Kort | de hamer valt

Dus... je bent eindbaas van een bank en krijgt daar jaarlijks een enorme bak met geld voor. Niet voor niets natuurlijk, je bent immers bestuurlijk aansprakelijk. De eindverantwoordelijke voor alles wat er in je bank gebeurt. Bij veel verantwoordelijkheid hoort een goede beloning, prima. Maar, Uhm, die eindbaas heeft nu toch voor honderden miljoenen schade aan de bank toegebracht doordat hij dit "dossier" genegeerd heeft? Wat uiteindelijk ten koste gaat van de klanten en andere belanghebbenden van zijn bank. Hij heeft ondanks alle signalen niet in de gaten gehad dat zijn bank stelselmatig de wet overtrad door fraudesignalen niet uit te zoeken. En hij heeft zo ook willens en wetens meegeholpen bij de criminaliteit in Nederland en andere landen. Om nog maar niet te spreken van de langjarige reputatieschade die zijn bank nu heeft opgelopen. Dat alles is onder zijn verantwoordelijkheid gebeurd. Wat precies aan dat deel van zijn taakomschrijving met bijpassende beloning begrijpt hij niet? Welk stuk van de Nederlandse corporate governance code van 2008 was onduidelijk? Hij moet niet opstappen vanwege de "maatschappelijke opinie" maar gewoon omdat hij een onverantwoordelijk bestuurder is. Geachte heer Hamers, bij macht (en beloning) hoort verantwoordelijkheid, neem die dan ook en stap op.

Door: Foto: © Sargasso logo Kort copyright ok. Gecheckt 09-02-2022
Foto: © Sargasso logo Kort copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Beloning voor geluk

Vorige week ontstond er enige ophef over de voorgenomen loonsverhoging van ING-topman Ralph Hamers. De raad van commissarissen vindt namelijk dat Ralph Hamers te weinig verdiend. Groenlinks wil zelfs zover gaan om een spoedwet te in te dienen om deze loonsverhoging te voorkomen.

Volgens de raad van commissarissen is de verhoging gerechtvaardigd als je het salaris van hamers vergelijkt met bestuursvoorzitters van andere grote bedrijven. Maar waarom zou je ING vergelijken met bijvoorbeeld Volkswagen? Thijs Bol liet al zien dat de samenstelling van de peer group om tot zo’n beslissing te komen vaak nogal subjectief is. Het beloningsbeleid van grote bedrijven voor hun CEO krijgt op die manier meer het karakter van een wedstrijdje verplassen waarin valsspelen de norm is.

Dit alles gaat er vanuit dat de goede prestaties van een bedrijf zijn toe te schrijven aan het beleid van de CEO. Een studie van Moshe Levy, professor aan de Hebreeuwse Universiteit van Jerusalem, laat zien dat beloning voor goede prestaties voor een groot gedeelte toe te wijzen is aan geluk en niet aan talent. Verder liet hoogleraar Xavier Baeten met zijn onderzoek zien dat de hoogte van de beloning weinig invloed had op de motivatie van de CEO’s.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.