Gastauteur

2.322 Artikelen
3 Waanlinks
25 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: copyright ok. Gecheckt 17-10-2022

Oorzaak woningnood: VVD of asielzoekers?

ANALYSE - De VVD heeft haar perfecte zondebok gevonden. Na jarenlange VVD bezuinigingen op sociale woningen en zorg, krijgen nu asielzoekers de schuld van woningnood en zorgkosten. Maar heeft de VVD daar ergens een punt mee? Gastblogger Bas Thijs, “Grutjes”, legt het graag even uit. Dit stuk verscheen eerder onder zijn eigen blog.

Superkorte lompe samenvatting:
De zorg voor vluchtelingen kost inderdaad geld. Weet je hoeveel? 0,08% van het bedrag wat we jaarlijks aan zorg kwijt zijn met zijn allen.

Vergelijking: Als jij nu 120 euro per maand aan je zorg kwijt bent, en er komen twee keer zoveel vluchtelingen naar Nederland, dan ben je voortaan dus 9 cent meer kwijt. Is dat even schrikken zeg.

De VVD daarentegen heeft er in de afgelopen tien jaar voor gezorgd dat je zorgpremie drie keer zo duur is geworden. Niet 0,08%, maar 300%.

De woningnood wordt inderdaad door vluchtelingen beïnvloed. Hun invloed op onze sociale woningvoorraad is maar liefst 0,77%.

Vergelijking: Als er twee keer zoveel vluchtelingen naar Nederland komen, dan moet je nog niet eens één procent langer op je huis wachten. Heavy!

De VVD daarentegen heeft een rampzalig effect op onze sociale woningmarkt. Die wil ze dan ook het liefst afschaffen. Door de VVD zijn er steeds minder sociale huurwoningen, gaan de huren hard omhoog, en wordt in de toekomst waarschijnlijk de huursubsidie afgebouwd.

Foto: Jaffa, mei 1948, foto: UNRWA (H. Nakashion) copyright ok. Gecheckt 23-11-2022

Nakba-ontkenning door ChristenUnie, SGP en VVD

Door zich in de inhoud van schoolboeken over het Palestijns-Israëlisch conflict te mengen, maken partijen als de ChristenUnie zich schuldig aan zionistisch revisionisme, meent Jaap Bosma.

De jonge Amos Oz vroeg, onder het wachtlopen tijdens de Israëlische Onafhankelijkheidsoorlog van 1948, aan een vriend of hij ooit een van die Arabische ‘moordenaars’ had doodgeschoten, die hun Joodse dorp bedreigden. Zijn vriend antwoordde:

‘Moordenaars? Wat verwacht je anders van ze? Vanuit hun gezichtspunt zijn wij buitenaardse wezens die hier geland zijn en hun grondgebied zijn binnengevallen. Stukje bij beetje hebben we het veroverd, en terwijl we hun verzekerden dat we hier eigenlijk gekomen waren om ze te overladen met heerlijkheden, om ze te bevrijden van achterlijkheid, onwetendheid en onderdrukking, hebben we ze sluw nog meer grond ontfutseld. Wat dacht je? Dat ze ons zouden bedanken voor onze weldaden? Dat ze ons tegemoet zouden komen met tamboerijnen? Dat ze ons respectvol de sleutels van het hele land zouden overhandigen, uitsluitend omdat onze voorouders hier gewoond hebben? Is het een wonder dat ze de wapens tegen ons hebben opgenomen? En nu wij hen verpletterend verslagen hebben en er sindsdien honderdduizenden in vluchtelingenkampen wonen, verwacht je nu soms dat ze delen in onze vreugde en ons het allerbeste wensen?’

Foto: copyright ok. Gecheckt 08-11-2022

Hoe intolerant is het neo-atheïsme? (4)

Schrijver en opiniemaker CJ Werleman schreef ‘The New Atheist Threat: The Dangerous Rise of Secular Extremists’ over de intolerante achterkant van de missionaire atheïstische beweging die de afgelopen vijftien jaar is ontstaan. Hieronder volgt een fragment (pp.33-35).

