Abu Pessoptimist

214 Artikelen
2 Waanlinks
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Google Maps

Prijzen in Gaza rijzen pan uit

Egypte is begonnen met een grootscheepse schoonmaakoperatie in de Sinaï, waarbij tientallen smokkeltunnels gesloten worden. Mensen in de Gazastrook zijn daar de dupe van.

Persbureau AFP meldt dat Egyptische militaire technici sinds 5 augustus, de dag waarop Egypte en massale schoonmaakoperatie in de Sinaï begon, 120 smokkeltunnels van en naar Gaza onklaar heeft gemaakt of heeft geblokkeerd. Een militaire woordvoerder vertelde dat de operatie door zal gaan tot alle tunnels dicht zijn. In de afgelopen twee dagen, zei hij, werden niet minder dan 12 tunnels onklaar gemaakt.

De meeste tunnels liggen in een strook van vier kilometer bij de grens, en sommige ervan liggen in woonwijken. Zeven huizen waarin tunnels uitmondden werden eveneens gesloopt en twee grote ondergrondse passages die werden gebruikt om auto’s te smokkelen werden dichtgemaakt.

De Egyptische militaire operatie begon nadat op 5 augustus 16 Egyptische politiemannen bij een overval werden gedood. Egypte heeft sindsdien helikopters en tanks ingezet bij de jacht op islamistische militanten. Volgens het officiële Egyptische persbureau MEA zoude zich zo’n 1600 extremisten, onder wie ook buitenlanders, schuilhouden in de Sinaï.
Israël heeft bezwaar gemaakt tegen het feit dat Egypte tanks heeft ingezet bij de operatie, omdat dit tegen de bepalingen ingaat van het vredesverdrag van 1979, waarin staat dat in het gedeelte van de Sinaï die het dichtst bij Israel ligt, geen zware wapens mogen worden gelegerd of gebruikt. Egypte zegt echter dat alle troepenbewegingen met Israel worden gecoördineerd.
Door de Egyptische actie tegen de tunnels zijn de import van brandstof zoals benzine en diesel en van bouwmaterialen sinds 5 augustus met respectievelijke 30 en 70 percent gedaald volgens het Bureau van de VN voor de  Coördinatie van Humanitaire Zaken (OCHA). En de prijzen dreigen intussen de pan uit te rijzen. ‘Een derde van alle kaas gaat door de tunnels, aldus de eigenaar van een kruidenierszaak. ‘Een kilo uit Egypte kost acht shekel (1,6 euro), een kilo die uit Israel komt drie keer zoveel. Bepaalde merken chips en biscuits zijn al uit de schappen verdwenen en de prijs van suiker en melkpoeder is gestegen. Als dit doorgaat, gaan de prijzen door het dak,’ aldus de kruidenier.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Twee maal raak

Twee aanvallen op Palestijnen in twee dagen tijd. Donderdag werd op de Westoever te zuiden van Bethlehem bij de nederzetting Bat Ayin een molotovcocktail naar een Palestijnse taxi gegooid. Vijf mensen, allen behorend tot de familie Hassan raakten ernstig gewond. Twee kinderen, de vier jaar oude Iman en Muhammad Hassan liepen eerste graads brandwonden op, hun ouders Ayman (35) en Jamila (25) tweede- en derde graads brandwonden, evenals de chauffeur, Hassan Hassan. Alle vijf werden door Israelische ambulances naar het Haddassah ziekenhuis in Jeruzalem gebracht. De taxi brandde uit.

Ma’an News meldde dat het militaire gezag constateerde dat alles erop wees dat de bom door Israelische kolonisten was gegooid. De krant Ha’aretz schreef dat de politie op de plaats van het gebeurde een tweede molotovcocktail aantrof die klaar lag om te worden gegooid. De krant schreef ook dat kort nadat het incident met de taxi was gemeld, nog meer brandbommen naar Palestijnse auto’s waren gegooid bij de Tapuah-kruising. Er werden echter geen andere auto’s getroffen. Niettemin onderzocht de politie, volgens Haaretz, ook de mogelijkheid dat de taxi door andere oorzaken in brand was gevlogen.

Premier Netayahu heeft het incident veroordeeld en gezegd dat de binnenlandse veiligheidsdienst Shin Bet instructies had de daders te arresteren. (Daders van aanslagen tegen Palestijnen worden haast nooit gearresteerd en vrijwel nooit veroordeeld).

