Overzicht

Abu Pessoptimist

217 Artikelen
2 Waanlinks
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Israel Defense Forces (cc)

Twee gevallen van fataal gebruik van geweld door het Israëlische leger: een terugblik

, door

ACHTERGROND - Wanneer het Israëlische leger Palestijnse slachtoffers maakt, wordt de officiële lezing doorgaans klakkeloos door media overgenomen.

Het is de moeite waard terug te komen op de twee schietpartijen waarbij Palestijnen door het Israëlische leger werden gedood. Zoals bekend, reproduceert de Israëlische pers gewoonlijk de lezing die de voorlichtingsdienst van het leger bekendmaakt, zonder zelf op onderzoek uit te gaan. Zodoende duurt het meestal een dag of langer, voordat de een of andere instantie, meestal een mensenrechtenorganisatie, na onderzoek met een ander verhaal komt. En die versie komt dan nooit meer in de krant.

In dit geval wil ik wijzen op twee recente schietpartijen. Bij de eerste, op 19 maart, werd een 14-jarige jongen gedood. Bij de tweede, op 22 maart, vielen drie doden en twaalf gewonden.

Het slachtoffer van de eerste schietpartij was de 14-jarige Youssef Shawamrah (aanvankelijk werd gemeld dat hij 19 was, later dat hij 15 was). Hij werd met drie kogels doodgeschoten, terwijl twee andere jongens (15 en 12) door de Israëliërs werden gearresteerd. Het officiële verhaal van het Israëlische leger was dat de kinderen het ‘Afscheidingshek’ zouden hebben willen beschadigen en niet op waarschuwingen hadden gereageerd. Het Ma’an News tekende erbij aan dat de kinderen op weg waren gegaan om planten te verzamelen die in een populair Palestijns gerecht worden gebruikt.

Foto: michael loadenthal (cc)

Hoe telefoontjes uit Jeruzalem hielpen de Jordaanse regering overeind te houden

, door

ELDERS - Vorige week schoten Israëlische soldaten een Jordaanse rechter dood. De resulterende diplomatieke rel werd door beide regeringen eendrachtig gesust.

De regering van Jordanië heeft dinsdag met gemak een motie van wantrouwen overleefd, die was ingediend naar aanleiding van de manier waarop Jordanië had geageerd op het doodschieten, vorige week, van de Palestijns-Jordaanse rechter Raed Zuayter net over de grens met Israël door Israëlische soldaten.

De dood van de rechter leidde tot een confrontatie tussen Jordanië en Israël en veel boze reacties. De Jordaanse minister van Buitenlandse Zaken Nasser Judeh ontbood de Israëlische zaakgelastigde om een krachtig protest te laten horen en een onderzoek te eisen. Het Jordaanse parlement stemde vorige week woensdag unaniem voor het uitwijzen van de Israëlische ambassadeur en het opzeggen van het vredesverdrag uit 1994 en gaf de Jordaanse regering een week om op een adequate manier te reageren. Indien de regering dit niet naar tevredenheid deed, zou een motie van wantrouwen volgen. En vorige week vrijdag was er een protestdemonstratie van enkele duizenden mensen voor de Israëlische ambassade in Amman.

Eergisteren, dinsdag, werd de motie van wantrouwen in stemming gebracht, uiteraard zonder dat het vredesverdrag daadwerkelijk was opgezegd of de ambassadeur inderdaad was uitgewezen. De gang van zaken die volgde, geeft goed aan hoe de veiligheidsdiensten in Jordanië er steeds in slagen om manifestaties van ongenoegen als in dit geval in een vloek en een zucht te neutraliseren. Of dat gaat met behulp van dreigementen aan het adres van de geachte afgevaardigden, dan wel met beloftes voor infrastructurele of andere verbeteringen in hun kieskring, is niet duidelijk. Maar uiteindelijk stemden dinsdag slechts dertig afgevaardigden vóór de motie van wantrouwen en waren 81 anderen tegen. De krant Jordan Times gaf aan dat aan de stemming ‘een week van lobbyen’ vooraf was gegaan.

Foto: Freedom House (cc)

Over Syrië

, door

OPINIE - Een snelle oplossing voor het conflict in Syrië kan niet worden gerealiseerd zonder medewerking van Assad en zijn regime.

