Die is er eens goed voor gaan zitten. Interessant verhaal. Maar is het besteed aan iemand die misschien al na 140 tekens afgehaakt is?
#2
Spam
Nog nooit iemand zo goed mijn mening over dit onderwerp zien verkondigen.
#3
majava
Ondanks dat ik slechts sporadisch gratis download vind ik in dit artikel niets nieuws. De toon is nog altijd dat je betaald voor je telefoon, je kat, je auto, dus moet je ook voor muziek betalen. Alleen in woorden kan de auteur “aantonen” dat de muziekindustrie niet meer die grote marges voor zichzelf aanhoudt als wat ooit het geval was. En dan het bijna zielige verhaaltje over dat investeren in artiesten. Wat een risico allemaal. Je hoeft maar 1 keer Idols of dat soort programma’s te kijken en je weet dat het een gok is die zich driedubbel uitbetaald. Ze teren op artiesten die niet langer dan 2 jaar meegaan en dat maakt ze geen flikker uit, want het was 2 jaar flink cashen.
80% van de muziek die ik te horen krijg binnen een week wordt me door de strot geduwd. Door radiostations, in winkels en andere openbare toestanden en dan nog via tv. Dat is allemaal niet illegaal, ondanks dat het mijn oor passeert. Daar wil ik wel eens voor gecompenseerd worden. Ik vind het helemaal niet normaal dat ik precies weet hoe de nieuwste single van blöf klinkt, terwijl ik er niet achter kom dat ergens een nieuwe, frisse, keisnelle metalband ook een plaat heeft gemaakt. En dat ik daar voorlopig ook niet achter kom. En vraag je eens af hoe het komt dat ik van alles weet van muziek waar ik niks mee op heb. Wie zit dat te pushen? En met welk geld? Precies.
En als je een telefoon, kat of auto koopt, gaat de opbrengst wel netjes naar de ontwerper/ontwikkelaar/moederkat? Dan worden er geen grote marges naarbinnen geharkt door ‘de industrie’? En de marges van de Pirate Bay e.d. zijn geen probleem?
De parallel met Foxconn vond ik wel mooi. We maken ons wel druk om de te lage lonen voor en te slechte werkomstandigheden van de mensen die onze telefoon in elkaar knutselen, maar niet om het inkomen van de artiesten die de muziek maken waar we naar willen luisteren.
Des te meer reden om cd’s te kopen, zou ik zeggen. De artiesten die jij interessant vindt worden niet geholpen door gladjakkers als Henkjan Smits, worden niet gedraaid bij grote radiostations en zijn niet te zien op tv. Bands die dus écht veel moeite moeten doen om hun muziek bij de liefhebbers te krijgen. Die inventief moeten zijn om er een boterham aan te kunnen verdienen. Die vaak hun album voor eigen rekening en risico uitbrengen, zonder de steun van een grote maatschappij.
Een goed voorbeeld is Marillion. Zij draaien zelf al jaren vrijwel op eigen kracht. Ze runnen hun eigen studio, een van de bandleden is de manager, een paar keer per jaar organiseren ze een driedaags fanevent waardoor ze in de studio kunnen zitten en toch boodschappen kunnen doen. Hun nieuwe cd, die over een paar maanden uitkomt, hebben ze – niet voor de eerste keer – grotendeels vooraf laten financieren door hun fans. Dat lukt je alleen als je moeite doet voor je fans en ze waar voor hun geld geeft.
Juist de echte muzikanten moeten hard sappelen, met drie of vier bandjes tegelijk, om de hypotheek te betalen. In de bus slapen is leuk als je 19 bent, maar met een gezin wordt dat een heel ander verhaal.
Ja, ik download ook wel eens iets. Maar dan wel omdat het niet legaal verkrijgbaar is, of om te horen of het iets is dat me bevalt. Zo ja, dan koop ik de cd of de mp3’s.
Ja, er zijn zaken die niet deugen in auteursrecht en de handhaving daarvan, maar de meeste muzikanten zijn te goeder trouw en moeten nu harder werken dan twintig jaar geleden. Beloon ze daarvoor en koop hun muziek als je die leuk vindt.
#4
TisMeWat
Wat een onzin.
Platenmaatschappijen gaan helemaal geen risico aan. Het “voorschot” moet ALTIJD terugbetaald worden, het wordt niet kwijtgescholden zoals de schrijver beweerd. En vaak worden de kosten zo opgeschroefd (“ja, jullie hebben echt die tering dure producer nodig”, “ja, die studio moet zoveel kosten, jullie willen toch ook het beste?”), dat de band/de artiest al vanaf het begin, bewust, in een financiele houdgreep word gedwongen.
Het argument van de “royalties” is ook lachwekkend als je bedenkt dat van de 10 euris die een klant voor een CD betaald maar 10 cent naar de artiesten gaat. En dat is dan het bedrag waar alle artiesten van betaald moeten worden, dus de producent, de studiomusicanten, de studiotechnicus enz. enz.. Met veel geluk blijft er dan 2 cent over, te verdelen over de songwriter en de rest van de band.
Artiesten verdienen momenteel alleen maar goed aan concerten en de merchandise die ze daar verkopen. De kruimels die de platenmaatschappijen overlaten zijn peanuts.
Maar goed, de platenmaatschappijen hebben veel macht en invloed. Probeer maar eens je plaatje op de radio gedraaid te krijgen als je geen pushende platenmaatschappij achter je hebt staan, probeer maar eens CDs in de schappen van de platenwinkel te krijgen zonder een platenmaatschappij die dat afdwingt.
Door onervarenheid en door de bijna onvermijdelijkheid van de inzet van platenmaatschappijen laten beginnende bandjes/artiesten zich toch iedere keer weer in de shit trekken, omdat ze bijna niet anders kunnen.
Het kul-argument “we doen het voor de artiesten” is zo uitgemolken en zo ongeloofwaardig dat het steekt dat deze “professor” ook weer met de standaard stokpaardjes van de platenmaatschappijen komt.
Ja, er worden minder CDs verkocht, ja, er wordt veel illegaal gedownload en gekopieerd, maar onderzoek heeft ook uitgewezen dat mensen sneller geneigd zijn tot kopen als ze eerst de gelegenheid hebben gekregen een (mindere) versie te beluisteren.
Bovendien is de neergang van de CD-verkoop ook grotendeels te verklaren juist aan de veranderende techniek. MP3s ipv CDs, iTunes ipv Plato.
Dit is het gereutel van een industrie-koelie, een slaafje van Big Money.
Dus jij vindt dat het beter is om niets te betalen aan een artiest dan om 10 ct te betalen? En hij noemt al in zijn artikel dat alleen de best verdienende artiesten geld verdienen op een tour.
