COLUMN - Waarin de auteur het verkiezingsnieuws uit Ohio op de voet volgt. En onderwijl terugdenkt aan vier jaar geleden, toen zij daar woonde en studeerde.
Weinig mensen zullen warme gevoelens krijgen als ze aan de Amerikaanse staat Ohio denken. Ik ben een van die weinige mensen. Want in 2008 studeerde ik aan The Ohio State University (OSU) in de hoofdstad Columbus en was ik deel van het grote en enthousiaste OSU-for-Obama-team.
Kiezers registreren, canvassing, phone banking, de hele campus (die zo groot was dat het een eigen postcode had) vol posteren en stickeren, en op vrije momenten zoveel mogelijk studenten aanspreken om vooral op Obama te stemmen: het hoorde er allemaal bij om te zorgen dat hij verkozen zou worden. De situatie zal daar nu, vier jaar later, niet anders zijn.
Amerikaanser kan niet
De kranten en websites staan er immers vol mee: zowel Obama als Romney heeft Ohio nodig om te kunnen winnen. Slechts één presidentskandidaat heeft ooit de verkiezingen gewonnen zonder Ohio te dragen (Nixon won in 1960 Ohio, maar Kennedy werd president). Het is swing state numero uno. Dat weten beide kampen zelf heel goed: de kandidaten bezoeken de Buckeye state vaak. Heel vaak.
Even de feiten: Ohio heeft ruim elf miljoen inwoners en achttien kiesmannen. 81 Procent van de bevolking is blank, 12,4 procent zwart en 3,2 procent Hispanic. Zoals in zoveel Amerikaanse staten is de voornaamste tegenstelling die tussen stad en platteland. Ohio heeft een aantal grote steden (Columbus: 797.434 inwoners; Cleveland: 393.806 inwoners; Cincinnati: 296.223 inwoners) en veel dorpen en gehuchten op het platteland. Dat is in Amerikaans perspectief natuurlijk: vergeleken met dorpen in Nederland zijn de gehuchten daar wereldsteden. En ook al zo klassiek: de stedelingen kiezer eerder voor Democraten, de plattelanders voor Republikeinen. In 2008 zag je zodra de bus het centrum uitreed de bordjes in de voortuinen veranderen van een vrolijk glimlachende Barack in een betrouwbaar uitziende John McCain.
Ohio ligt in de Midwest, en heeft een nogal suf imago bij mensen die aan één van beide kusten wonen. Je ziet er overal grote vrijstaande huizen met veranda’s, schommels in de tuin en witte, houten hekken. Amerikaanser kan haast niet.
Negative campaigning op z’n best
Als vrijwilliger in het lokale Obamateam heb ik een mooi inkijkje gekregen in het Amerikaanse campagne voeren. Ik zag met eigen ogen hoe weinig privacy daar betekent. Om te kunnen stemmen moet je je registreren. Daarbij wordt zo’n beetje alles opgeschreven. Waar je woont, wat voor je werk doet, en of je Democraat, Republikein of Independent bent. Vervolgens gaan beide campagneteams langs de deuren bij de mensen die geneigd zijn op Obama dan wel Romney te stemmen. Toen ik in 2008 meedeed, kreeg ik gewoon een adressenlijst om af te lopen.
Waar we op wezen (als mensen de deur open deden) was de mogelijkheid van early voting. In Ohio gaat er per district één stembureau een maand voor de verkiezingen open. Het Obamateam speelde daar handig op in door busjes in te zetten naar dat stemlokaal om mensen zoveel mogelijk te stimuleren te gaan stemmen. Barack Obama moest het vooral hebben van mensen die met hem sympathiseerden, maar die minder geneigd waren te stemmen. Alle focus was er dus op mensen vooral naar de stembus te krijgen.
De Republikeinen pakten dat anders aan. Ze hebben eindeloos geprobeerd het early voting te laten verbieden door de rechter. Tevergeefs, het werd in 2008 ingevoerd en is nu in 2012 weer praktijk. Romney lijkt van zijn voorganger geleerd te hebben en probeert nu ook mensen eerder naar de stembus te krijgen. If you can’t beat them, join them, zullen we maar zeggen.
Een andere tactiek van de Ohioaanse Republikeinen was potentiële Obamastemmers te ontmoedigen hun front porch te verlaten. In verschillende armere buurten in Columbus werd het gerucht verspreid dat openstaande boetes op verkiezingsdag geïnd zouden worden bij de stemlokalen. Dat was lulkoek, maar het Obamakamp heeft heel wat deuren langs moeten gaan om het gerucht de kop in te drukken.
Onvergetelijk moment
Het is alom bekend wat het geheim van Obama’s campagne in 2008 was. Hij werkte bottom up, vanuit de burger naar boven. Hij had enorme vrijwilligersteams tot zijn beschikking die dag na dag, week na week, maand na maand, zijn boodschap verspreidden. In Ohio resulteerde dat in 51,2 procent van de stemmen (tegenover 47,3 voor McCain).
