…maar (Amerikaanse, dacht dat je het land zo klote vond D.) series worden beter.
#3
Rene
En nu nog corrigeren voor het bekende psychologische “duurder is beter” effect samen met de toegenomen beschikbaarheid van breedband internet.
#4
merijn2
Ik vind het vreemd dat ze meer polarizerend vereenzelvigen met slecht. Sommige van de beste kunstwerken in de geschiedenis waren aanvankelijk zeer polarizerend. Daarnaast is het zo dat het een tijdje duurt voordat er een consensus ontstaat over of iets een meesterwerk is of niet.
#5
KJ
Ik zag laatst iets wat ik lang niet meer gezien heb. Echte tramhokjes reclame voor een Franse film. Incendies.
#6
Rene
@ merijn2: … waarbij je de optie lijkt open te laten dat “G.I. Joe: the Rise of Cobra” ooit als meesterwerk zal gelden.
#7
Nirak
@5 Een aanrader trouwens die Incendies.
#8
Bismarck
@4: Het kan ook zijn dat films steeds meer voor bepaalde doelgroepen worden geschreven (in die zin is “polariserend” misschien de verkeerde woordkeuze). Vandaar dat je dus relatief ook steeds meer “slechte” (want niet voor jou geschreven) films tegenkomt.
Los daarvan zie je natuurlijk de ontwikkeling (die je ook in ander entertainment ziet, denk aan concerten en computerspelletjes) dat met de voortschrijdende techniek steeds meer nadruk komt te liggen op visuele hoogstandjes, die naar mijn idee sommige behoorlijke flutfilms toch goed doen verkopen (en dus in overzichten als deze doen belanden).
#9
merijn2
@6 Ik heb de film niet gezien, dus ik weet niet hoe goed of slecht hij is. Ik verwacht wel dat over 5 jaar hij minder polarizerend is. Er zal dan wat meer een consensus ontstaan over de film, en de twilights en GI Joe’s van van 2015 zullen worden gezien als polarizerend.
#10
KJ
@merijn2; Een index op ‘polariserendheid’ klinkt inderdaad net zoals een index op ‘onbraafheid’. Dit is net zulke anti-reclame als het lange haar van John Lennon in 1964.
#11
Rene
Mijn #3 was ook serieus bedoeld — als je bij de uitgang van een bioscoop gaat staan turven ga je ongetwijfeld een heel andere dataset aanleggen als via een internet-forum waar over die jaren steeds meer mensen de film alleen hebben gezien als een van het internet gedownloade collectie bytes.
Ten eerste via het het effect dat een bioscoop voor wat betreft audiovisuele impact al snel beter of toch in ieder geval indrukwekkender is, ten tweede via het standaard effect dat je dingen waarvoor je net betaald hebt minder snel afdoet als junk en dan ten derde nog eens via het effect dat het alleen achter je computer of DivX player geen sociale faux-pas is om te zeggen dat je je niet vermaakt hebt zoals het dat wel is in de meeste bioscoop-settings.
Dat wil zeggen — met minder internet-consumenten verwacht ik inderdaad eensluidender meningen. Met een verschuiving naar het positieve, maar in ieder geval eensluidender. En omgekeerd met meer dus minder…
#12
Rene
De cartoon die je erbij moet denken is van een groepje elkaar uitbundig om de schouders hangende en “gewèèèèldig!!” roepende shiny-happies in fleurige zomer-kledij en één ernstig kijkende nerd in een grijze winterjas die zegt “nou, ik vond het eigenlijk nogal een kutfilm”.
Maar laat ik eens proberen de rest van de middag wat minder werk-ontwijkend gedrag te ontwikkelen…
#13
Maarten
Als iemand een definitie weet voor ‘kwaliteit’, laat het vooral weten!
Er was een tijd dat mensen nog niet zeiden “het is maar een film”. Toen zeiden mensen “het is maar een film”, vooral om zichzelf gerust te stellen. Nu zeggen mensen gewoon “het is maar een film”. De schaarste is tijd.
