Eric

76 Artikelen
2 Waanlinks
834 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Eric schrijft met onregelmatige intervals columns over politiek en samenleving en stoort zich aan het gebrek aan transparantie en onvervalst idealisme. Politicus C zegt in de publiciteit ferm dat iets wit is, maar herschrijft de definitie in de officiele nota zo dat oranje ook wit kan zijn, dat soort dingen. Kortom: Eric heeft een bloedhekel aan populisme, huichelarij en achterbaksheid in de politiek en dat is dan ook vrijwel altijd de aanleiding voor een column.
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Machinaties, meneer Pechtold, machinaties

Frans Weisglas is boos op Alexander Pechtold. En hoe. Weisglas suggereert dat Pechtold de landelijke politiek maar moet verlaten als hij het zo slecht naar zijn zin heeft: “Als ik het in Den Haag zo slecht naar mijn zin zou hebben als Alexander Pechtold zou ik gewoon een enkele reis naar Wageningen nemen.”

“Ik heb al vaker gezegd dat ik het slecht vind dat politici zelf bij voortduring afgeven op hun eigen vak”, aldus Weisglas. “Dit is ongeloofwaardig voor de burgers in Nederland. Het voedt de gedachte dat het in Den Haag alleen om het spel en het eigenbelang gaat. Dit is gewoon niet waar. Politici werken met veel inzet en gedrevenheid aan het realiseren van de inhoudelijke opvattingen waar ze voor staan. De kritiek van minister Pechtold op een aantal van zijn collega’s vind ik ronduit oncollegiaal en deloyaal.”

Natuurlijk, Weisglas heeft groot gelijk dat het ten koste van de geloofwaardigheid van politici gaat. Maar laten we wel zijn: het is al sinds 2002 bon ton om anderen voortdurend van “Haags geneuzel” te beschuldigen. Sterker nog, het meest Haagse spelletje van het moment is het elkaar beschuldigen van Haags geneuzel. Pechtold heeft dus eigenlijk óók groot gelijk als hij de spelletjes in Den Haag bekritiseert: “Machinaties, machtsspelletjes, persoonlijke belangen, partijbelangen die meespelen bij de benoeming van personen of het nemen van besluiten…”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wipwap Wouter

Net voor de jaarwisseling kwam de aap uit de mouw bij Wouter Bos. Volgens hem stond het CDA dichterbij de PvdA dan GroenLinks en SP. Natuurlijk, hij zei het in een interview met De Telegraaf, die niet te beroerd was die quote in vette letters te presenteren, maar hij had het gezegd. Was u verbaasd?

Ik niet. Hooguit over het feit dat hij een duidelijke uitspraak gedaan had. Wouter Bos doet immers hooguit uitspraken die je duidelijk onderdeel van een links gedachtengoed zou kunnen noemen wanneer hij zeker weet dat de PvdA geen doorslaggevende rol speelt bij de stemmingen. Vanaf het moment dat hij fractievoorzitter wilde worden, koketteerde hij maar wat graag met Joop den Uyl als groot voorbeeld. In de praktijk is zijn Shell-achtergrond aanzienlijk prominenter aanwezig. Wouter Bos is meer New Labour dan sociaal-democraat. Geld en macht gaan boven principes.

Zoals gezegd was ik hooguit verbaasd over Bos’ duidelijke keuze. Wouter Bos bleek echter volstrekt dezelfde gebleven door enkele dagen later alweer te roepen dat hij geen keuze gemaakt had. “Ik kies voor geen enkele partij.” Zo kennen we je weer, Wouter!

Zullen PvdA’ers zich daar erg druk om maken? Vermoedelijk niet, want in de peilingen is de PvdA nog altijd met afstand de grootste partij. Er is echter een ander punt waar ze zich wel zorgen over zouden moeten maken: Bos heeft de onderhandelingspositie van de PvdA nu al anderhalf jaar voor aanvang van de coalitie-onderhandelingen weggegeven. Zeker, hij heeft zijn woorden genuanceerd, maar ook in die nuancering ligt nog weinig warmte voor een links kabinet.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De nieuwe koers van de PvdA

De PvdA is het nieuwe CDA. De draaikonterij in de PvdA heeft een nieuw hoogtepunt – of dieptepunt – bereikt in de opzichtige manier waarop Wouter Bos en Peter van Heemst alle richtingen naar de mond proberen te praten in het debat over de uitspraken van Leefbaar Rotterdam-wethouder Pastors.

