ELDERS - Een Britse moslima schrijft deze week in de Guardian dat ze in Engeland tot nu toe nooit bang is geweest. Maar na de Parijse aanslagen “krijgen mensen zoals ik elke dag zoveel woede over ons heen. Ik geloof nu niet langer dat dit over zal gaan.”
Geboren en getogen in Londen heeft de klinische psychologe Masuma Rahim als moslima sinds 9/11 al heel wat te verduren gehad. In feite is haar betrouwbaarheid, en die van moslims in het algemeen, al die tijd min of meer in twijfel getrokken. Ben je voor of tegen Al Qaida? Wat vind jij als moslim van die aanslagen? Moet je als moslim geen afstand nemen van het jihadisme? Het zijn de inmiddels overal bekende manieren om moslims, puur en alleen vanwege hun geloof, in de hoek te drijven. We zien het in heel Europa, telkens als er weer aanslagen zijn gepleegd. Op straat, in de media en ook in het parlement. Hoeveel negatieve boodschappen kan een mens over zichzelf verdragen? Ik kan me goed voorstellen dat je op een gegeven moment het vertrouwen in je omgeving verliest.
De uitbarsting van islamofobie na “Parijs” bereikte in Engeland een top met de berichtgeving in The Sun over een onderzoek dat zou hebben uitgewezen dat een op de vijf Britse moslims sympathiseert met de jihadisten. De publicatie in The Sun wekte de woede op van enkele parlementsleden die een verband legden met de verdrievoudiging van islamofobische incidenten in Engeland, waaronder pogingen tot brandstichting in een moskee. Een commentator van de BBC bekritiseert de vraagstelling van het onderzoek waarin niet gesproken wordt over jihadisme terwijl je ‘sympathie’ ook op verschillende manieren kan uitleggen. Hij verwijst ook naar de afwijzing van IS in een groot aantal islamitische landen, waarbij in de meeste gevallen geen verschillen zijn geconstateerd tussen moslims en niet-moslims. De onderzoekers distantieerden zich van de berichtgeving van hun opdrachtgever.
Om radicalisering in een vroeg stadium te kunnen aanpakken wordt Britse ouders nu gevraagd alert te zijn op de ontwikkeling van hun kinderen. Allemaal op zoek naar de zwarte schapen. Een discutabele serie testvragen brengt de terrorismebestrijding in de Britse huiskamers.
Toont uw kind zich boos over de regering? Wantrouwt het de media? Pas op! Dit kan wijzen op radicalisering, zegt een pamflet dat onder ouders wordt verspreid. Opvallende kleding en gedrag, verandering van interesses, het opgeven van vriendschappen en voorheen populaire bezigheden, geheimzinnig doen over internetgebruik: het zijn allemaal tekenen die tieners kunnen vertonen. In combinatie met andere veranderingen in de houding van jongeren tegenover extremisme, het geloof in samenzweringstheorieën en kritiek op de buitenlandse politiek van de regering kan het allemaal wijzen op radicalisering. Bezorgde ouders wordt aangeraden contact op te nemen met de politie. Dit recept voor huiselijke twisten komt van een Londense organisatie voor kinderbescherming.
Jongeren kunnen thuis dus maar beter verzwijgen dat ze deze week aanwezig waren bij de demonstratie van Stop the War tegen de Britse bombardementen op Syrië. Ook steun voor het standpunt van Labourleider Jeremy Corbyn (die woensdag door Cameron sympathisant van het terrorisme werd genoemd) zou bij bezorgde ouders wel eens verkeerd kunnen vallen.
Critici van het pamflet van de kinderbescherming waarschuwen voor een averechts effect. Het bevorderen van achterdocht van ouders tegenover hun kinderen zal tieners vervreemden van het gezin en de jongeren die echt gevoelig zijn voor extremisten marginaliseren. Met alle gevolgen van dien. Uitsluiting van groepen met radicale denkbeelden sterkt de extremisten in hun geloof en opent een spiraal naar beneden die verdere radicalisering bevordert. Met uiteindelijk een verhoogde kans op geweld.
