora & fauna zichzelf in stand houdt, zonder dat de overheid zich in de vingers snijdt met enorme natuurbeheerkosten. Het behoudt van de EHS van 700.000 hectare, zou dus eigenlijk een rechtse hobby moeten zijn.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Donner repareert legesheffing

, door

Probeert minister Donner ons een gratis kaart door de neus te boren, vraagt GB van Publiekrecht & Politiek zich af.

Donner probeerde zo uitgebreid mogelijk het nieuws te halen met zijn wetsvoorstel om in de Gemeentewet een betere grondslag voor het heffen van leges voor ID-kaarten te creëren. Anders gezegd: de Griekse toestanden zijn voorbij; er moet weer gedokt worden.

Daarbij betrok Donner een merkwaardig standpunt: het zou namelijk ‘vanaf nu’ niet meer gratis zijn. Maar het gaat om een wetsvoorstel en er is nu dus nog niets geregeld. Gokt Donner erop dat we daar pas achter komen als de wet al in het Staatsblad staat en probeert hij ons een gratis kaart door de neus te boren?

Niet helemaal. Het wetsvoorstel bevat namelijk een bepaling waarmee de wet straks terugwerkt tot de dag na indiening van het wetsvoorstel, althans ten aanzien van aanvragen die daarna worden ingediend. Dit soort terugwerkende kracht van bezwarende fiscale maatregelen is natuurlijk zeer bezwaarlijk, maar niet geheel uitgesloten. Om straks stevig te staan tegen verwijten van rechtszekerheid probeert Donner er nu zoveel mogelijk media-aandacht te trekken. En hij wijst er in de Memorie van Toelichting fijntjes op dat de kaart helemaal niet ‘gratis’ is, maar de belastingbetaler nu 1,5 miljoen euro per week moet ophoesten om dit geintje te betalen. Naar de Hoge Raad maakt de Memorie van Toelichting nog een verontwaardigde opmerking: de Paspoortwetgever had de duidelijke bedoeling om wel leges te kunnen heffen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Helpende hackers

, door

Karin Spaink meent dat hackers een structurele rol moeten krijgen bij het ontwerp van ICT-systemen van de overheid. Het stuk is overgenomen van haar site en stond ook in het Parool.

In een brandbrief hebben de verzamelde Nederlandse hackerorganisaties afgelopen week de overheid hun diensten aangeboden. Het gaat immers vaak ernstig mis met overheids-ICT. Denk aan de stemcomputers, het elektronisch patiëntendossier, de OV-chipkaart en Diginotar. Denk aan de Belastingdienst die toestaat dat via een willekeurig DigID iemands bank- of rekeningnummer kan worden veranderd, waarna de onverlaten valselijk allerlei toeslagen (huur, zorg, kinderopvang) konden incasseren. Denk aan de talloze lekke verheidswebsites.

Terecht schrijven de hackers dat ‘elementaire beveiligingsprincipes’ structureel niet worden toegepast en dat er sprake is van ‘blind vertrouwen in techniek, gestoeld op onvoldoende begrip van de risico’s. Audits en certificeringen zijn papieren tijgers. Er wordt onvoldoende gekeken naar de systemen zelf en blind vertrouwd op verklaringen van bijvoorbeeld de ontwikkelaars.’

Hackers die zulke fouten ontdekken, durven ze vaak niet te melden. Al snel belanden ze dan zelf in de beklaagdenbank, temeer daar sommige instanties alleen al het verrichten van zulk onderzoek als strafbaar beschouwen.

De Tweede Kamer reageerde plezierig snel en adequaat. Binnen een paar dagen vond viervijfde van de Kamer dat hackers die te goeder trouw beveiligingslekken willen aantonen en die openheid nastreven, dezelfde bescherming verdienen als klokkenluider. Een stap vooruit!

Foto: copyright ok. Gecheckt 25-09-2022

De verjaring voorbij

, door

Het vonnis over de slachtpartij in Rawagedeh, Indonesie, verrastte vriend en vijand. Het is een moedig vonnis, analyseert RdG van Publiekrecht & Politiek. Maar het laatste woord is er nog niet over gezegd.

Terwijl oorlogsmisdadiger Ratko Mladic nog maar net overgebracht was naar Scheveningen, werden toehoorders in het Haagse Paleis van Justitie geconfronteerd met een drama dat net zo goed in Bosnie had kunnen zijn voorgevallen. Aan de orde was echter een wat verder verleden: 9 december 1947, Rawagedeh, Indonesie.

De feiten zijn inmiddels bekend. Op die dag is bijna de gehele mannelijke bevolking van het dorp omgebracht door Nederlandse militairen, die op zoek waren naar een onafhankelijkheidsstrijder – zonder die overigens aan te treffen. Nooit is besloten tot vervolging – ook niet nadat dit in 1995 andermaal door het OM was onderzocht: vervolging zou op niet-ontvankelijkheid stranden, van uitstel komt afstel.