Voor degenen die het nog niet door hadden: na woord, beeld & geluid is de vierde dimensie interactiviteit, de muur is doorbroken, de videogame tot wasdom gekomen. Pas dezelfde formule toe op games, en je krijgt precies een omgekeerde grafiek.
#14
OBB
Tja. De steekproef is niet echt random. Steeds de 20 populairste films uit een jaar. Zegt dat niet meer over de smaak van het publiek over tijd, dan over de kwaliteit van de films? Ik zou eerder concluderen dat het publiek diverser wordt
#15
Baron E
@4 Misschien begrijp ik je verkeerd, maar slecht is door Moki gedefinieerd met een getal, dat in het plaatje door kleur wordt weergegeven. Dit blijkt te correleren met ‘meer polarisatie’, wat dan ook de bevinding van het stukje is.
Wat ik me nog afvraag is het volgende: de kwaliteit is de gemiddelde beoordeling, en de polarisatie is de standaarddeviatie. Maar deze twee zijn niet onafhankelijk. Het is namelijk niet mogelijk om hoger dan 5 punten te beoordelen: om op een hele goede (of hele slechte) totaalscore te komen, kan je niet teveel slechte (goede) beoordelingen komen, waardoor je standaarddeviatie nooit erg groot kan zijn.
In het plaatje is dat niet helemaal zichtbaar, omdat een score van 2.5 uit 5 reeds als dieprood wordt weergegeven. Ik vermoed dus dat de definitie van polarisatie in dezen niet helemaal eerlijk is (ofwel: door de definitie genereer je de uiteindelijke uitkomst).
#16
Rene
Nou, Dimitri, kom jezelf maar eens verantwoorden, jongeman. Er is hier geconcludeerd dat dit niks nie helegaar nie een wetenschappelijk verantwoord postje was nie.
#17
Hanenwürger
Je kunt ook de conclusie trekken dat er kwalitatief betere films worden gemaakt die populairder worden. Maar hetzelfde geldt voor slechte films.
Reacties (18)
Daar is al iets op gevonden.
…maar (Amerikaanse, dacht dat je het land zo klote vond D.) series worden beter.
En nu nog corrigeren voor het bekende psychologische “duurder is beter” effect samen met de toegenomen beschikbaarheid van breedband internet.
Ik vind het vreemd dat ze meer polarizerend vereenzelvigen met slecht. Sommige van de beste kunstwerken in de geschiedenis waren aanvankelijk zeer polarizerend. Daarnaast is het zo dat het een tijdje duurt voordat er een consensus ontstaat over of iets een meesterwerk is of niet.
Ik zag laatst iets wat ik lang niet meer gezien heb. Echte tramhokjes reclame voor een Franse film. Incendies.
@ merijn2: … waarbij je de optie lijkt open te laten dat “G.I. Joe: the Rise of Cobra” ooit als meesterwerk zal gelden.
@5 Een aanrader trouwens die Incendies.
@4: Het kan ook zijn dat films steeds meer voor bepaalde doelgroepen worden geschreven (in die zin is “polariserend” misschien de verkeerde woordkeuze). Vandaar dat je dus relatief ook steeds meer “slechte” (want niet voor jou geschreven) films tegenkomt.
Los daarvan zie je natuurlijk de ontwikkeling (die je ook in ander entertainment ziet, denk aan concerten en computerspelletjes) dat met de voortschrijdende techniek steeds meer nadruk komt te liggen op visuele hoogstandjes, die naar mijn idee sommige behoorlijke flutfilms toch goed doen verkopen (en dus in overzichten als deze doen belanden).
@6 Ik heb de film niet gezien, dus ik weet niet hoe goed of slecht hij is. Ik verwacht wel dat over 5 jaar hij minder polarizerend is. Er zal dan wat meer een consensus ontstaan over de film, en de twilights en GI Joe’s van van 2015 zullen worden gezien als polarizerend.
