ANALYSE - Het is misschien wel de klassiekste van alle fouten die de voorzitter van een vergadering kan maken: overleggen over de onderwerpen waar iedereen van heeft gehoord en waar iedereen iets van denkt te weten. In plaats van vergaderen over de belangrijkste onderwerpen.
Anders gezegd: bij vergaderingen moet het belangrijke nogal eens wijken voor het bekende. Als u het na wil lezen kunt u terecht in het korte artikel van B.J. Puvathingal en D.A. Hantula, “Revisiting the Psychology of Intelligence Analysis: From Rational Actors to Adaptive Thinkers” in: American Psychologist 67/3 (2011/2012).
Daarmee heb ik eigenlijk alles al gezegd wat de titel van dit stukje belooft. Minister Hugo de Jonge leest het avondblad, kijkt naar het nieuws, gaat naar bed met Met Het Oog Op Morgen en zal ongetwijfeld elke ochtend beginnen met de knipselkrant die zijn ambtenaren voor hem hebben voorbereid. Hij doet zijn best geïnformeerd te zijn en reageert op zaken die in het nieuws komen.
Zoals demonstranten op het Amsterdamse Museumplein. Zoals jongvolwassenen die aangeven mentaal overbelast te zijn. Zoals vertegenwoordigers van het bedrijfsleven. Zoals onderzoekers die zeldzame bijwerkingen ontdekken bij vaccins. En De Jonge reageert naar eer en geweten en met compassie: hij moet iets voor de mensen doen. Stoppen met vaccinatie tot we zeker weten dat AstraZenica en Janssen veilig zijn. En snel iets leuks organiseren voor de jongvolwassenen, om de demonstranten de wind uit de zeilen te nemen en te verhinderen dat het bedrijfsleven nog meer klappen krijgt.
Ik denk dat minister De Jonge beschikt over oren, hart en geweten. Maar hij reflecteert onvoldoende over wat hij hoort. Eigenlijk snap ik het wel. Ik kan me althans voorstellen dat een minister overbelast raakt door alle informatie. Maar hij zou er goed aan doen zich af te vragen welke stemmen hij niet hoort. De stemmen van mensen die niet op het Museumplein staan. Mensen die gevaccineerd willen worden, die accepteren dat daar een klein risico aan is verbonden en die zich eraan ergeren dat hun overlevingskansen worden verkleind terwijl de minister honderden miljoenen uitgeeft aan feestjes voor anderen.
De stille meerderheid zou echter kunnen spreken – bijvoorbeeld met deze petitie tegen een een feestje dat Radio 538 (vorig jaar nog een van de initiatiefnemers om voor de zorg te applaudiseren) wil organiseren op een boogscheut van een ziekenhuis.
Reacties (28)
Het artikel brengt de herinnering terug aan een school waar ik wnd. directeur was en het gebruik was om bijv. de kleur van nieuwe gordijnen in een lokaal te agenderen en uitgebreid te bespreken i.p.v. wezenlijke zaken. Het heeft veel voeten in de aarde gehad om dat te veranderen.
Dat heb je overal. Ooit vrijwilliger geweest bij een multicultureel centrum. Er waren daar tal van organisaties, geleid door een sociaal werker, die ook PvdA politicus was.
Eerste en tweede vergadering gingen hoofdzakelijk over vlaggenmast en lampen die kapot waren en vervangen moesten worden.
Derde vergadering ingegrepen en gezegd dat wie is er handig, die gast dat doen, en regelt binnen met penningmeester.
Mijn reden was dat er behoorlijk wat subsidievheen ging wat niet gebruikt werd voor waar het bedoeld was. Het pand gebruiken voor niet alleen koffie drinken door allochtone man en die zich ver eelden en daar kaartje gingen leggen.
Binnen een aantal maanden hadden we van alles georganiseerd, en kreeg ik compliment van een horecaman, ook vrijwilliger, dat sinds mijn komst in een half jaar meer gebeurd was als in de tien jaar daarvoor.