Foto: Enric Borràs (cc)

‘De staat Israël kan een voorbijgaand fenomeen worden’

Sami Michael is een in 1926 in Bagdad, Irak, geboren Israelische schrijver. Wegens activiteiten voor de communistische partij moest hij in 1948 vluchten en werd hij in 1948 bij verstek ter dood veroordeeld. Na een kort verblijf in Iran, waar hij zich aansloot bij de communistisch Tudeh-partij, kwam hij in 1949 naar Israel. Daar werd hij door Emil Habibi naar de communistische krant Al-Ittihad gehaald. Later werkte hij als hydrologisch ingenieur. Wegens de misdaden van Stalin nam hij afscheid van het communisme.

Hoewel zijn moedertaal Arabisch is, wist Michael de omschakeling naar Hebreeuws te maken. Vanaf 1974 publiceerde hij 11 romans, drie non-fictie boeken over culturele, politieke en sociale onderwerpen, drie toneelstukken en een kinderboek (voor zover ik weet is slechts één boek, Trompet in de wadi, vertaald in het Nederlands).

Sinds 2001 is hij voorzitter van ACRI, de Vereniging voor Burgerrechten in Israel. De onderstaande rede hield hij in juni tijdens een conferentie in zijn woonplaats Haifa. Het is een hartstochtelijke cri de coeur van een Israeli afkomstig uit de Arabisch wereld die het allemaal verschrikkelijk de foute kant op ziet gaan. Lisa Goldman vertaalde zijn speech naar het Engels voor het blog +972. Op mijn beurt vertaalde ik dat voor dit blog.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Mohammed Morsi zet leger buitenspel

Het meest verbazende en ook belangrijkste nieuws van dit weekeinde kwam zondag uit Egypte, waar de gekozen president Mohammed Morsi de bakens volledig verzette, de legertop die sinds het aftreden van Mubarak de dienst had uitgemaakt naar huis stuurde en verving, en de macht van de militaire leiders van de Hoge Militaire Raad SCAF aan zichzelf toekende.

Met een reeks decreten waarmee hij heel Egypte totaal verraste ontsloeg Morsi om te beginnen minister van Defensie maarschalk Hussein Tantawi en stafchef generaal Sami Anan en benoemde hij twee andere leden van de SCAF in hun plaats. Generaal Abdel Fatah El-Sisi, tot dat moment chef van de militaire inlichtingendienst, werd minister van Defensie, en generaal Sidki Sobhi, de commandant van het Derde Leger, werd benoemd tot stafchef.

Verder werd Mohab Memish, commandant van de marine van zijn functie ontheven en benoemd tot hoofd van de Suez Canal Authority en werd de commandant van de marine, Reda Hafez, ontslagen en gepromoveerd tot minister van Militaire Productie. Mohamed El-Assar, het SCAF-lid dat verantwoordelijk was voor bewapening, werd staatssecretaris van Defensie.

Vervolgens benoemde Morsi rechter Mahmoud Mekki, vice-president van het Hof van Beroep en een rechter die zich heeft doen kennen als een onafhankelijke rechter met eigen ideeën over democratie, tot vice-president. (Mahmoud Mekki is overigens de broer van Ahmed Mekki, de minister van Justitie).
Mekki en de nieuwe minister van Defensie El-Sisi werden nog diezelfde zondagmiddag in hun nieuwe functies ingezworen. Oud-minister Tantawi en generaal Anan werden tot ‘presidentieel adviseur’ benoemd. Tantawi kreeg de Orde van de Nijl, de hoogste Egyptische onderscheiding, en Anan werd geëerd met de Orde van de staat Egypte.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gert-Jan Segers verdient onze steun!

De verkiezingstijd nadert en daarom horen we van tijd tot tijd uitspraken van Kamerleden of would be Kamerleden die zich willen profileren. Zo trad Gert-Jan Segers, vierde op de kandidatenlijst van de ChristenUnie, dinsdag in het voetspoor van Wilders met een oproep om het islamdebat voort te zetten. Wilders had belangwekkende dingen aan de orde gesteld, maar het daarna laten afweten, vond Segers.  Hij had als het ware ‘alleen maar belletje getrokken’. En Segers, die politicologie heeft gestudeerd en zeven jaar zending in Egypte heeft bedreven, betreurt dat. Hij wil graag waarschuwen voor tendensen in de islam ‘die haaks staan op de fundamentele vrijheden van de democratische rechtsstaat, zoals godsdienstvrijheid’, zei hij in NRC Handelsblad. 

