Gastauteur, auteur op Sargasso

Foto: copyright ok. Gecheckt 08-09-2022

Zorgverzekeraars neuzen in medische gegevens GGZ

22 mei 2012 , 09:00 , door Gastauteur

Medewerkers van diverse zorgverzekeraars hebben persoonlijke behandelplannen en zelfs gespreksverslagen ingezien van cliënten in de Geestelijke Gezondheidszorg (GGZ). Het gaat ook om niet-medici. Ook zijn mensen thuis overvallen door telefoontjes van verzekeraars.

“Weet u wel wat u de samenleving kost?”

Een en ander wordt aangekaart door Hans Landman en Hanneke Nijkamp, beiden therapeuten die via Europsyche werken en oprichters van het Comité Zorgen om de GGZ. “In de drang naar controle over welke therapievorm zij wel en niet vergoeden en GGZ-kosten te drukken, gaan zorgverzekeraars steeds verder.” zo waarschuwen zij. “Meerdere van onze cliënten en die van onze collega’s zijn onvoorbereid door medewerkers van zorgverzekeraars gebeld. Die bleken dan over allerlei vertrouwelijke gegevens te beschikken, waaronder zelfs informatie uit de gesprekken met hun therapeut. Een cliënt werd gevraagd of zij zich wel realiseerde wat ze de samenleving kost. Mensen zijn enorm geschrokken. Wij werden door bezorgde mensen gebeld met de vraag: ‘Weten ze dát dan ook? En dat?’ Veel van de cliënten in de GGZ zijn in hun leven ernstig geschaad in hun vertrouwen. In de therapie wordt dit met veel moeite en tijd weer enigszins hersteld. Een zo’n telefoontje kan zo’n proces van jaren in een keer teniet doen.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kijkcijfers: Champions League-finale van minuut tot minuut

21 mei 2012 , 19:30 , door Gastauteur

DATA - Jaap Meijers (@tjaap) is freelance journalist en gelegenheidsvoetbalkijker. Hij vroeg de gedetailleerde kijkcijfers op van de voetbalfinale en maakte een korte analyse.

Zelfs minder grote voetbalfans willen nog wel kijken naar een pot die ergens om gaat. Naar de Champions League-finale tussen Bayern München en Chelsea keken afgelopen zaterdag maar liefst 2,5 miljoen Nederlanders.

Maar dat aantal is een gemiddelde over de hele wedstrijd. Hoe verloopt het kijkcijfer gedurende de wedstrijd? Zappen mensen weg bij gemiste schoten op doel? Of houden ze het voor gezien als een van beide teams aan de winnende hand is?

De Stichting Kijkonderzoek (SKO) houdt van minuut tot minuut bij hoeveel mensen naar een bepaald tv-programma kijken. Zoals je ziet in de grafiek was het verloop tijdens deze finale vrij voorspelbaar: het aantal kijkers neemt toe in de loop van de wedstrijd. Tijdens de rust gaat een half miljoen mensen zappen, maar zij komen terug als de tweede helft begint. Aan het eind van de wedstrijd -Chelsea wint na strafschoppen- zitten ruim 3,4 miljoen mensen te kijken.

Het verloop van de wedstrijd kunnen we teruglezen op de site van de UEFA en op het liveblog van het NRC.

Het is natte-vinger-werk, maar zo te zien kunnen sommige schommelingen wel verklaard worden uit het spelverloop.

Foto: copyright ok. Gecheckt 24-10-2022

Robert M. – The Facebook Society

21 mei 2012 , 12:00 , door Gastauteur

Dit is een gastbijdrage van JST. Het stuk verscheen eerder op op Kingkosherbeentuit.

Mooier kon de langverwachte beursgang van Facebook niet. Het computersysteem van technologiebeurs Nasdaq raakte overbelast, waardoor de lancering een half uur vertraging opliep.

In de wereld van Facebook is een half uur veel. Wie een half uur geen status-updates kan checken, moet een half uur goedmaken om weer op de hoogte te zijn van het wel en wee van al zijn vrienden.

En al die vrienden zijn 115 dollar per persoon waard. Ik begrijp werkelijk helemaal niks van de beurs, en ik begrijp ook werkelijk helemaal niks van de meeste technologie, maar ik snap best dat Nina Brink een dom wijf is en 15,9 miljard voor een paar honderd aandelen veel geld is.