Later alsnog fout gegaan mede door de sociaal werkers die ruzie kregen met de organisaties. Tja, zij moesten met hun betaald werk laten zien hoe goed ze wel niet waren. Kotsen over de vrijwilligers.
Ondertussen, in de wereld van de wetenschap:
Ook pijnlijk, Fieldlab zegt in zijn adviesaanvraag al wat de uitkomst van de tests zal zijn:
Het zal wel meer met incompetentie en wensdenken te maken hebben dan met regelrechte corruptie, maar het blijft dubieus.
Dus ze willen aantonen dat dergelijke evenementen geen extra besmettingen zullen opleveren. Maar als dit niet blijkt te kloppen dan stellen ze de bezoekers (en vervolgens hun huisgenoten, mede-treinpassagiers, ouders, etc.) wel bloot aan een potentieel dodelijk virus. Ik neem aan dat dit ook allemaal netjes langs een ethische commissie is gegaan.
Gelukkig is dat in Nederland allemaal goed geregeld!
In reactie #2 schreef Hans Custers dat, bij serieus wetenschappelijk onderzoek naar Covid, 8% van de aanvragen goedgekeurd is.
Maar dat betrof natuurlijk aanvragen van echte onderzoekers.
Ik denk dat hij onvoldoende reflecteert, sowieso.
En hij reflecteert met name onvoldoende over wat hij zegt.
Wat hij hoort is voor ons niet interessant, maar juist wat hij zegt is heel vaak inconsequent en warrig.
Prachtig stuk!
Ik heb de petitie ondertekend.
Tussen haakjes, is “boogscheut” het juiste woord? Ik zou denken dat het “boogschot” zijn moet.
(het ziekenhuis is 400 meter van het terrein. Dat is inderdaad binnen een boogschot).
Ik denk niet dat het grote probleem van Rutte en de Jonge is dat ze de grote stille meerderheid niet horen, maar dat ze niet gedegen analyseren, en dat ze niet anticiperen. En dat is meteen het hele euvel met Rutte en al zijn regeringen het afgelopen decennium. Een regering en een minister hoort vooruit te denken en te plannen. Dat doet Rutte niet, en dat doet de Jonge ook niet. Ze reageren steeds ad hoc op dingen waarvan iedere expert je van het voren had kunnen vertellen dat het zou gebeuren, en dan blijkt dat ze totaal onvoorbreid zijn.
Dat zie je met de bijwerkingen van vaccins die er nu opduiken. Je wist gewoon van te voren dat er ernstige bijwerkingen gerapporteerd zouden gaan worden – als je een hele bevolking gaat vaccineren dan gaat dat per definitie klachten opleveren omdat iedereen gestresst is en bij elke scheet dwars voor de kont gaat denken dat het van de vaccins komt. Een goede regering had vooraf een plan opgezet: bij zoveel ernstige bijwerkingen doen we dit, bij zoveel doen we dat. Niets van dat alles – er treden bijwerkingen op en op dat moment moet nog eens bedacht worden hoe er mee om te gaan. Wat tot gevolg heeft dat er verkeerde ad hoc-beslissingen worden genomen, dat er vertraging optreedt, en vooral: dat er een boodschap uitgestraald wordt dat we de regie niet in handen hebben en dat we het allemaal ook niet weten. En dat laatste is echt funest.
En dit is een patroon. We zagen het ook al met het beschikbaar komen van de vaccinaties: vanaf maart 2020 had je al kunnen werken aan een plan om vaccinaties te distribueren (wat uiteraard niet tot in details uitgewerkt kon worden, maar men had al wel voorbereidend werk kunnen doen). Maar nee: toen de eerste vaccins in zicht kwamen moet de regering nog helemaal met een plan komen.
