Gastauteur

2.335 Artikelen
3 Waanlinks
25 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

GeenStijl-sukkel wil geboden voor z’n kind

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Dit kunnen stukjes zijn die we overnemen van andere weblogs, zoals dit stuk van Grootinquisiteur, dat eerder op zijn eigen weblog verscheen.

Wat is er gevaren in Dominique Weesie, beter bekend als Fleischbaum, één van de oprichters van GeenStijl? Weesie gaat aspirant-omroep PowNed leiden en schoof daarom woensdag aan in het praatprogramma Knevel en Van den Brink. Daar liet hij zich ontvallen voornemens te zijn eventuele latere kinderen zeer beslist op een christelijke school te zullen doen. Want dan krijg je onderricht in een aantal geboden en leer je wat niet mag.

De eveneens aanwezige minister voor Jeugd en Gezin André Rouvoet sloeg steil achterover. Presentator Andries Knevel keek alsof hij net onder zijn eigen ogen water in wijn zag veranderen. Collega Tijs van den Brink kon zich van ergernis wel de punt van de tong bijten, dat er voor die krappe 50 minuten talkshow wederom teveel gasten aan tafel waren uitgenodigd. Daardoor moest hij het gesprek met Weesie wel afbreken als was het een ongewenste zwangerschap. Verdomme! Net nu het voor de EO-kijkertjes zo allemachtig interessant begon te worden… Het gevoel van de vele veren die Weesie zojuist in de christelijke kont had gestoken, schreeuwde eigenlijk om meer, meer, meer.

Kijk, dat Weesie van huis uit een christelijke opvoeding heeft gekregen, is gezien zijn vermoedelijke leeftijd nog goed te begrijpen. Ook prima te snappen is zijn uitleg dat hij niet meer aan het geloof doet. Maar echt ronduit verbijsterend is de grote naïviteit van deze GeenStijl-man van het eerste uur, dat hij zijn kinderen positieve normen en waarden denkt bij te brengen door ze op een christelijke school in contact te laten komen met de tien geboden. Onder wat voor steen heeft Weesie zijn leven doorgebracht? Heeft hij indertijd wel opgelet tijdens de godsdienstles? Waarschijnlijk niet.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tussen jezelf en de wereld ligt Europa

In aanloop naar de Europese Verkiezingen van 4 juni hebben de kandidaten van alle partijen hier de mogelijkheid om hun standpunten te verduidelijken, mits ze deelnemen aan de discussie die daar op volgt. Vandaag is het woord aan Marietje Schaake, derde op de lijst voor D66.

marietje schaakeDe meest voorkomende observatie van deze Europese campagne is dat ‘Europa niet leeft’. Als kandidaat die al maanden het land doorkruist merk ik het tegenovergestelde: iedereen heeft wat te melden over Europa. Vaak is het ongenoegen over de nationale politiek of voelen mensen zich buitengesloten. Even vaak merk je dat Europa juist sterk in ons dagelijks leven aanwezig is, soms op verrassende wijze. Bij een gesprek met migrantenorganisaties meldde een ondernemer met een Turkse achtergrond mij: “Toetreding van Turkije zou een ramp zijn voor mijn zaak. Teveel goedkope arbeid.”

De dag na het gesprek met de migrantenorganisatie liep ik mee in de ‘Roze Kroegentocht’, en bleek de PVV voor veel homo’s en lesbo’s na D66 tweede keus. Velen waren verbaasd dat ze de schaamte om dit toe te geven voorbij waren. Iedereen kent verhalen over ‘potenrammen’ of heeft zelf iets vervelends meegemaakt. De logica lijkt te zijn: ‘Moslims zijn hard tegen homo’s, de PVV is hard tegen Moslims’. Anderen zien juist dat een Europese antidiscriminatie richtlijn rechten van homo’s en andere minderheden beschermt, niet alleen in Nederland.