Sommigen zorgen zo rond hun 28e voor eeuwige roem via de dood; Facebook-oprichter Mark Zuckerberg wist rond die leeftijd een smoelenboek te verzilveren dat zoveel waard is, dat wij niet eens zouden hoeven bakkeleien over wandelgangen-, lente-, of Kunduzakkoord. Met Facebook in onze handen was shag en bier gratis.

Facebook heeft digibesitas van een tamelijk onbekende nerd-ziekte ontwikkeld tot een volksgriep die een wig drijft tussen generaties. “Maar wat heb je er nou aan als mensen een foto van je eten zien?”, “wie wil nou de hele dag weten wat je aan het doen bent?”, “dat is toch geen écht contact?” Leg dat je oma maar eens uit.

Foto: copyright ok. Gecheckt 02-03-2022

De vrije mens is een plattelandsbewoner

18 mei 2012 , 15:00 , door Gastauteur

Het gedachtegoed van Jean-Jacques Rousseau wordt regelmatig verantwoordelijk gehouden voor totalitaire regimes als dat van Mao Zedong en de Rode Khmer. Is dat terecht? In zijn lezing voor de serie Van nature goed, van Studium Generale Utrecht, stelt professor Wijnand Mijnhardt dat het geen recht doet aan het gedachtegoed van deze bijzondere denker.

Dergelijke interpretaties houden geen rekening met de manier waarop kennis wordt overgedragen: Rousseau leeft door middel van zijn geschriften, maar iedere tijd leest hem op zijn eigen manier, geeft er zijn eigen interpretatie aan. Om recht te doen aan de denkbeelden van Rousseau, moet je naar de achtergronden kijken waartegen zijn geschriften afsteken.

Verlichte geesten: De Groot en Locke

In het Europa van de achttiende eeuw vonden grote ideologische omwentelingen plaats. In de voorafgaande eeuwen was de maatschappij doordesemd van de christelijke moraal. In die moraal is eigenliefde een negatieve eigenschap en wordt de maatschappij als een statische eenheid beschouwd, waarin je je plek moet kennen. Onder aanvoering van de Nederlandse denker Hugo de Groot (1583-1645) en de Britse filosoof John Locke (1632-1704) kwam er een grote omwenteling. De Groot kwam op voor het zelfverdedigingsrecht en beschouwde daarbij de eigenliefde, het eigenbelang, juist als de grondslag voor de samenleving. De beste manier waarop je dat eigenbelang vervolgens veilig kunt stellen, is door ‘redelijk’ (dat wil zeggen met rede begiftigd) te handelen. Locke voegde hier de idee van zelfbeschikking aan toe: redelijke burgers streven hun eigenbelang na en zo ontstaat er bestuur dat in het belang is van allen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

Tien redenen om op de Piratenpartij te stemmen

13 mei 2012 , 13:00 , door Gastauteur

Catharina Betlehem (@kletskous) stemt Piratenpartij. Ze zet tien redenen daarvoor op een rij. Het stuk staat ook op haar blog.

Om mij heen vinden mensen het vaak maar moeilijk te begrijpen dat ik ga voor de Piratenpartij. De meesten hebben er nog nooit van gehoord en dan nog vinden ze het maar een merkwaardig fenomeen. Maar ik, als kind van de jaren zestig en opgegroeid in een linkse, actieve politieke familie zie het wel zitten en dus:

Tien redenen om bij de eerstvolgende Tweede Kamerverkiezingen te stemmen voor de Piratenpartij:

De Piratenpartij is een Grondrechtenpartij We hebben in Nederland weliswaar een Grondwet, maar onze Grondrechten zijn in de loop der jaren steeds meer uitgehold. Grondrechten mogen door andere wetten worden beperkt en dus gebeurt dat ook. Ook mag de rechter wetten niet aan de Grondwet toetsen. Voor de burger blijft er zo in de praktijk weinig van zijn Grondrechten over. Geen wonder dus dat we ons steeds minder vrij voelen.

De Piratenpartij gaat voor meer en constante invloed op het politieke systeem. In Nederland kennen we nu een representatieve democratie: die komt er in de praktijk op neer dat we eens in de vier jaar een hokje mogen rood kleuren en dan weer onze bek moeten houden.. De Piratenpartij werkt met het “Liquid Feedback” systeem, waarbij leden altijd invloed kunnen uitoefenen op de gekozen vertegenwoordigers en de besluitvorming. Niet iedereen doet dat overigens zelf; men kan er voor kiezen om zijn stem te delegeren aan iemand waarin ze vertrouwen hebben en dit kan per onderwerp iemand anders zijn.

