Staatsbezoek: België en Zweden de enige onomstreden landen

Als we alleen naar landen gaan die onomstreden zijn, wordt de wereld wel heel klein en kunnen we alleen nog naar België en Zweden

Zo citeert de NOS niet nader genoemde diplomaten, naar aanleiding van rumoer rond het staatsbezoek aan Kenia van onze zijne majesteit met zijne hare hoogheid aan zijne zijde.

Er vanuit gaand dat die diplomaten ook Nederland zelf een heel keurig landje vinden zouden er volgens hun opvatting dus maar drie van de 196 (of is het 203?) landen ter wereld zijn waar niets op aan te merken valt. Dat is veel te weinig voor het reislustige koningspaar.

Het moet gezegd, eenmaal in Kenia aangekomen vatte meneer de koning het hete hangijzer meteen bij de lurven. Hij las president William Ruto de les:

Uw land mag zich gelukkig prijzen dat het kan rekenen op de ideeën en energie van miljoenen jonge burgers. De mensen van Kenia willen, net als die van Nederland, dat hun rechten als vrije burgers worden gerespecteerd en dat hun stem wordt gehoord.

De hele tekst van het statement bij aankomst leest u hier.

Nu afwachten wat ons staatshoofd zal zeggen als hij Kenia weer verlaat. We verwachten natuurlijk een ferm statement over wat het heeft opgeleverd dat hij “tijdens dit bezoek aandacht gaat besteden aan kwesties als mensenrechten, goed bestuur en verantwoording”.

Even benieuwd zijn we naar de reactie van de Keniaanse president. Ondergaat hij dit deemoedig? Bekent hij schuld en beloof hij beterschap?  Of laat hij het stoïcijns over zich heen komen en slaat hij er weer lustig op los zodra het Nederlandse koningspaar de hielen heeft gelicht?

Terzijde: toen meneer Ruto nog vicepresident was, werd hij aangeklaagd door het Internationaal Strafhof in Den Haag wegens moord, vervolging en deportatie na de presidentsverkiezingen van 2007. Het Strafhof besloot de zaak af te blazen nadat getuigen waren beïnvloed en er onaanvaardbare gevallen van politieke bemoeienis waren geconstateerd. Ruto ontsprong zodoende de dans.

Nu nog even terug naar dat diplomatieke smoesje, waar we dit stukje mee begonnen. Leuk dat België en Zweden de diplomatieke Nobelprijs voor de Vrede krijgen. Maar zo’n opmerking leidt af van waar het om gaat: het dilemma wanneer wel of niet op staatsbezoek te gaan.

Het kan per geval verschillen welke waarde zo’n bezoek naast de officiële plichtplegingen, culturele uitwisselingen en ceremoniële handelingen heeft. Wat krijgen de bezoekers te zien? Wie krijgen ze te spreken? Welke invloed hebben ze op het programma?

Als, zoals vaak, alleen de paradepaardjes van een land bezocht mogen worden, laat dan het bezoek achterwege. Niemand die er dan iets mee opschiet (behalve de gebruikelijke handel). Ga wel als het koninklijke bezoek, al dan  niet samen met de gastherendames “tijdens het bezoek openbaar maken op welke manier de mensenrechten in Kenia verbeterd zullen worden” (Amnesty).