Niet voor niets groeien D66 en PVV het hardst. Twee partijen buiten de regering die met een sterk tegengesteld geluid komen: de PVV wil dat een slotgracht om Nederland wordt aangelegd, D66 wil meer bruggen tussen Europese landen. Dat juist die twee partijen groeien, is een reflectie van de polarisatie in Nederland zelf, en ten opzichte van Europa.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Waarom PVV niet de grootste kan worden

Dit is de tweede gastbijdrage van Güven Erkasla, een jonge Jonge Democraat uit Arnhem-Nijmegen.

Als we de verschillende opiniepeilingen moeten geloven, wacht ons zowel bij de eerstvolgende Europese verkiezingen als de Tweede Kamerverkiezingen een politieke aardverschuiving. Op Europees niveau is de partij van Geert Wilders de winnaar, ook op nationaal niveau staat de PVV op ongeveer 30 zetels. Als de peilingen bij de eerstvolgende verkiezingen waarheid mag vertonen, dan groeit de PVV extreem.

Dit keer zal ik mijn artikel beperken tot de Tweede Kamerverkiezingen en de mogelijke succes van de PVV van Geert Wilders, en de praktische belemmeringen voor de groei van de PVV van Geert Wilders.

Zoals hierboven vermeld, de PVV zou de komende verkiezingen ongeveer 30 zetels kunnen halen.

Dit zou een groei van twintig zetels in de Tweede Kamer betekenen. Dit soort politieke aardsverschuivingen is echter niet nieuw. In 1967, een jaar na de oprichting van de partij, komt de D66 de Tweede Kamer met 7 zetels. In 1971 volgt DS70 het succes van D66, en komt de Tweede Kamer binnen met 8 zetels. Erg opmerkelijk, omdat de partij een afsplitsing van de Partij van de Arbeid was. In 1982 haalt de VVD 10 zetels. In 1994 verliest het CDA twintig van haar vierenvijftig zetels en in 2002 verloor de PvdA 22 zetels. Tegen deze verliezen weet de SP, tijdens de Tweede Kamerverkiezingen van 2006 25 zetels te halen, een stijging van 16.

Deze cijfers bevestigen dat de kiezers snel kunnen overstappan van de ene naar de andere politieke partij. In een ontzuilende en individualistische samenleving, waarin de grote ideologiën lijken verdwenen te zijn, zullen deze cijfers als een gegeven moeten worden beschouwd.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Consistentie en de VVD

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Dit kunnen stukjes zijn die we overnemen van andere weblogs zoals het stuk hieronder van Simon Otjes, dat eerder hier verscheen.

Het is schandalig en onacceptabel,” aldus Wouter Kolff, bestuursvoorzitter van de VVD in Utrecht over het bekladden van VVD posters met hakenkruizen. Als je, zoals de VVD, voorstander van het absoluut vrije woord bent, moet je consistent zijn. Dan moet je kunnen zeggen “De VVD is fascistisch.” Dan moet je dat kunnen uitdrukken in symbolen (immers letters zijn ook maar symbolen). En dan mag je die symbolen neerzetten waar je wilt. Dus ook op een VVD poster. Immers het woord moet altijd vrij zijn. Geen beperking.

Het mag dus niet zo zijn dat de eerste de beste keer dat dat vrije woord tegen je gebruikt wordt je dat als verwerpelijk afwijst. Als je Katholieken mag beledigen door te zeggen dat de Paus op Darth Sidious uit Star Wars lijkt, als je Moslims tot in hun ziel mag beledigen door te zeggen dat Mohammed een vieze man is, als je Joodse oorlogsslachtoffers tot in het diepste van hun ziel mag beledigen door de holocaust te ontkennen, dan moet je ook mogen laten blijken dat je de VVD fascistisch vindt. (Overigens, ik denk dat alleen het eerste waar is.)

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De conservatieve homofobie ? repliek

Onder het motto van hoor en wederhoor plaatsen wij hier de repliek van Rutger Schimmel op het artikel De conservatieve homofobie.

