Muziektijdschrift Gonzo Circus wist destijds deze muziek nog het meest treffend te omschrijven:
een trip waarin Dawson ogenschijnlijk niets anders doet dan zijn kadukke gitaar stemmen. Maar niets is minder waar natuurlijk.
Hoe je het ook wendt of keert, het is een zeer originele manier van blues spelen. Oordeelt u zelf.
RECENSIE - Op uitnodiging van Sargasso bespreekt filosoof en jurist Marc Schuilenburg, docent aan de afdeling Strafrecht en Criminologie van de Vrije Universiteit te Amsterdam, de Zomergastenuitzending met Inez Weski.
Inez Weski is geboren in Rotterdam en noemt zichzelf een ‘controlfreak’. Ze is sinds 1978 strafrechtadvocaat en is de raadsvrouw van Ridouan Taghi. In het persbericht van de VPRO vertelde Weski dat ze fragmenten zou vertonen uit de sciencefiction klassieker 2001: A Space Oddysey van Stanley Kubrick en The Fantastic Mr. Fox van Wes Anderson. Ook zou ze ingaan op de behoefte aan wraak en het straffen van de ander.
Dat zijn interessante films en thema’s en toch zag ik tegen de uitzending op. Ik heb de fascinatie in de media voor advocaten nooit goed begrepen. Met Bénédicte Ficq, Richard Korver, Bram Moszkowicz, Geert Jan Knoops, Gerard Spong en Peter Plasman behoort Weski tot de categorie bekende Nederlanders. Met vaste regelmaat schuiven deze advocaten aan in talkshows om hun mening over alles te geven. Ik snap dat hun populariteit te maken heeft met onze fascinatie voor misdaad, geweld en bad guys. Maar, zo redenerend, zou je ook kunnen stellen dat artsen en geneeskundigen wel wat vaker in het Hilversumse Mediapark aan bod mogen komen. We maken ons ook enorm druk over onze gezondheid. Maar er is een coronapandemie voor nodig om op televisie verstandige woorden te horen van wetenschappers als virologe Marion Koopmans.
OK, gister was de Closing Time misschien wat chaotisch en bij vlagen enigszins atonaal, maar als u dacht dat dat weird was, dan heeft u Philip Gayle nog niet gehoord. De man verblijft al jaren in Japan, en stort vanuit daar af en toe volstrekt bizarre platen over de wereld uit. Op The Mommy Row uit 2005 lijkt het of hij volstrekt willekeurig en compleet atonaal een gitaar op alle manieren zit te bepielen zoals het niet hoort, maar ook hier is niets weer eens minder waar.
Op de dag dat hun geestelijk vader Henk Steenhuis vertrekt naar het Parool om er adjunct-hoofdredacteur te worden publiceert het blog Welingelichtekringen de Newspaper Extinction Timeline. Een intrigerende wereldkaart die inzicht geeft in het uitsterven van de dode bomen wereldwijd. Tenminste als je gelooft in wat de Australische futuroloog Ross Dawson uit zijn zwarte doos tovert. Enkele factoren in het model van Dawson: technologische en economische ontwikkeling, overheidsbeleid en consumentengedrag. Het resultaat: in 2017 gaan de Amerikaanse kranten ter ziele, Nederlandse kranten verdwijnen in 2027. Gelukkig voor Steenhuis is dat pas ver na zijn pensioengerechtigde leeftijd.
Donderdag studentendag! De kroegen vullen zich straks weer met toekomstig hogeropgeleiden die zich onderdompelen in een met alcohol gekatalyseerd paringsritueel. Velen onder hen zullen na vijf bier besluiten dat het ook deze avond weer niks wordt en vervolgens alle gevoelens van frustratie verdoven met nog meer alcohol. Maar voor al deze wanhopige jonge mensen is er één troost: wees maar blij dat u geen ‘Dawson bij’ bent.
De mannetjes van de Australische Dawson bijensoort vechten zich namelijk massaal dood om maar te mogen paren met een vrouwtje. Een BBC cameraploeg legde dit dramatische tafereel voor het eerst vast. Zodra de vrouwtjes -op donderdag- uit hun ondergrondse holen kruipen duiken de mannetjes erboven op. Onmiddelijk ontstaat er een kluwe van bijtende en stekende bijen. Het gaat er meedogenloos aan toe, in het filmpje is te zien hoe zelfs een vrouwtje per ongeluk wordt onthoofd. Maar de echte slachtoffers zijn de mannetjes, die zijn op het eind zo goed als allemaal dood. Het ritueel verzekert de vrouwtjes ervan dat ze enkel met de sterkste mannetjes paren. Frenzied bees enter deadly combat (BBC Wildlife) Past u een beetje op in de kroeg?
Nou weet ik dat ik mijn mening enigzins onderbouwd moet brengen, maar daar heb ik nu geen zin in: dit is een SLECHTE FILM! Goedkope schrikeffecten, ongelofelijk standaard verhaal, acteurs die bijrollen speelden in Dawsonâ??s Creek of Gilmore Girls en nu niks anders meer kunnen krijgen en vreemd genoeg Christina Ricci (wat is er toch met haar aan de hand?). Heb je een idee in je hoofd hoe slecht het is? Ok, NOG slechter dan dat. Denk Scream 174, het is ten slotte ook van one-trick director Wes Craven. Gelukkig is de film ook flink geflopt en godzijdank heb ik niet betaald. Meer woorden ga ik er niet aan vuil maken.