Na een hele dag politiek theater heeft het Britse parlement woensdagavond in meerderheid gestemd voor het uitvoeren van bombardementen op IS-doelen in Syrië. Cameron kreeg ook steun van een deel van Labour, maar niet van de Schotse SNP. Hij wil de Fransen na de aanslagen in Parijs niet afvallen. Dat zouden wij ook niet op prijs stellen als er hier aanslagen waren geplaagd, zei hij. We moeten IS nu in hun thuisbasis aanvallen en niet wachten tot ze hier toeslaan. Corbyn vindt het een ‘slecht doordachte toevlucht tot een oorlog’. Hij pleitte voor politieke maatregelen: zorg ervoor dat IS geen wapens meer kan bemachtigen, blokkeer de oliehandel waar de groep zichzelf mee financiert, en bedenk een strategie voor ná IS. Volgens een opiniepeiling is de helft van de Britten tegen de bombardementen. Zij hopen dat hun ‘zwarte schapen’ niet geprikkeld worden tot tegenacties in eigen land.
Reacties (24)
Onze politici en pers lopen er met open ogen in. Een zinloze oorlog ingetrokken waar, na niets te hebben geleerd van Libië en Irak, weer geen lange termijn plan aan ten grondslag ligt. Ondertussen worden we bang gemaakt voor alle andersdenkenden onder ons.
De terroristen hebben gewonnen.
@1:
Ik vind dit nogal selectief. We moeten niet alleen leren van situaties waar het westen militair geïntervenieerd heeft, maar ook van situaties waarin dat niet is gebeurd.
De oorlog in Syrië is al sinds 2011 aan de gang, wij hebben alleen maar staan toekijken hoe het land steeds verder wegzakte in een orgie van geweld. Syrië nu is vele malen erger dan de situatie in Libië nu (doden, vluchtelingen, per hoofd van de bevolking uiteraard).
De belangrijkste les uit het conflict in Syrië die helaas veel te weinig mensen hebben getrokken, is dat het niet mogelijk is om ons aan de oorlog in Syrië te onttrekken. Het conflict komt gewoon onze kant op, in de vorm van vluchtelingen, in de vorm van teruggekeerde Syriëgangers, in de vorm van spanningen tussen Rusland en Turkije. Je kan maar beter dit feit erkennen en proberen er iets aan te doen dan de fictie ophouden dat het mogelijk is aan de zijlijn te blijven staan.
Een oplossing waarbij je bij voorbaat het gebruik van geweld afzweert (zelf of van bondgenoten) is kansloos in het gefragmenteerde Syrië van nu.
Natuurlijk is het de vraag hoe effectief de bombardementen op IS zijn. Gekoppeld aan een grondoffensief van lokale strijders zijn hiermee zeker successen te behalen, maar het ontbreekt inderdaad aan een een plan rond het grootste probleem in Syrië: Assad. Maar in de context van het geweld in Syrië zijn onze bombardementen echt niet het grote probleem.
“zorg ervoor dat IS geen wapens meer kan bemachtigen, blokkeer de oliehandel waar de groep zichzelf mee financiert, en bedenk een strategie voor ná IS.”
Kijk, Corbyn snapt het. Onze wereldleiders komen niet verder dan “meer bommen”, maar de echte oorzaken worden niet aangepakt.
De wapenhandel (ook in Europa) verdient bakken met geld aan het Midden Oosten en foute regimes die Daesh steunen (zoals Saoedi Arabie en Turkije) worden met fluwelen handschoentjes aangepakt, want “bondgenoten”.
“Hij verwijst ook naar de afwijzing van IS in een groot aantal islamitische landen”
Ten eerste zou dat eigenlijk alle islamitische landen moeten zijn. Ten 2e is de Islam grofweg opgesplitst in 2 kampen, waarbij de Sjiieten in het Assad kamp zitten en de Soennieten in het andere kamp, hier wordt dat al vaak niet begrepen, laat staan dat Jan met de Pet dat begrijpt. En dan ziet hij ook nog dat sommige, ooit veilig gedachte, moslim landgenoten aanslagen plegen in Parijs en de gruwelijkste video’s uit Syrië sturen. Vindt je het gek dat Jan met de Pet dan een beetje bang van de Islam wordt?
@3:
Dat is loze praat, het gaat er juist om hoe je dat doet. Assad is bijvoorbeeld een belangrijke afnemer van de olie van IS. Alleen Turkije aanpakken om de vermeende oliehandel gaat niets oplossen. Maar hoe wil je voorkomen dat Assad nog langer olie afneemt van IS?
De tactiek van de VS is al om de aanvoerlijnen van IS door te snijden, met enig succes. Corbyn stelt daar alleen maar vage praat tegenover.
@5: …….het gaat er juist om hoe je dat doet
Loze praat is het dus niet, zou ik zeggen. Het verontrustende vind ik dat er niet over gesproken wordt. Je hoort Cameron c.s. alleen over bommen en niet over de financiering, de relaties tussen IS, Saoedie-Arabië, de Golfstaten en Turkije, het afsnijden van de olielijn.