Ik heb lang niet over Syrië geschreven. De laatste analyse die ik schreef dateert van 2 juni 2012, bijna twee jaar geleden dus. Daarin schreef ik dat Syrië afstevende op een volledige burgeroorlog, daarbij flink geholpen door het Westen, namelijk door te eisen dat dat president Bashar al-Assad moet aftreden voordat er kan worden onderhandeld. En door wapenleveranties te faciliteren aan een oppositie die volstrekt verdeeld was en totaal niet in staat om een realistisch plan van actie op tafel te leggen voor de periode-na-Assad.

Meer dan anderhalf jaar had ik daar helaas niet veel aan toe te voegen. Een van de belangrijkste redenen daarvoor was de notoire onbetrouwbaarheid van al het nieuws. Dodenaantallen, slachtpartijen, wie verantwoordelijk was voor wat, werden steeds minder controleerbaar. Youtube-filmpjes met beelden van gruwelen konden meestal niet worden geverifieerd. Een van de – aanvankelijk – betere nieuwsbronnen, de zender Al Jazeera, was zozeer bevooroordeeld (de zender is gevestigd in Qatar en Qatar steunt bepaalde fracties in de Syrische Nationale Coalitie SNC) dat een aantal van zijn eigen mensen protesteerde en opstapte. De cijfers van het Syrian Observatory for Human Rights, dat steeds door alle persbureaus werd geciteerd, is eveneens zwaar op de hand van de NSC. En over de officiële lezingen van de regering, van het Syrische persbureau Sana of de tv, hoeven we het al helemaal niet te hebben.

Maar nu de burgeroorlog dit weekeinde zijn vierde jaar is ingegaan, is er reden om toch weer een keer bij de situatie stil te staan. En helaas, het is er niet beter of overzichtelijker op geworden. Het aantal doden is de 100.000 ruim gepasseerd en ligt waarschijnlijk in de buurt van de 150.000. Negen miljoen mensen zijn gevlucht, zowel binnen als buiten Syrië. Dat is zo’n 40% van de bevolking. Libanon, een land van ruim vier miljoen inwoners, heeft al een miljoen Syrische vluchtelingen binnen zijn grenzen. De verwoestingen aan huizen, infrastructuur en oudheden, zijn ongekend. En er is geen enkel uitzicht op een doorbraak of een spoedig einde.

Foto: Government Press Office (cc)

Victor Shem-Tov, oud-leider Mapam, 1915-2014

, door

ACHTERGROND - Onlangs overleed Victor Shem-Tov, een links politicus die al in de jaren zestig voor een tweestatenoplossing pleitte.

Victor Shem-Tov, een vroegere leider van de Israëlische Mapam-partij en één van laatst overgebleven linkse voormannen uit de tijd dat links in Israël nog iets voorstelde, is vrijdag overleden op de leeftijd van 99 jaar. Shem-Tov was – met onderbrekingen – parlementslid van 1961 tot 1988. In de jaren zeventig was hij tweemaal minister. Onder Golda Meir was hij minister van Gezondheid en onder Yitzhak Rabin van Sociale Zaken.

Het bekendst was Shem-Tov, die in 1939 uit Bulgarije naar Palestina emigreerde, echter als leider en boegbeeld van de ‘Verenigde Arbeiderspartij’ Mapam, een partij die begin jaren negentig is opgegaan in de nu nog bestaande kleine linkse Meretz-partij. Als zodanig was hij een representant van een soort zionisme waarvan heden ten dage nog waar weinig van over is.

Wat nog maar weinig mensen lijken te weten, is dat Mapam, een van oorsprong marxistische partij, al voordat Israël in 1948 werd gesticht, voorstander was van een binationale staat van Palestijnen en Joden. Na de oorlog van 1948-49, was Mapam voor het laten terugkeren van de Palestijnse vluchtelingen en tegen het vernielen van Palestijnse dorpen. Bij de eerste Israëlische verkiezingen haalde Mapam negentien zetels en werd daarmee de tweede partij. Mapam werd echter buiten de regering gehouden door Ben Goerion, de eerste Israëlische premier, die de voorkeur gaf aan een coalitie met de religieuze partijen.