Met name waarschuwde Segers voor het salafisme dat je ook in Nederland zou zien. Als voorbeeld noemt hij dat jongeren aan de VU een imam uit Engeland hadden uitgenodigd van wie ze graag les wilden hebben, die ‘onder bepaalde omstandigheden pleit voor het doden van afvalligen’. (Segers vertelt er niet bij dat hij uitspraken waarin die imam, Haitham al-Haddad, zoiets zou hebben gezegd, waarschijnlijk heeft ontleend aan een uiterst onbetrouwbare rechtse site, Harry’s Place. Bij mijn weten heeft Haddad namelijk nooit het doden van afvalligen bepleit).

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Palestijnen niet voor één gat te vangen

De Palestijnen zullen volgende maand opnieuw een poging doen hun status in de Verenigde Naties op te waarderen. Minister van Buitenlandse Zaken van de Palestijnse Autoriteit, Riyadh al-Malki, heeft dat zaterdag gezegd op een persconferentie in Ramallah. Al Malki zei dat de Palestijnen zullen vragen om een ‘waarnemersstatus als niet-lidstaat’. Op dit moment heeft de PLO een ‘waarnemersstatus als organisatie’.

De aanvraag voor de statusverhoging zal worden gedaan op 27 september tijdens een rede van president Mahmoud Abbas voor de Algemene Vergadering van de VN. Na het indienen van het verzoek zullen de Palestijnen gaan lobbyen bij de diverse lidstaten.

Een eenvoudige meerderheid in de Algemene Vergadering is voldoende om de status te verkrijgen. Een goedkeuring van de VN-Veiligheidsraad is in dit geval niet nodig, zoals dat wel het geval is bij het aanvragen van een volledig lidmaatschap.

Als de opwaardering wordt bereikt zal dat een indirecte erkenning betekenen van de Palestijnse claim op een staat in de Westoever, Gaza en Oost-Jeruzalem en zouden de Palestijnen een status krijgen die vergelijkbaar is met die van het Vaticaan. Het zou de mogelijkheid voor hen openen van een lidmaatschap van diverse VN-organisaties, zowel als het Internationale Strafhof in Den Haag.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Iran-interview met Morsi vervalst

De nieuwe president van Egypte, Mohammed Morsi is nog niet eens ingehuldigd of hij wordt al geconfronteerd met een vervalst interview waarin hij zogenaamd bekendmaakt de banden te willen aanhalen met Iran.

Ook  kreeg hij te maken met verdachtmakingen die de griezelige bedoelingen van de Moslim Broederschap duidelijk moeten maken.

Het ernstigst is zonder twijfel het ‘interview’ dat Morsi had met het Iraanse persbureau Fars, waarin hij zei dat hij na 30 jaar de betrekkingen et Iran wil herstellen en waarin hij aankondigde het vredesverdrag met Israel tegen het licht te zullen houden. Het persbureau Reuters en nagenoeg alle kranten (ook de Nederlandse) namen zijn uitspraken over. In Israel werd bezorgdheid geuit. Zo citeerde de Telegraaf de krant Haaretz die een Israelische regeringsfunctionaris aanhaalde: „De wereld heeft ons uitgelachen toen we de Arabische Lente als een islamitische winter omschreven”, zei een regeringsfunctionaris in de krant Haaretz. „Maar nu weet iedereen hoe de situatie is.” Bijzonder alarmerend vindt hij de opmerking van Mursi dat hij goede betrekkingen met Israëls aartsvijand Iran wil.”

Intussen blijkt echter dat dat het interview zo goed al zeker een vervalsing is, zo schrijft Golnaz Esfandiary van Radio Free Europe. De Arabische sectie van de BBC en Al-Arabiya kwamen al direct met ontkenningen van een woordvoerder van Morsi. Het officiële Egyptische persbureau MENA  volgde met een mededeling dat een dergelijk interview nooit had plaatsgehad. Maar het belangrijkst was ongetwijfeld dat het met Fars concurrerende andere Iraanse persbureau IRNA eveneens meldde dat het om een vervalsing ging. IRNA schreef dat de geluidsband die Fars op zijn site had geplaatst duidelijk maakte dat het niet de stem van Morsi was.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gelukkig: Morsi heeft gewonnen

Met de verkiezing van Mohammed Morsi tot president van Egypte is ‘Mubarrak II’ afgewend. Maar reden om hard te jubelen is er niet.