@6:
Waarom noem je Assad niet in dit rijtje? Die is minstens zo belangrijk voor IS als de door jou genoemde staten.
Het blijft vreemd om Cameron selectiviteit te verwijten, terwijl je zelf ook selectief bent.
Overigens wordt er nu wel heel veel in de schoenen geschoven van Saudi Arabië en Turkije. Beiden steunen actief de islamistische rebellen in Syrië, die strijden tegen zowel Assad áls IS. Mocht er al een stroom geld tussen Saudi Arabië en IS zijn geweest, dan is die al lang opgedroogd. Turkije mag de Koerden dan een groter probleem vinden als IS, dat betekent nog niet dat ze IS actief steunen.
In plaats dat men zich de vraag stelt ‘hoe komt IS eigenlijk aan geld?’ wordt er gemakzuchtig naar Saudie-Arabië gewezen. Terwijl interne belastingheffing de belangrijkste inkomstenbron is op dit moment.
Nou, gooi ik er maar even wat naïefs in.
Het ene bombarderen is het andere toch niet?
De Cameron straaljagers zijn olievelden gaan platgooien. Dat is een manier om financiën af te snijden toch? In ieder geval iets totaal anders dan het platgooien van Raqqa, met zoveel burgerdoden tot gevolg. Zelfde geldt voor de trainingskampen die door Hollande werden platgegooid. Misschien leeg en verlaten, maar daardoor nog niet symbolisch. Eén van de belangrijkste zaken in een oorlog is de infrastructuur. Er wordt hier zo of/of gediscussieerd.
Maar misschien ben ik ongemerkt wel aan het verrechtsen. Ik weet in ieder geval dat ik het verwarrende tijden vind. Als ik hierboven lees ben ik het bijvoorbeeld met le Retournable eens, dat er in het afwijzen van IS zoveel verschillende argumenten kunnen meespelen, dat het simpelweg beweren dat de meerderheid afwijst te simplistisch is (als is het door hem/haar gemaakte onderscheid dat ook nog).
Aan de andere kant blijft mijn linkse hart hard kloppen en heb ik geen enkel geloof in eventuele oplossingen voor na het ingrijpen en een eventuele val van Assad (iets wat voor veel mensen in de voorwaardelijke sfeer voor ingrijpen lijkt te liggen). Waarom niet? Omdat ik zo graag zou zien dat “de” Koerden (jaja, mijn hameren daarop begint sloganesk te worden) met het libertair municipalisme een kans krijgen. Maar dat gaat ‘m nooit worden. Kapitalistische mogendheden die een dikke vinger in de pap hebben bij “de toekomst van…” zullen nooit hun groen licht voor een dergelijk experiment geven. Dat zal opnieuw bevochten moeten worden, dit keer tegen het westen en een Assad of zijn technocratische (want daar zal het op uitlopen) plaatsvervangers. En tja, dan zijn die Koerden ineens weer van onze geallieerden, terroristen geworden. Politieke kliek vervangt politieke kliek voor nieuwe politieke kliek.
@7:
Hoe gemakzuchtig is het bombarderen? Ik wil Assad best toevoegen aan mijn rijtje, maar dat doet niets af aan het feit dat het bombarderen zonder actie op andere fronten eenzijdig blijft en zeer waarschijnlijk niet effectief
@8: Inderdaad. Steun aan de Koerden, zoals Servaes vandaag ook heeft bepleit, is misschien wel effectiever dan het bombarderen van IS.
@10: Ja, maar dat bedoel ik juist. Dat zal niet gebeuren. “De peshmerga, dat zijn de nette Koerden, maar de aan de PKK gelieerde groeperingen, dat zijn boosdoeners en terroristen” dat is de denkwijze van elke kapitalistische mogendheid. Dat kan alleen maar hun denkwijze zijn, want Rojava spuugt in het gezicht van alles dat kapitalistisch is.
Vergelijk de houding van de rest van Europa tegenover de Spaanse republiek 1936. De republiek steunen was terroristen (communisten en anarchisten) steunen. Hitler had minder moeite met zijn openlijke steun aan Franco. Hence de afloop.
Dus krijgt het libertair municipalisme geen kans straks. Helaas zal er ook een nieuwe regering gevestigd worden, waarschijnlijk met Koerden ook, maar niet met de vrijheid van Rojava in elke ader.
(En vergeet niet: Koerden wijzen bepaalde vormen van bombarderen niet af.)
