Sharia-nonsens

Les Clochards wordt boos van een lieve-Mona-advies in de Metro. Wat een stemmingmakerij…

Beste Anneke,

Als iemand bij jou in de straat roddels verspreidt over je doen en laten, kun je hem aanklagen wegens smaad. Als een journalist in de krant iets over je publiceert wat niet klopt, kun je een rectificatie eisen. Maar als Annelies van der Veer in de Metro stukjes schrijft over de islam waarin precies alleen die informatie voorkomt waarmee je een kwalijke indruk kunt wekken en waaruit alle informatie wordt weggehouden waaruit zou kunnen blijken dat je de zaken verkeerd voorstelt, of zelfs gewoon ongelijk hebt, dan doe je daar niks tegen.

Omdat de Mona van Dienst dus momenteel alleen geïnteresseerd is in het verspreiden van stemmingmakerij, en het jammer zou zijn als je het slachtoffer zou worden van domme, onvolledige en bevooroordeelde informatievoorziening, stuur ik je dit alternatieve antwoord op je vraag.

Wat heerlijk voor je dat je zo verliefd bent en leuk dat je gaat trouwen met je Mo. Gefeliciteerd! Maar je vriendin heeft wel degelijk een punt, er zitten risico’s aan het religieus, in jouw geval, islamitisch trouwen. Dus heel goed dat je die vraag stelt.

Allereerst moet je een verschil maken tussen een islamitisch huwelijk en een huwelijk dat wordt erkend door het land waarvan je vriend de nationaliteit heeft. Een islamitisch huwelijk sluit je bij een islamitische geestelijke. Dat heeft verder geen enkele wettelijke consequentie. Het is alleen zinnig als je het doet uit geloofsovertuiging.

Iets anders is erkenning door het land waar je vriend de nationaliteit van heeft. Er zijn islamitische landen die alleen een islamitisch huwelijk erkennen. Als je daar wilt gaan wonen of op vakantie wilt gaan met je man, kan het handig zijn om ook islamitisch getrouwd te zijn, bijvoorbeeld omdat je anders niet met je man op één hotelkamer mag, of erger.

Islamitisch trouwen is zo gebeurd maar scheiden is een ander verhaal! Ook daarvoor moet je bij een islamitische geestelijke zijn, en ook zo’n scheiding moet worden erkend door -bijvoorbeeld- de ambassade van het land waar je man de nationaliteit van heeft, willen er juridische consequenties aan vast zitten.

Aan een islamitische scheiding op zich heb je in Nederland niks. Dat komt doordat het islamitisch recht, de sharia, niet geldig is in Nederland, net zoals bijvoorbeeld een kerkelijke nietigverklaring van een huwelijk voor het Nederlands recht niet geldig is als echtscheiding. Maar de erkenning van je echtscheiding door het land waar je man de nationaliteit van heeft, kan wel heel belangrijk zijn.

Over de consequenties moet je dus goed nadenken. Allereerst over welke sharia-variant je het hebt, want er bestaan grote verschillen tussen de vier soennitische rechtsscholen. En die verschillen ook weer van het sji’ietische recht. In sommige rechtsscholen zijn de rechten voor de vrouw als het gaat over het zelfstandig aanvragen van een echtscheiding heel beperkt. Zo beperkt dat echtscheiden praktisch het alleenrecht van de man is! Je kunt wat dat betreft het beste trouwen volgens het Malikitische recht, dat wat dit betreft veel vrouwvriendelijker is.

Let er wel op dat veel zogenaamde ‘islamitische landen’ zich niet altijd aan de letter van de sharia houden, soms zelfs niet aan de geest. In Iran bijvoorbeeld is bepaald dat de Iraanse wet vóór de islamitische gaat. Kijk dus ook goed naar het recht van het land dat jullie huwelijk moet erkennen!

Maar er is meer wat je kunt doen. Volgens de sharia is een huwelijk veel meer een zakelijk contract dan wij hier in Nederland gewend zijn. Een islamitisch huwelijk bestaat dan ook vooral uit het ondertekenen van een huwelijkscontract. Over de inhoud van dat contract wordt van te voren onderhandeld en ik raad je aan in jouw huwelijkscontract een aantal zaken op te nemen die volgens de sharia opgenomen mogen worden.

Zo kun je een bepaling in je huwelijkscontract opnemen dat je man geen andere vrouwen mag huwen zolang hij met jou getrouwd is. Zo voorkom je polygamie, wat in principe is toegestaan. In sommige islamitische landen -zoals Marokko- is polygamie sowieso niet toegestaan. Je kunt ook in het contract laten opnemen dat je het recht hebt zelfstandig, en zonder opgaaf van redenen, een echtscheiding aan te vragen. Zo voorkom je dat alleen je man dat recht heeft.

Een standaard onderdeel van een islamitisch huwelijkscontract is de bruidsprijs: het bedrag dat je man je moet betalen als hij je ooit verstoot. Zorg ervoor dat dat bedrag niet te laag is, want soms is het de enige vorm van alimentatie die je na een echtscheiding krijgt! In sommige islamitische landen is het niet ongebruikelijk om bruidsschatten af te spreken van enkele tienduizenden dollars, plus een kilo goud, plus een eigen huis plus een reis naar Mekka, om maar een voorbeeld te noemen.

Er zijn moslims die als onderdeel van de bruidsprijs iets onmogelijks opnemen. Daar zit de volgende gedachte achter: wanneer de man zijn vrouw verstoot, mag de vrouw haar bruidsprijs opeisen. De man kan die dan niet betalen, zodat de vrouw iets anders kan eisen in plaats daarvan, bijvoorbeeld de voogdij over de kinderen, want standaard gaat die naar de man als er niets geregeld is.

Er zijn zelfs moslims die in hun huwelijkscontract laten opnemen dat bij een eventuele scheiding het recht van het land waarin ze wonen van toepassing is. Als jullie in Nederland gaan wonen, zou dat beter zijn, in verband met alimentatie en dergelijke. Dat is in het Nederlands recht voordeliger geregeld.

In het Nederlands recht is heel veel al standaard geregeld, en daar hoef je dus niet echt op te letten als je trouwt. In de sharia kun -en moet!- je heel veel zelf bepalen en is het dus zaak om je hoofd erbij te houden. Zorg ervoor dat alles in je huwelijkscontract dus goed geregeld is, als je dat niet doet, zijn de standaard-bepalingen uit de sharia van toepassing en daar kun je -als het fout loopt- behoorlijk het slachtoffer van worden. Voorkom dus dat je straks te horen krijgt dat je je ‘maar moet neerleggen bij je situatie’!

Bedenk dat er ook voordelen zitten aan een islamitisch huwelijk. Zo is je man altijd verplicht om jou te onderhouden, maar niet andersom. Zelfs al zou jij in de toekomst veel rijker worden dan je man, dan nog is hij verplicht je te onderhouden. Doet of kan hij dat niet, dan is dat in sommige rechtsscholen voldoende reden voor de vrouw om zelfstandig een echtscheiding aan te vragen. Daarom erft een man ongeveer twee keer zoveel als een vrouw volgens de sharia.

Mijn advies: islamitisch trouwen, denk niet alleen na over de vraag of je het wilt, maar als je het wilt vooral over hoe! En let bovendien op het recht van het land waar je vriend de nationaliteit van heeft: dat strookt lang niet altijd met de sharia.

Foto flickr cc David Campbell