Nee, die uitspraken van Pastors konden best. Ja, we hebben wel voor de motie van wantrouwen gestemd, maar dat had niet gehoeven. Nee, de fractie heeft het recht die beslissing zelf te nemen. Wat een labbekakkerige, ruggengraatloze opstelling!

Het debat in Rotterdam was óók niet fraai, met een SP-woordvoerder die Pastors meteen beschuldigde in Rotterdam Franse taferelen met rellende allochtone jongeren uit te lokken, maar daar werden ten minste standpunten ingenomen. De PvdA-fractie in de Rotterdamse raad zal Peter van Heemst ongetwijfeld met open armen als nieuwe lijsttrekker ontvangen, nu hij ze min of meer politiek onbenul heeft aangewreven.

De ehm…verduidelijking van Van Heemst was niet gebaseerd op de uitspraken van Pastors zelf. Als Pastors bedoelde dat sommige moslims hun geloof gebruiken als rechtvaardiging voor criminaliteit dan was hij het ermee eens, als Pastors bedoelde dat moslims door hun geloof crimineler zijn dan was hij het er niet mee eens. De uitspraak van Pastors suggereerde echter dat de islam criminaliteit tegen niet-moslims min of meer toestond – en dat is iets heel anders. Pastors was slim genoeg om het bij de suggestie te laten en het net niet te zeggen, maar zijn bedoeling was zonneklaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Hofstadgroep…en wie nog meer?

We moeten waakzaam blijven, roepen Remkes, Donner en Balkenende in koor als het over terrorisme in Nederland gaat. Maar de informatie die zij geven en hun handelwijze lijken niet overeen te komen met de conclusies die zij zelf trekken.

Een tijdje geleden was het groot nieuws toen Remkes in het programma van Paul Rosenmöller, Spraakmakende Zaken, sprak over “enkele honderden” terreurverdachten. Dat was meer dan er tot dan toe was gemeld, dus het NOS Journaal opende dagenlang met de berichten hierover, actualiteitenrubrieken trokken het ene na het andere blik deskundologen open en iedereen werd weer eens op het hart gedrukt toch vooral waakzaam te zijn.

Het merkwaardige is dat steeds wanneer er sprake was van arrestaties, huiszoekingen en wat dies meer zij, het leden van de Hofstadgroep betrof. Ja okee, er werd nog eens iemand gearresteerd die iets van plan zou zijn in de Nijmeegse Vierdaagse en er werd een huis kort en klein geslagen in Utrecht, maar daar bleek achteraf de informatie volstrekt onjuist. Er is nog een proces geweest tegen twaalf terreurverdachten in Rotterdam geweest, maar die werden vrijgesproken toen de AIVD verwachtte dat die veroordeeld zouden worden op basis van de verzekering dat ze reuze gevaarlijk waren.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Een kwestie van formuleren

Minister Veerman is na een roerig weekje gewoon aangebleven als minister. Alom wordt er op gewezen dat er eigenlijk ook niet zoveel aan de hand was. Maar was dat wel zo? Veerman heeft zich weten te redden door slim formuleren, niet omdat het eigenlijk niets voorstelde wat er fout ging.

Vanaf het allereerste moment is hij blijven spreken over “slordigheidjes”. De Franse vennootschap waar hij nog directeur van bleek noemde hij aanvankelijk een slapende BV. Naarmate er meer feiten boven water kwamen veranderde dat via “een vennootschap waar niets in gebeurde” tot “een vennootschap die geen zelfstandige activiteiten heeft”. In de Kamer moest hij echter wel toegeven dat deze vennootschap feitelijk de zeggenschap had over zijn Franse bedrijven.

Ja, maar daar had de notaris het toch fout gedaan? Nou is dat een bedenkelijk verhaal, maar goed, laten we aannemen dat dat inderdaad zo is. Dan nog blijft het merkwaardig dat hij een jaarrekening van dat bedrijf ondertekent. Verschillende Kamerleden vroegen zich ook af hoe het toch mogelijk was dat er “geen belletje ging rinkelen” toen hij de jaarrekening ter ondertekening kreeg. Een verklaring kwam er niet van Veerman, slechts het excuus dat het “een onachtzaamheid” was. Wel vond Veerman het geen wonder dat dat gebeurde tussen al die papieren die hij als minister moet tekenen. Hoezo, “tussen al die papieren”? Doet zijn secretaresse ook de privé-post van de minister dan? Ook daar bleef Veerman in het vage, om vooral nergens op vastgepind te kunnen worden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

If you can’t beat them…

Er werd in de media de afgelopen week enthousiast geciteerd uit een rapport over corruptie bij Nederlandse ambtenaren en politici. Vijf procent van de politici zou corrupt zijn, volgens het rapport. Bij nadere bestudering van de tekst bleek dat het ging het percentage corruptie wat door allerlei ambtenaren en politici zelf geschat was. Volstrekt zinloos getal dus, want dergelijke schattingen zijn zelden accuraat. Afgezien daarvan is in ons landje niet zozeer de pure corruptie het probleem, maar de vergoelijking van corruptie, fraude en alles wat daar tegenaan hangt door de heersende klasse.