@9: ja, alleen IS bombarderen is eenzijdig. Net zo eenzijdig als alleen kritiek hebben op dit bombarderen van het Westen, en op de bondgenoten van het westen.
De reden dat Assad niet genoemd wordt in dat rijtje, is omdat het geen bondgenoot van ons is, en als we iets van hem willen, er geen illusie is dat we dit goedschiks voor elkaar kunnen krijgen (illusie, omdat we dit bij Saudie Arabië ook niet kunnen). Maar Corbyn wil graag de illusie ophouden dat het aanpakken van onze bondgenoten een alternatief is voor bombarderen. Maar dat is geen alternatief, want met het aanpakken van de bondgenoten (stel dat dit zou kunnen) heb je IS nog niet afgesneden van olie en wapens. Het is dus geen toeval dat Corbyn Assad niet noemt.
Overigens is aanpakken van Saudie-Arabië een prima doel op zich zelf. Als je maar niet denkt dat je daarmee IS klein krijgt. (het is zelfs zo dat als we ruzie gaan maken met Saudie-Arabië, de kans groter is dat ze IS gaan steunen tegen ons, niet kleiner. Het idee dat wij het in onze macht hebben om Saudie-Arabië te veranderen is net zo naïef als dat wij Irak in een democratisch paradijs kunnen veranderen)
@10: Maar dat doen we al! De VS geeft directe luchtsteun aan de Koerden in zowel Irak als Syrië, en dat gaan wij ook doen als we daar gaan bombarderen.
De VS hebben zelfs recent een heel ‘Syrisch democratisch leger’ opgetuigd waarin de Koerden aangevuld worden met wat assyrische en arabische bondgenoten, zodat ze die kunnen steunen.
Maar wees niet naïef, de Koerden begaan ook oorlogsmisdaden, en zullen niet in staat zijn om het soennitisch-arabische kernland van IS te heroveren, laat staan te beheersen. Dus de Koerden onvoorwaardelijk steunen is minstens zo’n slecht idee als ‘alleen maar bombarderen’, hoe sympathiek die Koerden ook zijn. Om IS te verslaan, hebben we soennitische bondgenoten nodig, en we hebben bondgenoten nodig die andere groepen in Syrië respecteren. Een flinke klus. De SDF is een stap in die richting, maar nog lang niet inclusief genoeg.
@13: Meeste Koerden zijn Soenniet.
Ik ben blij dat ik geen moslim ben. Nu kan ik tenminste -zonder mijzelf te hoeven verdedigen- tegen de oorlog tegen het kalifaat zijn. Niemand die mij verdenkt van heimelijke sympathie voor het kalifaat.
Merkwaardig eigenlijk dat niemand on topic is. Volgens mij gaat dit over de positie van moslims in onze maatschappij en de islamofobie. Maar wellicht snap ik er zelf geen bal van, dat kan ook.
@14: Syrische Soennitische Arabieren dan. Volgens mij begreep jij prima wie ik bedoelde.
@16: Nee, begreep ik niet. Veel mensen weten niet dat Koerden grotendeels ook soennitisch moslim zijn. Ik probeerde dus niet bijdehand te doen oid. Veel mensen weten bijvoorbeeld ook niet dat de Yezidi’s ook gewoon Koerden zijn. Voor Syrië had bijna niemand er van gehoord, nu denkt iedereen dat dat weer een aparte groep is. Ik vermoed ook dat het bestaan van christelijke en joodse Koerden grotendeels onbekend is.
Verder op de rest van jouw argument ingaand: ik begrijp dat Koerden niet heel het Syrisch kernland zoals jij dat noemt, zouden kunnen besturen. Is niet erg, want dat is ook totaal geen levende wens binnen die groep(en). Wel denk ik dat het autonoom experiment steun verdient die het helaas nooit gaat krijgen. En dat autonoom experiment zou een groot deel van het Syrisch grondgebied afknabbelen. Vind ik toch wel een groot deel van een oplossing.
@17:
Hier vergis je je in. De Koerden willen graag gebieden besturen waar Koerden de minderheid vormen, en zelfs gebieden waar geen Koerden leven die strategisch de verbinding vormen met gebieden waar wel Koerden leven. Het gebied rond Tal Abyad is bijvoorbeeld in meerderheid niet Koerdisch, maar nu wel ingelijfd bij Rojava. De belangen steunen van de Koerden ten koste van hun buren is echt een slecht idee.
