“The benefit that the Africans got from a mutation that gave them some resistance to malaria has, statistically at least, rendered them some increased susceptibility to HIV,”
Alweer een mooie volzin die de monsterlijkheid van AIDS op alweer een andere manier onderstreept. Blacks zijn genetisch beschermd geworden voor een nu uitgestorven vorm van malaria, maar maakt hen vatbaarder voor HIV. Maar wat mij het meeste frappeerde bij dit artikel, of liever deze wetenschappelijke bevinding, is de invloed die genetica al dan niet onopgemerkt in ons bestaan in begint te nemen. Het effect van de atoombom in de jaren ’50, of de teeleeviesie anno ’60, of de oliekraan in de zeventigs… die schaal.
De glorieuze zoektocht naar dat wat de DNA-kennis kan opleveren overschaduwt mediagewijs de invloed die het koele geneticadenken op het arme menselijke sociale bewustzijn heeft – en dat is van atomaire orde. Mits enige overdrijving kan men stellen dat, nu de grote ideologieën verdwenen zijn, er een allesverslindende Borgkubus is gearriveerd die niet enkel life as we knew it heeft ingepalmd, maar een cleane, logische, uitgebeende, geratificeerde en gecertificeerde Waarheid heeft gebodysnatcht. Overdreven, maar niet erg: kwestie van tijd vooraleer er gepaard wordt op uitkomst – niet langer volgens het model: topmodel < > autocoureur.
