Niet de kunst, maar de combinatie van kinderen en zwaartekracht schijnt gevaarlijk te zijn, zo reageerde een van de lezers op de vorige Kunst op Zondag. Hij stelde voor: “Laten we ze beide verbieden”.
U ziet:kunst inspireert tot onmogelijke ideeën. Aan kinderen kun je wat doen, aan zwaartekracht valt niet te ontkomen. Met behulp van techniek en trucjes komen we een eind, maar het is vooral verbeelding die ons de illusie geeft dat we zwaartekracht kunnen overwinnen.
In het Dalston House van Leandro Erlich lijkt het of je tegen de muren kan oplopen. Een optische illusie, tot 4 augustus nog te zien in Londen. Met een installatie die vorig jaar in Frankrijk te zien was, lijkt Erlich te zeggen dat zwaartekracht terrein verliest, als je de boel maar grondig sloopt.
Leandro Erlich – Monte-Meubles. L’Ultime déménagement, Nantes, Frankrijk, 2012.
Anthony Gormley heeft een scala van beelden gemaakt die in de lucht of tegen muren hangen.
Wat doet zwaartekracht met je gezicht als je over de kop gaat? Als de camera maar stil blijft staan, krijg je zoiets als deze animatie van 24 geschilderde portretten.
Astrid Moors – Oneindige zwaartekracht, 2003.
[kliktv nr=1] De in 1975 overleden kunstenaar Bas-Jan Ader zocht de zwaartekracht op en maakte er korte 16 mm filmpjes van. Misschien komt niet alles naar beneden, de mens altijd wel? [kliktv nr=3] Natuurlijk is materiaal waarmee kunstenaars werken aan zwaartekracht onderhevig. Waarom dan niet de zwaartekracht ook het werk laten doen? Gooi een kwak verf op het doek en de zwaartekracht doet de rest. Amy Shackleton manipuleert de druipende verf nog wel, maar Holton Rower ziet wel wat er van de zwaartekracht komt. [kliktv nr=4]
Jolan Van Der Wiel manipuleert de zwaartekracht met magnetische velden. Hij ontwierp de ‘gravity tool’. Een machine waarmee hij voorwerpen maakt die “worden gekenmerkt door de onvoorspelbare organische vormen die zo typisch is voor de natuur zelf, zoals hij zelf schrijft.
Nasser Azam wilde weten of hij gewichtloos kon schilderen. Hij was één van de drie kunstenaars die mee mochten met een paraboolvlucht, waarbij een vliegtuig een aantal keren bijna in een vrije val gaat, waardoor in het toestel even gewichtloosheid ontstaat.
De land-art installaties van Cornelia Konrads lijken aan de zwaartekracht te ontsnappen. Zoals bij een stapel hout of een muur waarvan delen lijken te zweven.
Voor de zweverige types nog een zondags zwaartekrachtadvies: Och heer, zet mij weer neer.
Reacties (3)
Nantes is sowieso erg leuk
Wat een hele fijne aflevering weer PJ! Dank.
Top aflevering!