Deze week wordt het volgende kwartaalrapport van het Internationaal Atoomenergieagentschap (IAEA) over het nucleaire programma van Iran verwacht. De toon ervan zal alarmerend zijn, aldus diverse media. Een combinatie van sancties en een geheime campagne van onder meer cyberaanvallen (denk aan het Stuxnet-virus) en vermeende aanslagen op Iraanse wetenschappers mogen de uitvoering van het Iraanse nucleaire programma misschien wat hebben afgeremd, maar hebben het geenszins kunnen stoppen.
Op gezag van bronnen bij het IAEA berichtte persbureau Reuters afgelopen weekend dat de verklaringen van het Iraanse bewind over een civiele toepassing van de nucleaire techniek door verschillende constateringen in het rapport tegengesproken worden. “There are bits of it which clearly can only be for clandestine nuclear purposes”, verklaarde een door de BBC geciteerde diplomaat. Zo zouden er sterke aanwijzingen zijn voor het bestaan van computermodellen voor de ontwikkeling van kernkoppen. Ook zouden satellietfoto’s worden gepresenteerd, waarop grote containers te zien zijn die gebruikt (kunnen) worden voor proeven met nucleaire wapens.
Die satellietfoto’s brengen onmiddellijk de inmiddels beruchte PowerPoint-presentatie van Colin Powell in februari 2003 in herinnering. Ook toen werd op basis van onder meer satellietfoto’s de aanwezigheid van kernwapens gesuggereerd. Wat volgde is bekend. En ook nu wordt, met de nodige oorlogsretoriek en selectief lekken van informatie, flink vooruitgelopen op de mogelijke gevolgen van de inzet van Iraanse nucleaire techniek voor militaire doeleinden.
Vooral vanuit de Israëlische politiek klinken de laatste tijd steeds meer stemmen om met militaire middelen een einde te maken aan de nucleaire ambities van de islamitische staat. Israëlische media schrijven uitgebreid over de zware druk die premier Benjamin Netanyahu en minister van Defensie Ehud Barak zouden uitoefenen om een uraniumverrijkingsinstallatie nabij Natanz, ten zuiden van Teheran, aan te vallen.
Concrete plannen worden vooralsnog stellig ontkend. De eind vorig jaar opgestapte Mossad-chef Meir Dagan, het veronderstelde brein achter het Stuxnet-virus en zelf een fervent tegenstander van een militaire aanval, wordt verweten berichten hierover ten onrechte de wereld in te helpen. Maar hoewel Ehud Barak vrijdagmiddag nog verklaarde dat het beleid van Israël ongewijzigd is, was de toon van president Shimon Peres later die dag al een stuk minder vrijblijvend. In een interview met Channel 2 zei hij met juist de Israëlische speculatie op een aanval de wereld voor het Iraanse gevaar te willen waarschuwen. Hij voegde daaraan toe dat militaire opties inmiddels meer voor de hand liggen dan nieuw diplomatieke pogingen om tot overeenstemming te komen.
De vraag is dus: welke kant gaat het deze keer op? Blijft het, zoals tot nu toe steeds gebeurd is, bij blaffen of wordt er ook gebeten? Twee opties worden het vaakst genoemd. De eerste is een nog verdere aanscherping van de al jarenlange sancties. Het andere scenario is dat de toenemende oorlogsretoriek daadwerkelijk de opstap is naar een aanval op Iraanse nucleaire installaties.
De doeltreffendheid van de sancties is evenwel verre van onomstreden. Reisverboden, export- en handelsbeperkingen en het bevriezen van tegoeden hebben het Iraanse regime niet op de knieën gekregen. En dat hoeft niet te verbazen, omdat het land na zoveel jaren van oorlog en opgelegde restricties zeer bedreven is geworden in het ontwijken van de maatregelen. Niet alleen de havens en Free Zones van Dubai, maar ook de handel met en via het Verre Oosten spelen daar een belangrijke rol in.
Een Iraanse vriend, die zelf al jarenlang vanuit Teheran zaken doet met Europese bedrijven, vertelt mij regelmatig over de inventiviteit waarmee de Iraanse bevolking ondanks de sancties steeds opnieuw wegen vindt om te kunnen handelen en te kunnen beschikken over ‘geblokkeerde’ goederen. Het is dan ook niet onwaarschijnlijk dat een verdere aanscherping van in ieder geval de economische sancties tot niet veel meer zal leiden dan dat Iran zich geheel van het Westen zal afkeren of in het beste geval nieuwe wegen vindt om de sancties zo doeltreffend mogelijk te omzeilen.