Ja Merijn2, en jij gelooft dus gewoon wat die gast schrijft in dat artikel, ondanks dat je ziet dat ‘ie retediep in die foute lobby zit. Ik zal je een mooi voorbeeld geven uit de praktijk, al is de kans dat je mij niet zal geloven. In Finland zijn de belastinggegevens openbaar. Je kunt dus zo zien of je buurman goed boert. De tabloids hier hebben elk jaar dan ook een klein feestje want ze kunnen pagina’s volkalken met wie wat heeft verdiend van de bekende Finnen. En nu weet ik dan ook precies wie er van de Finse musici het meest geld binnenharken. Nee, dat zijn niet de pop bandjes. Al helemaal niet de metal bands die ook buiten Finland bekend zijn. Nee het zijn de tango- of schlagerzangers en zangeressen die zeker in de zomer elk weekend in één of ander gat staan te zingen voor een horde dronken 45+ers. Die gasten touren door heel Finland. Verkopen minder CD’s dan de gemiddelde ééndagsvlieg die je onafgebroken hoort op de popzenders, maar ze verdienen het best.
Dat geloof ik best, want schlagerzangers hebben vaak een hele lokale populariteit; er zullen niet veel Finse schlagerzangers bekend zijn buiten Finland, dus hebben ze veel minder reiskosten dan een bandje waarvan de aanhang veel minder lokaal is en dus Europa en Amerika moet bereizen om hetzelfde aantal bezoekers te hebben. Maar hoe goed doen de wat meer experimentele bands het? Of wilde je suggereren dat voortaan de enige muziek die gemaakt wordt schlagermuziek moet zijn?
Ik denk dat je voor het gemak even vergeet dat Finland een beetje groter is dan Nederland. Jij stapt in de tourbus en doet even 4,5 landen aan en met diezelfde kilometers zit je mhier nog altijd binnen de landsgrenzen. En dan niet te vergeten die bevolkingsdichtheid die je ook niet meenemt.
@Majava Dat de reisafstanden 4.5 keer groter zijn in Finland klopt niet, want het overgrote deel van de Finnen woont in de zuidelijke helft. Maar ik weet eigenlijk niet waarom dit relevant is. Het artikel zegt dat 99 % van de artiesten niet kan leven van touren, jij zegt dat de rijkste artiesten in Finland schlagerartiesten zijn, ik zie niet hoe het ene het andere weerlegt.
Ik kap hiermee, want iedereen leest van alles in mijn commentaar, behalve wat ik schrijf. Komt ie: in Finland zijn het de artiesten die het meest touren/optreden die flink boven de balkenendenorm uitkomen. En dat blijken dan die schlagers te zijn. Je kunt dus wel goed verdienen als je tourt. Die gast lult uit z’n nek
Wat heb ik gezegd over Finland wat niet klopt? En wat zijn specifieke punten die David Lowery maakt die feitelijk onjuist zijn waaruit blijkt dat-ie uit zijn nek lult?
Platenmaatschappijen gaan helemaal geen risico aan. Het “voorschot” moet ALTIJD terugbetaald worden, het wordt niet kwijtgescholden zoals de schrijver beweerd.
Het is een voorschot, hè. Maar een niet-terugvorderbaar voorschot (‘non-recoupable advance’). Als de band het potentieel niet waarmaakt, dan is dat dus een verliespost voor de platenmaatschappij. En de meeste talentvolle bands halen het uiteindelijk niet. Het is erg goed vergelijkbaar met voetbalclubs die hoge bedragen betalen om talenten bij elkaar weg te kapen, van wie het grootste deel de basis niet zal halen.
Probeer maar eens je plaatje op de radio gedraaid te krijgen als je geen pushende platenmaatschappij achter je hebt staan
Promotie is inderdaad de belangrijkste reden om bij een platenmaatschappij te tekenen. Zoals in elke industrie heb je naast arbeid en creativiteit ook marketing en kapitaal nodig. Als muzikant kan je niet terecht bij een gewone bank – te veel risico – dus heb je gespecialiseerde bedrijven: platenmaatschappijen.
#5
Filip J. Fry
Shut up and take my money!
#6
Bolke de Big
Ik vind dat artiesten mij moeten betalen om te luisteren naar hun gekweel.
#7
Cabron A
@tismewat: hoe betaal jij de artiesten die je goed vindt?
70 jaar (zeventig!) auteursrechten op liedjes, zodat de kleinkinderen van auteurs het geld binnen kunnen harken, is natuurlijk volstrekt dwaas. Denk eerder zeven.
Muziek en muzikale ontwikkeling worden volledig op slot gezet. Zodra die 70 jaar los gelaten wordt, ontstaat er weer wat dynamiek en komt er vanzelf een nieuw, eerlijk verdienmodel. Zolang grote clubs zeventig jaar inkomsten te verdedigen hebben zullen ze alles, alles doen om vooral niet te hoeven bewegen.
#10
richard E
“The accepted norm for hudreds of years of western civilization is the artist exclusively has the right to exploit and control his/her work for a period of time.”
Erg ongeloofwaardig. Ik zou niet weten wat intellectueel eigendom van muziek zou inhouden voor de introductie van de grammofoonplaat. Lijkt mij dat liedjes populair werden juist door ze ongeautoriseerd opnieuw uit te voeren.
“Fairly compensating musicians is not a problem that is up to governments and large corporations to solve.”
Vind ik ook, maar dan eist de schrijver toch dat de staat er een oplossing voor vind (in de vorm van bepaalde vormen van intellectueel eigendom, wat zonder de staat niet zou bestaan).
Ben maar gerust, in die zin staat een feitelijke onjuistheid. Zeker in het Ancien Regime was de artiest zijn rechten kwijt zodra hij zijn muziek ten gehore had gebracht (of als hij in opdracht schreef, zelfs al voor hij een noot op papier had geschreven).
Ik zou niet weten wat intellectueel eigendom van muziek zou inhouden voor de introductie van de grammofoonplaat. Lijkt mij dat liedjes populair werden juist door ze ongeautoriseerd opnieuw uit te voeren.
Niet echt. De SACD, het Franse equivalent van de BUMA, dateert van 1829, met eerste aanzetten in 1777. Dat ging om toneel en opera.
Ik behoor kennelijk tot het uitstervende ras van mensen die betaalt voor wat hij gebruikt. En hoezeer er ook gaten in de argumentatie van de schrijver geschoten kunnen worden en hoezeer het ook absoluut noodzakelijk is dat de muziekindustrie verandert, het gemak waarmee mensen profiteren van andermans werk zonder daar ook maar 1 cent voor over te hebben is stuitend.
Wel genieten en niet betalen is crimineel. Punt.
De thuiskopieheffing is een onding, dat ben ik met je eens. Maar komt dat geld terecht bij de kleine artiest, de artiest die nou juist zoveel moeite meoet doen om zijn materiaal uit te brengen en te verspreiden? Nee dus. In feite gebruik je de thuiskopieheffing als argument om ‘m voor een tweede keer zijn verdiensten te onthouden.
Net zoals hier komen met een add en cookie blocker crimineel is zeker?
Hoe kun je nou beweren dat een digitale kopie waarbij je zelf betaald voor je bandbreedte en infrastructuur diefstal is?
Met die add en cookie blocker zou de piratebay eerder een proces tegen me moeten beginnen; en die hebben wel een punt.
#12
Matthijs Pontier
Betalen voor muziek is prima. Maar niet op de manier zoals dat nu gebeurt. Wanneer iets al gemaakt is, is het onwenselijk om onnodige financiele drempels op te leggen om hiervan te genieten.
