Hoe schrijf je in hemelsnaam een recensie van een boek dat je zelf geschreven zou kunnen hebben. Niet het verhaal in deze vorm dan, maar wel het thema. Een tragikomedie in een enigszins dystopische toekomst.
Dan kan je toch nauwelijks een objectief oordeel geven.
Maar goed, het boek verdient wel wat aandacht. Niets Te Verbergen van Aglaia Bouma is een zeer vlotte roman die zich in de nabije toekomst van Nederland afspeelt. De navolgelingen van Opstelten en Teeven cs hebben in het belang van de burger de privacy nog veel verder afgebouwd en ruim twintig jaar dossiervorming (denk EKD en EPD) maakt van iedereen een verdachte.
Maar het boek is geen zware of zwarte verhaling. Nee, aan de hand van het leven van een dame van lichte zeden krijgen we een vlotte vertelling van een korte periode in haar leven op smeuïge wijze voorgeschoteld. Dat het daarin van kwaad tot erger gaat en ik bij tijd en wijle ziedend was om wat er gebeurde, ach, dat deerde het vlotte leestempo niet.
Een enkele hapering was er wel als er stukjes scenario voorbij kwamen die net iets te gekunsteld waren of een net iets te makkelijke extrapolatie van het heden zoals een zwartkijker die nu zou zien. Maar niet vaak genoeg om de pret te drukken.
Al met al heeft Aglaia Bouma er aannemelijk verhaal geschreven op luchtige wijze en een paar vette knipogen. Net niet helemaal een page turner, maar hij was toch in drie dagen uit.
Als tweede roman (altijd lastig) geslaagd. Eens kijken of er nog een paar stappen op de literaire ladder volgen zodat we zo misschien weer een ster erbij hebben aan het Nederlandse literaire firmament.
Reacties (2)
Kan hier niets mee. Niet eens een samenvatting van een plot of zoiets?
@1: Nope. Iedere poging daartoe van mijn hand zou teveel weggeven :-)