Wat moet Leiden nog met Ellian, deel II

De Leidse hoogleraar Ellian, toch een ietwat logge man van middelbare leeftijd, blijkt in staat tot een spagaat waar de gemiddelde veertienjarige, broodmagere turnkampioene met een skelet van louter kraakbeen jaloers op zou zijn. Want, zo houdt hij zijn politiek correcte vrienden voor: "Nu al wordt geroepen om te stoppen met de kritiek op de islam. Dat is bizar. Een antidemocratische logica! De moslimextremisten vormen nog steeds het grootste terroristische gevaar. Moeten we dan het verspreiden van de Koran verbieden omdat de moslimextremisten uit de Koran citeren en de Koran als de ideologische handleiding voor hun terreurdaden zien? Moeten we de Koran verbieden wegens de moord op Theo van Gogh, of vanwege de aanslagen in Madrid en Londen, de duizenden doden in Irak, New York en Afghanistan?"

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wat moet Leiden nog met Afshin Ellian?

Afshin Ellian is hoogleraar Sociale cohesie, burgerschap en multiculturaliteit aan de Universiteit van Leiden. Proef de naam van die leerstoel even. Er hangt een geur omheen van jaren tachtig en negentig, van maakbaarheid, van rare plannetjes en overspannen droompjes  – de muffige patchoulilucht van een Tineke Netelenbos, kortom.

Maar die tijden zijn voorbij. Ellian ziet sociale cohesie als iets dat je bereikt door niet-cohesieve elementen te verwijderen. Burgerschap bereik je door slaafs de monocultuur van het postsociale tijdperk te volgen en multiculturaliteit is hem een gruwel, kort en goed. Hij zou het verbazend goed doen in zijn vaderland, waar de sociale cohesie en het burgerschap er met scherp in geschoten wordt en waar multiculturaliteit wordt bestraft met openbare terechtstelling.

Ik kan het hem nog vergeven dat hij in zijn rammelende epistel orakelt over de Vikingen uit de Romeinse tijd – als echte linksmens wil ik de arme allochtoon in ons midden niet meteen veroordelen omdat hij de Europese geschiedenis niet kent. Of de Nederlandse grammatica.

Waar ik meer moeite mee heb, is dat hij meent te moeten stellen dat Anders Breivik een slachtoffer is van de verschrikkelijke islam.

    Iemand die weerloze kinderen zomaar doodschiet, is niet zomaar een psychopaat, maar ook nog een door politieke islam geïslamiseerde psychopaat. Hij was geobsedeerd en bezeten door de politieke islam.
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hebben ook Rutte en Verhagen een probleem?

Misschien heb ik de vraag gemist, maar volgens mij is ‘ie nog niet hardop gesteld: hebben ook Rutte en Verhagen een politiek probleem?

Het is duidelijk dat Geert Wilders in de piepzak zit en de komende dagen meer zal moeten doen om de afstand tussen de PVV en Breivik te vergroten. Onder Nederlandse commentatoren lijkt er een opvallende consensus te zijn dat de daad weliswaar niet Wilders aan te rekenen is, maar dat je er niet omheen kan dat tussen het gedachtengoed van de PVV en Breivik wel erg weinig licht zit.

Bas Heijne verwoorde het gisteren helder in NRC:

Het wordt tijd dat Wilders uitlegt hoe hij zijn strijd tegen de ondergang van Europa precies vorm wil geven, en wat hij als uitkomst voor ogen heeft – en vooral wat er volgens hem met de moslims in Europa moet gebeuren die weigeren hun geloof op te geven. Wordt die strijd geheel vanaf de zetels van de Tweede Kamer beslist? Ook Bosma blijft daar in zijn geschriften tergend vaag over. De terroristische aanslagen in Noorwegen dwingen hen tot duidelijkheid; ik neem aan dat ook zij nieuwe tragische misverstanden willen voorkomen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Blogstemmen: Noorse polemiek

Heftige polemieken op twitter en op de blogs over de betekenis van de aanslagen in Noorwegen. Daarom als service even de belangrijkste blogstemmen van vandaag en gisteren op een rij, met onderaan de wat meer doordachte blogs uit het buitenland (tips zijn welkom).

Eentje wil ik u niet onthouden, die kwam als linktip binnen (bedankt Cor). Het is een oud stukje van De Dagelijkse Standaard. Onverwacht actueel op een manier die de redactie niet leuk zal vinden.

Het stuk van Bas Heijne staat eindelijk in zijn geheel online.

Volgens Aart Brouwer van de Groene is het oordeel over de link Breivink en rechts nu aan de kiezer.

Edge of Europe vraagt zich af wat Ellian nog bij de Universiteit Leiden doet. Hij laat eerder de schuldvraag even rusten en benoemt een probleem dat aan het licht is gekomen, of liever gezegd, dat te weinig aandacht heeft gekregen: de continue haatcampagne tegen alles wat moslim of links is sinds de moord op Fortuyn.

Rob Wijnberg ziet wel wat in een stropdassentax.

Carel Brendel schrijft over het gevoel van urgentie dat types als Breivik blijkbaar hebben.

Hassnae Bouazza verbaast zich op Frontaal Naakt erover dat Nederlandse politici ineens politiek correct zijn geworden. Het is echter wel selectieve correctheid.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Niet de daad, wel de ideologie

Dé discussie in de blogosphere is in hoeverre Breivik’s vreselijke daad toe te schrijven is aan het gure rechts-populistische klimaat in Europa. Ik zal eerlijk zijn: ik ben daar nog niet over uit. Wel vallen twee zaken op, die de afgelopen jaren overigens al vaak benoemd zijn.

De eerste is het spiegelbeeld tussen rechts- en islamitisch extremisme. Het 1500 pagina’s tellende politieke testament van Breivik staat bol van de retoriek die je ook bij islamitische radicalen aantreft. Hij spreekt ondermeer van een kruistocht, niet alleen moslims zijn een doelwit, maar ook de ‘marxistisch culturele elite’ die de multiculturele samenleving omarmt – kortom: iedereen die niet met ons is, is een legitiem doel. Rechtvaardiging wordt ook gevonden ver in het verleden – de geschiedenis wordt naar de eigen hand gezet. Tot slot worden anderen aangespoord om zich bij deze strijd aan te sluiten en krijgen ze praktische tips en tools daarvoor aangereikt.

Wat ook opvalt is dat de ideeën van extreem islamitische groepen in Europa nauwelijks aansluiting vinden, terwijl veel ideeën van Breivik in een aantal Europese landen de laatste jaren een solide plek in het politieke discours hebben gevonden. Daarom ook meteen het gewijs naar de PVV en andere Europese populistische partijen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.