Het gelukkig en erg mannelijke paar (Foto: Flickr/mickebear)

Joost Berculo heeft weinig begrepen van mijn visie op het homohuwelijk. Voor wie het niet gelezen heeft: ik betoog dat het openstelling voor mensen van hetzelfde geslacht niet voor devaluatie van het huwelijk zorgt, maar dat die openstelling juist voortkomt uit de devaluatie. Daarom ben ik het op veel punten met Berculo eens, bijvoorbeeld wanneer hij schrijft dat “de relatie tussen het homo-huwelijk en de afbraak van het instituut huwelijk nogal moeilijk objectief te maken [is]. Sterker nog, deze is totaal niet objectief te maken.” En: “Er is geen onderzoek dat aantoont dat mensen specifiek door het homo-huwelijk minder waarde hechten aan het huwelijk als instituut.” Couldn?t agree more.

Berculo vaart ook erg uit tegen wat hij ziet als het ‘kerkelijk’ kader waarin ik het huwelijk plaats. Ik schrijf echter over ‘het religieus en ethisch kader dat het huwelijk vanouds rechtvaardigt’. Ziet u in deze zin de kerk langskomen? Ik in ieder geval niet. Gevalletje van je tegenstander opvattingen toedichten die je graag wil dat hij ze huldigt.

Een andere tegenwerping is dat mijn opvatting van het huwelijk onrealistisch en romantisch is. Wel, het eerste is de standaard benaming van liberale rationalisten voor alles wat niet empirisch waarneembaar en dus in schema’s en statistieken te vatten is. En ja, vanuit modern perspectief is de traditionele visie op het huwelijk romantisch. Maar is gematigde omgang met alcohol voor de verslaafde ook niet het toppunt van onrealistische romantiek? De moderne westerling moet zich serieus afvragen of niet hij degene is die door hevige beneveling normaal zicht op de wereld verloren heeft.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Opinieonderzoek ’21minuten’ bevestigt noodzaak Europese superstaat

arno2In aanloop naar de Europese Verkiezingen van 4 juni hebben de kandidaten van alle partijen hier de mogelijkheid om hun standpunten te verduidelijken, mits ze deelnemen aan de discussie die daar op volgt. Vandaag is het woord aan Arno Uijlenhoet, lijstrekker Newropeans in Nederland, de eerste pan-Europese politieke partij.

Een meerderheid van de Nederlanders wil niet dat de EU meer macht krijgt, zo bleek uit het opinieonderzoek ‘21minuten’ (download tussenrapportage [.pdf] of kijk hier). Wie zich echter realiseert dat de feitelijke macht in Europa bij de lidstaten ligt, verzameld in de Europese raad van staatshoofden en regeringsleiders, moet paradoxaal genoeg concluderen dat er vooral verzet bestaat tegen de manier waarop zij Europa besturen: Achter gesloten deuren, zonder tussenkomst van de burgers, resulterend in besluiten waarin die burgers zich niet herkennen.

De feiten spreken voor zich: Het zijn onze staatshoofden en regeringsleiders geweest die precies over die zaken hebben besloten waartegen de burgers in Nederland ageren: de invoering van het Verdrag van Lissabon, de toetreding van nieuwe lidstaten en de totstandkoming van de Lissabon agenda waarvan het zo omstreden element van vrij verkeer van EU-werknemers onderdeel uitmaakt.

Bovendien blijkt uit het onderzoek dat een meerderheid van de Nederlanders best intensiever willen samenwerken op het gebied van economie, milieu en buitenlandsbeleid. Een ruime meerderheid wil dat Europa een sterke positie inneemt ten opzichte van de VS en opkomende landen als China en India. Wie dat wil ontkomt niet aan een supranationaal Europa.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De opmars van mediawijze pubers

Deze gastbijdrage komt van Rob Martens, hoogleraar / hoofd onderzoek bij het Ruud de Moor Centrum van de Open Universiteit.