Het fraaiste voorbeeld was wel oud-minister Netelenbos, die tegen de bouwfraudecommissie vrolijk bleef vertellen dat de afspraken van bouwkartels alleen maar om “pepernoten” gingen. Het verhaal, afkomstig uit de gelederen van de bouwondernemingen zelf, was daarbij dat de afspraken zoals die gemaakt werden slechts betrekking hadden op de verdeling van de werken en dat er dus niet méér aan verdiend werd. Maar een onderdeel van die verdeling was dat anderen niet onder een vooraf afgesproken bedrag zouden bieden, daarmee effectief wel degelijk het minimumbedrag – en daarmee de daadwerkelijke opbrengst – verhogend.

Weliswaar was Netelenbos meer een machtspolitica dan een intellectueel licht, maar het lijkt me sterk dat zij dit verschil nooit uitgelegd heeft gekregen. Blijkbaar heeft zij er dan voor gekozen het pepernotenverhaal te geloven. Omdat ze de bouwondernemers zelf nodig had? Omdat ze die bouwondernemers zelf had gesproken en zich niet kon voorstellen dat ze haar voor zouden liegen? Hoe dan ook, het pepernotenverhaal werd leidraad voor Netelenbos in haar handelen rond de aanbesteding van grote projecten en keiharde fraude werd zo ingekapseld in het systeem. Als je maar hard genoeg blijft roepen dat iets geen fraude is, geloven ze het na verloop van tijd wel, zoiets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Privacy als antiquiteit

Zo langzamerhand beginnen de veel bezongen “westerse waarden” een nare bijsmaak te krijgen. Verkeersgegevens moeten bewaard gaan worden, ook al kunnen de noodzakelijke gegevens met de huidige regelgeving al opgevraagd worden. De AIVD heeft echter bedacht dat ze aan data-mining willen gaan doen, zodat je verdacht kunt zijn voor je zelf ook maar ooit gedacht hebt aan het bedrijven van enige vorm van criminaliteit.

Politici en justitiebobo’s maken handig gebruik van de dreiging van terrorisme om die maatregelen erdoor te drukken. Zoals Tony Blair het uitdrukte bij een aantal vergaande voorstellen: “We moeten juist nu een eenheid vormen tegen het terrorisme.” Door alle voorstellen aan het terrorisme te koppelen, maakt hij het lastig om er kritisch over te zijn. Stiekem lijkt dat eigenlijk verdomd veel op het “Je bent voor ons of je bent tegen ons” van George Bush.

CDA, PvdA en VVD doen enthousiast mee. Per slot van rekening is het nu het moment om je te profileren als crimefighter. Dus komen de heren woordvoerders Van Haersma Buma (CDA), Van Heemst (PvdA) en Weekers (VVD) met het voorstel bij ernstige misdrijven van grote groepen mensen DNA af te nemen, waarbij anders dan tot nu toe gebruikelijk niet de mogelijkheid bestaat te weigeren.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Talpa TV-Gids

Het is de moeite waard om in de gaten te houden welke webloggers plotseling – positief – gaan schrijven over Talpa. John de Mol’s clubje is namelijk volop bezig webloggers te werven. Via een VOF wil Talpa hen als freelancers inhuren om de Talpa-website vol te schrijven.

Naast programmagegevens moet er achtergrondinformatie komen over de eigen programma’s, bijvoorbeeld in de vorm van reportages. Dat zijn twee vliegen in een klap, want de webloggers in kwestie zullen maar wat graag op hun eigen log verwijzen naar hun schrijfsels bij Talpa. Daarnaast zou de website te zijner tijd wel eens ineens de meest actuele kunnen worden.