Argument dat de industrie moet veranderen en dat er andere mogelijkheden zijn is toch geen excuus om dan maar gratis te consumeren? Dan moet je gewoon NIET consumeren of alleen via de “rechtvaardige” manieren en komt de verandering vanzelf.
En voor muziek is het volstrekte onzin om te beweren dat de industrie met goede legale alternatieven moet komen. Zowel voor streamen als voor downloaden zijn er hele goede legale alternatieven.
Ik ben er heilig van overtuigd dat bijvoorbeeld Spotify nooit had bestaan zonder illegale downloads en vind het ook volstrekt in orde om te downloaden om dergelijke veranderingen te stimuleren.
Je hoort het vaak, maar het is gewoon waar; de muziekindustrie reageert niet op de ontwikkelingen. Sterker nog, ze reageren juist tegendraads. Als het zo zou zijn dat de de labels en promotors echt macht hadden, dan zou mp3 niet bestaan. Digitale muziek in het geheel niet. En dan zou iedereen nog moeten dokken voor een album vol met liedjes waar dan af en toe een single van wordt getrokken. Een single die zij voor je uitkiezen.
En Steeph (en alle anderen die dit artikel wel in orde vinden), ik zeg niet dat je dan maar alles gratis van het net moet trekken. En dat doe ik zelf dan ook niet. Maar omdat de industrie, die toch echt genoeg geld heeft om mij elke dag met gratis ongewenste kutmuziek te confronteren, niet de wil heeft om tegemoet te komen aan wat de consument wil en waar de technologische ontwikkelingen toe dwingen ga ik echt niet met een gebogen hoofdje dan maar fijn CD’s kopen, omdat de artiest er dan toch tenminste een euro of 3 voor krijgt.
Nee, wat ik heb gedaan is ook waarom je de verkopen ziet kelderen. Ik ben bijna gestopt met kopen. En nee, voor de zoveelste keer, ik heb dus niet opeens als een malle het piratenschip geënterd. Ik draai dus maar weer eens oude CD van Vicious Rumors uit de jaren ’80. Thin Lizzy wil al niet meer, want daar zit een dikke kras op. En van jullie mag ik zelfs dan nog niet een kopie van het net trekken. Face it, dalende verkopen komen ook van ontevreden klanten zoals ik. Toon jij maar aan dat alle ellende komt door downloaden.
Ik doe zelf ook mee aan de kopersstaking hoor. Na de opbouw van een ruime collectie heb ik echt geen zin meer om 20 euro neer te leggen voor een CD.
En ik zeg ook niet dat je geen kopie voor eigen gebruik mag maken. Dat vind ik een stupide beperking, inclusief de foute thuiskopie heffing.
Ik geef slechts aan dat er valide argumenten in het artikel staan tegen het alleen maar gratis downloaden (of dat nou wel of niet uit protest is).
Dat is geen staking, hoogstens onthouding. Bij een staking onttrek je alle medewerking aan een proces. Dus geen muziek kopen of luisteren; niet langs concerten; niet naar je festival; niet naar de film; je tv altijd op zwart, en ga zomaar door. Je kunt natuurlijk wel uitzonderingen maken voor indipendents die zich niet als de grote jongens gedragen, maar daar heb je het wel mee gehad.
#14
Krekel
Laten we wel wezen: het is natuurlijk een vreemde praktijk dat mensen geheel tegen hun wil in verslaafd gemaakt worden aan bepaalde liedjes (want op je werk kan je er niet aan ontsnappen) en dat ze voor dat slachtofferschap nog moeten betalen ook.
Een enorme zwendel, in feite. Eraan meebetalen betalen vind ik onethisch.
* feit: als je een liedje vaak genoeg hoort worden je hersenen zo geprogrammeerd dat je het mooi gaat vinden … het is dus eigenlijk een grootschalige onvrijwillige hersenspoeling dat door de platenindustrie wordt ingezet, en waar een grote massa mensen iedere dag slachtoffer van wordt
We zouden de regel moeten instellen dat wanneer je jouw muziek op straat gooit, voor iedereen te horen … of-ie het nou wil of niet … dat de rechten dan eveneens op straat komen te liggen. Dat lijkt mij een eerlijke deal.
“As we detailed in the report, as well as in my talk at Midem, a popular music industry conference, the real story of the report is that the market is thriving for artists and consumers, but is much more challenging for big, lumbering legacy players.”
“In this case, Cher is alleging that Universal Music funneled revenue through international subsidiaries in order to completely hide how much revenue was made on Sonny & Cher music, in order to avoid paying the contractually agreed upon royalties. Again, such charges of creative accounting are legion in the industry, but it’s nice to see a lawsuit detail exactly how some of the funny accounting is done. Whenever major record label folks insist that the labels have the artists’ best interests in mind, it seems worthwhile to point out these sorts of stories.”
“Using those points, he breaks down how a band might think it’s getting royalties on $20 million worth of sales but then find out that, thanks to some of these fun tricks, the basis for calculating the royalty takes that number all the way down to $4.9 million (and then with a 10% royalty, the official take is $490,000 — but if the advance is $1 million… the band still technically “owes” $500,000). ”
En nu vind ik even niet het briljante stuk van al enige tijd geleden waar een bekende uit de industrie (de naam is me even ontschoten) het gedrag van de industrie voor bands omschrijft als een zwembad met poep waar ze door moeten zwemmen en dan ook nog dankbaar zijn.
Whenever I talk to a band who are about to sign with a major label, I always end up thinking of them in a particular context. I imagine a trench, about four feet wide and five feet deep, maybe sixty yards long, filled with runny, decaying shit. I imagine these people, some of them good friends, some of them barely acquaintances, at one end of this trench. I also imagine a faceless industry lackey at the other end holding a fountain pen and a contract waiting to be signed. Nobody can see what’s printed on the contract. It’s too far away, and besides, the shit stench is making everybody’s eyes water. The lackey shouts to everybody that the first one to swim the trench gets to sign the contract. Everybody dives in the trench and they struggle furiously to get to the other end. Two people arrive simultaneously and begin wrestling furiously, clawing each other and dunking each other under the shit. Eventually, one of them capitulates, and there’s only one contestant left. He reaches for the pen, but the Lackey says “Actually, I think you need a little more development. Swim again, please. Backstroke”. And he does of course.
Please zeg, wat een afgedraaide kutplaat wordt het toch: ‘ik ben voor illegaal downloaden want ik ben tegen ‘de industrie”. En over muzikanten heb je het niet. Want dan moet je namelijk erkennen dat ook muzikanten deel uitmaken van ‘de industrie’. En ja, er gebeuren nare dingen in ‘de industrie’. Maar daaruit concluderen dat je niks hoeft te betalen, lijkt me een kleuterconclusie. Want dan moet je ook lekker gaan stoppen met betalen voor je betaalrekening, je verzekering, je huis, je electronica en, hey wat niet eigenlijk?
“80% van de muziek die ik te horen krijg binnen een week wordt me door de strot geduwd. Door radiostations, in winkels en andere openbare toestanden en dan nog via tv. Dat is allemaal niet illegaal, ondanks dat het mijn oor passeert. Daar wil ik wel eens voor gecompenseerd worden.”