Dit is tekenend voor alle kabinetten Rutte. Op elk groot dossier zien we diezelfde houding: afwachten, niet anticiperen, de grote problemen die je allang aan kunt zien komen op je af laten stormen en als een hete aardappel op de lange baan schuiven, alsof je een gehypnotiseerd konijntje in de koplampen van een aanstormende vrachtwagen bent. Klimaat, woningbouw, rekeningrijden, stikstof, hypotheekrenteaftrek, etc. De lijst is lang. Op elk van die terreinen geldt: de waarschuwingen dat het mis gaat zijn er al heel lang, maar Rutte wacht af en doet niets tot maatregelen echt niet langer uitgesteld kunnen worden, en het probleem ondertussen steeds onbehapbaarder is geworden.
Rutte, de grote afwachter, meneer “alles op z’n beloop laten” .
Ik denk dat je de spijker op z’n kop slaat. En dat je dit vooral op de langere termijn moet bekijken. Er is vaak genoeg gewaarschuwd voor de pandemie die vroeg of laat zou komen, maar hier moest alles in de zorg alleen maar efficiënt zijn. Als het RIVM, de ambtenaren bij het ministerie, GGD’s, ziekenhuizen, enzovoort, niet zijn voorbereid op zo’n pandemie – omdat teveel kennis en capaciteit is wegbezuinigd – dan krijg je dat niet gerepareerd op het moment dat die werkelijk uitbreekt. Over een jaar of vier, vijf zal het allemaal wel naar boven komen in de parlementaire enquête, verwacht ik.
Probleem is dat het onmogelijk is te voorspellen wat het karakter is van de volgende pandemie, en dus ook wat er precies nodig is. Ook moet je meenemen hoe vaak iets voorkomt, dus afwegen tegen alle jaren dat maximaal voorbereid bent en er geen pandemie is, en je dus alleen kosten maakt.
Concreet: als de Nederlandse zorg ruimer in z’n jasje had gezeten had dit geen verschil gemaakt. Corona groeit exponentieel en zal altijd de grenzen van de zorgcapaciteit overschrijden als je niets doet. Gezien het Nederlandse beleid om de zorgcapaciteit maximaal te benutten was het enige gevolg geweest dat Nederland nog later had ingegrepen.
Tuurlijk. Zoals de brandweer ook niet het karakter van de volgende brand kan voorspellen. En toch is de brandweer daarop voorbereid. Ook op grote incidenten, via trainingen en rampenplannen, bijvoorbeeld. Natuurlijk weet je niet alles van tevoren, maar dat betekent nog niet dat je je niet zou kunnen voorbereiden.
So what? Heb ik ergens beweerd dat beter voorbereiden gelijk staat aan niets doen? Het simpele feit is dat je in een uitzonderlijke situatie al snel capaciteit tekort komt als je geen reserve hebt. En ik had het nadrukkelijk niet alleen over de capaciteit van IC’s of ziekenhuizen.
De Nederlandse regering heeft zich ook op allerlei manieren voorbereid op een pandemie (er liggen draaiboeken, er zijn topwetenschappers, toplabs, uitstekende gezondheidszorg, ervaring met bestrijding van infectieziekten), maar het bleek niet goed genoeg voor déze pandemie.
het is straks verleidelijk om alles zo in te richten dat we een nieuwe corona goed kunnen aanpakken, maar het is maar zeer de vraag of we daarmee in staat zijn de daadwerkelijke volgende pandemie aan te pakken. En dan zitten er wel grenzen aan in wat voor kosten je redelijkerwijs kan maken om voorbereid te zijn.
Lees je wel wat ik schrijf? Ik #6.1 zei ik nu net dat ik de stellige indruk heb dat die voorbereiding te wensen overlaat. Natuurlijk is er wel wat gedaan, maar je moet zoiets ook onderhouden. En ik vraag me af of dat wel voldoende is gedaan.
Ja, dat had ik zelf ook allang bedacht. Alleen zitten we nu dus met de andere kant van het verhaal: als je alleen naar de kosten op korte termijn kijkt, zit je met een probleem als er een keer iets misgaat.
[i]…Gezien het Nederlandse beleid om de zorgcapaciteit maximaal te benutten…[i]
Beleid? De regering is gewoon te laat wakker geworden.