Foto: mystic_mabel (cc)

PGGM heroverweegt besluit over Israëlische investeringen, adviseurs waren ‘pro-Palestijns’

, door

ACHTERGROND - Onder invloed van een zeer aanwezige pro-Israëllobby, heroverweegt PGGM zijn eerdere besluit te desinvesteren in vijf grote Israëlische banken.

Was dit te verwachten? Onlangs besloot het pensioenfonds PGGM om zijn investeringen terug te halen uit de vijf grootste Israëlische banken, omdat die de bouw van de illegale nederzettingen in de door Israël bezette gebieden financieren. Maar nu gaat het Pensioenfonds Zorg en Welzijn, PFZW, dat ressorteert onder PGGM, dit besluit ‘zeer uitgebreid doorlichten’. De directeur van PGGM, Peter Borgdorff, bevestigde dit tegenover het magazine IPE.

En waarom gaat PGGM de zaak nu opnieuw tegen het licht houden? Omdat er protesten zijn gekomen van de Joodse lobby en de daarmee verbonden fundamentalistische organisaties als Christenen voor Israël en de kleine christelijke partijen in de Tweede Kamer. PGGM-bestuurders zijn geschrokken van de reacties. En ‘in de nasleep van het besluit’ om geld terug te halen uit de Israëlische banken, zoals het nu heet, bleek ineens dat de adviseurs van PGGM niet deugden.

Het bleek namelijk dat voorzitter Gert van Dijk van de PGGM-raad ook lid was van het pro-Palestijnse ICCO. Cees Flinterman, lid van de ethische raad van PFZW, bleek lid te zijn van The Rights Forum en van het Steuncomité van het Russell Tribunal on Palestine, die er beide van worden beschuldigd een anti-Israëlagenda te hebben. En tenslotte bevestigde PGGM-directeur Borgdorff op zijn blog dat ‘pro-Palestijnse’ organisaties zoals Cordaid, ICCO, IKV PaxChristi, Oxfam Novib, al jaren lobbyen bij het pensioenfonds en dat PGGM de pensioenen verzorgde voor sommige van deze organisaties.

Foto: Downing Street (cc)

‘Klassieke antisemieten in een modern jasje’

, door

OPINIE - Nu de roep om acties tegen de Israëlische aanwezigheid in de bezette gebieden luider wordt, wordt ook het verwijt van antisemitisme steeds vaker van stal gehaald.

Een zekere Roy Isacowitz probeerde er in de krant Haaretz wat ironisch over te doen. Over het feit dat Bibi Netanyahu, de Israelische premier, vorige week voor een gehoor van Amerikaans-Joodse organisaties uithaalde naar de mensen die BDS (‘Boycot, Divestment and Sanctions’) steunen en zei dat ‘diegenen die Israël boycotten klassieke antisemieten zijn in een moderne outfit’. ‘Vroeger,’ zei Netanyahu, ‘riepen antisemieten op tot het boycotten van Joden, nu roepen ze op tot het boycotten van de Joodse staat.’

Isacowitz reageerde door te schrijven dat het best moeilijk is om aan het idee te wennen dat je antisemiet bent als je al vanaf je geboorte Joods bent en veertig jaar in Israël woont. Maar, zei hij, er zit niets anders op, want we weten allemaal dat Bibi nooit ofte nimmer een loopje met de waarheid zou nemen als het om zoiets heiligs als antisemitisme of de Holocaust gaat. ‘Het kan geen kwaad je te realiseren dat de Israëlische anti-boycotwet op elk gebied betrekking heeft dat onder Israëls controle valt’, merkte Isacowitz verder op, ‘dus is een weigering om wijn te drinken van de Golan al antisemitisch. Kijk maar uit. Het ene moment controleer je nog waar de peterselie in de supermarkt vandaan komt, en voordat je het weet sta je het volgende moment al hakenkruizen op een muur te sprayen.’

Ik kan wel met Isacowitz meevoelen. Dit was weer eens de Bibi die we kennen als de man die op gedragen toon uitspraken doet die zo leeg en ongefundeerd zijn dat een normaal mens er een rode kop van plaatsvervangende schaamte van krijgt. Dit was behoorlijk over the top. En het verschijnsel was ook niet weer zo nieuw dat het je meteen aan het schrikken maakte. Diverse andere rechtse Israëli’s en Joden riepen al vóór Bibi dat BDS antisemitisme in een nieuw jasje is.