Dit is een deel van de filmposter van The Informers. Het boek is van Bret Easton Ellis. Je zou meer van hem kunnen lezen. Doe dat nou maar.

De wat stichtelijke website Mijn kind online gaat over het gebruik van internet door kinderen en tieners. Gisteren publiceerde de stichting een interessant onderzoek. Daaruit blijkt dat tieners enorm beïnvloed worden door beelden. Staat Britney of Lindsay ergens te tongen met een vrouwelijke collega, dan duiken de weken daarna steevast talloze zelfgemaakte foto’s op van vriendinnen die dit nadoen. Maar er is ook ander nieuws. Het bleek dat fotoshopvaardige tieners zich bewuster zijn van fotomanipulatie in de media dan tieners die dat minder doen. Meisjes die wat pubervet digitaal bij zichzelf wegzuigen herkennen dergelijke beeldmanipulaties door anderen veel beter, zo bleek.

Op het E-learning 2.0 congres zag ik eergisteren een heftige PowerPoint-presentatie van Justine Pardoen, hoofdredacteur van Mijn kind online. Flauwe woordspeling, maar Pardoen moest vaak pardon zeggen. Moraal van haar verhaal was dat tieners niet de mediawijsheid hebben die sommigen veronderstellen, en zich zelden realiseren dat wat ze aan digitale kruimelpaden en vooral plaatjes achterlaten op internet, hen nog jaren kan en zal achtervolgen. Ze liet wat voorbeelden zien. To get the picture: de piemelfoto’s in het Volkskrant Magazine van half mei staken er maar magertjes bij af. Opnames, gemaakt door scholieren die zich nauwelijks realiseerden dat met een paar muisklikken van de handige Pardoen hun gewaagde zelfportretten en filmpjes frontaal klassikaal op het smartboard pronkten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Goocheldoos Den Haag

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Dit kunnen stukjes zijn die we overnemen van andere weblogs, zoals dit stuk van Miguel Sloendregt, dat eerder hier verscheen.

Haagse wethouder Marnix Norder als goochelaar (Foto: Gera Nieland/http://haagsallerlei.nl/)

Ik doe mijn best, echt waar, maar het wil me maar niet lukken om de Haagse gemeentepolitiek nog serieus te nemen. Elke week maak ik een rondje op het internet om te aanschouwen wat de lokale politieke partijen en hun vertegenwoordigers uit hun hoge hoed getoverd hebben en elke week weer wend ik mijn hoofd zuchtend af.

Zo maar een greep?

Moet ik nog verder gaan?

Als er al media zijn die berichtten over wethouders of raadsleden, dan zijn het in vrijwel alle gevallen verslagjes van lintenknipperij, aankondigingen van plannetjes of andere soortgelijke triviale zaken. Natuurlijk, het AD en RTV West hebben zeer uitgebreid verslag gedaan van de onenigheid binnen de top van de Haagse PvdA, maar het is de uitzondering die de regel bevestigt en in dit geval hadden een aantal betrokkenen zelf de publiciteit gezocht. Ik vraag me af of de burger ooit had geweten van deze machtstrijd als de heren Martini en Sepers niet zelf steeds briefjes naar de krant hadden gestuurd.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De beste tactiek: Gun Wilders de macht

De onderstaande gastbijdrage is van schrijver / columnist Mohammed Benzakour. Dit artikel verscheen op 25 mei in de Volkskrant. Benzakour bood Sargasso het originele en langere artikel ter plaatsing aan.

Nu de PVV (vooralsnog virtueel) als onkruid welig blijft tieren, neemt bij de gevestigde partijen de paniek toe. Men weet geen raad met Wilders. In plaats van de man koeltjes met tegenargumenten te counteren, zoals o.a. Willem van der Does liet zien (Forum 16 mei) reageren de meeste partijen met afgrijzen, schouderophalen en minzame glimlachjes – ‘superieure stilte’ heet dat. En sinds D66, de ChristenUnie, SP en GroenLinks hun smetvrees hebben verklaard en zelfs Wouter Bos zijn rug rechtte is de schrik compleet.