Gevolg: evenveel lockdown, maar meer doden en minder reguliere ziekenhuiszorg.
Overigens was het beleid oorspronkelijk: groepsimmuniteit!
Daar hoef je helemaal weinig voor te doen.
Daar komt de preventieparadox om de hoek kijken. Een regering die op tijd ingrijpt en problemen voorkomt krijgt bakken met kritiek over zich heen over de nadelige effecten van de maatregelen, en niemand is in staat die af te wegen tegen de consequenties van niets doen, want dat weten we niet.
Die dynamiek zie je ook bij corona, bijvoorbeeld bij de avondklok.
Rutte, leider van wankele coalities met veel ideologisch uiteenlopende partijen en vaak geen meerderheid in de eerste kamer, weet als geen ander dat je pas ingrijpende maatregelen kan nemen als de pijn hoog genoeg is.
Ik zie ook met lede ogen aan hoezeer het kabinet zijn beleid laat bepalen door wie er het hardst roept in de media. Ik zie daarbij hoe weinig stemmen in het debat in staat zijn verder te kijken dan hun eigen belang/referentiekader. Het gros van de mensen die kritiek uit op de regering heeft tonnen boter op het hoofd, want ze overzien het probleem zelf niet beter dan de regering, integendeel.
Ik zie die paradox wel, maar op die manier komt Rutte cs. er wel erg makkelijk mee weg. Neem die bijwerkingen. Het had echt niet zo veel moeite en pijn gekost om vooraf al een scenario vast te stellen bij hoeveel vermeende gevallen van erngstige bijwerkingen je een vaccin uit de roulatie haalt. Nu is dat ad hoc besloten, met als gevolg een zwalkend beleid.
Verder is het zo dat die preventieparadox speciaal speelt bij het verkopen van maatregelen aan het grote publiek. En dat is nou net mijn punt van kritiek: bij alle besluiten om al dan niets te doen wordt te veel de angst voor het grote publiek als leidraad gebruikt. Ik zou zo graag eens zien dat men meer luistert naar experts, en de bevindingen van die experts als leidraad gebruikt. En als je daarna bang bent voor verkoopbaarheid richting het grote publiek, dan heb je iets niet op orde met je afdeling voorlichting. Daarover verderop meer.
Neem die stikstofcrisis die ik al even aanstipte. Elke expert op dit gebied had van te voren aangekondigd dat het PAS juridisch niet houdbaar was (tot en met de Raad van State die een negatief advies gaf). Elke opeenvolgende regering heeft die experts genegeerd. Met tot gevolg dat het land een half jaar compleet op slot zat vanwege een uitspraak van de Hoge Raad. Dit gaat toch echt een graadje verder dan “de preventieparadox” – dit is gewoon verwijtbaar wanbeleid.
Sowieso vind ik dat de overheid over het algemeen heel erg slecht is in het verkopen van eigen beleid. Daar kan veel meer mee. Neem nu de REB, de Regulerende EnergieBelasting. Bij het aannemen van die wet werd expliciet als motivatie genoemd, dat een gelijkwaardige verlaging van de belasting op arbeid essentieeel was voor het draagvlak van een verhoogde energiebelasting. Aldus geschiedde. Heel verstandig, maar vervolgens laat de overheid na om daar fatsoenlijk over voor te lichten. Ik heb eens 8 jaar na de invoering van de energieheffing systematisch de overheidssites nageplozen voor informatie over die energieheffing. Op de eigen overheidssites was niet eens te vinden dat die belasting doorgevoerd is tegelijk met een even grote verlaging van de belasting op arbeid. Wat destijds als een essentieel onderdeel van het maatregelenpakket gezien werd om het “draagvlak” in stand te houden, werd vervolgens totaal niet en nergens gecommuniceerd met de burger. Een enorme misser. Sindsdien is op elk forum nog vrijwel dagelijks te lezen dat dat milieu alleen maar voor hogere belastingen zorgt, terwijl dat dus gewoon niet waar is.