Foto: David Lisbona (cc)

ABP blijft investeren in Israëlische banken

, door

ACHTERGROND - Pensioenfonds ABP, Nederlands grootste pensioenfonds, heeft een verbazende beslissing genomen. Het heeft woensdag bekendgemaakt dat het geen reden ziet zijn investeringen in Israèlische banken terug te trekken. Het fonds heeft namelijk geconcludeerd dat die banken niets doen wat ingaat tegen internationale wetten of voorschriften.

ABP heeft belangen in Israèls twee grootste banken, Bank Hapoalim en Bank Leumi, evenals in een derde bank, Bank Mizrahi-Tefahot.

De bekendmaking van ABP komt een paar weken nadat collegapensioenfonds PGGM wél zijn beleggingen terughaalde uit vijf Israèlische banken, waaronder Bank Leumi en Bank Hapoalim. PGGM had juist wél geconcludeerd dat de die banken handelen in strijd met het internationaal recht, onder meer door de bouw en andere faciliteiten in de nederzettingen te financieren en door het hebben van kantoren in de nederzettingen. PGGM citeerde daarbij een uitspraak van het Internationaal Gerechtshof uit 2004, dat concludeerde dat de nederzettingen onwettig zijn en dat ook het verlenen van diensten aan de nederzettingen in strijd is met internationale wetten.

De verklaring van ABP:

ABP’s investment policy aims to provide a good and affordable pension for all its participants. Part of the investment policy is the ESG-policy (Environment, Social and Governance policy). This ESG-policy is based upon two objective reference points; international laws and regulations, and the principles of the United Nations Global Compact.
Every year the ESG policy is discussed by the ABP Board of Trustees, taking into account all aspects such as changes in laws and regulations, as well as societal signals.
Currently, ABP invests in three Israeli banks. Earlier, within the framework of ABP’s ESG policy, talks have been held with these banks regarding corporate social responsibility. ABP has concluded that these banks themselves do not act in breach of international laws and regulations, and that there are no judicial rulings that should lead to their exclusion. Furthermore, ABP has concluded that the stipulations in the UN Global have not been violated and do not give cause to start a formal engagement process (that possibly could lead to exclusion).

Foto: Johnk85 (cc)

Leraaraffaire legt benauwde situatie Israëlisch onderwijs bloot

, door

NIEUWS - Israël heeft dezer dagen te maken met een affaire, waarbij de vraag aan de orde is of het een leraar (aan een middelbare school) is toegestaan kritische geluiden te laten horen over het Israëlische leger en de politiek van de staat. Hoofdpersoon in het verhaal is een leraar maatschappijleer, Adam Verete, in het plaatsje Kiryat Tivon in Noord-Israël. Een leerlinge heeft over hem geklaagd in een brief aan de minister van Onderwijs, die uitlekte, omdat Michael Ben Ari, voormalig aanhanger van de racistische Kach-partij en parlementslid van de ultra-rechtse Nationale Unie, hem op zijn Facebookpagina zette:

 Adam brengt zijn politieke opvattingen met nadruk in iedere les. Hij legde uit dat hij extreem links is, dat … onze staat niet eens de staat van de Joden is maar van de Palestijnen en dat wij (Joden) hier niet horen te zijn. Hij onderstreepte ook dat de IDF (het leger, AbuP) abnormaal wreed en gewelddadig is, in tegenstelling tot andere legers. .. de IDF is volstrekt immoreel en hij schaamt zich voor zijn staat. Adam zei ook dat hij tijdens een conferentie in het buitenland “Viva Palestine” had geroepen. Toen ik mijn mening naar voren bracht en zei dat ik het met die dingen niet eens was, lachte hij en zei: “Jij wil gewoon alle Arabieren doden, dat is wat jij wilt.” Natuurlijk is dat niet wat ik wil en ik vertelde hem dat, maar hij negeerde me en ging door met me te vernederen en te beledigen ten overstaan van de hele klas. Toen ik me hierover tot de schoolleiding wendde, hielden ze verschillende gesprekken met hem, waar Adam toegaf dat hij me uit had gelachen om wat ik had gezegd en hij heeft zelfs excuses aangeboden. Het belangrijkste is niet dat hij me belachelijk maakte tegenover de klas, maar het feit dat hij deel uitmaakt van het onderwijs-systeem, en dat hij zijn positie gebruikt om deze verkeerde gedachten over onze staat en ons leger over te brengen aan de leerlingen.
Foto: Marcel Oosterwijk (cc)