Het moment op de avond van 4 november 2008 dat bekend werd dat Obama gewonnen had, zal ik nooit vergeten. De pure blijdschap, en het ongeloof dat een zwarte man president zou worden werd sommige mensen bijna te veel. Mensen vielen elkaar huilend in de armen, sommigen stortten letterlijk in. Dat komt op ons Hollanders misschien over als hysterisch Amerikaans gedrag, maar Ohio is geen Hollywood. De mensen daar zijn redelijk nuchter.
Juist daarom betekende Obama’s overwinning zo veel. Omdat al die nuchtere mensen zelf betrokken waren bij een historische gebeurtenis.
Ik hoop dat Obama wint, al is het alleen maar om het sentiment van hoop en idealen nog iets langer door te trekken.
Reacties (15)
leuk. ik heb het altijd vreemd gevonden dat buitenlanders Amerikanen opbellen dat ze voor een kandidaat moeten bellen. stel je voor, een Amerikaan belt je op in Nederland en zegt met zwaar Amerikaans accent: joe moeit shtemmuh op roettuh. Nou zijn Amerikanen wel gewend aan Indiase en Hispanic accenten, die ik soms nauwelijks kan verstaan, maar het is toch een zwaktebod om buitenlanders in je team te hebben vind ik altijd.
ik vind romney helemaal zo erg niet trouwens, hij lijkt me tenminste wel een fatsoenlijk persoon (wel een mormoonse gek natuurlijk maar obama is ook fanatiek gelovig, die is ook niet goed wijs, als je er dieper op ingaat)
“”Vervolgens gaan beide campagneteams langs de deuren bij de mensen die geneigd zijn op Obama dan wel Romney te stemmen. Toen ik in 2008 meedeed, kreeg ik gewoon een adressenlijst om af te lopen.””
Dit maakt fraude kinderspel. Hier wordt maar weer is goed duidelijk gemaakt hoe verrot de Amerikaanse politiek is en hoe de democraten dat graag zo houden. Simpele manieren om stembusfraude tegen te gaan, zoals een ID bewijs worden door hun tegen gehouden. En dan heb je natuurlijk ook nog het onbeperkt mogen inzamelen van stempassen wat omkoping en fraude ook enorm in de hand werkt. In het toch al linkse Nederland is dat al verboden.
Ik heb mijn mening aangepast aan de feiten, linkse blijkt toch gelijk te hebben. Amerika is geen democratie.
ES. ‘Ik hoop dat Obama wint, al is het alleen maar om het sentiment van hoop en idealen nog iets langer door te trekken.’
Een sentimentele, kinderachtige wens, en dat m.b.t. een persoon die alle hoop de bodem heeft ingeslagen en al zijn idealen verloochend. Of in ieder geval andermans idealen en hoop.
Over hoe dat met Obama echt zit, verwijs ik kortheidshalve naar mijn reactie nr. 1 op de ‘Post’ met de overdreven titel: ‘Obama als president van de wereld’, Sargasso 24.10.j.l.. Dat artikel gaat eveneens onder de naam van Eva Schram.
Mijn commentaar dáár schijnt ze nog niet te hebben verwerkt en gaat ze hier nog frivool en dartel door met haar uitgelaten verhaal over Obama.
@2: In het toch al linkse Nederland
Hoelang blijf je dat fabeltje nog herhalen? Het wordt echt niet waar omdat je het maar vaak genoeg schrijft. Het merendeel van Nederland is centrumrechts tot rechts. Met andere woorden: wanneer was het laatste centrumlinkse tot linkse kabinet… ?
TH: ‘In het toch al linkse Nederland is dat al verboden.’
Kok: ‘Het merendeel van Nederland is centrumrechts tot rechts.’
Als je dat van Thallman niet eng-politiek, maar cultureel opvat, heeft hij wel gelijk.
Onze NL-cultuur is overwegend volks = links. Ook onze ‘rechtse’ politieke partijen zijn niet zo rechts.
Nooit heeft in NL een socialistische politieke partij bij benadering een parlementaire meerderheid behaald. Niettemin is de socialistische onderwijsvisie (gelijkheid) op heel NL toegepast en heeft zij haar verwoestend werk kunnen doen.
Idem de Nederlandse Massa Immigratie (NMI). Niet door de socialisten op touw gezet, is de NMI daarna wel fanatiek door ze onderhouden, uitgebuit en tot een katastrofe verworden.
In de 19e eeuw kwam er een NL-wetgeving m.b.t. onze (onder)grond tot stand die een communistisch-Stalinistische niet zou hebben kunnen verbeteren.
Ik ben het met de schrijfster eens dat er met Obama in elk geval hoop is, hoewel hij Wall Street veel harder had moeten hervormen.
Romney ventileert in zijn campagne louter beloftes zonder inhoud: minder belasting, meer dienstverlening, meer leger etc. zonder ook maar 1 keer aan te geven waar hij precies de compromissen wil leggen. Een politicus die slechts apelleert aan de wil van het volk zonder zijn keuzes te onderbouwen is per definitie onbetrouwbaar. Zijn populariteit zegt veel over de amerikaaanse bevolking.
Ad ES
‘Als vrijwilliger in het lokale Obamateam heb ik een mooi inkijkje gekregen in het Amerikaanse campagne voeren.’