Daarnaast kun je je afvragen in hoeverre voor andere dan unilaterale sancties door de VS of Europa nog voldoende draagvlak kan worden gevonden. Met het oprekken van VN-resolutie 1973 over Libië en de verbolgenheid daarover bij Rusland en China lijkt een stevige, ondubbelzinnige resolutie van de VN Veiligheidsraad niet voor de hand liggend. En juist ook de houding van de VS en Israël ten aanzien van de toelating van de Palestijnen tot de VN zou bovendien roet in het eten kunnen gooien als het aankomt op het overtuigen van permanente leden van de VN-Veiligheidsraad.
Dat laatste aspect maakt echter ook die andere optie, een gerichte militaire aanval op de nucleaire installaties in Iran, een zeer gevaarlijke. Met de dreigende escalatie van het Palestijns-Israëlische conflict en de onrust in onder meer Egypte, Libië, Syrië, Irak, Afghanistan en Pakistan staat een aanval op de islamitische republiek gelijk aan het opsteken van sigaret in een munitiedepot.
En veel langer wachten kan niet, want als we de Israëlische president Peres moeten geloven is Iran minder dan 6 maanden van een nucleair wapen verwijderd. Daar komt bij dat Iran heeft aangekondigd de installaties op korte termijn te zullen verplaatsen naar een ondergrondse locatie nabij de heilige stad Qom. Dat maakt een hit and run-aanval een stuk gecompliceerder. En op een grootschalige aanval over land zit niemand te wachten, zeker niet Barack Obama, die zich, met de presidentsverkiezingen van november volgend jaar in zicht, niet in een nieuw en langdurig conflict wil begeven.
Er is echter nog een optie die overblijft en dat is het opnieuw in het leven roepen van het overleg tussen Iran en de vijf permanente leden van de VN-Veiligheidsraad, Duitsland en de buitenlandcoördinator van de Europese Unie. Hoewel dit overleg in het verleden niet tot opzienbarende resultaten heeft geleid, lijkt het van alle oplossingen momenteel de minst kwade. Wel zullen de deelnemers vanuit de Veiligheidsraad en de EU eerst zelf het juiste gevoel van urgentie moeten krijgen, en het vooral ook onderling eens moeten worden over de aanpak. Erg veelbelovend is het allemaal niet, maar vooralsnog lijken de andere scenario’s nog minder wenselijk.
Reacties (29)
Israel heeft zelf atoomwapens waarom zou Iran er dan geen mogen bezitten?
Het beste is natuurlijk dat niemand deze dingen heeft.
Maar ook Iran heeft recht op zelfverdediging.
Net zoals trouwens India en Pakistan.
zat er op te wachten, is zo voorspelbaar hier; israel heeft een a bom dus waarom hitler niet?
Jij vindt het niet een tikkeltje hypocriet: Israël mag honderden atoomwapens hebben en Iran géén (civiel) programma ?
Of nee, wacht even: Iran wordt geleid door fanatiekelingen die dolgraag een bom willen gooien op Israël. Zo erg haten ze de joden dat ze Jeruzalem en de Palestijnen ook willen platgooien en represailles (namelijk Iran voor eeuwen onleefbaar door een thermonucleaire holocaust) nemen ze maar op de koop toe. Zo gek zijn ze die moellah’s. /randdebiele zionistenpropaganda-slikkende modus uit.
Misschien komt het door de propaganda, maar ik geloof ook niet meer dat Iran alleen civiele doelen nastreeft met hun atoomprogramma. Daarvoor doen ze te geheimzinnig. Dus dat moet wel degelijk goed in de gaten worden gehouden.
De echte dreiging voor Israël bestaat er natuurlijk niet uit dat er meteen een atoomoorlog volgt als Iran daar de middelen voor heeft. Het echte probleem (voor Israël) is dat ze een nucleair Iran niet langer geloofwaardig kunnen bedreigen om het op die manier koest te houden. Dus de Iraanse regering zal wel een grotere bek krijgen.
Over gekke mullahs gesproken: Insanity, not logic, guides Israel’s leadership.
Het wordt tijd voor regime change, in beide landen.
israel iran bedreigen? waar heb je het over olav? als de vn ook maar naar iran wijst beginnen de iran proxy’s hezbollah en hamas israel weer te bestoken met iraans wapentuig, leidt weer lekker de aandacht af. hoe vaak heeft israel iran daarvoor terug gepakt? hoeveel joodse kernbommen zijn er al op teheran gevallen?
Niet één, maar dat is het punt nu juist: de dreiging hangt wel degelijk altijd in de lucht.
Als Iran ooit zou kunnen “terugdreigen” met MAD, dan verliest het Israëlische arsenaal zijn afschrikkende werking. Hezbollah-achtigen zouden dan meer ruimte kunnen krijgen. Dàt is het reële gevaar, niet dat de “crazy ayatollahs” meteen atoombommen gaan gooien als ze die eenmaal in handen hebben.