Grosso modo bezoeken neo-atheïsten dezelfde manifestaties, luisteren naar dezelfde podcasts en sprekers, lezen ze dezelfde boeken en blogs, downloaden ze dezelfde Youtube-videos; en volgen ze dezelfde publieke persoonlijkheden (atheïsten) op sociale media. Dat alles schept een hooggestemde echokamer, hetgeen degenen in haar die zich in haar draaicirkel bevinden voorziet in een voortdurend zelfbevestigende feedback loop.

Een echokamer wordt veelal gedefinieerd als “een situatie waarin informatie, ideeën of overtuigingen worden versterkt of bevestigd door overdracht en herhaling binnen een ‘in-gesloten’ systeem, waar afwijkende of rivaliserende perspectieven worden gecensureerd of niet toegestaan.

Nicholas DiFonzo is een hoogleraar psychologie aan het Rochester Institute of Technology. Hij is tevens de co-auteur van Rumor Psychology, en schrijver van The Watercooler Effect. DiFonzo legt uit dat de reden dat het vrijwel onmogelijk is om een overgrote meerderheid van de mensen feiten te laten accepteren als feiten erin ligt dat mensen “in toenemende mate ontkoppeld zijn, in ideologische echokamers die elkaar onderling wantrouwen, net als officiële informatiebronnen.”

Foto: copyright ok. Gecheckt 23-11-2022

Hoe intolerant is het neo-atheïsme? (deel 2)

Schrijver en opiniemaker CJ Werleman schreef ‘The New Atheist Threat: The Dangerous Rise of Secular Extremists’ over de intolerante achterkant van de missionaire atheïstische beweging die de afgelopen vijftien jaar is ontstaan. Hieronder volgt een fragment.

De boeken, conferenties, podcasts en blogs van neo-atheïsten functioneren als een brouwsel van godsdienstige demonisering. Neo-atheïstische schrijvers en sprekers venten een mengsel uit van hoop en angst.

Het eerste (hoop) leest als een utopische belofte – dat de beschaving de dag nadat godsdienstig geloof is uitgeroeid vervolmaakt zal worden – terwijl het tweede (angst) godsdienst voorstelt als een existentieel gevaar voor de gehele mensheid.

In een toespraak voor de American Humanist Association in 1996 vergeleek Dawkins de dreiging van godsdienst met de dreiging van AIDS en andere menselijk overdraagbare virussen. “Er valt veel voor te zeggen dat geloof een van ’s werelds voornaamste kwaden vormt, vergelijkbaar met het pokkenvirus, maar een stuk lastiger uit te roeien,” zo schrijft hij.

new atheist threatIn Augustus 2014 ontving ik een telefoontje van Peter Boghossian, een universitair docent aan Portland University en auteur van het best verkopende atheïstische boek dat jaar: A Manual For Creating Atheists. Boghossian wilde weten of ik geïnteresseerd was in deelname in een samenwerkingsproject. Hij legde uit dat hij een “anti-religie app” voor de iPhone IOS aan het bouwen was.

Foto: foto: nl.wikipedia.org

Japanse economie doet het zo slecht nog niet

ANALYSE - Volgens Hans van Zon behoeft het imago van de Japanse economie een correctie. En de geringe verwevenheid met de wereldeconomie geeft te denken.

Al 25 jaar nauwelijks economische groei, een enorme schuldenberg en zombiebanken. Dat is het beeld dat naar voren komt als er in de westerse pers over de Japanse economie geschreven wordt.
Maar als we naar een aantal kernindicatoren kijken blijkt Japan sinds 2000 beter gepresteerd te hebben dan andere leidende mogendheden. Ook is het Japanse financiële systeem robuuster dan dat van de meeste westerse landen en bestendiger tegen externe schokken. Japan heeft ook meer ruimte om een zelfstandige economische politiek te voeren.

