Fietsen naar een gezonde economie

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
,

GC heeft ruimte voor gastloggers. Hier de maandelijkse bijdrage van P.J. Cokema. Op zijn eigen weblog belichtte hij onderstaand thema weer op geheel ander wijze en tapt speciaal voor GC nu uit een ander vaatje.

Fietsend naar werk (Foto: Flickr/Almost-Normal Photography)

GC-redacteur Eurocraat joeg ons de stuipen op het lijf door te suggereren dat we op ons 95ste wel afgeschreven kunnen worden. Een boekhoudkundig efficiëntere oplossing voor onze vergrijzingskosten. Dat is natuurlijk loos alarm, want er wordt hard gewerkt aan onze huidige gezondheid en daarmee “aan een lang leven van een goede kwaliteit, aan duurzame arbeidsdeelname en aan maatschappelijke participatie.”

Bovenstaande quote komt uit een advies van de SER van vorig jaar, betreffende de gezondheidsbevordering van werknemers. En daar wordt al heel wat aan gedaan. Maandag 14 september kun je je in het zweet werken op de “Fiets naar je werk-dag“. Die staat meer in het kader van een gezonder milieu, maar fietsen is wel bewegen. Het valt heel toevallig samen met de start van de “Nationale Traploopweek“. Een van de vele initiatieven om mensen op en rond het werk in de fitste conditie te krijgen.

Niet alleen de SER gelooft in preventie als middel tot een lang leven van goede kwaliteit. Ook het SCP wees in een rapportage over Neerlands sportgedrag op de voordelen. “Meer bewegen loont” en doen we dat niet dan dragen we al gauw zo’n 677 miljoen aan zorgkosten bij. Sporten op je werk of daarbuiten zouden dus nu en later de zorgkosten kunnen verkleinen. Bovendien leeft een gezond mens langer en daarmee moet werken na je 67ste dus niet zo’n groot probleem zijn. Die 677 miljoen die het SCP heeft becijferd, is wel na aftrek van de kosten die sportblessures met zich meebrengen. Anders zou een ongezond en bewegingloos leven rond de 900 miljoen kosten.

Die blessures, daar wringt ‘m de schoen. Het SCP constateerde dat steeds meer mensen aan enige vorm van bewegen doen. Het RIVM meldt echter dat één op de vijf sportievelingen een blessure oploopt. Hetgeen de samenleving 570 miljoen euro heeft gekost. De RIVM meent dat preventie van blessures 6 miljoen kan besparen aan fysiotherapie, medische behandelingen en ziekteverzuim. Je ziet: we gaan niet elke burger berekenen, maar als het om zorgkosten gaat is de sportieveling in ieder geval in beeld.

Wie geen blessures wenst toe te voegen aan het sociaal-economisch klimaat en gewetensvol gaat stilzitten, verknalt echter weer zijn kansen op een duurzame arbeidsdeelname en op maatschappelijke participatie. Dus mensen die maandag heel gemotiveerd met de fiets de trap op zullen stormen, moeten uitkijken. Een helm op als je op de fiets naar het werk gaat, kniebeschermers aan als je aan de traploopwedstrijdjes mee doet. Want het blijft wel eigen verantwoordelijkheid. En wat doe jij eigenlijk aan beweging op je werk?

Reacties zijn uitgeschakeld