Het is een politieke meesterzet, de opzet en afronding van de politiek aanval die de Democratische Partij vorige week inzette. Harry Reid en Barack Obama hebben Mitt Romney vastgezet op een gevoelig punt, zijn belastingaangiftes. Wat de Republikeinse kandidaat ook doet, hij komt er niet zonder kleerscheuren vanaf.
Democratisch meerderheidsleider in de Amerikaanse Senaat, Harry Reid, liet vorige week als eerste van zich horen. De ervaren Democraat uitte de opvallende beschuldiging dat Mitt Romney tien jaar lang geen cent belasting heeft afgedragen. Reid stelt dat hij dit van iemand heeft vernomen die nauw verbonden is aan Bain Capital, de investeringsmaatschappij die Romney oprichtte. Uiteraard geeft Reid zijn bron niet prijs. Op z’n zachtst gezegd een opmerkelijke beschuldiging, haast ongeloofwaardig.
Het is toch niet mogelijk dat een intelligent persoon met zoveel ervaring in zowel het zakenleven als de politieke arena geen belasting afdraagt. Dit zou toch een keer moeten uitkomen? Al helemaal tijdens een presidentiële campagne waar het wroeten in het verleden van een kandidaat eerder regel dan uitzondering is. Toch?
Het maakt niet uit, deze vragen doen er namelijk niet toe. De beschuldiging is een voorzet van Reid aan Obama. De inhoud is ondergeschikt aan de vorm. De vorm is extreem, de verpakking van een boodschap bedoeld om de interesse van de landelijke media te wekken en de kiezer te bereiken. Het gaat om de impact, niet om wat er eigenlijk wordt gezegd. Reid zijn voorzet bleek op maat.
Aan Obama om het af te maken. Geen probleem voor de huidige president. Afgelopen maandag gaf hij in een verkiezingstoespraak in Connecticut zijn Republikeinse tegenstander de bijnaam ‘Romney Hood’. In het verhaal van Obama steelt Romney met zijn belastingplannen van de armen, de Amerikaanse middenklasse, en geeft hij aan de rijken, de financiële elite waar Romney zelf toe behoort.
Was Romney door Reid al weggezet als de politicus die een onrechtmatige daad beging, wordt hij nu door Obama als dief afgeschilderd. Zo creëert Obama een krachtig frame waarin de crimineel Romney steelt van de middenklasse, de belangrijkste kiezersgroep in de campagne. Het is een populistische truc, een keiharde beschuldiging uitdelen om zo een politiek tegenstander lijnrecht tegenover de kiezer te zetten. Obama verstevigt zijn positie als daadwerkelijke vertegenwoordiger van de middenklasse.
Romney kan geen kant op. Zijn opties zijn even simpel als schadelijk. Of hij laat de belastingopgaven zien of hij blijft weigeren. Weigering maakt het verhaal van de Democraten veel sterker. Dit biedt Obama de mogelijkheid om zich openlijk af te vragen wat zijn opponent te verbergen heeft, wat de verdachtmaking kracht bij zet.
Laat Romney de belastingaangiftes wel zien geeft hij impliciet aan dat hij de beschuldiging van Harry Reid serieus neemt. Zo wekt hij als kandidaat de indruk dat de kiezer het wel eens zou kunnen geloven, terwijl het een bizarre beschuldiging is. De ontkenning wordt de bevestiging van een Republikeinse belasting ontduikende presidentskandidaat.
Het lange wachten van de Republikeinen om de beschuldiging met hard bewijs te weerleggen werkt ook niet bepaald in hun voordeel. De voormalig gouverneur van Massachusettes had een stuk sterker gestaan als hij direct na de beschuldiging van Reid zijn aangiftes had laten zien. Nu het langer duurt maakt hij zichzelf verdacht. Romney ondermijnt zijn politieke geloofwaardigheid.
Een keerpunt in de campagne is het nog niet te noemen. De weken tot aan zes november zijn nog lang, veel is nog mogelijk. Desalniettemin is de timing van de Democraten perfect. Het is overdreven om over komkommertijd te spreken, maar het is rustig in het spoor van de campagne. Ruim baan om alle aandacht op te eisen en dat is dan ook precies wat de Democraten hebben gedaan. De bal ligt nu bij Romney.
Reacties (9)
“[…] terwijl het een bizarre beschuldiging is.”