Lage economische groei

Gedurende 2000-14 nam het Bruto Nationaal Product (BNP) van Japan af met bijna 3 per cent terwijl dat van de VS toenam met 69 per cent. Dat is een enorm verschil. Maar de vergelijking is niet eerlijk omdat de bevolkingsgroei in Japan stagneerde terwijl die van de VS vrij hoog was. Tussen 2000 en 2014 groeide het Amerikaanse BNP per capita (rekening houdend met koopkracht) met 51,2 per cent en dat van Japan met 44,3 per cent (voor de periode 1990-2014 wordt het verschil overigens aanzienlijk groter)(Wereld Bank data). Hierbij moeten we bedenken dat de VS bij het berekenen van het BNP minder rekening houdt met reële inflatie dan Japan. Met gelijke berekeningsmethoden verdwijnt het verschil.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Met Energiebesparing de omgevingskwaliteit verbeteren

OPINIE - Jan Willem van de Groep heeft als missie om de bouwsector een wezenlijke rol te laten spelen in de transitie naar een energieneutrale gebouwde omgeving. Op donderdag 10 september spreekt hij tijdens een ronde tafel gesprek van de Tweede Kamer commisie Wonen & Rijksdienst. Hieronder zijn bijdrage, die eerder op zijn blog verscheen.

Bijdrage Ronde Tafel cie. W&R d.d. 10 september 2015

banner-NOM-1Op dit moment zijn de domeinen energie, wonen, bouwen en mobiliteit nauwelijks met elkaar verbonden. Door de opkomst van decentrale opwekking, elektrisch vervoer en energieopslag zullen die domeinen elkaar steeds meer gaan beïnvloeden. De inzet op forse besparing versterkt de transitie naar decentrale opwekking en heeft als positief effect dat de kwaliteit va de stad zienderogen kan verbeteren. Energie kan namelijk ook beschouwd worden als investeringsgeld. De renovaties waarvan u hiernaast voorbeelden ziet kunnen grotendeels betaald worden door de bespaarde energierekening in te zetten als kapitaalslast. Als de renovatieopgave wordt versneld door goede condities te scheppen dan zijn daar voor relatief lage kosten andere pregnante opgaven zoals klimaatadaptatie, langer thuis wonen en behoud van kwaliteit aan toe te voegen. Hoe werkt dat? Tellen we de energierekeningen van alle huishoudens bij elkaar op dan kan gesteld worden dat er ieder jaar 13 miljard euro verdwijnt vanuit het woondomein naar het energiedomein. Geld dat ook ingezet kan worden voor de aanpak van de bestaande woningvoorraad. Het renoveren van jaren ‘50, ‘60, ‘70 en ‘80 wijken levert naast besparing namelijk ook volkomen nieuwe straatbeelden op (zie bijgevoegde foto’s). Daarnaast zullen nieuwe technologieën de sociale interactie in de buurt versterken. Denk daarbij aan de dynamiek rondom opwek op buurtniveau, de buurtbatterij en gezamenlijke inkoop van besparingsoplossingen.

Foto: EU Council Eurozone (cc)

Hoe de EU door marktfundamentalisten is gekidnapt

ANALYSE - Hans van Zon betoogt dat de principes waarop de EU is gefundeerd een markt-fundamentalistisch Utopia als uitgangspunt hebben. Nu wordt door velen een versterking van de federale kern van de EU bepleit om de euro te redden. Maar dit zal leiden tot een verdere uitholling van de democratie en de welvaartsstaat, voor zover deze nog bestaan.

Aanvankelijk was de nadruk in het Europese integratieproces op economische integratie, op het creëren van een gemeenschappelijke markt. Hoe ingewikkeld dit was bleek met name bij de gemeenschappelijke landbouwpolitiek omdat elk land op heel verschillende manieren de landbouw steunde en reguleerde. De landbouw werd gezien als een sector bij uitstek die niet aan de vrije markt kan worden overgelaten. Niet alleen in de landbouw was geen sprake van een vrije markt. Tot begin jaren zeventig werd het nog als vanzelfsprekend ervaren dat het kapitalisme alleen productief kan zijn als het op de juiste wijze getemd wordt en dit temmen gebeurt in elk land op geheel eigen wijze.

Toen in de Europese Economische Gemeenschap een gemeenschappelijk markt gecreëerd werd, vanaf begin jaren tachtig, zag Brussel het als haar taak stap voor stap in elk land barrières voor de vrije markt weg te halen om zo tot een geharmoniseerde eenheidsmarkt te komen. Al met al betekende het, ondanks de vele Europese regels, meer markt en minder regulering. De EU regelgeving was over het algemeen minimalistisch. Het betekende negatieve integratie. Zoals Bernaciak concludeerde heeft de creatie van een Europese vrije markt ‘niet alleen het reguleringsvermogen van EU lidstaten beperkt maar ook de deur geopend voor ‘regime shopping’ en een ‘wedren naar de bodem’’

Foto: foto: nl.wikipedia.org

Overheid verdient aan ID-controles

ONDERZOEK - Er zijn in tien jaar tijd maar liefst 277.726 ID-boetes uitgeschreven. Van alle boetes zijn er uiteindelijk 135.188 betaald hetgeen de overheid rond de 6 miljoen euro heeft opgeleverd.