Neemt niet weg dat zowel in Iran als Israël regime change nodig is. Dat ze vrede zouden moeten sluiten in plaats van de boel op de spits drijven. Maar ja, kom daar maar eens om in die landen.
Oké, Hezbollah-achtigen krijgen meer ruimte. Hoe zou dat er uitzien? Betere raketten, die hen vanuit Teheran aangeleverd worden?
Israël zal daar sowieso niet op reageren met directe aanvallen tegen Iran, lijkt me. Eerder met indirecte represailles. Primair zal Libanon er de de dupe van worden.
Het gaat dan een kwestie van lange adem worden en demografie doet de rest. Dat is Israels grootste angst.
israel is voor iran alleen maar een speeltje om haar status binnen de moslim wereld te vergroten en iran heeft tot nu toe lak gehad aan elke dreiging
de dreiging gaat alleen veel verder dan alleen israel vrijwel overal in het midden oosten waar stront aan de knikker is heeft iran een flink roerende vinger in de pap, denk maar aan irak, libanon, syrie, afganistan, sudan en in egypte spelen ze ook niet een al te geweldige rol
komt nog een keer bij dat iran ook nog het één en ander aan territoriale claims uit heeft staan en het één en ander aan eilanden claimt, in saoedi arabie hebben ze dezelfde angst als in israel
geef iran een kernbom en het hek is daar echt van de dam
Precies Johan, een strijd van de lange adem. Het zal alle partijen een excuus geven om géén uitweg uit de strijd te zoeken. De Iraanse en Israëlische leiders zijn het daar in elk geval hartgrondig over eens: er mag nooit vrede komen want dan worden ze irrelevant. Altijd oplopende spanning, de boel lekker opruien, een aanslag hier, eens flink terugslaan daar. Dat maakt dat deze lui zich nooit hoeven vervelen, en altijd de angst van de bevolking hebben om zich mee te rechtvaardigen.
Wat mij betreft kunnen Netanyahu en Ahmadinejad zó samen in een “Big Brother” huis.
YM: Israël heeft een stuk of 75 tot 400 kernkoppen met bijbehorende onderzeërs, bommenwerpers en ICBM’s, dus moeten wij ons ontzettend zorgen maken dat Ahmedinejad heel misschien wel eentje klaar heeft om te testen.. idd, erg voorspelbaar van de hasbarasprekers van een fascistische regime.
Ahmadinejad is wel weer lid van een sekte die gelooft dat Isa en de Mahdi op aarde komen bij een apocalyps te Jeruzalem (zie VN toespraak aantal jaar geleden).
Netanyahu ziet het conflict Iran-Israël ook door een religieuze bril. http://www.israelnationalnews.com/News/News.aspx/131403
(Amalekieten moeten uitgemoord worden, zo beveelt God aan Israël, zie Deut. 25:19 en 1 Sam 15:3)
Ik vind een godsdienstfanaat met honderden atoombommen stukken enger dan eentje zonder.
Het kan nog jaren duren voordat Iran in staat is een kernbom te maken maar nu plots druk op de ketel en acuut gevaar?
Het doet me denken aan Irak en vermeende massavernietigingswapens.
Weer wordt er amerikaanse/ israelische leugen propaganda gepresenteerd. En de westerse media lopen weer als een blind schaap achter de boodschappers en oorlogshitsers aan om het verhaal aan te dikken en te verspreiden tot de massa de onzin gelooft.
Sinds die Powelpoint-presentatie voor de VN weet ik ook niet meer wie of wat ik moet geloven als het om vermeende productie van nucleaire wapens gaat. De hoeveelheid bewijs lijkt sterker afhankelijk van de actuele politieke situatie dan van daadwerkelijke aanwijzingen. En in Noord-Korea hebben ‘we’ volgens mij ook nooit nucleaire installaties gebombardeerd.
Wel interessant dat Israël vindt dat ze kernwapens nodig hebben om zich te kunnen verdedigen tegen landen als Iran, om dan vervolgens zelf Iran aan te gaan lopen vallen.
Israël probeert de VS al jaren te pushen om Iran aan te vallen. Dus alles wordt uit de kast gehaald om iedereen maar te overtuigen van het grote gevaar van Iran.
Dat mensen geen lering trekken uit de geschiedenis is tot daar aan toe maar Irak is echt niet zolang geleden.
Deze week wordt het volgende kwartaalrapport van het Internationaal Atoomenergieagentschap (IAEA) over het nucleaire programma van Iran verwacht.
Wanneer wordt het rapport over Israël verwacht? Ho wacht, Israël weigert de IAEA toe te laten, dat was ook zo!