Dat is toch kleutergebabbel?
Ik wil gecompenseerd worden voor het lantaarnlicht dat in mijn ogen schijnt, voor de lelijke kleren waarin mensen lopen, voor de gebouwen die mij in de weg staan, voor-voor-voor… Stamperdestampvoet.
Ozinvergelijking. Jij vindt het blijkbaar normaal dat de industrie zielig doet dat hun muziek zo makkelijk gratis te verkrijgen is en dat dit ze scheppen met geld kost terwijl ze aan de andere kant alles wat ze willen promoten je geheel gratis door de strot duwen op een manier dat er bijna geen ontkomen meer aan is.
In het leven word je voortdurend blootgesteld aan producten en diensten waar je niet van gediend bent. Die moeten dan allemaal van de weeromstuit maar gratis zijn of, nog bizarder, je moet ervoor ‘gecompenseerd’ worden? Als een kind van vijf dat zegt, kan ik er nog vertederd om lachen, maar mag ik aannemen dat je ouder dan vijf bent?
Tutut majava. Jij trekt de conclusie toch niet dat je niet voor muziek hoeft te betalen? Dan geldt de kwalificatie kleuterconclusie niet voor jou. De bijdrage van de mensen die net als jij in ‘kopersstaking’ zijn, lijkt me overigens volledig in het niet vallen bij de terabytes muziek die elke dag ‘gratis’ worden rondgepompt. Al of niet onder het mom van ‘activisme’.
Al was het alleen maar om de macht van platenmaatschappijen te doorbreken (die ook een dikke vinger in de pap hebben in allerlei “muziekhappenings”, in samenwerking met He*ineken). Pff, al was het maar om te vermijden dat die zee aan risicoloze shit gespeeld door dito nitwits die over je wordt uitgestort je nooit bereikt. Van “artiesten” die alleen maar met een tape “live” kunnen optreden of zelfs heel geen noot kunnen spelen (de Milli Vanilli’s). Wat goed is komt er wel, 3 x p/wk een stadion van 50.000 volspelen a gem. 30 EUR of je koopt wat aandelen facebook: de Bono’s zullen vervolgens qua royalties echt niets tekort komen…écht niet.
Meer bezwaar heb ik tegen het dichtknijpen van de strot van theaters en andere podia door allerlei vergunningen op te leggen en subsidies te onthouden waardoor ze dicht moeten, krankzinnige prijzen moeten vragen en of hun onafhankelijke ziel ook aan de bierduivel moeten verkopen…
Daarom zal ik BLIJVEN kopiëren, rippen en branden…tot in den dood.
Man man man, wat een gemakkelijke redenering. Alsof elke muzikant drie keer per week een stadion volkrijgt. Nee, met Bono hoef je geen medelijden te hebben, maar er zijn ook muzikanten die zich het apezuur werken omdat ze nu eenmaal niet in een mainstreamgenre werken. Het merendeel van de muzikanten kan er niet eens van leven, en voor een deel komt dat doordat mensen als jij vinden dat ze best muziek mogen maken, maar dat jij je het recht voorbehoudt dat gratis van het net te trekken. Ja, dan kun je daar “de industrie” de schuld van geven, maar de muzikant waar ik het over heb mag alles zelf bekostigen, instrumenten, studiotijd, promotie. Die heeft niets te verwachten van platenmaatschappijen, of juist alleen van de kleintjes, waar mensen werken die het voor de muziek doen – want die zijn er ook. Ik ken Amerikaanse bands die alleen in Europa kunnen toeren, simpelweg omdat de afstanden hier wat minder groot zijn. Hoeveel muzikanten spelen er bij acts die ze zelf minder interessant vinden, simpelweg omdat ze niet kunnen rondkomen van de muziek waarvan hun hart sneller gaat kloppen?
De flutrederingen die je bezigt kloppen alleen voor acts die als ‘product’ worden neergezet, die uitwisselbaar zijn. Het merendeel van de muzikanten werkt harder dan jij dan doet, en desondanks ben je te belazerd hen een klein bedragje te betalen voor wat ze doen. Een heel groot deel van de muzikanten maakt muziek ondanks ipv dankzij ‘de industrie’ waar jij zo makkelijk naar verwijst en toch vind je dat jij ze betaling mag onthouden vanwege de handelwijze van diezelfde industrie. Kutsmoezen zijn het, niets meer, niets minder.
Dus jij wil zeggen dat een NIET mainstream band meer kansen, geld, instrumenten en studiotijd bij een platenmaatschappij krijgt als iedereen 100% netjes betaalde? Geloof je het zelf…gaat linea recta naar NOG MEER zelf gepromote/ geproduceerde commerciële shit
Ik heb het toch niet over kansen bij een platenmaatschappij? Veel niet-mainstream bands financieren vrijwel alles zelf en hebben hooguit nog een distributiedeal met een grotere maatschappij. Afgezien daarvan is het te makkelijk om te roepen dat alle platenmaatschappijen er met het geld van de artiest vandoor gaan. Er zijn tal van kleinere labels en maatschappijen die wel in de niches duiken en die óók meer armslag zouden krijgen als er netjes cd’s werden verkocht.
Jaja, en als je niet aan de Hartstichting gaf omdat het management de man gemiddeld twee ton per jaar binnenharkten dan benadeelde je de arme hartpatiënt. En als je geen Nike-schoenen koopt benadeel je de arme veertienjarige loonslaaf in een sweat shop. Ben je dan ook een eikel? Zo lust ik er nog wel een paar.
Zie mijn antwoord hiervoor. Niet elke maatschappij is alleen bezig zoveel mogelijk geld binnen te harken over de rug van artiesten en niet elke artiest heeft de steun van een maatschappij bij het uitbrengen van een album. In jouw redenering jat je schoenen van een ander merk omdat Nike sweatshops gebruikt. Als Nike niet deugt betekent dat niet automatisch dat elke schoenenfabrikant niet deugt en het dus ethisch verantwoord (please…) zou zijn om alleen nog schoenen te jatten.
Of er na de onthouding van inkomsten nog gejat wordt is eigenlijk irrelevant voor de financiële situatie van de loonslaaf. Je boort hem gewoon inkomsten door de neus, met of zonder jatten. En de vraag is of de eigenlijke schuld van die inkomstenderving dan ligt bij de consument of bij Nike.
-edit: hmm, misschien heb ik de hoofdboodschap van je vorige post verkeerd begrepen. Ik dacht dat je het ook opnam voor de artiesten die wél bij een label zaten, maar toch snoeihard werkten en hun inkomsten verminderd zagen. Als je het alleen over complete indie-artiesten hebt is mijn punt niet heel to-the-point, sorry.
#20
mark3000
Het is op zijn minst onethisch te noemen dat veel geld wordt verdient met een illegaal distributiesysteem van muziek. Mede ook omdat de distributeurs niks, maar dan ook echt helemaal niks hebben bijgedragen aan de totstandkoming van het product en daar ook totaal geen vergoeding voor betalen.
Ik geef de schrijver van het artikel hier volledig gelijk in.
