Hasta Siempre Comandante is een lied uit 1965 van de Cubaanse componist Carlos Puebla. De tekst van het lied is een antwoord op de afscheidsbrief van revolutionair Che Guevara toen hij Cuba verliet om een revolutie te ontketenen in Congo en later Bolivia, waar hij gevangen werd genomen en gedood.
Guevara was in zijn jonge jaren een racist, daar zijn teksten van, en op latere leeftijd hielp hij mee in de onafhankelijkstrijd in Congo in de hoop een socialistisch regime te verwezenlijken. En misschien dan nog steeds een racist, de mens is dualistisch. Hij was ook homofoob, ik ben homo en kies toch voor het grote geheel. Zijn cultuur was en is nog steeds onder de invloed van machismo, en dat is mijn strijd om de rechten van lhbtq+ te bevorderen, maar ik ben zelf een sexist naar jonge mannen.
Vraag niet om ideale mannen, vrouwen of personen maar benoem hun fouten en erken hun gevecht in idealen.
In dit lied wordt hij bejubeld en gezongen over zijn ferme keuzes. Door een andere landverdeling in Cuba konden meer mensen leven van het land, met beter onderwijs en gezondheidszorg heeft hij inkomens ongelijkheid willen minderen en dat lukte. Dat verklaart ook de liefde voor hem in dit lied. De bannelingen in Miami vanuit Cuba zullen die liefde niet hebben gevoeld.
Het waren geweldadige revoluties en Guevara had een vrij meedogenloze inslag. De machten waartegen hij vocht ook. Er zijn meerdere waarheden in ieder mens.
De titel refereert aan een motto van Guevara:
¡Hasta la Victoria Siempre!
Tot de overwinning altijd!
Reacties (10)
Che Guevara was een sadistische sociopaat, die als tiener dieren martelde en in Marx en ‘de socialistische Revolutie’ een rechtvaardiging vond om mensen te doden en te folteren.
Maar laten we het vooral hebben over dat ‘ie niet liberaal-progressief genoeg was… omdat ‘ie met minachting schreef over zwarten en homo’s. Alsof dat niet gewoon gangbaar was in zijn tijd. Nagenoeg iedereen dacht zo, vooral in Latijns-Amerika. Ongeacht of je nou reactionair, burgerlijk, of een socialistische ijzervreter was.
Trouwens, dat geldt nog steeds: in Brazilië is een ‘zwarte’ weervrouw of prinses Carnaval nog altijd een controversieel iets, en Zuid-Amerikaanse transseksuelen wijken uit naar Nederland om hier sekswerk te doen. Betaalt beter en minder agressie (inclusief van klanten).
Dus vind je het niet een beetje bizar om een of andere Latino die leefde tussen 1928 en 1967 te beoordelen op maatstaven die ook in Nederland pas vanaf de jaren ’90 gemeengoed zijn geworden?
Sowieso, als je Solzjenitsjins ‘De Goelag Archipel’ leest, dan wordt klip en klaar dat al die communistische revoluties sadisten, psychopaten en narcisten aantrekken, die carrière maken door brave lieden te vervolgen en zo gruwelijk mogelijk kapot te maken. Hoe narcistischer, psychopathischer en machiavellistischer, des te verder reikte hun invloed.
Lenin, Trotski, Stalin, Mao… maar ook een Saddam Hussein (pan-arabisch socialisme) of een Khaddafi (pan-afrikaans socialisme) zijn bijna ideaaltypische voorbeelden. Ik begrijp niet zo goed waarom Hitler en Mussolini wél algemeen herkend worden als monsters, maar hun ‘linkse’ evenknieën niet.
Marxisme-lenisme heeft grosso modo meer doden en vernielde levens op haar geweten dan het fascisme. Maar laten we het over de homofobie en het racisme van dhr. Ché Guevara hebben, want dat is toch wel heul erg kwalijk hoor…
Ach ja, ’t is maar net wat je écht belangrijk vindt.
Tsja,….. misschien zou je mijn stuk nog eens terug willen lezen ?
Want alles wat jij zegt, zeg ik ook, alleen wat milder. Ik heb het over de machismo cultuur, dat hij toch met mensen van kleur een betere maatschappij wilt maken.
Wat ik wat wonderlijk vind is dat je dan zijn geweld veroordeeld maar excuses maakt voor zijn racisme en homofobie. Ik zet het ook in een tijdsgeest maar ik wil dat niet bagatelliseren, het blijft toch altijd een keuze.
Ik diss hem ook niet, ik zet het naast elkaar, hij heeft ook veel mensen geholpen, en had zijn donkere kanten.
Dat maakt hem simpel een mens.
Ik vind dit een typisch staaltje (Prediker legt uit hoe het echt zit) mansplaining.
Zeg eens, wie erkent Stalin of Mao (of Pol Pot, om er nog maar eentje te noemen) niet als monsters?