Zondagavond: President Morsi spreekt het Egyptische volk toe via de tv (AFP/Nile tv). Morsi heeft al zijn functies binnen de Moslim Broederschap neergelegd. Hij beloofde – wat geloof ik alle presidenten op zulke momenten doen – een president van alle Egyptenaren te zullen zijn.

Een spannende week is gisteren dan eindelijk geëindigd met de bekendmaking dat Mohammed Morsi, de kandidaat van de Moslim Broederschap de eerste democratisch gekozen president van Egypte is geworden. Hij is gekozen met 52% van de stemmen. Iets meer dan de helft van de ongeveer 50 miljoen stemgerechtigden heeft zijn stem uitgebracht.

De week was vooral spannend omdat, hoewel de de uitslag al dagenlang bekend was, het concurrerende kamp van oud-premier Ahmed Shafiq niet ophield eveneens een overwinning te claimen. Dat deed de vrees groeien dat de uitslag door de militairen van SCAF zodanig zou worden gemanipuleerd dat Shafiq alsnog aan eem meerderheid zou worden geholpen. De spanning werd nog verhoogd doordat de  bekendmaking van  de uitslag, die voor donderdag op het programma stond, ook nog eens tot zondagmiddag werd uitgesteld, en omdat een regeringsbron officieus liet uitlekken dat Shafiq op 50,7% van de stemmen stond.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Westen helpt Syrië verder de burgeroorlog in

De woede tegen Bashar al-Assad heeft een nieuw hoogtepunt bereikt, nadat was vastgesteld vorige week vrijdag 108 mensen onder wie veel kinderen in Houla (provincie Homs) naar alle waarschijnlijkheid door Assads mensen waren vermoord. Een dertigtal door granaten, wat wees op beschietingen door het reguliere leger. De rest was gedood door geweerkogels of messteken, wat leek te wijzen op een actie van de zogenoemde sabiha, gewapende bendes behorende tot het pro-Assad kamp.

De moordpartij lijkt een keerpunt te worden in het drama dat Syrië heet. Dertien Westerse landen wezen de Syrische ambassadeur uit. De Veiligheidsraad sprak een veroordeling uit, en er gaan stemmen op die  – zoals de Franse president Hollande – gewapend ingrijpen niet langer willen uitsluiten.

Maar intussen is de slachtpartij in Houla vooral een bewijs van hoe de situatie in Syrië verder uit de hand loopt. Joshua Landis, één van de beste Syrië-kenners, betoogde voor National Public Radio (hier te volgen op zijn blog) dat wat in Houla gebeurde te verklaren was uit het feit dat het een sunnitisch dorp is, dat is omringd door dorpen met een alawitische of christelijke bevolking. De alawieten en christenen steunen, uit angst voor het ongewisse onder een nieuw regime, over het algemeen Assad.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Egyptische verkiezingen: succes niet verzekerd

Egypte gaat dus vandaag en morgen naar de stembus om een president te kiezen. Grappig hoe op de Nederlandse radio en sommige andere plaatsen steeds aan de orde wordt gesteld dat deze verkiezingen eerlijk zullen zijn en niet – zoals vroeger altijd het geval was – vervalst zullen worden. Ook opvallend hoe steeds wordt onderstreept dat er nu een keuze is, in tegenstelling tot de jaren van Nasser, Sadat en Mubarak toen altijd van tevoren vaststond wie de winnaar zou zijn.. Alsof het blote feit van het hebben van eerlijke verkiezingen met een echte keuzemogelijkheid een doel op zich is . Verkiezingen als panacee, als middel tegen kwalen. Tja als dat eens waar was.

Toegegeven, het is winst dat uit 13 kandidaten kan worden gekozen. Maar helaas is daar ook het meeste mee gezegd. Als we kijken naar wie volgens de peilingen de potentiële winnaars zijn, stemt dat niet tot vrolijkheid: Dat zijn er vier.

