Ik vind ook oprecht dat er meer oud-leden van de Tweede Kamer zouden moeten terugkeren op het Binnenhof nadat ze in de samenleving nuttig werk hebben gedaan. Zo kunnen ze, gewapend met nieuwe ervaringen en met de kennis van politieke beslissingen in het verleden tot stand kwamen, met nieuwe generaties politici de discussie aangaan.
Gerrit Jan van Otterloo bij zijn aankondiging bij de volgende verkiezingen niet meer verkiesbaar te zijn voor 50PLUS.
Er zijn steeds minder Kamerleden met langdurige ervaring in het parlement en onze volksvertegenwoordiging lijkt alsmaar jonger te worden. Die trend lijkt iets gekeerd: Gemiddelde leeftijd nu 47, acht jaar geleden hadden we de jongste Tweede Kamer ooit, met een gemiddelde leeftijd van nog geen 44 jaar.
Dat brengt ons op de vraag: welke ervaren oudgedienden zou u graag terug zien op de kieslijsten voor 17 maart 2021?
Reacties (7)
“Die trend lijkt iets gekeerd: Gemiddelde leeftijd nu 47, acht jaar geleden hadden we de jongste Tweede Kamer ooit, met een gemiddelde leeftijd van nog geen 44 jaar.”
Het feit dat de laatste Kamerverkiezingen alweer meer dan 3,5 jaar geleden waren, zal daar toch ook iets mee te maken hebben. Weten we trouwens zeker dat de gemiddelde leeftijd in 2017 hoger was dan in 2012?
@1:
:-)
@2: Makkelijk scoren: Uit onderzoek is gebleken dat gedurende de afgelopen eeuw de Kamer meer dan 99% van de zittingsdagen gemiddeld ouder is geworden!
Is de trend niet eerder omgekeerd: ‘met de kennis van politieke beslissingen’ een bestuursfunctie in de samenleving aanvaarden (bedrijf of lokale overheid)? De wens van Van Otterloo vereist dan wel enig idealisme van die bestuurders om hun positie op te geven. Ze moeten zich met alle risico’s voor het functioneren in hun huidige positie weer aanmelden bij hun partij als kandidaat. De partij moet akkoord gaan. Ze moeten zeker zijn van een verkiesbare plaats.
Een beter voorstel lijkt mij de Kamerleden de ruimte te geven om tijdens hun aanstelling meer ervaringen op te doen buiten de ‘glazen stolp’ in Den Haag. Dat vereist wel meer ondersteuning voor parlementsleden. Ik begrijp nog steeds niet dat de Kamer daar zelf niet meer werk van maakt.
Hoeveel politici zouden er zijn die nooit een “normale” baan van 9 tot 5 hebben gehad maar altijd al in de politiek of anderszins “softe” organisaties hebben gezeten?
Ach ja, de ene keer hoor je roepen om een fris geluid en hebben we jongeren nodig als volksvertegenwoordigers, de andere keer zijn we juist op zoek naar ervaring in deze.
Ik zou zeggen: je hebt het beide nodig in een gezonde balans. Een gemiddelde leeftijd analyseren zegt hier verder maar heel beperkt iets over.
Hoewel natuurlijk wel enigszins gerelateerd zijn zowel ervaring als ‘frisdenken’ niet 1 op 1 te koppelen aan leeftijd.
Hetzelfde kan je afvragen hoeveel kamerleden ooit ‘gearbeid’ hebben.
Volgens mij komt het meerendeel van politiek / management / communicatie en dergelijke opleidingen. Allemaal beetje middenmanagement, nooit arm geweest, nooit heel rijk. Beetje opstapje voor het bedrijfsleven. Vooral bij die partij met arbeid in de naam zitten er veel die het wel lekker voor de CV vinden. Beetje besturen, beetje vergaderen.
Ik kan mij trouwens geen politicus voorstellen die ik een terugkomst zou wensen. Ik zou wel eens wat meer ideologie en minder technocratie wensen. Volksvertegenwoordigen zou de grote lijnen uitzetten moeten zijn, visies voor de toekomst ( gloreren aan de horizon ), niet de vraag of ‘de koopkracht’ een halfje meer of minder gaat.
En weg met alle spindokters, peilingneukers, wat-als-journalisten, doorrekenaars en ander tuig dat het hele proces bij voorbaat al lamslaat.