Maar opnieuw werd Wilders op zijn wenken bediend. De man die voortdurend verstoppertje speelt, wegloopt als het heet wordt onder zijn voeten, debatten mijdt, interviews weigert, deze dappere man kan opnieuw de slachtofferrol uitspelen: ‘Links cordon sanitair!’ – wat een contradictio in terminis is daar een cordon sanitair totaal is en nooit een links, rechts, boven of onder kent. Maar wie maalt nog om correct taalgebruik als een lawaaierige bangerik heel Den Haag in een comateuze toestand weet te dirigeren?

Het unique sellingpoint van de PVV, ‘weg met de islam!’ heeft als niche splendid isolation. Het laatste dus waar Wilders op zit te wachten is gezelschap. Dat het CDA en de VVD de deur niettemin op een kier zetten is moreel bedenkelijk, maar is het ook onverstandig?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Democratie is niet terreur van de meerderheid

sophie-in-t-veldIn aanloop naar de Europese Verkiezingen van 4 juni hebben de kandidaten van alle partijen hier de mogelijkheid om hun standpunten te verduidelijken, mits ze deelnemen aan de discussie die daar op volgt. Vandaag is het woord aan Sophie in ’t Veld, kandidaat voor D66. Sophie zal waarschijnlijk binnen een dag reageren op uw comments.

In zijn blogpost bij Sargasso maakt PvdA kandidaat René Cuperus een grote denkfout als hij D66 verwijt de uitslag van het referendum over de Europese Grondwet niet te respecteren. Volgens Cuperus had D66 na het ‘Nee’ in 2005 van mening moeten veranderen over Europa. Dat is nogal een beperkte opvatting van democratie: de meerderheid bepaalt wat de minderheid moet vinden. Cuperus volgt de methode Verdonk: hij laat zijn mening bepalen door de uitslag van een stemming. Minderheden of pluralisme bestaan niet voor Cuperus. 38% van de Nederlanders heeft ‘Ja’ gezegd tegen de Grondwet. Voor Cuperus bestaan die mensen niet, maar bij D66 krijgen ook zij een stem. D66 was ook voor een tweede referendum, over het Verdrag van Lissabon, maar dit Kabinet was daartegen. Misschien dat Mijnheer Cuperus zijn pijlen dus beter kan richten op zijn PvdA collega’s in de regering.

D66 respecteert de uitslag van het referendum, en als het tot een stemming in de Tweede Kamer was gekomen, had D66 inderdaad (met pijn in het hart) tegen de grondwet gestemd. Wij nemen ons verlies: we hebben geen meerderheid kunnen krijgen voor ons standpunt. Maar D66 was pas ongeloofwaardig geweest als we na de uitslag van het referendum als een windvaantje onze opvattingen over hervorming van Europa hadden veranderd. Wij nemen onze kiezers serieus en praten ze niet naar de mond. En we proberen ze zeker geen zand in de ogen te strooien met een paar excuus-Eurosceptici op de kieslijst, over geloofwaardigheid gesproken…

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Spaarvarkens en geldwolven

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Dit kunnen stukjes zijn die we overnemen van andere weblogs, zoals dit stuk van JL, dat eerder verscheen op zijn eigen weblog.

Geld (Foto: Flickr/Cliph)

Poen, pieken, cash. Gewoon wat woorden, zou je zeggen. Maar deze woorden herbergen een grote, onheilspellende psychologische kracht. Laat ze een paar keer door je mond rollen (geld moet immers rollen) en je wordt een compleet ander persoon. Alleen al nadenken over woorden die men associeert met geld schijnt ons terughoudender te maken om anderen te helpen. En het kan vreemder: het tastbaar in handen hebben van wat geld kan de steek van sociale afwijzing en zelfs fysieke pijn verlichten.