Kortom, regering:
1) Laat je oren niet te veel hangen naar de angst voor het grote publiek
2) Luister naar experts en doe aan anticipatie in je beleid
3) Doe iets aan de voorlichting over maatregelen, want die is zwaar onder de maat. Een flink deel van dat grote publiek is echt wel met rede te overtuigen van maatregelen die in eerste instantie impopulair lijken. Alleen dan moet je dat overtuigen ook wel proberen, als regering.
Het is misschien gewoon luiheid dat de regering wacht tot een rechter een maatregel afdwingt, maar een bijwerking is wel dat beweerd kan worden
– dat de rechter politiek bedrijft
– dat de maatregel volstrekt onrealistisch, buiten proporties en onverwacht is
– dat linkse mensen ons rechtsstelsel misbruiken.
Ik ben het met je eens over de wenselijkheid van ingrijpen.
maar:
– luisteren naar experts: dat is precies wat de regering heeft gedaan in de coronacrisis, luisteren naar het OMT, en daar hebben ze bakken met kritiek op gekregen, want het waren niet de juiste experts, en het is nog steeds aan de politici om afwegingen te maken etc etc. Specifiek rondom de avondklok leidde dit tot rellen en vernielingen. Dus ja, ik denk ook dat een sneller, krachtiger en vooral consistenter ingrijpen in de coronacrisis beter was geweest, maar ik denk niet dat dit geleid had tot een positiever beeld van de regering met minder gedoe.
– stikstof: nu is het al nauwelijks gelukt om tot beleid te komen terwijl de bouw stil ligt, laat staan dat het mogelijk was om met het CDA de landbouwsector aan te pakken zónder dat er een acuut probleem was. De boeren hebben bewezen zich goed en stevig te kunnen mobiliseren; ook een linkse regering had het hier lastig mee gehad.
Betere communicatie, eens. Maar onderschat niet het vermogen van de Nederlander om het vanuit overtuiging en eigenbelang beter te weten dan de overheid, en dat ook kenbaar te maken via de media. Conflict!
Dan de bijwerkingen. Het kabinet vaart hier op de experts van de Gezondheidsraad. Die weten in principe heel goed hoe ze dit soort afwegingen moeten maken, dat is hun werk. Op papier prima geregeld dus, zowel door kabinet als experts. Maar nu zijn de belangen veel hoger, is er haast mee geboden, en staat het volle spotlicht van de publiciteit erop. Daar goed mee omgaan is andere koek, en dan moet je meer zaken mee gaan wegen dan alleen de technische risicoafweging, je kijkt ook naar alternatieven en naar het effect op de publieke opinie, ook kijk je naar wat anderen beslissen. in zo’n omgeving is het nauwelijks mogelijk om een goede beslissing te nemen, of je speelt vaccinweigeraars in de kaart (zie je wel, de overheid speelt met onze levens!), of je haalt je de woede op de hals van de mensen voor wie het allemaal niet snel genoeg gaat. Dat de gezondheidsraad een genuanceerd advies heeft uitgebracht gaat dan volstrekt verloren in de kakafonie aan meningen.
De eerste reactie van overheid en gezondheidsraad was: er is geen bewijs voor deze ernstige bijwerking, we gaan door, negeer dit, maar dat was onhoudbaar toen het bewijs voor de causale relatie zich opstapelde. Ik snap wel dat er toen besloten is tot pauze, al had dat met de huidige kennis niet gehoeven. Deze onzekerheid kan je niet van te voren precies uitdenken, je weet niet wat er aan bijwerkingen opduikt, je weet niet wat de dynamiek er om heen is op dat moment. De Jonge heeft zijn autoriteit verspeelt, het maakt dan niet meer uit wat hij in zo’n geval doet, er komt altijd kritiek op.
Dat is maar de vraag. Dat de meeste OMT-leden het beleid niet openlijk bekritiseren wil nog niet zeggen dat de adviezen ook zijn opgevolgd. De realiteit is eerder dat het kabinet zich bij moeilijke beslissingen maar al te graag verschuilt achter het OMT.