Zou er niet tevens een vordering uit onrechtmatige daad mogelijk zijn? Op 8 september 2008 stelden tien eisers de Staat aansprakelijk voor hun geleden schade. Acht eisers zijn familieleden van de geëxecuteerde mannen, één eiser raakte gewond maar overleefde het bloedbad en de laatste is een stichting die opkomt voor de belangen van alle overige benadeelden. Vorige week werd het vonnis bekend gemaakt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Corrumperende macht van schoolbesturen en wat daaraan te doen

, door

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Bart Voorzanger, met een stuk dat eerder op zijn eigen weblog verscheen.

Bij discussies over bestuurlijke wantoestanden in het islamitisch onderwijs lijkt het al snel te gaan om een tegenstelling tussen de islamitische gemeenschap en de rest van Nederland. Dat snijdt om twee redenen geen hout. Zelfverrijking en corruptie komt overal voor, en de schade die voortkomt uit zulke wantoestanden in het islamitisch onderwijs raakt eerst en vooral de al even islamitische ouders en hun kinderen, en het personeel van de scholen.

Laten we eerlijk zijn. Islamitische schoolbestuurders die zichzelf onrechtmatig verrijken, doen weinig anders dan bijvoorbeeld de bestuurders in het uiterst reguliere hoger onderwijs die zichzelf exorbitante onkostenvergoedingen toekennen en die voor een belangrijke vergadering een dag of wat op kosten van de zaak naar bijvoorbeeld de Franse Rivièra trekken omdat je daar zo heerlijk ontspannen kunt overleggen. ’t Verschil is vooral dat die oerhollandse beroepsbestuurders net iets beter weten wat wel en niet kan. Islamitische amateurbestuurders weten dat niet, en gaan dus over juridische schreven waar anderen keurig binnen blijven. Het ongewone is niet zozeer hun zelfverrijking als wel hun onhandigheid. Al moeten we daarbij natuurlijk blijven bedenken dat het in alle gevallen om uitzonderingen gaat.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het uur van Ab Klink

, door

Het kabinet is inmiddels toe aan het eerste Ab-Klink-momentje in zijn bestaan zegt GB van Publiekrecht & Politiek: het boerka verbod.

Dat is namelijk een maatregel waarbij het van belang is waarom je hem neemt. Je verbiedt iets wat naar iemands eigen overtuiging een uitdrukking van haar geloof is, en dat soort beperkingen van grondrechten vereisen om te beginnen een legitiem doel.

Het persbericht van de ministerraad zet een (voor mij) tot nog toe onbekende beperkingsgrond in:

het kabinet acht een beperking van de godsdienstvrijheid in deze, indien daar sprake van is, nodig en gerechtvaardigd in het belang van de bescherming van het karakter en de goede gewoonten van het openbaar leven in Nederland.

Deze formulering past niet onmiddellijk op de beperkingsgronden uit de Grondwet (bescherming gezondheid, belang van het verkeer, openbare orde) of het EVRM (openbare orde, veiligheid, gezondheid, goede zeden, rechten en vrijheden van anderen). Met enige goede wil valt er echter een combinatie van goede zeden en openbare orde in te lezen. Problematisch is het doel van de beperking in de rechtspraak echter zelden, al heeft het EHRM de Griekse overheid wel eens gecorrigeerd toen die kwam aanzetten met het ‘upholding of Greece’s cultural traditions and historical and cultural symbols.’

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Heilig geloof in overheid of markt

, door

VVD-Kamerlid Stef Blok lost alvast het eerste schot voor de Algemene Beschouwingen door te stellen dat we af moeten van het heilige geloof in een grote overheid. Maar zijn eigen geloof is net zo achterhaald, stelt gastauteur Richard Westerbeek.

Stef Blok gaf in de Volkskrant van afgelopen vrijdag een eerste inleidende beschieting voor de Algemene Beschouwingen volgende week. De VVD zet zich af tegen het “heilige geloof” van de linkse partijen in een grote staat, en stelt dat een kleine overheid veel beter in staat is om Nederland te laten concurreren in deze wereld. Is het hier eigenlijk niet juist het heilige geloof van de VVD in marktwerking en een kleine overheid dat een rol speelt?

Natuurlijk, in sommige gevallen zal marktwerking best wel werken, maar zeker niet overal. Telkens zal kritisch moeten worden gekeken naar de gevolgen. Een paar voorbeelden waar marktwerking zeker geen goed idee was:

Een overheid die haar ICT-beveiliging uitbesteed aan externe partijen, die uiteindelijk zelfs in buitenlandse handen komen. Het argument is dat zij een expertise hebben die de overheid niet heeft. Die expertise bleek niet in het geval van Diginotar.

Vervoerders die zelf maar moeten kijken hoe ze gezamenlijk een OV-chipkaart invoeren. Het resulteert in een product dat er voornamelijk voor de vervoerders is, zonder gekeken wordt naar de reizigers, en de Tweede Kamer heeft er niets over te zeggen, want de minister “gaat er niet over”.

Vorige Volgende