Een motie voor een rechts kabinet

Het PVV, VVD, NSC, BBB kabinet lijkt een feit te worden. Lijkt, want premier, ministers en staatssecretarissen moeten nog gezocht worden. Maar goed, daar gaat dit artikel niet over. Dit artikel is een nabrander, met saillant detail, van ons artikel over patstellingen en hoe men in de Tweede Kamer daar weer uit kwam.

We lichten één motie er nog uit, ofwel wat ging er óók vooraf aan het nieuwe kabinet? Joost Eerdmans (JA21) dramde er een motie doorheen waarmee werd opgeroepen werk te maken van een rechts kabinet.

14 februari werd nr. 27 Motie van het lid Eerdmans ingediend. In de tekst van de motie stelt  Eerdmans:
– dat de kiezer de Kamer een groot rechts mandaat heeft gegeven
– dat een kabinet zonder duidelijke rechtse signatuur geen recht doet aan de verkiezingsuitslag
– dat er werk moet worden gemaakt van een rechts (minder-heids)kabinet,

Nog diezelfde vergadering wijzigt Eerdmans de motie en wordt het nr. 28 Gewijzigde motie met één wijziging waardoor de boodschap nu luidt:
– dat er werk moet worden gemaakt van een rechts kabinet

De motie komt in dezelfde vergadering ter stemming (bij handopsteken). De uitslag: 75 voor, 75 tegen. Alleen VVD, SGP, BBB, JA21, FVD en PVV waren voor. Het NSC was tegen.

De volgende dag (15 februari) wijzigt Eerdmans de motie nog een keer: Nader gewijzigde motie van het lid Eerdmans nr. 30 (t.v.v. 36471-28). Deze keer zegt de motie:
– dat de kiezer de Kamer een groot centrum-rechts mandaat heeft gegeven
– dat een kabinet zonder duidelijke centrum-rechtse signatuur geen recht doet aan de verkiezingsuitslag
– dat er werk moet worden gemaakt van een centrum-rechts kabinet,

Eerdmans kan er maar niet uitkomen wat voor soort kabinet hij graag ziet: een rechts (minderheids)kabinet, gewoon  een rechts kabinet of een centrum-rechts kabinet.

Nog voor er over gestemd kan worden wijzigt Eerdmans de motie nog een keer. In  versie nr. 31 staat nu een combinatie van zijn eerste en laatste versie:
– dat de kiezer de Kamer een groot rechts mandaat heeft gegeven
– dat een kabinet zonder duidelijke rechtse signatuur geen recht doet aan de verkiezingsuitslag
– dat er werk moet worden gemaakt van een centrum-rechts kabinet

Er wordt gestemd. Eerst bij handopsteken, dat ook weer resulteert in  75 voor en 75 tegen. Het NSC heeft zich nog steeds niet aangesloten bij haar rechtse beoogde coalitiegenoten. Dat doet het NSC ook niet bij de onmiddellijk daarna ingezette hoofdelijke stemming: met 73 voor en 73 tegen is er nog steeds geen geldig besluit.

Besloten wordt de exercitie op 27 februari nog eens te doen. Met nog een hoofdelijke stemming heeft de motie nog één kans. Als het weer gelijk eindigt zal de motie komen te vervallen (conform artikel 8.28, lid  2 uit Reglement van orde van de Tweede Kamer).

Maar wat geschied? Met 74 voor en 69 tegen wordt de motie aangenomen. Zijn (sommige) leden van het NSC er anders over gaan denken? Van deze fractie was één lid niet aanwezig, de rest stemde, net al de vorige keren, tegen.

Een deel van de oppositie liet het afweten. Er waren zeven Kamerleden niet aanwezig en dus telden hun stemmen niet mee in deze procedure. De afwezigen waren van de fracties VVD (1), NSC (1), GroenLinks-PvdA (2), D66 (1), DENK (1) en Partij voor de Dieren (1). Als iedereen er wél geweest zou zijn, was de stemming weer op 75 – 75 uitgedraaid.

Het kan zijn dat de afwezige oppositieleden (5 Kamerleden) gedacht hebben dat het een tamelijk zinloze motie was en ze er al van overtuigd waren dat een rechts of centrumrechts kabinet er onvermijdelijk zou komen. En dat stemmen dus even zinloos was. Maar op zijn minst hadden ze er voor kunnen zorgen dat deze motie richting prullenbak ging. Die kans hebben ze laten lopen.