GeenStijl-sukkel wil geboden voor z’n kind
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Dit kunnen stukjes zijn die we overnemen van andere weblogs, zoals dit stuk van Grootinquisiteur, dat eerder op zijn eigen weblog verscheen.
Wat is er gevaren in Dominique Weesie, beter bekend als Fleischbaum, één van de oprichters van GeenStijl? Weesie gaat aspirant-omroep PowNed leiden en schoof daarom woensdag aan in het praatprogramma Knevel en Van den Brink. Daar liet hij zich ontvallen voornemens te zijn eventuele latere kinderen zeer beslist op een christelijke school te zullen doen. Want dan krijg je onderricht in een aantal geboden en leer je wat niet mag.
De eveneens aanwezige minister voor Jeugd en Gezin André Rouvoet sloeg steil achterover. Presentator Andries Knevel keek alsof hij net onder zijn eigen ogen water in wijn zag veranderen. Collega Tijs van den Brink kon zich van ergernis wel de punt van de tong bijten, dat er voor die krappe 50 minuten talkshow wederom teveel gasten aan tafel waren uitgenodigd. Daardoor moest hij het gesprek met Weesie wel afbreken als was het een ongewenste zwangerschap. Verdomme! Net nu het voor de EO-kijkertjes zo allemachtig interessant begon te worden… Het gevoel van de vele veren die Weesie zojuist in de christelijke kont had gestoken, schreeuwde eigenlijk om meer, meer, meer.
Kijk, dat Weesie van huis uit een christelijke opvoeding heeft gekregen, is gezien zijn vermoedelijke leeftijd nog goed te begrijpen. Ook prima te snappen is zijn uitleg dat hij niet meer aan het geloof doet. Maar echt ronduit verbijsterend is de grote naïviteit van deze GeenStijl-man van het eerste uur, dat hij zijn kinderen positieve normen en waarden denkt bij te brengen door ze op een christelijke school in contact te laten komen met de tien geboden. Onder wat voor steen heeft Weesie zijn leven doorgebracht? Heeft hij indertijd wel opgelet tijdens de godsdienstles? Waarschijnlijk niet.
De meest voorkomende observatie van deze Europese campagne is dat ‘Europa niet leeft’. Als kandidaat die al maanden het land doorkruist merk ik het tegenovergestelde: iedereen heeft wat te melden over Europa. Vaak is het ongenoegen over de nationale politiek of voelen mensen zich buitengesloten. Even vaak merk je dat Europa juist sterk in ons dagelijks leven aanwezig is, soms op verrassende wijze. Bij een gesprek met migrantenorganisaties meldde een ondernemer met een Turkse achtergrond mij: “Toetreding van Turkije zou een ramp zijn voor mijn zaak. Teveel goedkope arbeid.”
In aanloop naar de Europese Verkiezingen van 4 juni hebben de kandidaten van alle partijen hier de mogelijkheid om hun standpunten te verduidelijken, mits ze deelnemen aan de discussie die daar op volgt. Vandaag is het woord aan 

De onderstaande gastbijdrage is van schrijver / columnist
In aanloop naar de Europese Verkiezingen van 4 juni hebben de kandidaten van alle partijen hier de mogelijkheid om hun standpunten te verduidelijken, mits ze deelnemen aan de discussie die daar op volgt. Vandaag is het woord aan 