En verder is dit ook wel erg ongenuanceerd, met al die namen die je op een hoop gooit. Want er zijn wel gradaties in zowel monsterlijkheid als linksheid. Zoals dat ook aan de andere kant het geval is. Pinochet, de vriend van Thatcher en Reagan, was een wrede dictator, maar daarmee nog niet op één lijn te stellen met Hitler. Sterker nog, ik zou Mussolini ook niet op een lijn stellen met Hitler. Het is niet voor niks dat historici onderscheid maken tussen het oorspronkelijke fascisme in Italië en de nazi’s. Beide kwaadaardig, maar onvergelijkbaar in de mate van kwaadaardigheid.
Ik zou zeggen: probeer nou eerst maar eens je eigen nuances op orde te krijgen, voor je een ander de maat neemt met gemakzuchtige stropopjes.
Je verschilt van mening met zo’n beetje het hele Zuid-Amerikaanse continent en velen in de rest van de wereld, als het om Che gaat. Linkshaat? Gevalletje “ik weet het beter”? narcisme? Hij was geen armchair revolutionary. Jij?
https://www.youtube.com/watch?v=v_DuxqbQpQQ
De iconische status van Che Guevara lijkt me in elk geval minder onverdedigbaar dan die van, pak ‘m beet, sommige van onze zeehelden. Die richtten massaslachtingen aan met als enige doel het veiligstellen van handelsbelangen. Terwijl Guevara in elk geval begon als strijder tegen een dictatoriaal schrikbewind.
Zolang wij nog een Coentunnel hebben, is de kritiek op Zuid-Amerikanen die Guevara als held zien behoorlijk misplaatst. Waarmee ik ook weer niet bedoel dat we Guevara hier op een voetstuk moeten plaatsen. Maar het gezegde over de splinter in het oog van de ander en de balk in het eigen oog is hier wel van toepassing.
Ik ben er al een paar uur mee bezig in mijn hoofd. “Che Guevara was een sadistische sociopaat, die als tiener dieren martelde”. In welke krocht op het internet heb je dit gelezen? Het is voor het eerst dat ik dit hoor.
Ik heb even gegoogled en vond Alberto Benegas Lynch als bron?
Verder: “Sowieso, als je Solzjenitsjins ‘De Goelag Archipel’ leest, dan wordt klip en klaar dat al die communistische revoluties sadisten, psychopaten en narcisten aantrekken, die carrière maken door brave lieden te vervolgen en zo gruwelijk mogelijk kapot te maken. Hoe narcistischer, psychopathischer en machiavellistischer, des te verder reikte hun invloed.”
Dit moeten we serieus nemen?
“Marxisme-lenisme heeft grosso modo meer doden en vernielde levens op haar geweten dan het fascisme.”
Geen zin om hierover te discussieren maar in Zuid-Amerika gaat dat dus echt niet op.
Je doet me denken aan “The Black Book of Communism”. Een geschiedsvervalsend boek dat dode nazi’s meetelde in de “slachtoffers van het communisme”.
Geef bronnen voor je, volgens mij, leugenachtige stellingen.
Waar komt die communistenhaat vandaan?
Waarom besteed je zoveel energie aan het kapot maken van het beeld van Che?
Beatnigs: CIA – https://www.youtube.com/watch?v=2L3-WGEbsZM
Er komt dus geen atwoord op mijn vraag over de bronnen voor de stellingen die je poneert. Ik ga ervan uit dat je gevallen bent voor CIA agitprop.
Wat Brood vraagt van Prediker, mag ook wel worden gevraagd van @Gajes,. Die stelt immers:
Misschien wordt bedoeld enkele passages in zijn dagboeken, die bewijs zouden zijn voor zijn racisme en homofobie.
Maar de stelling an sich is, zonder verdere onderbouwing en bronvermelding, te kort door de bocht. Eerder is het een valse karikatuur levend gehouden door suspecte bronnen als conservatieve, libertaire denktanks als het Cato Instituut (met dit artikel) en The Heritage Foundation (met dit artikel).
Meer nuance daarentegen vinden we dan op dit platform en bij politifact, die de claim
beoordeeld als Mostly False. Onderaan hun artikel een lijst met door hen geraadpleegde bronnen.
Dus alstublieft, geef ons niet alleen boude stellingen, maar ook het bewijsmateriaal
Ik wordt er gvd werkelijk niet goed van hoe oppervlakkig mensen mijn tekst lezen. Ik zeg exact dat, hij was in zijn JONGE jaren een racist máár geef ook aan dat hij de mens van kleur wilde helpen in Congo. Hoe alles eindigde daar, kan misschien ook met een voortdurend racisme te maken hebben, misschien niet dus ik gebruik het woord ‘wellicht’. Maar geef ook gelijk aan dat een mens in zichzelf tegenstrijdig kan zijn. Nergens veroordeel ik hem.
En waar ik ook niet goed van wordt is hoe gretig racisme en homofobie met de mantel der liefde onder het vloerkleed wordt geschoven.
Altijd door witte, cisgender hetero mensen ook, die vanuit hun privilege praten.
Weet je wat, laten we de moord van Joran vd Sloot ook een jeugdzonde noemen. Want dat is waar deze discussie naartoe gaat.