Het kabinet heeft al afgesproken dat de programmagegevens van de publieke omroepen worden vrijgegeven. De Kamer spreekt daar dit najaar over, in 2008 zou dat in moeten gaan. De Talpa-webloggers kunnen dus in 2008 met die gegevens aan de haal. Er zou een grote ‘on-demand’ tv-gids-website kunnen ontstaan, die actueler en uitgebreider is dan welke andere ook. De concurrent van de publieke omroepen, tvgids.nl, kan dan wel opdoeken, te meer omdat Talpa geld vraagt voor zijn programmagegevens. Tot op heden was het gebruikelijk dat programmagegevens werden uitgewisseld. Talpa’s argument om er geld voor te vragen is dat het “zelf geen blad uitbrengt”. MTV/Quote Media, uitgever van de tv-gids IN (en nog altijd in gevecht over de SBS-gegevens), wil dat geld graag betalen. Iedereen staat dus te springen om met de programmagegevens van de publieken diezelfde publieken de markt uit te drukken. Misschien moeten Kamer en kabinet eens bedenken dat dat niet alleen op papier, maar ook online mogelijk is, voor er dit najaar een definitief besluit wordt genomen. Per slot van rekening wordt er op dat moment heel wat publiek geld weggegooid…

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Leve de aanslagen!

Als je dezer dagen nog niet cynisch bent, is er iets mis. Er komen vijftig mensen om het leven bij aanslagen in Londen en alles en iedereen in inlichtingen- en justitieland weet niet hoe vlug ze op hoge toon meer bevoegdheden moeten eisen.

In Europees verband werd al toegewerkt naar een bewaarplicht voor verkeersgegevens, maar er bestond nogal wat tegenstand om dat ook voor internetproviders te verplichten. Daags na de aanslagen werd vanuit Engeland alsnog geëeist dat deze gegevens worden bewaard. Even later kwam in Nederland het plan boven water om ten behoeve van politie en AIVD een soort “telefoonboek” van e-mailadressen en ip-adressen aan te leggen.

De AIVD heeft zich inmiddels ook bij de wens om verkeersgegevens te bewaren aangesloten en gezegd dat ze die gegevens willen gebruiken voor data-mining. Het gaat dus niet om het nazoeken met wie iemand die verdacht wordt eventueel gemaild heeft, het gaat om het zoeken naar verbanden. Een moslim die gezellig over het leven in Nederland aan het mailen is met een neef in Pakistan, is in zo’n geval bij voorbaat verdacht.

De AIVD hoeft tegenwoordig steeds minder van zijn gegevens in een strafklacht vrij te geven, zoals ook blijkt uit de rechtszaak tegen de van spionage verdachte AIVD-tolk. Zijn advocaten mogen niet weten wie de getuigen zijn, de getuigen mogen niets zeggen – want staatsgeheim – en de rechtbank heeft zelfs verklaard dat de verdediging niet mag opperen dat een andere AIVD-medewerker de staatsgeheimen wellicht naar buiten heeft gebracht. Zonder dat de rechtbank heeft gemeld waarom overigens. De advocaten in deze zaak hebben inmiddels de rechtbank hierom gewraakt. Er wordt zelfs overwogen de rechtszaak geheel achter gesloten deuren af te werken. Is dat nog te rijmen met artikel 10 van de Verklaring van de Rechten van de Mens: “Een ieder heeft, in volle gelijkheid, recht op een eerlijke en openbare behandeling van zijn zaak door een onafhankelijke en onpartijdige rechterlijke instantie bij het vaststellen van zijn rechten en verplichtingen en bij het bepalen van de gegrondheid van een tegen hem ingestelde strafvervolging”?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Bibberende Bevelhebber

Het is tien jaar na Srebrenica en nóg blijven er regelmatig zaken opduiken waarvan je je afvraagt hoe het in godsnaam mogelijk is geweest. Nog niet zo lang geleden bleken er nog een paar cruciale fotorolletjes méér verdwenen te zijn, Defensie blijkt vrolijk te hebben gevraagd om ontslag van de journalist die te veel ontdekte en moslims die in dienst van Dutchbat werkten zijn op het laatste moment pardoes het kamp uitgezet en vermoedelijk vermoord.

En toch, als er ergens internationale inzet nodig is staan minister Kamp en een stel hijgerige Kamerleden paraat om de Nederlandse onmisbaarheid ten dienste van de internationale gemeenschap te verkondigen. Is Srebrenica niet hèt voorbeeld dat Nederland daarvoor niet geëquipeerd is?

Iedereen kent de beelden van overste Karremans die bijkans uit zijn schoenen trilt van de zenuwen wanneer Mladic hem een lampje voor zijn vrouw overhandigt. Op dat moment wist Mladic dat hij alles kon doen, zolang Karremans het bevel voerde.