Kan dat wel, uitgesproken en actief aan een buitenlandse verkiezingsstrijd deelnemen? In ieder geval lijkt het mij ongepast. Het verraadt een gebrek aan gevoel voor distantie.
Veronderstel dat ik tijdens een NL verkiezingscampagne bezoek krijg van een Amerikaanse ‘vrijwilliger’ die er bij mij op aandringt op GroenLinks te stemmen. Ik zou hem dan geen ‘vrijwilliger’ noemen, maar een schaamteloze bemoeial.
Het gevoel dat de inspiratie een kernpunt hoort te zijn, deel ik. Het wonderlijke Amerika is inderdaad het Amerika van de vernieuwing, van yes we can.
Dat is iets anders als yes weekend. Hpax snapt de betekenis van positieve inspiratie niet erg, maar dat was me al eens eerder opgevallen.
Dat campagnes een ander verloop hebben dan in Nederland is mij ook niet ontgaan, maar so what? Iedereen mag zich met mijn politieke voorkeur en kiesgedrag bezig houden. Als het me niet zint of niet bevalt, laat ik dat blijken.
Iets anders is of de inspiratie nog bestaat. Ik denk het niet en geloof ook niet dat die nog terug komt. Obama heeft daarvoor te veel kansen gemist en onvoldoende politiek strategisch inzicht getoond. Of je met de rabiate achterlijkheid van de Republikeinen beter af bent is de vraag. Doorgaans schuift de partij aan de macht naar het centrum. En kan het groeperen van nieuwe mensen en denkbeelden verkwikkend zijn.
@ 6 Marius
In 2008 wendde Obama zich tot het Amerikaanse volk met de boodschap van ‘Hope and Change.’ Hij bracht zijn holle Evangelie rythmisch en melodieus, en verleidde er zijn publiek zó mee dat het verzuimde naar de inhoud van H&C te vragen. Die pakte zich na zijn verkiezing uit tot wat het echt was: humbug. Wat mooi had geklonken verkeerde in geschreeuw zonder wol.
In het algemeen. Het is en blijft voor kiezers zaak hen paaiende leiders met zangerige praatjes scherp naar hun werkelijke, concrete bedoelingen te ondervragen.
Wat Romney betreft, hij lijkt mij een fatsoenlijk man. Veel meer weet ik niet van hem. Zijn voornaamste voornemens op buitenlands terrein lijken juist, maar zijn binnenlandse? Obama heeft er ook zó’n bende van gemaakt!
@ 8 TvD.
(1) ‘Het wonderlijke Amerika is inderdaad het Amerika van de vernieuwing, van yes we can. Dat is iets anders als yes weekend. Hpax snapt de betekenis van positieve inspiratie niet erg, maar dat was me al eens eerder opgevallen.’
(2) ‘Of je met de rabiate achterlijkheid van de Republikeinen beter af bent is de vraag.’
Ad 1. Wat met ‘yes weekend’ tegenover ‘yes we can’ wordt bedoeld, laat zich vagelijk wel aanvoelen, maar i.v.m. wat erop volgt: ’Hpax snapt enz., vraagt de uitdrukking om nadere uitleg. Hoe kan ik mij er anders (eventueel) tegen verweren?
Ad 2. Die ‘rabiate achterlijkheid van de Republikeinen’. Nou, nou, dat is mij nog al een beschuldiging. Extreem! En alweer, waar slaat het op, precies aub.? Een handjevol ‘tags’ zou kunnen voldoen.
Romney een fatsoenlijke man, haha :)
“Slechts één presidentskandidaat heeft ooit de verkiezingen gewonnen zonder Ohio te dragen.” Het immer geestige xkcd legt uit waarom dit soort zinnetjes betekenisloos zijn: http://www.xkcd.com/1122/
@7: Nee, dat vond ik niet ongepast. En de vrijwilligers daar ook niet. Integendeel, ze verwelkomden alles en iedereen. Er heerste een enorm gevoel van saamhorigheid. Ongeachte welke nationaliteit (of ras, of leeftijd, etc.) je had.
Heeft Obama al z’n beloften waargemaakt? Natuurlijk niet. Veel mensen zijn terecht teleurgesteld in wat hij bereikt heeft. Maar de hoop die hij mensen gaf en geeft, verkies ik altijd boven het cynisme van de Republikeinen.
@12: Maar de hoop die hij mensen gaf en geeft
Niet als het enkel valse hoop blijkt te zijn. Dat je het bijvoorbeeld niet voor elkaar krijgt om Guantanamo Bay gesloten te krijgen (een van zijn grote beloften) is één ding, maar om het actief uit te breiden, is heel wat anders dan wat je belooft hebt. En om daarna nog te gaan beweren dat je nog altijd hoopt op sluiting van die gevangenis, is niks anders dan je kiezers voor complete debielen houden.
Er staat vandaag een mooie editorial in de New Yorker over Obama: http://www.newyorker.com/talk/comment/2012/10/29/121029taco_talk_editors
http://www.youtube.com/watch?v=Skw-0jv9kts
Obama Supporters Actually Hate Obama’s Policies