Dit alles is zeer merkwaardig wanneer je nagaat wat geld eigenlijk behoort te zijn. Voor economen is het niet meer dan een ruilmiddel dat het leven efficiënter maakt. Net als een hamer ons in staat stelt een spijker in een plank te slaan, stelt geld ons in staat markten te hebben die de prijs bepalen van praktisch alles, van een pak melk tot een Picasso. Echter: geld wakkert veel meer passie aan dan een hamer ooit zou kunnen. We kunnen er gewoonweg niet rationeel mee omgaan. Maar waarom niet? De realiteit is dat we niet rationeel zijn. In plaats van het te behandelen als een werktuig dat met objectieve precisie gebruikt dient te worden, staan we geld toe in eeuwenoude emotionele delen van ons brein te tappen, vaak met onvoorspelbare gevolgen.

Onze relatie met geld heeft vele verschillende facetten. Hoe meer we ontdekken over het effect dat geld op ons heeft, des te duidelijker komt boven water dat de hersenen van de ene persoon erop reageren als ware het een drug, terwijl het voor een ander als een vriend is. Sommige mensen lijken verslaafd aan het oppotten van iedere cent, terwijl anderen door het gat in hun hand naar de wereld kijken en onmogelijk kunnen sparen voor een appeltje voor de dorst. Een aantal studies suggereren zelfs dat onze zucht naar geld verweven is met onze hongergevoelens. Proefpersonen die honger hadden, waren veel minder geneigd geld te geven aan een goed doel dan proefpersonen die net hun buikje hadden rondgegeten. En omdat het hebben van een grote hoeveelheid geld betekent dat je meer spullen kunt kopen, staat het virtueel synoniem met status – zozeer dat het verliezen ervan kan leiden tot depressie en zelfmoord.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Baby of the House

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Dit kunnen stukjes zijn die we overnemen van andere weblogs, zoals het stuk hieronder van Rutger Schimmel, dat eerder verscheen op zijn eigen weblog.

Kirsten Gillibrand (Foto: Wikimedia Commons)

‘Baby of the House’ wordt ze genoemd: Kirsten Gillibrand. Ze is het jongste lid van de Amerikaanse Senaat en is net aangetreden. Leeftijd: 42 jaar. Ervaring: drie jaar in het Huis van Afgevaardigden, vijftien jaar topjurist. Natuurlijk met een doctoraat in de rechtsgeleerdheid.

Ze is de jongste niet meer, maar heeft net als haar collega in Amerika in het parlement het minste aantal dagen erop zitten. Patricia Linhard is vorige week beëdigd als PvdA-lid van de Tweede Kamer. De nieuwe volksvertegenwoordiger is tot nu toe eigenaar geweest van een… damesmodezaak. Een studie heeft ze niet afgemaakt. Politieke ervaring: nul.

Waar het begrip in Amerika duidelijk ironisch bedoeld is, zou ‘Baby of the House’ in Nederland een treffende benaming zijn voor het jongste Kamerlid. Farshad Bashir is eenentwintig: bij aantreden was hij net twintig. Vanzelfsprekend zonder diploma of noemenswaardige ervaring in bestuur, academie of samenleving. Maar goed, zijn afkomst maakt veel goed, en zijn jeugdigheid trekt eens wat andere kiezers dan norse arbeiders uit Oss aan. Genoeg reden om het broekje een blauwe zetel te gunnen in de tempel van de democratie.

In de VS is de minimumleeftijd voor zitting in het Huis van Afgevaardigden 25 jaar, de Senaat 30 jaar. Toch is het zeldzaam dat iemand onder de veertig verkozen wordt. Men moet de sporen ruimschoots verdiend hebben in de regionale politiek, en anders wel in bijvoorbeeld de advocatuur of diplomatieke dienst. De kiezer wil vertegenwoordigd worden door iemand met levenservaring, die weet hoe de wereld in elkaar zit. Je senator is immers degene naar wie je schrijft als je onderneming door de overheid weg geconcurreerd wordt.

Vorige Volgende