Wil ik dood?

Wilt u snel doodgaan?

Ik zál vrij snel doodgaan, mijn hart houdt het niet zo lang meer. Ik heb hartfalen. Of ik dat nu wel wil, is een andere vraag. Mijn antwoord moet toch zijn: ja. Niet omdat de zorgkosten anders te hoog worden, nietwaar, ik wil de maatschappij niet laten opdraaien voor zoiets. Ik heb zelfs (ik leef alleen) een papiertje op tafel liggen met daarop de wens geschreven me niet naar een ziekenhuis te vervoeren, maar me rustig te laten sterven. Als ze me vinden.

Ze vinden u?

Ja, dat zullen ze zeker doen. Ik zal niet als een twee jaar eerder gestorven grijsaard in mijn woning worden gevonden. Daar heb ik buren en overburen voor, we letten allemaal een beetje op elkaar. Van stankoverlast of vliegen zal dus geen sprake zijn.

Waarom wilt u dood?

Lastige vraag. Ten eerste omdat ik met beperkingen leef: ik durf bijvoorbeeld niet naar Venetië of Praag te reizen, vanwege de heimwee. Ik moet me dus behelpen met filmpjes over die steden, en dat is toch een akelig alternatief, nietwaar? Ten tweede is er een gevoel van spijt. Of noem het berouw, of schaamte. Toen ik twintig was, wilde ik de wereld veranderen. Dat was in 1973. Ik wilde stapje voor stapje bijvoorbeeld het Russische communisme wegwerken, en ook het Westerse conservatisme. Daar moest je ergens tussenin gaan staan, vond en vind ik nog steeds. De regering van Den Uyl vond ik dan ook een prima regering, de beste die we hebben gehad. Je had toen ook wel zakkenwassers zoals Marcel van Dam en Van der Louw, die waren me te links, en andere PvdA-mensen die doodleuk kwamen vertellen hoe goed het ging in Oost-Duitsland, godsammekráken. Maar over het algemeen had Den Uyl dat soort mensen wel onder controle. Dat verbeteren van de wereld is er niet van gekomen, ik heb alleen stukjes geschreven.

En hóe wilt u doodgaan?

Ik maak mezelf niet van kant, als u dat mocht bedoelen. Nee, gewoon slapen en niet meer wakker worden. Dat wenst toch ieder mens. In de maand februari, wanneer het zeewater nog flink koud is, zou je de zee in kunnen lopen en daar vijftien minuten blijven staan. Dan ben je onderkoeld en met mijn hartconditie is het een goed zelfmoordplan. Maar dat zal ik toch niet doen.

Hoe moet uw uitvaart er uitzien?

Er komen natuurlijk toespraken (‘Ben was toch een soort filosoof etc.’), dat interesseert me niets, maar een stukje Bach, een stukje Byrd en een stukje Bell bottom blues van Derek & the Dominos mogen er wel klinken. Niet te droevige muziek, alstublieft.