Het onderwerp stikstof speelt al tientallen jaren. De huidige toestand als excuus gebruiken slaat dus nergens op. Het minst slechte excuus dat je zou kunnen gebruiken is dat eerdere regeringen het ook voor zich uit hebben geschoven.
Maar laat ik ook nog wat nuance toevoegen. Ik vind ook niet alle kritiek op De Jonge, of de regering in zijn geheel, terecht. Onder meer omdat ik de indruk heb dat er nogal wat achterstallig onderhoud is in de voorbereiding op een pandemie. Want dat maakt het niet makkelijker om de boel nu in de hand te houden. Ik ben in elk geval blij dat ik niet in de schoenen sta van De Jonge. Het zou mij waarschijnlijk net zo zijn vergaan als Bruno Bruins: het besef dat er zoveel af zou hangen van mijn beslissingen zou veel teveel zijn. Wat mij betreft mag er best wat meer begrip zijn voor hoe zwaar die verantwoordelijkheid is. Maar dat betekent nog niet dat je niet meer kritisch zou mogen zijn.
In de loop der tijd heeft de regering niet altijd een op een de adviezen van het OMT opgevolgd, zeker de laatste tijd niet. Maar over het geheel genomen hebben ze dat wel gedaan.
Mijn punt is vooral dat op het moment dat ze de adviezen van het OMT hebben overgenomen, en dat is best vaak, dat dit niet betekent dat er geen kritiek kwam. Damn if you do, damn if you don’t, speelt hier in sterke mate, zeker de laatste tijd, met verharde stellingen, het einde in zicht, gewenning aan corona en moeheid.
Overigens ben ik het eens dat de huidige crisis wel de nodige weeffouten in het Nederlandse (zorg)systeem heeft blootgelegd, wat mij betreft met name als het gaat om pro-actief handelen, snel beslissen en krachtdadig uitvoeren (en niet zozeer geld). Macht in de zorg is verspreid, er is veel autonomie, maar zelfs in een grote crisis als dit denken alle partijen (ziekenhuizen, laboratoria, huisartsen, politici, onderwijsvakbonden, horeca-ondernemers etc. etc.) toch eerst aan hun eigen belang. Het kost vervolgens kostbare tijd om iedereen in het gareel te krijgen. Op zichzelf hebben Rutte en De Jonge duidelijk de volksgezondheid vooropgesteld in de maatregelen en corona serieus genomen, daar kunnen we dankbaar voor zijn want er waren andere stemmen in het kabinet, alleen zijn ze er niet in geslaagd toen dat kon pro-actief beleid te maken en daar vervolgens aan vast te houden. Nu gokken ze alles op de vaccinaties (plus meivakantie en beter weer) om versoepelen mogelijk te maken, terwijl het maar een beetje tegen hoeft te zitten en de IC’s kunnen het niet meer aan.
Je weet helemaal niet wat er achter gesloten deuren precies is besproken. Je weet dus ook niet welke adviezen er wel en niet zijn opgevolgd. Het is enkele keren naar buiten gekomen, maar dat wil helemaal niet zeggen dat er niet meer gevallen zijn waar het kabinet is afgeweken van het OMT-advies.
Het gaat me niet om het zorgsysteem, maar om de crisisorganisatie. Natuurlijk is de zorg daar een belangrijk onderdeel van, maar er is een groot verschil tussen hoe dat systeem in normale omstandigheden functioneert en de opschaling bij een pandemie. Als dat niet georganiseerd is en geoefend (niet noodzakelijk met duizenden nep-patiënten, het gaat vooral om het organisatorische niveau) moet het allemaal uitgevonden worden tijdens de crisis. Terwijl het helemaal niet zoveel tijd en geld kost om het voor te bereiden.
Dat is precies zoiets dat je van tevoren moet regelen, in een crisisplan of zo. Duidelijk verantwoordelijkheden vastleggen en oefenen om te zien hoe dat werkt. Dan staat er een voorbereide organisatie. Natuurlijk kun je dan nog voor onvoorziene problemen komen te staan, maar je kunt op zijn minst verantwoordelijkheden duidelijk vastleggen.