Foto: copyright ok. Gecheckt 26-09-2022

Etnische Registratie: geen uitzondering voor veiligheid

11 mei 2012 , 17:00 , door Gastauteur

Het registreren van etnische gegevens moet niet worden gelegitimeerd door criminaliteitsbeleid of terrorismebestrijding, vindt gastredacteur Quirine Eijkman, senior-onderzoeker bij het Centrum Terrorisme en Contraterrorisme van de Universiteit Leiden. In een reactie op het ongevraagde advies van de Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling (RMO) over het afschaffen van etnische categorisering door de overheid wordt door veiligheidsexperts betoogd dat het toch nodig is. Alleen waar is dit op gebasseerd?

Er is er geen empirisch onderzoek dat een verband legt tussen etnische registratie door de overheid en meer veiligheid. Verder is etnische registratie voor veiligheidsbeleid niet bijzonder effectief en kan het leiden tot etnisch profileren: Het gebruik van veralgemeniseringen gebaseerd op ras, etniciteit, religie of nationale herkomst. Dus eerder dan individueel gedrag of objectief bewijsmateriaal wordt iemands achtergrond als leidend beschouwd.

In het kader van criminaliteitsbestrijding, het voorkomen van terrorisme en vreemdelingen- en integratiebeleid wordt etnisch profileren vaak opgeworpen als de oplossing van het ‘probleem’. Discussies over, bijvoorbeeld, de oververtegenwoordiging van niet-westerse allochtonen in criminaliteitscijfers, de kosten van immigratie of het uitzetten van criminele Marokkanen focussen sterk op de vermeende relatie tussen etniciteit en maatschappelijke problemen. Als gevolg daarvan worden minderheden in Nederland gestereotypeerd. Verder kan etnisch profileren ook situaties bevatten waarbij beleid, hoewel niet zelf volledig door etniciteit bepaald, toch een onevenredige impact heeft op minderheidsgroepen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Rousseau was een populist

9 mei 2012 , 20:30 , door Gastauteur

Het is dit jaar driehonderd jaar geleden dat de filosoof Jean-Jacques Rousseau het levenslicht zag. Wat is de relevantie van zijn gedachtegoed voor de moderne mens, vraagt Studium Generale Utrecht zich af.

Volgens Willem Koops heeft Rousseau een belangrijke rol gespeeld in de manier waarop kinderen opgevoed worden. In zijn inleidende column voor de lezing van prof. Herman Philipse in de serie Van nature goed, vertelt hij over de psycholoog Jean Piaget. Toen hij de verschillende ontwikkelingsstadia onderzocht die kinderen doormaken, kwamen die opvallend goed overeen met de ideeën van Rousseau zoals naar voren gebracht in zijn Émile ou de l’éducation. Niet vreemd, want de manier waarop kinderen op school onderwezen worden is in hoge mate beïnvloed door Rousseaus gedachtegoed. Rousseau leverde met Émile een blauwdruk die later waarheid zou worden en heeft daarmee een groot stempel op onze cultuur gedrukt.

Een paradoxale denker

Herman Philipse houdt een ‘causerie’ over zijn lectuur van Rousseau, een paradoxale denker volgens hem. De mens heeft het vermogen om zichzelf te verbeteren, zegt Rousseau, maar juist in dat vermogen ligt ook de oorsprong van de ongelijkheid tussen mensen. Hij had dédain voor het gecultiveerde stadsleven. Voordat de mens verpest werd door de cultuur, leefde hij in de natuur. Hij was gelukkig in deze ‘natuurtoestand’, maar bovenal was hij vrij. In het proces van beschaving raakt de mens die vrijheid kwijt. Bovendien zorgt de daarmee samenhangende cultuur er volgens Rousseau voor dat er in allerlei opzichten ongelijkheid ontstaat tussen mensen. Hij had dan ook niets op met de vermeende superioriteit van het geciviliseerde bestaan.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Naar een rechtvaardige economie

8 mei 2012 , 19:00 , door Gastauteur

De huidige mantra van groei, groei, groei is niet vol te houden. We zouden daarom onderscheid moeten maken tussen twee vormen van economische activiteit: kerneconomie en preteconomie. Een gastbijdrage van architect Aad Breed.