Is dat de schuld van Karremans? Allesbehalve. Karremans was op die post gezet door mensen die hem capabel achtten. Of zouden ze als bureauridders besloten hebben dat zij zelf, als uitverkoren helden van het defensieapparaat, beter zouden functioneren achter een veilig bureau? Eén ding is zeker: ze moeten geweten hebben dat Karremans als puntje bij paaltje kwam niet op zijn taak berekend was en ze hebben hem toch op die plek neergezet.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Akkoord en het volstrekt oneens

Ik heb goed nieuws voor u: dit kabinet gaat niet de volledige vier jaar uitzitten.

Dat is niet alleen wishful thinking. Je ziet het aan de manier waarop nu besluiten worden genomen. Niet zozeer dat het besluiten zijn die geen draagvlak in de samenleving hebben, want dit kabinet meent al vanaf het begin de wijsheid in pacht te hebben en zal hooguit toegeven “het niet goed genoeg uitgelegd te hebben”. Met andere woorden “we hebben wel gelijk, de mensen zijn alleen nog wat dommer dan we al dachten”.

Het gaat vooral om de besluitvorming in het kabinet zelf. Ministers en staatssecretarissen zijn vooral bezig om hun eigen projectjes er zo snel mogelijk doorgedrukt te krijgen, waarbij de vorm en uitwerking van minder belang zijn dan de vraag óf er een akkoord bereikt wordt. Van overeenstemming is al geen sprake meer, er wordt zoveel mogelijk geschoven om allerlei individuele wensen een plaats te geven in het onderhandelingsresultaat, ongeacht de uitwerking van het resultaat.

Het opvallendste voorbeeld is de WAO-“hervorming” van minister De Geus. Iedereen – met uitzondering van De Geus zelf – was het er over eens dat er geen slechter alternatief was dan de hybride vorm, waarbij zowel UWV als verzekeraars de uitvoering van de WAO zouden verzorgen. D66 en CDA wilden graag alles overhevelen naar de verzekeraars, de VVD wilde de bijbehorende premieverhoging niet voor zijn rekening nemen en wat was het gevolg? Het hybride stelsel gaat per 1 januari 2007 ingevoerd worden. Domweg door de wensen naast elkaar te leggen uitkomen op het ene voorstel wat niemand zag zitten en dan jezelf op de borst kloppen dat je een hervorming tot stand brengt. Althans, naar buiten toe. In de praktijk weten ook D66, CDA én VVD dat het een wangedrocht is. De onderhandelingen met de verzekeraars over de tarieven moeten nog beginnen en De Geus heeft alvast beloofd de geheide premieverhoging te compenseren. In feite is dit niet anders dan een akkoord op hoofdlijnen, waarbij de praktische uitwerking nog wel eens voor vuurwerk in de coalitie zou kunnen zorgen. Tegen de tijd dat de verhoging van de WAO-premies in het zicht komt zal de VVD wederom in het geweer moeten komen. Door dit akkoord is de praktische uitwerking een jaar opgeschoven, waarbij de hervorming in kwestie nog wel eens weinig meer dan een intentieverklaring zou kunnen blijken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Vox Populi karwats

In de hele discussie over tbs naar anleiding van de onstnapping van en vermoedelijke moord door de ontsnapte tbs’er Wilhelm S. worden al een week lang alle populistische registers opengetrokken. Om maar vooral te laten zien dat “we het serieus menen” wordt een minister op het matje geroepen en krijgt ‘ie de ene veeg uit de pan na de andere, waarbij hij geacht wordt die vooral lijdzaam te ondergaan. Iedereen is het erover eens dat dit nooit had mogen gebeuren, maar er wordt heel makkelijk gedaan als het allemaal zo makkelijk te voorkomen was geweest. Is dat wel zo? Is het wel te voorkomen?

Even de feiten op een rijtje zoals ik ze tot op heden ken:
– Wilhelm S. zat inmiddels 15 jaar in tbs
– Wilhelm had een zedenmisdrijf gepleegd
– de kliniek wilde hem eigenlijk naar een long-stay-afdeling hebben, de rechter vroeg nog te kijken naar resocialisatie
– hij was zeven keer eerder ontsnapt bij verlof
– hij was bij de laatste gelegenheid weg onder begeleiding van een sociotherapeut.

Wat misschien nog wel belangrijker is wat ik niet weet.
– voor welke stoornis zat hij in tbs?
– voor wat voor zedenmisdrijf zat hij daar en hoe ernstig was dat?
– die zeven keer dat hij ontsnapt was, hoe was dat over die vijftien jaar verdeeld?
– hoe vaak was hij met verlof geweest en netjes teruggekeerd?
– was hij bij de eerdere ontsnappingen zelf teruggekeerd?
– was er iets veranderd tussen de laatste twee verloven dat hij meende nu te moeten ontsnappen?

Vorige Volgende