In het najaar van 2007 publiceerde Buro Jansen & Janssen een informatiekrant over de toepassing van de Wet op de Uitgebreide Identificatieplicht (WUID) die 1 januari 2005 werd ingevoerd. In de publicatie kwamen uiteenlopende verhalen aan bod van burgers waaruit duidelijk werd dat de WUID op grove wijze door de politie wordt ingezet. Sommige dagbladen kopten naar aanleiding van de J&J-krant dat de overheid miljoenen binnensleept aan opgelegde boetes vanwege het niet dragen/tonen van de ID-kaart. Zo zou op basis van de cijfers over 2005 de overheid 1,3 miljoen euro hebben verdiend aan ID-boetes.

Door de discussie over de hoeveelheid geld en de bonnenquota, sneeuwde de uitvoering van de WUID zelf onder. Die uitvoering was en is nu juist in tegenspraak met waarvoor de wet oorspronkelijk bedoeld was, namelijk de identiteit van iemand vaststellen die een overtreding heeft gemaakt en niet om extra boetes uit te delen vanwege het niet dragen/tonen van de ID-kaart. We zijn inmiddels tien jaar verder en Jansen & Janssen heeft opnieuw cijfers opgevraagd en kan de balans worden opgemaakt over het gebruik van de legitimatieplicht door de overheid.

Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

Bernie mania

ACHTERGROND - Het linkse alternatief voor Hillary Clinton wordt in de Nederlandse media ten onrechte genegeerd, vindt Hans van Zon.

Bernie Sanders, onafhankelijk senator voor Vermont, heeft zich april 2015 kandidaat gesteld voor de Democratische nominatie voor het Amerikaanse presidentschap (2016). Aanvankelijk gaf vrijwel niemand hem een kans, niet omdat hij 73 jaar is maar omdat hij zich presenteert als een socialist. Hij is voor het inperken van de macht van Wall Street, voor een CO2 belasting, tegen excessieve ongelijkheid, tegen vrijhandelsakkoorden en voor een algemene publieke gezondheidskostenverzekering. Hij is ook de enige kandidaat die geen donaties krijgt van de superrijken. De gemiddelde donatie is 43 dollar en hij heeft een groter aantal donateurs (35 000) dan welke andere kandidaat.

Hij trekt ook de grootste menigten, zelfs volle stadions. Zoals de 28 000 in Portland (Oregon) en 27 500 in Los Angeles. Clinton daarentegen heeft tot nu toe niet meer dan 5 500 mensen gehad. Daarom spreekt men in de VS over Bernie-manie. Daarom kunnen de Amerikaanse toonaangevende media hem niet meer doodzwijgen alhoewel zijn campagne nog steeds erg weinig aandacht trekt. Alleen de online krant Huffington Post volgt zijn campagne intensief.

Maar waarom wordt in Nederland niet over de Bernie-manie bericht? Omdat hij geen kans zou maken zoals veel Amerikaanse kranten aannemen?

Foto: Abdelkader Benali copyright ok. Gecheckt 24-10-2022

De profeet Mohammed historisch ontleed

Arabiste en Marokko-kenner Sietske de Boer las voor Sargasso de Mohammedbiografie van Marcel Hulspas

RECENSIE – Deze dikke pil van meer dan zeshonderd pagina’s puilt uit van vele gedetailleerde verhalen over het ontstaan van de islam en de profeet Mohammed. In een vlotte stijl beschrijft de auteur uitvoerig de periode die voorafging aan de geboorte en het leven van Mohammed, de stichter van de islam (gestorven 632 na Chr.)