Het kan niet allebei waar zijn. Óf die distrubuteurs voegen geen enkele waarde toe, óf ze verdienen veel geld. Er is geen wet die artiesten verplicht om met te dure distributeurs in zee te gaan. Als ze hun prijs niet waard zijn, huur je ze niet in. Blijkbaar doen ze toch iets waar de artiest op zit te wachten. En niet iedere platenmaatschappij heet Henk-Jan Smit.
Die taxichauffeur zou wel een vergoeding moeten betalen als hij een gratis overnachting aanbiedt aan de klant.
#21
Crachàt
Misschien is popmuziek wel volkomen overrated en achterhaald.
Het eindeloze copypasten wat muzikanten doen is wellicht veel leger en erger dan het copypasten van hun muziek.
Wegwerp, wie betaalt daarvoor?
Een brood: dàt moet wat kosten.
De pielewaaier op de snaren gaat maar aan het kampvuur interessant doen. Entertainment, hoe leeg en cynisch kan het zijn.
Dus jij hoeft ook niet meer betaald te worden? Zeg nou zelf, kunstenaars zijn continu aan het herhalen wat anderen al eens gedaan hebben. Wie betaalt daarvoor? Of zou je moeten concluderen dat de vakmensen, die met hart en ziel werken aan een project – grafisch, muzikaal of inderdaad een lekker brood – daarvoor desgewenst beloond mogen worden als een ander ervan geniet?
Tegenover elke wegwerpartiest staan honderd artiesten die hun stinkende best doen.
Wat een hilarisch passief-agressief stuk is het originele stuk trouwens. “On a personal level, I have witnessed the impoverishment of many critically acclaimed but marginally commercial artists. In particular, (…) Vic Chestnutt. (…) Shortly before Christmas 2009, Vic took his life. (…) They will (…) tell you their situation was worsened by their financial situation. (…) I present these two stories to you not because I’m pointing fingers or want to shame you.”
Kijk, lapis, toen je die nare, kwetsende uitlatingen over de islam deed op de internets heeft een woedende moslimterrorist een bloedbad aangericht onder een basisschoolklas. De lerares schreeuwde huilend “lapis, hoe kon je?” terwijl de moordenaar zijn wapen doorlaadde alvorens haar een kogel door het hoofd te jagen. Eén van de slachtoffertjes schreef nog met haar eigen bloed “lapis, waarom???” op de vloer voordat ze haar laatste adem uitblies. Maar ik noem dit niet om te suggereren dat je hier schuldig aan bent! Ik wilde gewoon benadrukken dat acties consequenties hebben.
Hij klinkt boos, maar komt met een goed (inderdaad lang) verhaal.
” A sort of Cyber–Bolshevik campaign of mass collectivization for the good of the state…er .. I mean Internet.”
#23
Bullie
Niet betalen voor iets wat nooit als gratis bedoeld is is diefstal, achter
welke ideologische morele, rechtvaardiging je je ook verschuilt.
De discussie gaat hier alleen maar over of de diefstal al of niet gerechtvaardigd wordt, of over wie het slachtoffer van de diefstal is, en of we medelijden moeten hebben met het slachtoffer of niet.
Het zou me dan ook niets verbazen als de mensen die het hardst roepen dat ze ook een auto gratis zouden downoaden als het kon, wel met hun moralistische 99%-vingertje zwaaien naar de “graaiende bankensector”
Als ik iets steel dan moet er bij de ander iets missen. Dat is niet het geval bij digitale muziek die om te beginnen al ongenummerd gekopieerd is dus kun je niet van diefstal spreken.
Ik denk dat het woordje “is” hier een beetje misplaatst is en dat de reaguurder meer zoiets bedoelt als “gelijkwaardig aan”. Vanuit zijn morele perspectief is stelen net zo bezwaarlijk als kopiëren.
En om dat uit te leggen zou je als voorbeeld i.p.v. muziek bijvoorbeeld geld kunnen nemen. Het is namelijk evident dat het kopiëren van geld niet toegestaan is. Waarom eigenlijk? Het is toch veel makkelijker om het thuis uit te printen dan om naar een bank te lopen.
Wellicht hebben we deze mening omdat geld een bepaalde waarde vertegenwoordigd en omdat geld dus gebruikt kan worden door de persoon die het kopieert om er zelf voordeel uit te halen. En vraag jezelf eens af: zouden we het ook bezwaarlijk vinden als iemand dat gekopieerde geld nou niet zou uitgeven, maar alleen gebruikt voor zijn collectie (iemand die munten verzameld). Wellicht kun je dit voorbeeld gebruiken als een analogie voor muziek, dat is, als je de mening deelt dat ook muziek een zekere waarde vertegenwoordigd. Ik denk namelijk dat het dat doet. Iemand kan muziek op internet zetten en geld verdienen aan de advertisement of iemand gebruikt de muziek om geld te verdienen als DJ.
Kortom, iemand gebruikt bepaalde goederen (muziek) om een bepaalde dienst te leveren waarmee hij geld verdient, zonder dat hij een vergoeding heeft betaald voor die goederen. En dat is ook in mijn ogen onethisch en wellicht dus net zo misdadig als stelen.
Omdat we al heel lang doorhebben dat creatieve uitingen wel werk en talent vereisen, maar niet tastbaar zijn is er ooit het juridische begrip ‘intellectueel eigendom’ verzonnen. De wet maakt al onderscheid tussen materieel en intellectueel eigendom. Een brood stelen is dus niet hetzelfde als muziek stelen, maar wordt gedeeltelijk wel op vergelijkbare wijze behandeld.
En het principe lijkt me universeel en onomstreden. Zoals een bakker mijn leven kan verrijken door hard te werken en zijn talent te gebruiken, zo kan een muzikant of filmmaker dat ook. En beiden dienen voor hun door mij gewaardeerde inspanning door mij te worden beloond. Ik zou een auto gratis downloaden als dat kon, maar niet als ik wist dat anderen er tijd, talent en geld in hadden gestopt om die auto voor mij te maken.
Discussie over hoe je dat intellectueel eigendom precies moet en wil beschermen is en blijft nodig. En als de technologische mogelijkheden veranderen, moeten misschien ook de wetten dat doen. Maar wel consumeren en niet betalen kan nooit een rechtvaardige uitkomst van deze discussie zijn. En gratis consumeren, omdat je vindt dat de artiesten worden uitgebuit is wel helemaal belachelijk.
En ‘je bent niks kwijt, dus het is geen stelen’ is zooo 1999.
#24
majava
Sinds wanneer moeten musici altijd goed verdienen? Ik ken er zat die het heerlijk vinden dat ze gevraagd worden en daar dan kunnen spelen en het meegenomen vinden als ze er iets mee verdienen. Niemand die zeikt over investeringen en andere kosten, want het is hun hobby en ze zijn daar trots op. Elke artiest die meer naam krijgt zal ook meer optreden en dus meer inkomsten genereren. Het gezeik begint pas als ze nummers gaan opnemen en ja dus vaak op het moment dat er een promotor, muzieklabel, management e.d. bij komt kijken. Toeval?
Ik weet het nog mooier: waarom moet wie dan ook in de wereld überhaupt veel verdienen? Hup, iedereen op een hongerloontje. En als je, anders dan die hobbyende artiesten, het niet leuk vindt wat je doet?Dan zorg je maar dat je je werk leuk vindt. En dan word je vanzelf ook wel trots erop. Heerlijke, simpele wereld.