Concreet voorbeeld: de Koerden willen graag het kanton Afrin met Kobane verbinden, maar deze strook is in meerderheid niet Koerdisch. In die strook ligt ook Azaz, de belangrijkste stad in een nog maar smalle strook waar de soennitische rebellen de macht hebben, een van de eerste gebieden die zich van Assad vrijvochten. Dit gebied wordt nu bedreigd door IS in het oosten, Assad in het zuiden en de Koerden in het westen. De Russen bombarderen het gebied (en dus niet IS aan de andere kant van de frontlijn!). Hier de Koerden steunen is echt desastreus, want je vernietigd daarmee het soennitische alternatief voor IS.
In het Midden-Oosten lopen etniciteit, religie en ideologie nogal door elkaar heen als het gaat om het aanduiden van groepen.
@18: De voorbeelden die je geeft berusten op strategische keuzes, die niet heel gek zijn als je het mij vraagt. Het gaat om steden met omliggend land, midden in Koerdisch gebied, waarvan het aandeel Koerden in de oorspronkelijke samenstelling betwist wordt en waarschijnlijk groter is dan vaak for the sake of the argument wordt verondersteld.
Maar je had het vooral over Syrisch kernland. Ik nam aan dat je daar zowel het geografische hart (het grote binnenland) als het politieke, economische en culturele hart (de westkust) mee bedoelde.
@15: Dank. Inderdaad. Het gaat hier niet om een geografisch af te bakenen conflict. Er is een verband tussen wat daar gebeurt en wat hier gebeurt. De relatie van immigranten met autochtonen hier in het westen is onderdeel van het probleem. En misschien zelfs wel eenvoudiger aan te pakken dan die gecompliceerde oorlog in Syrië. Het minste wat we kunnen doen is dat we die verhoudingen niet verder scherp zetten met een averechtse aanpak van radicaliserende jongeren.
@20
Dat “eenvoudiger aan te pakken” zie ik niet. Wat is zie is dat moslims (in Europa) als een potentieel gevaar worden gezien.
Zij dienen zich 24/7 te verantwoorden voor de religie die zij belijden. Zij dienen voortdurend te bewijzen dat ze geen jihadisten zijn.
De verhoudingen zijn al verscherpt sinds 9/11. En als het zo doorgaat wordt je op zekere dag voor ‘verrader’ uitgemaakt als je je genuanceerd uit laat. Ook is er een stevige oorlogsstemming onder een behoorlijk deel van het publiek (platgooien die boel).
We zitten dus met het probleem dat een flink deel van de Europese bevolking in oorlogsstemming is en hoe krijgen we die geest weer in de fles? Je kan er donder op zeggen dat jihadisten weer eens een aanslag plegen en dan lopen de gemoederen nog meer op. En dat is ook precies wat de jihadisten willen…. Zij willen een schisma tussen moslims en niet-moslims.
@19: Het zijn strategische keuzes die tot conflict leiden, en uiteindelijk onverstandig. De Koerden claimen morele superioriteit, maar daar blijft weinig van over als ze zelf gebieden etnisch gaan zuiveren. Je doet het er dan ook denk ik goed aan om dit soort maximale claims af te keuren, want daar help je de Koerdische zaak bepaald niet mee.
We kunnen niet ieders maximale territoriale claim gaan honoreren. Dit soort etnisch denken, daar moeten we juist vanaf.
@22: Ik wil dolgraag verder discussiëren, maar ik begrijp uit @20 (en dus uit @0) dat hij/zij het jammer vindt dat de discussie niet over zijn/haar stuk gaat. Begrijpelijk. Andere tijd andere plaats?
Cerridwen @2 Een oplossing waarbij je bij voorbaat het gebruik van geweld afzweert (zelf of van bondgenoten) is kansloos in het gefragmenteerde Syrië van nu.
Helaas, ik wijs geweld niet af, helemaal niet. Ik vind alleen dat je van te voren moet nadenken met welk doel je geweld gaat inzetten en of het bijdraagt aan je doel. En dat is de les van Irak, Libië en zal dat ook de les van Syrië zijn. Bombarderen en invallen zonder plan voor erna werkt niet.
Naar mijn stelligste overtuiging is geweld in Syrië wel degelijk aan de orde. Het paleis van Assad en het hoofdkwartier van de geheime dienst in een keer wegvagen. De rest van de machtsstructuur, met heel veel oorlogsmisdadigers, intact laten (machtsstructuren intact laten, dat is de les van Nazi Duitsland die in Irak niet is toegepast).
Wel een mededeling dat wie de macht ook wenst over te nemen dat als die zijn eigen bevolking uitmoordt tot toast wordt gebombardeerd. Einde van de barrelboms en ander ongein, wedden?