Ik las over de gewelddadige strijd tussen het inmiddels christelijk geworden Byzantijnse rijk tegen het Perzische, en leerde dat er complete oorlogen gevoerd zijn over de kwestie of Jezus nu god, mens, dan wel beide tegelijk is geweest. Volgens auteur Marcel Hulspas kwam de islam niet zomaar uit de hemel neergedaald, in de vorm van openbaringen aan de profeet Mohammed, maar is het veel aannemelijker dat de bevolking van het Arabisch Schiereiland, klemgezet tussen de strijdende Byzantijnen en Perzen, vooral om geopolitieke redenen behoefte had aan een eigen, Arabischtalige godsdienst, met een profeet uit de eigen gelederen.

Dat is op zich geen nieuws, en het is ook geen nieuwe opvatting – diverse islamgeleerden gingen Hulspas voor in een kritische, historische benadering van het ontstaan van de islam en betekenis van Mohammed. Zoals de Franse islamoloog Maxime Rodinson, al in 1961, en in Nederland bijvoorbeeld de in mei van dit jaar overleden arabist Hans Jansen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Waarom ook liefhebbers van kiloknallers zich druk mogen maken om een doodgeschoten leeuw

COLUMN - Mogen vleeseters zich druk maken om één doodgeschoten leeuw? Thijs den Otter vindt van wel. Graag zelfs

Wie net als ik veel linkse vriendjes heeft, zal de afgelopen dagen de plaatjes voorbij hebben zien komen van Cecil de leeuw en een naamloze koe. Bij dat plaatje staat dan een tekst waarin wordt gewezen op het feit dat er een hausse aan verontwaardiging is over één leeuw, maar dat er met geen woord wordt gerept over de miljoenen koeien en andere dieren die dagelijks het leven laten in de bio-industrie.

De makers van het als plaatje verpakte verwijt hebben natuurlijk gelijk. En de mensen die er op wijzen dat Zimbabwe al jaren lang wordt bestierd door een foute man ook, net als degenen die roepen dat het veel van deze mensen geen fluit interesseert dat er intussen in Afrika weer vele mensen zijn vermoord. Of commentatoren die schrijven dat er mensen zijn die het heel erg vinden als er een leeuw wordt doodgeschoten door een geflipte tandarts, maar zich niets aantrekken van de teloorgang van vele amfibieën omdat die nu eenmaal minder fotogeniek zijn dan een prachtige grote kat.

Het is waar: heel veel mensen die nu boos zijn vanwege een doodgeschoten leeuw stemmen over twee jaar weer gewoon op het CDA, eten wel eens een slavink, zappen naar Ivo Niehe op het moment dat het journaal over de misdaden van Boko Haram begint, en interesseren zich niet voor de manier waarop Robert Mugabe opereert. Dus welk geluid komt er uit de linkerhoek? Verwijten natuurlijk, want het is hypocriet dat iemand zich wel druk maakt om een dooie leeuw en niet om de kwaliteit van de stal waar zijn karbonade werd gekweekt! Enzovoorts.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wat moest Merkel dan zeggen?

COLUMN - Door: Thijs den Otter.

Of je nu fan van haar bent of juist helemaal niet: weinig politici bereiken de status van Angela Merkel, de eindbaas van onze oosterburen. De standvastige conservatief eindigt steevast in de top drie van machtigste vrouwen op Aarde en dat is natuurlijk volkomen terecht als je kijkt naar de kracht van Duitsland. En ofschoon ik dus helemaal geen fan ben, moet ik bekennen dat ik haar stijl doorgaans wel kan waarderen.

Doorgaans, omdat ik er met de pet niet bij kan dat juist een Duitse bondskanselier druk zet op een deal met Griekenland zodat er voor 50 miljard euro aan Grieks publiek bezit wordt geprivatiseerd. Natuurlijk gaat de vergelijking mank en ik wil echt niet Godwinnen, maar als ze ergens weten waar dat soort vernederende deals toe kunnen leiden, dan is het in Duitsland.

Maar ik dwaal af; dit soort uitzonderingen daargelaten kan ik de presentatie van Merkel wel waarderen. Degelijk, tikje ‘geen gelul’, ogenschijnlijk bewust van het feit dat een aanzienlijk smaldeel van het land het niet met haar eens is, wars van de reflex dom te gaan staan gieren van de lach als je over voor sommigen keihard beleid praat. Een tegenstander waar ik respect voor kan hebben.

Vorige Volgende