Ik lees in #49 bijvoorbeeld dit: “er zijn ook muzikanten die zich het apezuur werken omdat ze nu eenmaal niet in een mainstreamgenre werken. Het merendeel van de muzikanten kan er niet eens van leven” Dat gaat er van uit dat je er wel van zou moeten kunnen leven. Waarom eigenlijk? Je kunt namelijk vele stadions vullen met musici, maar die musici op zich krijgen niet eens een huiskamer vol met fans.
Inderdaad, iemand die maar een handjevol fans heeft, moet niet klagen dat hij niet van z’n werk kan leven. Relevanter in deze discussie is de situatie waarin er juist wel veel fans zijn, maar ze weigeren massaal te betalen voor de artistieke prestatie. Het gaat dan niet aan om te zeggen dat die artiest gewoon blij moet zijn met z’n hobby en genoegen moet nemen met een paar grijpstuivers.
Maar als die muzikant er niet van kan leven *omdat jij vertikt te betalen voor z’n cd* klopt er iets niet. En dat is nou net de situatie voor heel veel muzikanten.
Cabron A. Waarom lees je niet dat ik in tenminste 2 reacties schrijf dat ik zelf bijna geen reet van het net trek en dat bijna al mijn muziek gewoon aangeschaft is? Daaruit zou je heel misschien kunnen opmaken dat ik wel betaal voor muziek
Die artiesten van wie ik platen en CD’s bezit zijn er desondanks bijna niks mee opgeschoten, want andere “belanghebbenden” graaiden het geld weg. Met mijn concertbezoek werd het al een stuk beter voor de artiesten in kwestie, maar heden ten dage hoeven de meesten ook niet echt meer op mijn aanwezigheid te rekenen, want wat ze nu vragen voor een kaartje slaat ook vaak nergens meer op. Het boeit me niet of de artiest slachtoffer is van de industrie, of gewillig meewerkt. Ik wil betaalbare muziek. Alle muziek. En dat is gewoon mogelijk dankzij de stand van de technologie en ik gun elke artiest wereldfaam en ook dat is gewoon mogelijk dankzij het internet.
#26
Lenin Strawskim
Geld verdienen met muziek die niet live is. Dat is een business model dat nauwelijks 100 jaar gewerkt heeft. Het was een leuke tijd, maar het is voorbij. Daar helpt geen zielig verhaal meer aan.
Ja, het is ook zo tegennatuurlijk en niet te verdedigen om geld te verdienen aan intellectueel eigendom of artistieke prestaties. O nee, dat is het niet. Zal het businessmodel dan toch niet verouderd zijn? Zonder dat je een zielig verhaal nodig hebt om het te verdedigen?
Het probleem is dat de geluidsdrager die de ip afdwong achterhaald is.
#27
Karl Kraut
De uitgevers van bladmuziek gaan al zo’n honderd jaar gebukt onder de kant-en-klare conservenblikmuziek van de platenindustrie.
#28
Jabir
Gratis downloaden drukt de verkoopcijfers helemaal niet. Als ik benieuwd ben naar een artiest of groep download ik zijn werk eerst en als ik het nog steeds wat vind koop ik de CD.
Overigens wordt er meer verdiend aan tours en concerten.
Puur anecdotisch bewijs. Jij denkt er zelf niet minder door te kopen, dus schaadt het niemand. Lees dat (lange) artikel van Lowery eens. Het probleem zit hem niet alleen in de afgenomen volumes, maar ook in het veranderde investerings-/verdelingsmodel.
Voorheen lagen veel van de risico’s bij de platenmaatschappijen die in ruil daarvoor ook een flink deel van de winst van de succesvolle artiesten pakten. Nu ligt het risico volledig bij de artiesten, maar hun inkomsten zijn gedaald.
De distributie is goedkoper geworden en de gemiddelde prijzen zijn gedaald (iTunes is goedkoper, Pirate Bay is gratis). De grootste winsten gaan naar de technologiebedrijven (Apple, Pirate Bay, Google) die geen cent investeren in artiesten.
“Taking no risk and paying nothing to the content creators is built into the collective psyche of the Tech industry. They do not value content. They only see THEIR services as valuable. They are the Masters of the Universe. They bring all that is good. Content magically appears on their blessed networks.”
Van de platenmaatschappijen kregen de artiesten weinig. Van de Pirate Bay krijgen ze niks. Gratis downloaden vanwege onfatsoenlijke platenmaatschappijen is een hele vreemde manier van denken. Zeg dan dat je gratis downloadt omdat het kan en omdat je geen fuck geeft om het talent en de inspanningen die de artiest heeft moeten aanwenden om de door jou gewaardeerde muziek te maken.
Klopt, geef ik ook geen fuck om en met mij de meerderheid van de consumenten. En toen? (gaap)
Maar nee, het bewijs is niet anekdotisch, mijn consumentengedrag is bepaald niet uniek. En het gaat verder ook helemaal niet slecht met de verkoopcijfers. Nogmaals, artiesten verdienen het meeste aan tours en concerten, de platenindustrie verdient het meest aan de verkoop van platen. Die zijn daar alleen maar om die artiesten uit te zuigen en zakkenrollen.
Remember Bobby Farrell, die verder nooit een cent zag van zijn wereldhits en al die andere artiesten die diep genaaid werden door de platenindustrie. Als alle artiesten hun eigen label zouden hebben zouden dergelijk morele appels bij me aankomen, maar de platenindustrie moet eigenlijk gewoon kapot. Die is niet meer van deze tijd.
Zeker en daar betaal ik dan ook grif voor. Onlangs nog Caro Emerald, die haar prachtige muziek via Grandmono records uitbrengt. Via deze constructie krijgen de artiesten 100% van de inkomsten zelf.
Nu probeert de platenindustrie consumenten moreel te chanteren door net te doen of de artiesten in plaats van zijzelf zoveel slechter af zijn. Dat is gewoon niet waar.
En trouwens, die Caro Emerald snapt het wel… op haar eigen site kan je al haar nummers volledig beluisteren en dat deed haar verkoopcijfers absoluut geen kwaad. Kopen is gunnen. De platenindustrie gun ik het licht in de ogen niet en Carootje wel.
De distributie is goedkoper geworden en de gemiddelde prijzen zijn gedaald (iTunes is goedkoper, Pirate Bay is gratis). De grootste winsten gaan naar de technologiebedrijven (Apple, Pirate Bay, Google) die geen cent investeren in artiesten.
Ja, maar Mr. Camper wijst ons wel de weg naar de technologiebedrijven om te kunnen betalen. Dat is dan toch ook geen sterke argument? En een van de grote bugbears die we vroeger hadden, namelijk de hoofdprijs betalen voor een schaarsgevulde zilveren schijfje hebben ze eigenlijk alleen maar erger gemaakt. Je betaalt niet meer voor een mooie verpakking, of een jewel case en al helemaal niet voor een uitgebreide distributiekanaal. Maar wel nog steeds de hoofdprijs van ruim $10 – $20 voor een tiental of meer nummers. Waarom vormen de indies dan geen eigen distributiekanaal met schappelijke prijzen waar zij ook nog een grotere deel van terugzien?
