Weekendbedenking – Het zal je kind maar wezen

Terwijl de goegemeente zich druk maakte over de beurs, de leugens van de Amerikaanse regering, het doodvonnis van een journalist in Afghanistan, een uit de hand gelopen medisch experiment, de salonbloggies en wat er nog meer aan rampen voorbij kwam, was er ook echt schrijnend nieuws. Een autistische jongen in Arnhem blijkt jarenlang ernstig mishandeld te zijn door buurtgenoten zonder dat iemand het wist. En om het nog erger te maken hebben de daders filmpjes daarvan op Youtube gezet. Tenminste dat was de indruk die ik kreeg, dat het nog erger was door die filmpjes. Onzin natuurlijk, het was al erg genoeg.

Toch werden er weer blikken deskundigen opengetrokken om te verklaren hoe het nou kon dat die filmpjes het zo goed deden op het web. Tieners zouden dat soort filmpjes leuk vinden en daarmee de makers aanmoedigen om ze te maken. De waanzin, het zijn niet gewoon tieners die dat leuk vinden of zoiets doen. Het is tuig van de richel, schorem, het grondsop van de samenleving, randdebiel afval uit het afvoerputje van de evolutie, als je hun schedeldak licht tref je hooguit darmen aan. Binnen het kader van het bekende boek “Mannen komen van Mars, vrouwen van Venus” zou je zelfs mogen stellen dat zulk gespuis uit een ander stelsel komt en zonder meer als mensvijandig is aan te merken.

Dit soort falderappes heeft maatschappelijk gezien geen enkel nut, integendeel, het versjtiert de boel voortdurend. Als er in de samenleving een roep klinkt om harder optreden, dan bedoelt men meestal tegen dit gajes, dat alleen maar aan zichzelf denkt en geheel vrij is van zelfs maar de kleinste vonk van altruïsme en empathie. Een potje van de kansel blèren over normen en waarden heeft dan ook geen enkele zin. Het denkende deel van Nederland heeft onmiddellijk door over wie zo’n toespraak gaat, maar zij zelf zullen zich absoluut niet aangesproken voelen, als ze er al iets van begrijpen.

De vraag is wat we ermee aan moeten. Als ik de Terminator was wist ik het wel. Maar mijn humanistische instelling laat mijn emoties weinig meer ruimte dan het schrijven van dit partijtje scheldwoorden. Moeten we hen naar Chinees voorbeeld naar een gevangenisfabriek sturen waar zij dan het speelgoed moeten maken tegen een kostprijs van 1 euro dat Bart Smit vervolgens voor 25 euro verkoopt? Komt dat geld ook mooi niet in China terecht.

Ik weet het eerlijk gezegd niet. Dan wordt het dus tijd voor de lezersvraag. Jullie hebben altijd zo veel kritiek, laat nou maar eens zien of je een oplossing weet. Welke van de volgende vier oplossingen moeten we kiezen voor getijsem dat andere mensen geestelijk of lichamelijk kwaad wil verminken (en daar plezier aan beleeft)?