Israël heeft een boterberg op haar hoofd.
Gelukkig heeft Israel trouwe vazallen
http://www.kernenergieinnederland.nl/node/218
Het Verenigd Koninkrijk doet ook gezellig mee met een eventuele aanval, meldt Ha’aretz.
De chefs van de Israëlische geheime diensten zien zo’n aanval op Iran echter helemaal niet zitten.
Zoals Ha’aretz meldt vonden er oefeningen plaats in Italie samen met of onder auspiecien van de NAVO .Er is dus al partij gekozen door de NAVO.En maar klagen dat de Pakistani ons niet vertrouwen.
Dat is de luchtmacht. Voorheen oefenden ze in Turkije (je weet wel laagvliegen in bergachtig gebied) maar op de 1 of andere manier mag de Israelische luchtmacht niet meer oefenen boven Turks grondgebied.
Joh, waarom zou dat nou zijn ?
Ik heb het gevoel dat het hele Iran-maakt-een-kernbom een afleidingsmanoeuvre is. Om de media een beetje bezig te houden.
Zoiets als Al-Qaeda of de Somalische piraten.
Meer dan de helft van de Amerikaanse werklozen krijgt niet eens meer een uitkering.
Is de blauwvintonijn al uitgestorven? Of zwemmen er nog altijd een paar rond?
Al dat gelul over die economische crises dat werkt maar deprimerend.
En als de burger zich echt de omvang van het probleem zou realiseren,
dan is pas echt de boot aan.
Gelukkig is dat Occupy-gedoe niet echt spannend genoeg,
dat is gemakkelijk te overtroeven.
En dan komen de verkiezingen,
en dan mogen ze natuurlijk ook meedoen.
Ach, dat leiden we wel in goede banen.
Eh, wat zijn dat, blauwvintonijnen?
ik vond dit wel een goed praatje van meneer Spannauz.
hoort eigenlijk meer thuis bij het draadje over het falen van de G20-top, maar raakt hier dus ook duidelijk aan (komen we niet uit de crisis dan gaan we maar gezellig WW3 doen).
http://www.presstv.ir/detail/208619.html
let wel: presstv is aangestuurd vanuit Iran, ze kunnen wel leuk de imperialistische ambities van ‘het westen’ op de hak nemen, het opnemen voor mensen die hier de mond worden gesnoerd, maar zelf hebben ze daar ook een handje van. Of twee handjes, tot verstikkens toe.
Neemt niet weg dat ik dit een goede analyse vind, zoals er meer behartigenswaardig bij PressTV te vinden is.
Ik heb de laatste dagen slopende discussies gehad met types die alles wat Iran doet verafgoden. Merkwaardig genoeg vooral vrouwen. Compleet met definities van de duivelse Joodse ziel, die achter de ellende met de banken zou zitten, ik neem aan dat de verhalen niet onbekend zijn, alleen hecht ik er net zo weinig waarde aan als het gelul van Wilders en Pam Geller over die andere tak van de familie Abraham/Ibrahim.
If your not with us, you’r against us? Helaas heb ik maar 2 middelvingers. Had die ouwe maar wel z’n zoon de strot afgesneden en al z’n zonen daarbij. Want we mogen nog steeds genieten van de naweeën van die familiekwesties. Voor zover ze ooit zijn gebeurd.
Eerst wordt er een verhaal de wereld in gestuurd (net als StarWars, of Harry Potter), en dan mogen mensen die daar niks mee hebben tot in de eeuwigheid aan meedoen?
In mijn heilige boek/parallelle universum pleegt Abraham/Ibrahim zelfmoord, omdat hij zó wijs is dat hij de gevolgen overziet.
Of die Adam gelijk al.
Was niks mee verloren, want Kaïn kon toch evengoed naar Nod vluchten waar dus ook al mensen woonden misschien van ‘a lesser God’, so what?
En nu?
di 08 nov 2011, 09:30
PARIJS – De Franse president Nicolas Sarkozy heeft onbedoeld zijn ongezouten mening gegeven over de Israëlische premier Benjamin Netanyahu. „Ik kan hem niet meer zien, hij is een leugenaar”, zei Sarkozy vorige week op de G20-top in Cannes. Het gesprek werd opgevangen door journalisten van het Franse nieuwsprogramma Arrêt sur images
Sarkozy deed zijn uitspraak tegen de Amerikaanse president Barack Obama. Ook die bleek niet gecharmeerd van Netanyahu, meldden Franse media dinsdag. „Jij bent hem zat, maar ik heb elke dag met hem te maken”, zou Obama hebben gezegd.
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3184/opinie/article/detail/3022394/2011/11/09/Aanval-drijft-Iraniers-in-handen-regime.dhtml