Twee ervan zijn overblijfsels van het oude regime en twee zijn islamisten. Om te beginnen met de oude-Mubarak-getrouwen: dat zijn Amr Moussa en Ahed Shafiq. Moussa was minister van buitenlandse zaken tot hij tien jaar geleden,  omdat hij te populair werd, door Mubarak naar de post van secretaris-generaal van de Arabische Liga werd verbannen. Dat is iets waar de oude opportunist (hij is 75) nu van profiteert, omdat hij kan verklaren dat zijn associatie met het Mubarak bewind al van zo lang geleden was.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zeven hoofdzonden werden Sarkozy fataal

Frankrijk heeft dus na 17 jaar eindelijk weer een linkse president. Nou ja, links? Links van het midden. Een prettig bijverschijnsel daarvan zal zijn dat de strenge Europese bezuinigingsnorm (tekorten mogen de 3% niet overschrijden) van kanttekeningen zal worden voorzien. Goed nieuws als we de economen en Nobelprijswinnaars Paul Krugman en Joseph Stiglitz mogen geloven. Beiden zijn tegen de Europese bezuinigingswoede. Stiglitz noemde in diverse interviews en publicaties streng bezuinigen in tijd van economische crisis ‘een manier om zelfmoord te plegen’. Zoiets drijft de economie namelijk nog veel verder in het slop.

Wat de overwinning van Hollande in de praktijk echt gaat betekenen zullen we nog te zien krijgen. Veel zal afhangen van de keuze van zijn kabinet. Komt de linkse Martine Aubry aan de bak of wordt het een rechtsere keuze?

En intussen is het nog maar de vraag of de Fransen vóór François Hollande of toch meer tégen Nicolas Sarkozy hebben gestemd. De geringe marge, zo’n 52 tegen 48 procent, geeft te denken. Misschien toch in grote mate het laatste. Op een van de blogs van het Franse blad Le Nouvel Observateur schrijft mediadeskundige David Réguer dat het ‘zeven hoofdzonden’ waren die Sarkozy de das omdeden:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Holocaust Dag met een persoonlijke tintje

Gisteren, 19 april, was het holocaust dag (Yom Hashoa), een dag die Israel heeft ingesteld voor de herdenking van de slachtoffers van de nazi-vernietiging. Meestal sla ik die dag over, omdat ik een bezoek aan de jaarlijks Auschwitz herdenking of een bezoek op 4 mei aan de Hollandsche Schouwburg wel genoeg vind. Ik ben vóór holocaust herdenkingen, dat wel, maar toch ook erg tegen een overkill eraan, aanhanger als ik ben van de school van Norman Finkelstein, die het boek ‘De Holocaust industrie’ schreef als aanklacht tegen de manier waarop de herdenking van dit verleden tot een politiek wapen is gesmeed.

Maar gisteren was anders.

Een paar maanden geleden werd ik benaderd door Wolter Noordman, inwoner van Heerde (bij Zwolle), die in zijn vrije tijd een productief amateur-historicus is en meerdere boeken over vergeten episodes uit de Tweede Wereldoorlog op zijn naam heeft. Hij was mij op het spoor gekomen via het Digitaal Monument, waar ik wel eens een email heen gestuurd had en vroeg of ik inlichtingen kon verschaffen over ene Eduard Maurice Hijmans, die in de gemeente Heerde in een een inrichting had gezeten. Noordman wilde dat weten in het kader van een onderzoek naar het lot van zes Joodse patiënten van deze inrichting die waarschijnlijk alle zes in nazi-kampen waren vermoord.
Ik was me van het bestaan van deze Eduard Hijmans nooit zo bewust geweest. Maar een blik op de familiepapieren in mijn bezit leerde wie hij was: een achter-achterneef van me via de kant van zijn vader die geneesheer directeur was geweest van het ziekenhuis Bronovo in Den Haag. Maar bovendien ook nog eens een achterneef via zijn grootmoeder, Johanna Kann, die van zichzelf ook een Hijmans was. Met mijn hulp wist Noordman naaste familie van hem op te sporen, het verhaal compleet te krijgen en zelfs foto’s boven water te krijgen. (zie bijvoorbeeld hiernaast). Eduard Hijmans had van jongs af aan geleden aan epilepsie en was ook mentaal niet 100% procent geweest. Hij was inderdaad in 1943 naar Auschwitz gedeporteerd en daar onmiddellijk na aankomst vergast.

Vorige Volgende