[qvdd]
Het debat wordt in grote mate gekenmerkt door ongefundeerde meningen. Met onze kennis van de geschiedenis viel het ons op dat veel dingen niet kloppen. Dat zijn we aan de hand van feiten gaan controleren.
Leo Lucassen, hoogleraar aan de Universiteit Leiden, constateert wat wij al tijden aantonen: het migratiedebat is verziekt door de onderbuik.
Reacties (9)
Het is fijn dat dit onderwerp nu mainstream wordt, maar ere wie ere toekomt: Vandyke is hiervan de grondlegger geweest.
Op GC uiteraard :)
Hij was niet de enige die er op GC over schreef, maar hij heeft wel de meeste input geleverd. Ook heeft hij meegewerkt aan een paar artikelen van mijn hand over het onderwerp.
Dan ook eer voor jou :)
Tsja, weer meer cijfers… Maar ik denk niet, dat onderbuikend Nederland zich nu wel door wetenschappelijk onderzoek en harde cijfers laat overtuigen.
Zeggen Lucassen en Lucassen in hun onderzoek en laten daarmee naar mijn mening vooral zien, dat ook zij dit inmiddels als feit zijn gaan accepteren, terwijl daar nooit een taboe op heeft gerust, zoals hun cijfers feitelijk ook weer aantonen. Er rustte geen taboe op het benoemen van problemen met minderheden, maar in het verleden werd de onderbuik niet als een valide mening gezien. Wie vroeger problemen vanuit de onderbuik benoemde, werd daar op aangesproken, niet zelden met termen, die ook uit de onderbuik kwamen. Tegenwoordig moeten we de onderbuik echter als een serieuze mening zien, en wanneer die onderbuik met andere onderbuiktermen wordt bestreden, wordt dat demoniseren genoemd. En ook dit onderzoek zal door sommigen weer wel als een poging om andere meningen het zwijgen op te leggen worden betiteld.
De makke van een democratie: ook de onderbuik mag stemmen. Sentiment wordt in andere onderzoeken ook wel eens het onderbewuste genoemd en dat speelt bij bijna alle keuzes een rol.
De enige hoop is dat ooit het bewuste zover is geëvolueerd, dat het het onderbewuste op zijn juiste waarde kan schatten. Daar zullen echter nog heel wat generaties over heen gaan.
@6: het onbewuste of onderbewuste is wat anders dan de onderbuik. Beter gezegd: het onbewuste wordt onderbuik op het moment, dat bewezen wordt, dat het onbewuste gevoel onjuist is.
Het was nu juist de angst voor de onderbuikgevoelens die verhinderde dat in de jaren tachtig de hoogstnoodzakelijke maatregelen werden genomen om de achterstand weg te werken.
Verplichte taalcursus bij werkloosheid bijvoorbeeld. Extra taalonderwijs voor kinderen. In plaats van eisen te stellen aan de immigratie werden die alleen maar versoepeld, zodat er eigenlijk helemaal geen eisen meer waren.
Gelukkig is het karakter van de immigratie enorm veranderd en gaat het over het algemeen goed met de integratie. Het is wel een kostbare les geweest.
@8: daar ben ik het niet helemaal mee eens. In de jaren 80 hadden Lubbers en Wiegel maatregelen kunnen nemen, net als in de daar aan vooraf gaande decennia, maar is de situatie ongewijzigd gebleven en is voortgeborduurd op het rooms-liberale beleid uit de jaren 60 om de gastarbeiders na 2 jaar permanente verblijfsvergunningen te geven en hun familie over te laten komen. Van versoepeling of restricties is heel lang geen sprake geweest.
In het jaren 60 beleid werd de vreemdelingen juist ontmoedigd om de taal te leren, omdat zij dan minder snel naar hun geboorteland terug zouden willen. Op zich is er niks mis met die eisen, maar ze hadden die in de jaren 60 al kunnen en moeten instellen, en de betaling daarvan had dan kunnen geschieden door de bedrijven, die hun goedkope arbeidskrachten hier naar toe haalden. De werkgeversgezinde regeringen van die tijd wilden daar niet aan…