Bolkestein haalt oude argumenten van stal in Israëldiscussie

, door

ANALYSE - Terwijl de kater sliep,
en de pendule liep
en de kanarie sprak:
“Tsjiep, tsjiep, tsjiep, tsjiep”.

Dit is het refrein van een liedje van Drs P. Ik moest eraan denken toen ik zaterdag in NRC Handelsblad een gewichtig betoog las van een andere doctorandus, namelijk Frits Bolkestein. Het refrein van Drs P. ademt de bezadigde sfeer van een huis waar de tijd is blijven stilstaan. Dat kan ook gezegd worden van het stuk van de voormalige leider van de VVD, al was dat waarschijnlijk, anders dan bij Drs P., niet echt de bedoeling.

”Het Westen laat zich ringeloren door Arabische propaganda tegen Israël,’ luidt Bolkesteins kop. ‘Een geweldig stuk,’ twitterde Bas Paternotte van The Post Online meteen. Dat vond ik ook, al was dat om een andere reden. Het artikel is één lange opsomming van clichés uit de oude doos, zoals je het nog maar weinig zult tegenkomen. Leerzaam voor startende Midden-Oosten journalisten: deze ”don’t’s” van het vak. Het zou verplichte lectuur moeten worden op scholen voor de journalistiek, opdat de aankomende journalisten deze argumenten uit het verkleden uit hun hoofd kunnen leren teneinde ze in hun loopbaan te kunnen vermijden.
Bolkestein somt op waarom het Westen ‘laat ringeloren’ volgens hem. Hij noemt de macht van het getal (er zijn meer Arabieren dan Joden), de macht van de olie (de Arabieren hebben het en Israël niet  – al vergeet Bolkestein dat er intussen gigantische gasvoorraden zijn aangeboord voor Israëls kust). Hij wijst erop dat de dekolonisatie samenviel met de stichting van de staat (de Israeli’s worden daardoor volgens hem ten onrechte ook wel als kolonisatoren gezien). En hij vermoed invloed van het ”anti-Amerikanisme” (daardoor zou ten onrechte geloof worden gehecht aan de argumenten van Mearsheimer dat de Joodse lobby in staat is de VS tegen het eigen belang in te laten gaan – Bolkestein vergeet overigens Mearsheimers collega Walt. De twee hoogleraren schreven het boek samen ).

Foto: Enric Borràs (cc)

Hoe terecht is opwinding weigeren Israëlische voetballer?

, door

Het is opmerkelijk te zien hoe snel het feit dat een speler van een Nederlandse voetbalclub met een Israëlisch paspoort de Verenigde Arabische Emiraten niet in mag, wordt geïnterpreteerd als iets onaanvaardbaars en een uiting van antisemitisme. Ronny Naftaniel, ex-directeur van het CIDI, vergeleek het zelfs met de het weren van Joden, destijds in het kader van de zogenoemde ´Arabische boycot´, waarover hij bij zijn aantreden als CIDI-directeur in 1978 een ”Zwartboek” publiceerde.