In de natuur komt ongebreidelde groei niet voor, behalve bij kanker. Alle organismen kennen een periode van groei, die stopt zodra de volwassenheid is bereikt. Toch zijn alle huidige regeringen gericht op ongebreidelde economische groei, in de overtuiging dat daarmee de armoede in de wereld kan worden opgeheven.

Nergens in de Universele Verklaring van Rechten van de Mens wordt echter vermeld, dat ieder mens recht heeft op economische groei. Wel staat er dat ieder mens recht heeft op voedsel, kleding, zorg en een fatsoenlijk onderdak. Waarom is geen enkele regering met deze vorm van globalisering bezig?

Economische groei

De huidige gerichtheid op economisch groei is uiteindelijk fataal voor de maatschappelijke stabiliteit. Door het voortdurend dreigen met banenverlies (en dus armoede), wordt iedereen momenteel gedwongen tot zijn 67e jaar te werken, louter en alleen om ten koste van de armen elders in de wereld de eigen nationale overvloed nog overvloediger te maken. In de overtuiging dat als het regent voor de bazen, het druppelt voor de knechten, moeten banken en grote bedrijven rijker worden dan ze al zijn. Alle heil moet komen van het ondernemerschap.

Sywert van Lienden – Forever Young

6 mei 2012 , 15:00 , door Gastauteur

Dit is een gastbijdrage van JFS. Het stuk verscheen eerder op op kingkosherbeentuit.nl.

Toen ik jong was – ongeveer vorige week dinsdag – dacht ik dat er maar weinig manieren waren om op een leuke manier rijk en beroemd te worden. Ik heb dan ook altijd hard geoefend om een matige muzikant en een afschuwelijke acteur te worden – het podiumlicht opgezocht op zoek naar die doorbraak. Uiteraard wel keurig gestudeerd, maar er geen levendiger herrinnering aan overgehouden dan bier-en-tieten flashbacks (wat meer van het eerste dan het laatste). In de tussentijd heb ik uitsluitend om sociale redenen leren praten en schrijven.

Sinds ik weet wie Sywert van Lienden is, weet ik dat ik fout zat.

Sywert verliet het Gymnasium om politiek genie te worden en doet nu vier opleidingen tegelijk aan de universiteit van Amsterdam. Uiteraard onnodig, want als je maar één keer bij DWDD hebt gezeten, hoef je de rest van je leven waarschijnlijk niet meer te solliciteren. Wat heb je bovendien nog te bewijzen als je voor je twintigste al columnist bent geweest bij HP/De Tijd en dagelijks voor de camera wedijvert met ministers? Natuurlijk is hij zo genant jong, eloquent en competent dat je je als toeschouwer direct waardeloos voelt. Toch ben ik blij dat mijn egocentrische generatie af en toe nog iemand voortbrengt die de kastanjes voor ons uit het vuur haalt.

Individu vs. de Staat (0-1)

5 mei 2012 , 10:00 , door Gastauteur

Een man wordt gemarteld en verkracht in opdracht van de Amerikaanse autoriteiten. Hij kan Amerika echter niet aanklagen. Filosoof en jurist Mihai Martoiu Ticu legt in deze lange, maar heldere gastbijdrage uit hoe dat kan.

Stel je voor dat je als Nederlands burger in Koeweit ontvoerd wordt – pistool in je rug – en beschuldigd van het verspreiden van videobanden met orgieën van de oh zo vrome sjeik Jaber Al-Sabah Al-Saud Al-Sabah. Geheimagenten timmeren je drie dagen in elkaar, dwingen je tot valse verklaringen en uiteindelijk smijten ze je op straat.

Eenmaal buiten grijpt de sjeik je opnieuw en geeft je een limousinetocht naar het paleis van zijn broer. De sjeik is wat excentriek in zijn hospitaliteit, zo dompelt hij je onder meer herhaaldelijk in een zwembad met lijken, bergt je in een kamertje op waar hij in olie gedrenkte matrassen in de fik steekt. Terug in Nederland lig je zes weken in het ziekenhuis, je lichaam is voor 25% verbrand en dokters noemen je een posttraumatisch stress-syndroom-geval. Dit is niet de nieuwste James Bond film, dit zijn de heuse avonturen van de Britse piloot Sulaiman Al-Adsani.