En er is wel meer dat een behoorlijk crisisplan had kunnen voorkomen. Het zwalkende beleid (met als vermoedelijke dieptepunt de routekaart die na een half jaar of zo werd gemaakt en die vervolgens helemaal werd genegeerd toen er weer maatregelen nodig waren) bijvoorbeeld, of de belabberde communicatie. Als er ergens in de omgeven van De Jonge een ambtenaar had rondgelopen met wat kennis van crisismanagement, dan had die geweten dat je je niet teveel moet laten leiden door de waan van de dag, en dat je maar beter niet kunt speculeren over wat er in de toekomst kan gebeuren. Dat levert alleen maar weer brandjes op die je vervolgens moet blussen, en dat kun je in een crisis niet gebruiken. Bovendien ondermijnt het het vertrouwen in het beleid. Het zou natuurlijk ook nog kunnen dat er wel het een en ander was voorbereid en dat er wel kennis was op het ministerie, maar dat Rutte en De Jonge zich daar niks van hebben aangetrokken.
Correctie van mezelf: OMT-adviezen blijken wel openbaar te zijn. Maar ik weet niet of dat vanaf het begin van de pandemie zo was.
Dit is gewoon de visie van Rutte en De Jonge. Ze weten beide dat ze incompetente leugenaars zijn die graag nog een termijn willen blijven.
Hoe krijg je dat voor elkaar met een tweede kamer met zwakke ruggengraat?
Juist, een crisissituatie creëren.
Visie: Je beleid laten leiden door de social media publieke opinie (die je zelf voedt met onzin). Ondertussen negeer je de feiten en de crisis wordt vanzelf erger.
En als de formatie dan wat langer op zich laat wachten vanwege de vertrouwenscrisis, dan komt er vanzelf een kantelpunt waar je je kunt beroepen op ‘landsbelang’ ‘nodig voor oplossen crisis’ .
Et voilà dan zullen er aardig wat meloenen doorgeslikt worden, en kan Rutte zijn volgende termijn beginnen.
We staan erbij, kijken er naar en vinden dat het zo goed is.
Het zou toch te gek voor woorden zijn als De Jonge nog aanblijft in een volgend kabinet. Denk dat de andere partijen Rutte laten bungelen en na de zoveelste parlementaire enquete waar shit boven komt definitief laten hangen.
23 opwaartse duimpjes onder een artikel, dat record (toch? Of is er een stuk met meer duimpjes?) heeft Hugo toch maar mooi voor mekaar gekregen.
Hugo de Jonge is onze eigen Koning Mierdas. Alles dat ie aanraakt verandert in feces, of zoals men in de media graag zegt: hij heeft een gezonde septische houding.
Het afgelopen jaar is één grote absurdistische klucht met Rutte als regisseur én hoofdrolspeler en Hugo als hofnar. Ik vind het dan ook volslagen onbegrijpelijk dat de coalitie die zo’n potje maakt van de corona-respons en dan bovendien vanwege een ander dossier waarbij levens van tienduizenden mensen willens en wetens verwoest zijn, op het pluche mag blijven zitten. (Om nog maar te zwijgen over al die dossiers waar okto terecht over opmerkt dat problemen niet worden opgelost maar voor zich uit geschoven.)
Kennelijk stoot het volk zich gerust voor de vijfde keer aan dezelfde Rutte. Ieder land krijgt krijgt de leiders die het verdient, maar zo langzamerhand begint emigratie toch wel heel aantrekkelijk te klinken.
Majava, nog een vrij plekje in het hoge noorden misschien?
Eindelijk eens een keer een pro-Baudet artikel op deze website!
Fijn :-)
Hugo de Jonge is inderdaad exemplarisch voor het manager-denken.
https://www.youtube.com/watch?v=xI1Az_ZpXLA&ab_channel=ForumvoorDemocratie