Zolang we het hebben over inkomstenbelasting is het helemaal niet zo bizar om te veronderstellen dat Romney enkele jaren geen belasting heeft betaald. Zie bijvoorbeeld hier:
“[…] if Romney’s partners wanted to continue using the name “Bain Capital” and take over control of the private equity firm and funds in the future, they would have to buy back Romney’s shares over a period of several years for hundred+ of millions of dollars. This is not uncommon in private equity firms undergoing an ownership transition. Since these shares (could) have been contributed to an IRA over the years, the Romney’s income 2002 to 2009 would largely be from his partners at Bain buying back shares that he’s already contributed to his IRA, and just like any trading you do in your IRA, the sale of these shares would be tax free until after he turns 65 (and/or withdraws from said IRA) and he’d pay zero income taxes on that. So, if he had transferred 50% of his Bain management co. shares to an IRA, if he was being paid $20M per year to have those shares bought back, his tax rate would be a blended 7.5%. If the management company shares were held overseas or had overseas blocker entities, it is conceivable it could be even lower than that. Also, he could use his taxable shares as charitable gifts and his non-taxable IRA shares as tax free income.
[…] It’s entirely possible Romney paid zero income taxes, and possibly nominal capital gains taxes (i.e. less than 15 percent). In fact, since he wasn’t being paid income but presumably was liquidating his stake in Bain Capital, in the perspective of the IRS, he wasn’t earning any income — just selling assets (Bain management company back to his other partners).”
Als je zo rijk bent als Romney, (erg) agressief vermogensbeheer voert en gebruikt maakt van verschillende belastingparadijzen is er heel veer meer mogelijk dan voor een “doorsnee” rijk individu.
EDIT: Bovendien, als Romney wél inkomstenbelasting heeft betaald, waarom zet hij Reid dan niet lekker te kakken door (zoals al decennia de gewoonte is) zijn belastingaangiftes openbaar te maken?
Als hij wel (significante) belasting betaald, maar een deel van zijn aandelen (of andere belastinggerelateerde zaken) in Caymanholding heeft, denk ik dat hij nog eerder kiest voor Reid’s ongelijk niet te bewijzen. En je weet het nooit, misschien zijn zijn accountants nu één en ander juridisch/fiscaal aan het recht timmeren.
“Laat Romney de belastingaangiftes wel zien geeft hij impliciet aan dat hij de beschuldiging van Harry Reid serieus neemt. Zo wekt hij als kandidaat de indruk dat de kiezer het wel eens zou kunnen geloven, terwijl het een bizarre beschuldiging is.”
Wat het hele verhaal extra wrang maakt voor Romney is dat zijn eigen vader het precedent heeft geschapen dat presidentskandidaten hun belastingopgaven openbaar maken. Romney Sr gaf indertijd inzage in 12 jaar aan belastingen.
Maar zo bizar is de beschuldiging eigenlijk helemaal niet, het is duidelijk dat Romney iets te verbergen heeft, en dat dat iets erg genoeg is om het risico te nemen dat de kiezer afhaakt omdat hij denkt dat Romney iets te verbergen heeft.
Een theorie die ik op een internet forum heb gelezen, heeft te maken met het feit dat je volgens het Mormoonse geloof een bepaald percentage van je inkomen aan de kerk moet overmaken. Romney zou dat wellicht niet hebben gedaan en hij zou veel goodwill onder zijn geloofsgenoten verspelen als dat zou uitkomen, bijvoorbeeld door zijn belastingaangiftes openbaar te maken.
Obama vermoordt willekeurig amerikaanse burgers en buitenlanders zonder proces, en romney wil dit ook graag. Z’n belasting boeit verder niet , deze lui zijn verwerpelijke criminelen.
het doet een beetje denken aan de discussie rondom het geboortecertficaat.
Toen maakte Obama op een gegeven moment korte metten met het gelul. Misschien komt Romney nog wel met iets, maar zorgt hij dat hij op het juiste moment piekt?
Misschien wil een meerderheid van de Amerikanen juist omdát Romney zo goed de belastingen weet te ontduiken wél op Romney gaan stemmen; in het verleden de overwinningen van Reagan en Bush junior ook nooit aankomen, aangezien mensen konden nooit zo dom zijn, zo vonden we in Europa.
Hier dan, voor alle duidelijkheid, een filmpje waar alle verschillen tussen de oorlogscrimineel in functie, en de aspirant oorlogscrimineel, worden opgesomd.
http://www.youtube.com/watch?&v=IWDJEc92d38
De democraten spelen het inderdaad heel erg scherp uit. Romney heeft inmiddels een ‘soort van deal’ geweigerd.