Ik luister overigens ook vaak op de vpro-luisterpaal of in de winkel (ja, dat kan nog) voordat ik koop. Daarvoor hoef ik het businessmodel van de illegale contentproviders niet te ondersteunen.
Het stukje vind ik een typisch misbaksel van de platenindustrie, die natuurlijk veel erger op de verdienste van artiesten parasiteert dan consumenten ooit waar kunnen maken. Eerst probeerden ze het met rechtszaken en draconische boetes (bijvoorbeeld een student die een boete van $675.000 moet betalen voor 30 gedownloade nummers) en nu ze merken dat dit niets helpt gaan ze het over deze boeg gooien? Ik denk niet dat het met slijmen ineens wel gaat lukken.
en daar kan je natuurlijk weer vele (maar dan wel bekende) artiesten tegenover zetten die daar een volstrekt andere visie op hebben. Ik noem een Coldplay.
#29
Spam
Coldplay. Die maken misschien wel hele middelmatige muziek, maar echt representatief voor de artiestenwereld lijken me die niet.
Wat is dat nou voor onzinbezwaar als je zelf met een volstrekt obscure artiest komt aanzetten?
#30
Jabir
Bovendien is het echt een achterhoedegevecht. De financiële en lobby slagkracht van de tech industrie is veel groter en het is ook beter voor de muziek. Met de platenindustrie krijgt de consument allemaal kapotgeproduceerde concepten en mislukte abortussen als Bieber te verwerken, terwijl de tech industrie zich verder helemaal niet inhoudelijk bemoeit met die muziek. Caro Emerald zou nooit de kans hebben gekregen om een wereldster te worden (rare muziek, te dik etc). Op het internet hebben alle artiesten gelijke kansen en zit daar geen gewetenloze platenbaas tussen die niet wezenlijk geïnteresseerd is in de muziek, maar de verkoopcijfers.
Het is de hoogste tijd dat artiesten de platenbazen van zich afschudden, want in wezen ligt het free riderprobleem daar, niet bij consumenten.
Ah, de industrie is fout, dus alles ligt aan de industrie. Nee dus. Als jij vertikt te betalen voor muziek heeft een artiest ook geen kans op het internet. Sterker nog, die kan de kosten voor het instandhouden van zijn website en eventuele downloadmogelijkheden niet eens betalen omdat jij te belazerd bent voor een cd te betalen.
En nog maar eens: de grote, boze industrie bestaat niet. Ja, er zijn majors die zich in vele opzichten als horken gedragen, maar er zijn ook heel veel nichemaatschappijtjes en -labels waar mensen hard werken voor een magere opbrengst omdat ze houden van de muziek die ze uitbrengen. Die benadeel je óók als je de muziek van het net trekt zonder te betalen.
‘De industrie’ is niets anders dan een kutsmoes om je eigen foute, egoistische gedrag terzijde te schuiven.
Ik heb helemaal niets tegen de industrie joh, integendeel. Maar sinds de digitale revolutie zijn platenmaatschappijen gewoon niet meer nodig voor de uitgave en distributie van muziek en hoeft er in principe niemand meer tussen artiest en consument te zitten.
Artiesten wordt het bovendien gegund en zelfs als die uit eigen beweging elke noot die ze produceerden gratis aanbieden, vinden ze alsnog voldoende kopers.
“‘De industrie’ is niets anders dan een kutsmoes om je eigen foute, egoistische gedrag terzijde te schuiven.”
Jouw zogenaamde meeleven met ‘de artiesten’ is dan weer jouw ‘kutsmoesje’ om niet aan jezelf hoeven toe te geven dat je gewoon jaloers bent op de mensen die gratis downloaden.
Je kan het gewoon niet hebben dat anderen iets doen wat jij niet durft. Jij durft niks illegaals te doen, en neemt het mensen die dat wel durven kwalijk. Een bekend psychologisch verschijnsel, overigens.
Jongens die geen meisjes durven te versieren verzinnen er ook altijd allerlei ‘morele’ argumenten bij om maar niet aan zichzelf toe te geven dat ze lafhartig en jaloers zijn.
Vrouwen die werken verachten vrouwen die teren op het salaris van manlief om dezelfde reden. Zelf durven ze niet te stoppen met werken omdat ze bang zijn voor het oordeel van anderen, maar dat geven ze niet toe. Liever veroordelen ze die vrouwen, die het kleinburgerlijke oordeel van anderen wel kunnen trotseren en wel durven te parasiteren, om zogenaamde morele of emancipatoire redenen.
Geenstijlers die zich boos maken om krakers halen er ook altijd ideologische argumenten bij, maar ideologie is totaal niet in het geding. Het gaat ze er gewoon om dat anderen iets gratis krijgen waarvoor zij moeten betalen. Door al dat gelul klinkt de jaloezie gewoon helder door: ‘Hun moeten gewoon betalen!’
Anderen die zich niet aan regels houden waaraan zij zich (uit lafheid) wel houden, dát vinden mensen het aller-, allerergerlijkst.
Jij maakt jezelf dus wel wijs dat je vindt wat je vindt omdat je te doen hebt met ‘de artiesten’, dat je gewoon niet tegen onrecht kan dus, maar als je diep in je hart kijkt weet je best dat je best dat dat reden helemaal niet kan zijn. Het verklaart immers totaal niet waarom de emoties zo hoog oplopen bij je. Ik bedoel, je gaat er zelfs van vloeken! Echter, als onrecht inderdaad de motor achter je verontwaardiging zou zijn, dan zou je wel een grotere prioriteit geven aan, bijvoorbeeld, de uitbuiting van de arbeiders in de landen waar onze hebbedingetjes vandaan komen … moderne slavernij, feitelijk.
Ik durf echter te wedden dat je bij dat onderwerp nauwelijks emoties voelt. Bij dat onderwerp blijft je afkeuring verstandelijk van aard … feitelijk en rationeel. Je veroordeelt het wel, maar het haalt láng niet zo het bloed onder je nagels vandaan als die vuile freeloaders waar we het nu over hebben.
De enige redelijke verklaring voor jouw ‘morele’ verontwaardiging is dus gewoon kleinburgelijke jaloezie. ‘Hun moeten gewoon betalen!’
Aha, we maken er nu plotseling een karakterologische tekortkoming van de poster van. Juist dat is een GeenStijl-tactiek.
Nee, de reden dat ik me er kwaad om maak is dat ik wat dichter bij artiesten sta dan anderen. Ik schrijf recensies (voor http://www.fileunder.nl) en lees daarvoor ook veel en weet daarom hoeveel moeite artiesten én nichemaatschappijtjes en -promotors moeten doen om a/ aan bod te komen en b/ er nog iets mee te verdienen. Ik heb het voorbeeld van Marillion al gegeven. Een band als Spock’s Beard is een van de grote namen in de progrock, neemt zijn fans serieus en is na jaren desondanks nog een hobbyband. En dat is niet omdat de platenmaatschappijen, managers en wat dies meer zij er met het geld vandoor zijn. Maar hier lopen allerlei mensen vrolijk te beweren dat ze niet betaald hoeven te worden voor een cd. Ik erger me kapot aan de figuren die naar de Bono’s en Coldplays wijzen, naar ‘de industrie’ en dat gebruiken als rechtvaardiging voor wat domweg jatten is.