Nu weet ik daar toevallig ook iets van. Het nieuws van dat zwartboek bracht ik destijds als mijn allerereerste journalistieke primeur. Het ging er onder meer om dat mensen die voor bedrijven bijvoorbeeld Saudi-Arabië wilden bezoeken zogenaamde ”niet-Joodverklaringen” moesten overleggen, verklaringen opgemaakt door een notaris waarin werd verklaard dat zij niet van Joodse afkomst waren. Ook werden notariële verklaringen geëist dat bedrijven geen zaken deden met Israël. Naftaniels zwartboek leidde tot een parlementaire enquete en wettelijke maatregelen. Dat was terecht. Het meewerken aan discriminatie door derde landen van Nederlanders vanwege hun afkomst was zonder meer al strafbaar. En het meewerken aan een boycot die door derde landen werd gehanteerd hoorde dat ook te zijn.Iets anders is de boycot van Israël zelf. Die werd indertijd ingesteld door de Arabische Liga,  na de oorlog van 1948. Israël had daarin een groot deel van de Palestijnen verjaagd en weigerde een regeling van de Palestijnse kwestie te accepteren. Vredesonderhandelingen leverden daarom niets op en de Arabische wereld is sindsdien in oorlog met Israël (al hebben Egypte en Jordanië sindsdien wel vredesverdragen gesloten). Het is vrij logisch dat Israëlische burgers dus niet welkom zijn in Arabische landen en vice versa. Het is daarom ook behoorlijk naïef van de voetbalclub Vitesse, en van Nederlandse politici, om te verwachten dat een speler als Dan Mori, een Israeliër, ongehinderd Abu Dhabi in zou kunnen. Alsof burgers van de Emiraten zomaar zonder meer met vakantie zouden kunnen in Tel Aviv.

Foto: Eric Gjerde (cc)

Wiesenthal Centrum verandert titel “antisemiet” in geuzennaam

, door

OPINIE - Het Wiesenthal Centrum, een organisatie die zich mensenrechtenorganisatie noemt en zich vooral bezighoudt met het levend houden van de herinnering aan de Holocaust en de strijd tegen antisemitisme, heeft de wereld op Oudejaarsdag verblijd met het publiceren van de lijst van ”Top Tien antisemieten van het jaar 2013”. En  daar waren verrassende keuzes bij, zo blijkt uit de krant The Jerusalem Post  (en een verbazend groot aantal andere rechtse publicaties die dit nieuws ook zonder commentaar overnamen).

Bovenaan de lijst van het Centrum, dat zijn hoofdkantoor heeft in Los Angeles,  stonden ayatollah Ali Khamenei, de opperste gids van Iran, en de Turkse premier Recep Tayyep Erdogan. Khamenei verdient de plaats volgens het Centre omdat hij Israël in november de ”dolle hond van de regio” heeft genoemd en onder meer had gezegd dat zionisten in feite degenen zijn die in de VS de touwtjes in handen hebben. Volgens de mensen van het Centrum was dat een ”update” van de aloude antisemitische sage dat er sprake is van een Joodse samenzwering die streeft naar de wereldheerschappij.Erdogan stond op nummer twee omdat hij de demonstraties in Istanbul in juni zou hebben geweten aan de ”rente-lobby” (waarmee hij volgens een van zijn ondergeschikten de ”Joodse diaspora” zou hebben bedoeld). En hij zou hebben gesuggereerd dat Israël iets te maken had met het wegsturen van de islamistische Egyptische president Mohammed Morsi.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Russische onderzoekers: Arafat stierf natuurlijke dood

, door

Russische forensische experts die onderzoek hebben verricht naar de doodsoorzaak van de Palestijnse leider Yasser Arafat hebben donderdag verklaard dat hij is overleden aan natuurlijke oorzaken en niet aan vergiftiging met radioactieve materialen. Vladimir Uiba, het hoofd van Federale Russische Agentschap voor Medische Biologie (FMBA), zei op een persconferentie in Moskou dat het instituut alle proeven heeft genomen en tot de conclusie is gekomen dat ‘de persoon gestorven door een natuurlijke oorzaken en niet door straling.‘

De Russische bekendmaking komt overeen met wat de Franse onderzoekers concludeerden. Maar het ziet er niet naar uit dat dat het einde van het verhaal is. De Palestijnse ambassadeur in Moskou, Faed Mustafa, zei tegen het Russische staatspersbureau RIA Novosti dat er al een beslissing is om door te gaan met het onderzoek. Die beslissing werd afgelopen zaterdag genomen tijdens een bijeenkomst van de Arabische Liga in Cairo. Mustafa zei dat daar besloten was om de Verenigde Naties te vragen een internationale commissie van onderzoek te vormen.

De Russische uitspraken riepen intussen scherpe kritiek op van één van de auteurs van het Zwitserse onderzoeksrapport over de dood van Arafat, waarin wel degelijk was geconcludeerd dat de mogelijkheid bestaat dat Arafat is overleden aan een overdosis straling door het radioactieve polonium, 210.

Vorige Volgende