@merijn2; Een index op ‘polariserendheid’ klinkt inderdaad net zoals een index op ‘onbraafheid’. Dit is net zulke anti-reclame als het lange haar van John Lennon in 1964.
Mijn #3 was ook serieus bedoeld — als je bij de uitgang van een bioscoop gaat staan turven ga je ongetwijfeld een heel andere dataset aanleggen als via een internet-forum waar over die jaren steeds meer mensen de film alleen hebben gezien als een van het internet gedownloade collectie bytes.
Ten eerste via het het effect dat een bioscoop voor wat betreft audiovisuele impact al snel beter of toch in ieder geval indrukwekkender is, ten tweede via het standaard effect dat je dingen waarvoor je net betaald hebt minder snel afdoet als junk en dan ten derde nog eens via het effect dat het alleen achter je computer of DivX player geen sociale faux-pas is om te zeggen dat je je niet vermaakt hebt zoals het dat wel is in de meeste bioscoop-settings.
Dat wil zeggen — met minder internet-consumenten verwacht ik inderdaad eensluidender meningen. Met een verschuiving naar het positieve, maar in ieder geval eensluidender. En omgekeerd met meer dus minder…
De cartoon die je erbij moet denken is van een groepje elkaar uitbundig om de schouders hangende en “gewèèèèldig!!” roepende shiny-happies in fleurige zomer-kledij en één ernstig kijkende nerd in een grijze winterjas die zegt “nou, ik vond het eigenlijk nogal een kutfilm”.
Maar laat ik eens proberen de rest van de middag wat minder werk-ontwijkend gedrag te ontwikkelen…
Als iemand een definitie weet voor ‘kwaliteit’, laat het vooral weten!
Er was een tijd dat mensen nog niet zeiden “het is maar een film”. Toen zeiden mensen “het is maar een film”, vooral om zichzelf gerust te stellen. Nu zeggen mensen gewoon “het is maar een film”. De schaarste is tijd.
Voor degenen die het nog niet door hadden: na woord, beeld & geluid is de vierde dimensie interactiviteit, de muur is doorbroken, de videogame tot wasdom gekomen. Pas dezelfde formule toe op games, en je krijgt precies een omgekeerde grafiek.
Tja. De steekproef is niet echt random. Steeds de 20 populairste films uit een jaar. Zegt dat niet meer over de smaak van het publiek over tijd, dan over de kwaliteit van de films? Ik zou eerder concluderen dat het publiek diverser wordt
@4 Misschien begrijp ik je verkeerd, maar slecht is door Moki gedefinieerd met een getal, dat in het plaatje door kleur wordt weergegeven. Dit blijkt te correleren met ‘meer polarisatie’, wat dan ook de bevinding van het stukje is.
Wat ik me nog afvraag is het volgende: de kwaliteit is de gemiddelde beoordeling, en de polarisatie is de standaarddeviatie. Maar deze twee zijn niet onafhankelijk. Het is namelijk niet mogelijk om hoger dan 5 punten te beoordelen: om op een hele goede (of hele slechte) totaalscore te komen, kan je niet teveel slechte (goede) beoordelingen komen, waardoor je standaarddeviatie nooit erg groot kan zijn.
In het plaatje is dat niet helemaal zichtbaar, omdat een score van 2.5 uit 5 reeds als dieprood wordt weergegeven. Ik vermoed dus dat de definitie van polarisatie in dezen niet helemaal eerlijk is (ofwel: door de definitie genereer je de uiteindelijke uitkomst).
Nou, Dimitri, kom jezelf maar eens verantwoorden, jongeman. Er is hier geconcludeerd dat dit niks nie helegaar nie een wetenschappelijk verantwoord postje was nie.
Je kunt ook de conclusie trekken dat er kwalitatief betere films worden gemaakt die populairder worden. Maar hetzelfde geldt voor slechte films.
Te laat natuurlijk, maar vandaag las ik dit:
http://www.gq.com/entertainment/movies-and-tv/201102/the-day-the-movies-died-mark-harris
Stretch Armstrong…