GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat vandyke met een stuk dat de feiten checkt over de buitenlandse immigratie in 2009.
Woensdag publiceerde de NRC het artikel Meeste buitenlandse immigranten zijn Polen, met daarin een mooie grafiek over de immigratie. Ik was blij dat er eindelijk cijfers over de immigratie van ‘buitenlanders’ waren. Die blijdschap was helaas snel voorbij, want de NRC gaat met de cijfers vreselijk de mist in.
In de grafiek bij het artikel staan onder meer de volgende cijfers: Marokkanen 2.388, Turken 4.099 en Nederlanders 28.248. Dat dit getallen zijn van immigranten, zal ik niet ontkennen. Dat het cijfers zijn die bij het CBS te vinden zijn, evenmin. De cijfers worden echter wel verkeerd gebruikt.
De cijfers van de NRC hebben betrekking op 2009 en zijn afkomstig uit deze CBS-tabel, de tabel die gaat over de immigratie en emigratie naar geboorteland. Omdat niet alle relevante gegevens voor 2009 al beschikbaar zijn, zal ik wat ik wil bespreken illustreren aan de hand van de cijfers over 2008.
Tabel 1 laat de migratiecijfers voor Turken en Marokkanen over 2008 zijn vanuit drie verschillende perspectieven: nationaliteit, geboorteland en herkomstgroep over 2008.
Wat we zien is dat geboorteland dus niet hetzelfde is als nationaliteit. Van de emigrerende Nederlanders is ongeveer de helft allochtoon. Een gedeelte van die allochtonen is geboren in Nederland (tweede generatie allochtonen), maar een nog grotere groep emigreert als Nederlander en is geboren in het buitenland (eerste generatie allochtonen). Zoals autochtone Nederlanders soms weer terugkeren naar Nederland, geldt dat ook voor een deel van de allochtone bevolkingsgroep die, met de Nederlandse nationaliteit, weer terug immigreert naar Nederland. Het zijn dus immigrerende allochtonen, geboren in het buitenland, die immigreren naar Nederland, en de Nederlandse nationaliteit hebben. Kunt u het nog volgen?
Nee, ik zoek geen spijkers op laag water. Deze CBS-tabel laat het aantal immigranten naar nationaliteit zien. In 2008 immigreerden er 40.000 Nederlanders, terwijl er slechts 27.000 mensen met geboorteland Nederland immigreerden. Het verschil tussen die twee aantallen, 13.000, betreft mensen die ooit zijn geboren in het buitenland, maar later een Nederlands paspoort hebben gekregen en dus nu als Nederlander immigreren. De NRC schaart hen dus ten onrechte onder de kop ‘buitenlanders’.
De derde rij in tabel 1 laat de migratie van allochtonen (herkomstgroep) zien. Je ziet dat het aantal hier hoger is dan bij de cijfers naar nationaliteit of geboorteland. De reden daarvoor is de immigratie van mensen die in Nederland geboren zijn en die van allochtone afkomst zijn. De immigratie van tweede generatie allochtonen dus. Ook zij emigreren soms naar het buitenland en later komt een deel van hen weer terug naar Nederland.
De keuze van die drie verschillende perspectieven heeft grote gevolgen voor de cijfers. Als we de Marokkanen er als voorbeeld uitlichten, dan zien we in de tabel 1.500 immigranten met de Marokkaanse nationaliteit en 600 migranten meer met Marokko als geboorteland. Kijken we naar de immigratie van de herkomstgroep Marokko, dan levert dat 1.200 immigranten meer op dan wanneer we vanuit het perspectief nationaliteit kijken.
In de NRC las ik ook dat Wilders minimaal 15 procent wil bezuinigen op de immigratie. Gebruikt hij daarvoor de cijfers van de NRC, dan heeft hij meer mogelijkheden dan wanneer hij de cijfers op grond van nationaliteit gebruikt. Wil Wilders Nederlanders de toegang tot ons land weigeren? Of EU-onderdanen? De groep die hij zou kunnen weigeren wordt in ieder geval een heel stuk kleiner dan hij misschien gedacht heeft.
De vraag is natuurlijk welke mogelijkheden Wilders eigenlijk heeft om die minimaal 15 procent op immigratie te bezuinigen. In een volgend artikel zal ik daar verder op ingaan, maar voor nu wil ik daar wel alvast één ding over kwijt. Als Geert Wilders in 2003, toen hij nog prominent lid was van de toenmalige regeringspartij VVD, niet ingestemd had met het toelaten van Oost-Europa tot de EU, dan had hij zich nu al meer dan 21.000 immigranten bespaard. Over puinruimen gesproken. Overigens was Mark Rutte op datzelfde moment staatssecretaris van, jawel: werkgelegenheid, in het kabinet Balkenende II en Maxime Verhagen was fractievoorzitter van een van de twee andere regeringspartijen, het CDA.