De Britse regering weigerde hem bij te staan. Zijn pogingen om de sjeik of de Koeweitse regering aan te klagen mislukten. Hij ontdekte al snel dat de sjeik diplomatieke immuniteit geniet zolang hij staatshoofd blijft en dat wil in zulke landen weleens een levenslange corvee zijn. Het principe van soevereine gelijkheid van staten verstrekt staatsimmuniteit, belet dat men een staat in een andere staat kan aanklagen; ook om te voorkomen dat staten elkaar pesten.

Paradox: tolerante liberalen moeten intolerantie tolereren

1 mei 2012 , 19:00 , door Gastauteur

Samira Bouchibti schreef met De islam, de moslims en ik een liefdevolle kritiek op haar cultuur van herkomst – waarover een andere keer meer – en een pleidooi voor een respectvol maar krachtig integratiebeleid. Ze noemt zich liberaal, en dat noemt ethicus Bart Voorzanger zich ook me ook, maar er zijn desondanks een aantal punten waarop ze tot behoorlijk verschillende keuzen komen. Zijn gepieker daarover bracht hem tot het volgende.

Liberalen zijn er in soorten. Zie voor een genuanceerder beeld van het liberale landschap Rutger Claassens Het huis van de vrijheid, waar ik ook graag eens op terugkom. De meest genoemde tegenstelling is die tussen rechtse en linkse liberalen, waarbij rechtse liberalen vrijheid allereerst zien als afwezigheid van dwang, terwijl linkse liberalen eerder, of in elk geval daarnaast, denken aan de beschikbaarheid van reële alternatieven en het vermogen daartussen weloverwogen te kiezen. Een rechtse liberaal is tevreden als niemand de schoenpoetser verhindert om advocaat te worden; een linkse liberaal is dat pas als de rechtenstudie voor de schoenpoetser economisch en sociaal een reële optie is, en als hij geestelijk is toegerust voor een zorgvuldige keuze. Vooral dat laatste maakt linkse liberalen wel eens wat bevoogdend. Hoe dan ook, ik geloof niet dat hier het verschil tussen mevrouw Bouchibti en mij zit.

Dé geest bestaat niet

29 april 2012 , 19:00 , door Gastauteur

Om zinnig over de geest te praten moeten we wel eerst goed weten waarover we het precies hebben. Een lezing van Herman Philipse, gehouden door Studium Generale Utrecht.

Wanneer je de kleur geel ziet of mooie muziek hoort, bestaan die kleur en die muziek dan echt of zijn het slechts constructies van de hersenen? Hersenwetenschappers als Colin Blakemore beweren dat laatste. Volgens hen krijgen de oren en de ogen prikkels binnen, die de hersenen dan tot bepaalde kleuren of muziekklanken omvormen. Dit zou betekenen dat we alleen kennis hebben van de buitenwereld door de manier waarop de hersenen vorm geven aan die buitenwereld.

Volgens Herman Philipse hebben we hier echter te maken met de zogeheten mereologische drogreden: het verwarren van een deel van het geheel met het geheel. Het zijn niet de hersenen die een kleur ‘zien’ of muziek ‘horen’, maar de mens in zijn geheel. Zien en horen zijn menselijke kenmerken, geen kenmerken die we een-op-een kunnen toeschrijven aan de hersenen. De hersenen spelen een grote rol bij het verwerken van zintuiglijke indrukken, maar we kunnen niet zeggen dat de hersenen ‘zien’ of ‘horen’.

Wat is een getal?

Volgens Philipse zijn er veel drogredenen en begripsverwarringen in het debat rondom het lichaam-geest–probleem (mind-body-probleem). Dat komt voornamelijk omdat het woord mind betekenis krijgt door de manier waarop we dat woord gebruiken, en niet omdat het naar een bepaald ding zou verwijzen. Om dat te illustreren vraagt Herman Philipse ons om aan een getal te denken. Filosofen hebben zich eeuwenlang beziggehouden met de vraag wat de definitie van het woord getal is. Is er echter wel iets in de werkelijkheid waaraan we het woord ‘getal’ kunnen hangen? Nee, het krijgt betekenis door de manier waarop we het gebruiken. Het valt dus niet te definiëren of aan te wijzen, omdat de inhoud van het woord afhangt van het gebruik ervan.