Gisteren:
De grootste demonstratie in 20 jaar: meer dan 100.000 mensen protesteren tegen het geweld in Gaza en riepen het kabinet op ook een duidelijke rode lijn te trekken en politieke, economische en militaire steun aan Israël te stoppen zolang het de toegang tot hulpgoederen blokkeert en zich schuldig maakt aan oorlogsmisdaden en structurele mensenrechtenschendingen in Gaza en de Bezette Palestijnse gebieden. In het AD en op Instagram, Sargasso huldigt die 100.000 mensen.
Vorige week:
Een petitie die oproept tot en motie van wantrouwen tegen minister Faber werd in korte tijd door meer dan 100.000 mensen ondertekend. Inmiddels (zondag 18 mei, 22:30 uur) hebben 219.587 mensen de petitie ondertekend. Nog niet getekend? U kunt dat hier doen.
De gemeenteraad van Uden is niet bezweken voor het gewelddadige protest van een, volgens de politie, “de paar honderd’ demonstranten voornamelijk van buiten Uden (‘Motorclubs, groepen voetbalsupporters en zelfs mensen uit België’, hoorde de burgemeester van de politie).
Met 22 voor en 9 tegen stemde de gemeenteraad van Uden vóór de komst van een asielzoekerscentrum voor 300 vluchtelingen.
Een inwoonster van gemeente Uden zette een petitie op vóór de komst van een asielzoekerscentrum en haalde meer dan 1000 handtekeningen op.
Ook de kleine getallen helpen. Een groep van zo’n 40 toekomstige vrijwilligers kwam in Rijswijk bijeen om de komst van 350 bewoners in de tijdelijke noodopvang voor asielzoekers voor te bereiden. “Ik heb nog nooit zoveel vrijwilligers bij elkaar gezien in mijn 20-jarige carrière bij het COA,” zei een COA-medewerker.
Het tij keert. Dankzij gave mensen kan het toch nog een gaaf land worden.
Reacties (10)
“Het tij keert. Dankzij gave mensen kan het toch nog een gaaf land worden.”
Je zou bijna durven hopen dat de zon toch weer meer gaat schijnen.
Golven. Een golfdal roept weer een golftop op. Daardoor heb je altijd golfbewegingen in zulk soort publieke opinie.
Het tij echter is volgens mij nog altijd neerwaarts. Maar ik ben waarschijnlijk een pessimist.
Nou ja, het tij is ook een golfbeweging. Laten we daar maar op hopen.
Drie stappen vooruit, twee achteruit, dat is hoe de wereldgeschiedenis volgens mij zo ongeveer verloopt. Ik probeer me er altijd van bewust te blijven dat ik, die hele wereldgeschiedenis overziend, wel heel erg getroffen heb met de plaats en tijd waarin ik ben geboren. Als je zo met je neus in de boter bent gevallen, is het in zekere zin ook wel logisch dat het niet alleen maar nóg beter wordt. Waarmee ik zeker niet wil zeggen dat je je maar moet neerleggen bij de achteruitgang. Voor mij is het eerder een motivatie om dat juist niet te doen.
Tegelijk stemt het Nederlandse publiek de Israëlische inbreng van het songfestival – waarbij nota bene oorspronkelijk verwezen wordt naar de aanval van Hamas – naar de douze points, daarmee en passant aangevend dat men een genocide niet zo belangrijk vindt.
En jaja, de tekst is wat aangepast, maar verwijst er indirect nog steeds naar, zeker met de wetenschap van de oorspronkelijke tekst, waarbij Israël zich opzichtig neerzet als slachtoffer in plaats van dader.
Daarmee ben ik het eens met @okto in #2. De algehele tendens is richting een hele hoop rechtse, intolerante ellende.
en #2
Ik stof even een oude leus af:
Dat klopt, maar deze strijd voeren we op dit moment in zijn achteruit.
Chill. Bekijk het zo: mensen die Israel steunen hebben 1 nummer om uit te kiezen, mensen die ‘alles behalve Israel’ wilden, hadden er 25. Laten we aan deze uitslag niet al te grote conclusies verbinden.
En hoezeer ik het ook eens ben met de afkeer van het Israelische geweld, Israel is wel degelijk óók slachtoffer. Op 7 oktober zijn honderden burgers vermoord, en Hamas had het daarbij niet gelaten als ze de kans hadden gekregen. Juist het gebrek aan empathie met mensen die lid zijn van een gemeenschap waar leden misdaden plegen, is de rechtvaardiging voor de genocide op de Palestijnen in Gaza (en maakten omgekeerd het geweld op 7 oktober mogelijk). Laten we daar dus niet in meegaan.
Wat mij betreft stoppen we zolang het geweld voortduurt met het behandelen van Israel als normaal land dat gewoon uitgenodigd kan worden op feestjes als het songfestival. Net als we bij Rusland doen.
Nee, de slachtoffers van de aanslag op 7 oktober en hun nabestaanden zijn slachtoffer. Ik kan Israël (als in: de huidige regering van Israël als vertegenwoordiging van dat land) niet meer als slachtoffer zien. Die regering is namelijk alleen maar bezig met het creëren van heel veel slachtoffers, zowel nu als in de verre toekomst. Alle trauma’s en haat die ze nu opwekken, zullen onvermijdelijk ooit weer tot nieuwe aanslagen in Israël leiden. Met nieuwe slachtoffers, die dus ook indirect slachtoffer zijn van het redeloze geweld van hun eigen regering.
Net als Rusland behandelen zou inderdaad heel redelijk zijn:
Maar goed: Israel heeft dus massaal reclame gemaakt voor haar songfestivalbijdrage https://adstransparency.google.com/advertiser/AR00827556497616535553?origin=ata®ion=ES
En ik vermoed dat het land best wel de middelen heeft – met dit budget – ook de boel wat directer te manipuleren.
Voor jou nog een vermoeden, voor mij een décolleté*.
En het land heeft de arrogantie om zich zelfs door Ierland 12 punten te laten geven…
*Décolleté: iets dat ophoudt waar het vermoeden zekerheid wordt.