Spock’s Beard heeft het probleem dat het in hun thuisland minder populair is dan in Europa. En ik geef even een quote van een bandlid: “It’s impossible to tell to what degree the illegal downloads are helping or hurting but I’m sure it’s a measure of both.” En zo is het.
Hoe het voor jou persoonlijk ook zit, dan nog klopt mijn analyse voor het gros van de zieligerds die aan jouw kant van het argument staan. De giftige verontwaardiging staat totaal niet proportie tot het kwaad. Zeker niet wanneer het om steenrijke, verwende muzikanten gaat die 30 jaar na dato nog steeds willen cashen voor de 10 minuten werk die ze toen deden.
Maar ik ben het wel met je eens dat je beleid moet toepassen. De kleinere bandjes hun geld misgunnen valt niet te rechtvaardigen. Maar ik heb altijd het idee dat zulke bandjes fans hebben die dat toch niet doen … al kan ik me vergissen natuurlijk.
Heh. Ik durf het bijna niet te zeggen.. maar je uitspraken komen een klein beetje over als hasbara praatjes ten gunste van de muziekindustrie. Althans, ik ken verder geen mensen die vanuit zichzelf zo emotioneel worden over zo’n gewetenloze bedrijfstak. Wat is je persoonlijke betrokkenheid daarin? Wat drijft je om het zo op te nemen voor de Herman Heijnsbroeks van deze wereld en andere louche figuren die zichzelf in leven houden door te parasiteren op de talenten van anderen?
Als je Ockhams scheermes toepast op de muziekindustrie, is hun rol als uitgever en distribiteur van muziek gewoon uitgespeeld. Het is een inefficiënte omweg om nog langer te gaan zitten hannessen met CD’s, die bizarre verpakkingsmaterialen zijn ook al onnodig.
O ja, en dat ik me wel over iets anders druk zou maken als het me om het onrecht ging, is een onzinnige quasi-redenering. Dan kun je álles afdoen met “joh, er zijn ergere dingen op de wereld!” Dat is altijd zo, maar is dat reden om je er dan niet druk over te maken? Wat een flauwekul!
Dat is dan ook niet de gehele redenering, zoals je zelf kunt teruglezen. Dat was slechts de weerlegging van jouw eigen verklaring voor jouw verontwaardiging.
Jouw enige verklaring voor jouw emotionele verontwaardiging is namelijk toch dat je gewoon een pesthekel aan onrecht hebt, nietwaar? Ik stel daarop dat je best wat kritischer naar jezelf mag kijken.
#31
Krekel
Oh, besef ook wel dat als je betaalt voor muziek, dat jouw geld dan gebruikt wordt de democratie buitenspel te zetten om ACTA’s, SOPA’s en PIPA’s erdoor te drukken.
Onethisch.
’t Verdwijnt rechtstreeks in de zakken van Maxime Verhagen & andere slechteriken, feitelijk. Bij voorkeur dus niet luisteren naar die satansnoten, maar als je ernaar luistert, betaal dan vooral niet.
Nee, want wat ik zeg klopt feitelijk. Waar jij het mee vergelijkt niet.
#32
Jabir
ps.
Nu ik er nog wat verder over nadenk is er ook nogal wat aan te merken op die zogenaamde “split” tussen de tech industrie en de platenindustrie, want een organisatie als Sony (BMG) heeft zelfs meer en diversere tech in huis dan Apple. Het probleem is alleen dat ze niet in staat waren om de kans tijdig te herkennen en Apple dus eerder was met Itunes. Waar het op neerkomt is dat techbedrijven die de boot misten zich nu afreageren op klanten, en passant artiesten misbruikend als menselijk schild. Op termijn tekenen ze daarmee hun eigen ondergang natuurlijk, dus ik vind het de goede kant opgaan.
#33
majava
Het is gewoon contra-intuitief. Hoe kan spotgoedkope, of weggeefmuziek een muzikant nu uiteindelijk baten? En toch werkt het zo. En daarom zie je veel reacties die identiek zijn als op die andere contra-intuitieve kwesties; drugs zijn gewoon slecht, verbieden!; harder straffen, dan leren ze het wel af.
Verder nog: als je geld zou willen verdienen met muziek heb je de plicht om de markt te onderzoeken en te kijken naar alle factoren die je resultaat positief of negatief kunnen beïnvloeden. Door maar te doen alsof digitale verspreiding van muziek een groot kwaad is en het daarom te negeren graaf je je eigen graf als muzikant. Slecht ondernemerschap, van mij mag je failliet gaan.
“Door maar te doen alsof digitale verspreiding van muziek een groot kwaad is en het daarom te negeren graaf je je eigen graf als muzikant.”
Digitale verspreiding is helemaal geen groot kwaad. Als je als artiest op geen enkele wijze betaald wordt voor geleverde prestaties en intellectueel eigendom, dát is pas een groot kwaad. Want al ben je dan nog zo’n slimme ondernemer, lang zul je het dan niet uitzingen. Net zoals een kruidenier failliet gaat wanneer een bende z’n zaak voortdurend mag leegroven. En dat dan ook nog onder het toeziend oog van het winkelende publiek, want ‘de tijden zijn nu eenmaal veranderd’ of ‘op die manier pak je ook die graaiende groothandel aan’.
Deze discussie komt nooit tot een einde als je niet eerst alle feiten op tafel hebt. Is de neergang van de verkoop van CD’s het gevolg van piraterij of van het veranderde consumentengedrag (mensen willen songs los kopen, niet een hele CD vol). Of van beide? Hoeveel dan? Is het falen/niet doorbreken van een band of artiest waarvan werk op het internet is te vinden de schuld van piraterij Of zijn ze gewoon kut (in hun muziek of promotie)? Hoeveel van de personen die spul van het internet halen hadden als dit niet mogelijk zou zijn geweest wel naar de winkel gelopen? Hoeveel meer concertbezoek/ merchandise verkoop/ late aanschaf van echte CD’s is er als gevolg van het bekend worden met de muziek via gratis aanbod?
Die vragen zijn heel moeilijk of gewoon niet te beantwoorden, al doe jij en vele anderen die tegen piraterij zijn wel alsof je die antwoorden hebt. en komt je argument neer op het manke piraterij=diefstal, dus heb ik gelijk.
Grappig. Uit valide kanttekeningen concludeer jij dat benjbenj ongelijk heeft, maar ook dat jij *dus* gelijk hebt. Volgens mij gaat jouw standpunt dan evenzeer de bietenboer op met die kanttekeningen.
Eric, ik heb alleen maar ongelijk daar waar ik stel dat illegaal aanbod de artiesten helpt. Dat is onbewezen volgens mij, al zijn er wel voorbeelden te vinden (maar die hoeven niet representatief te zijn). Maar dat zijn al die zaken die ik noem en die liggen wel aan de basis van de discussie.
Even vraag tussendoor. Los van juridische termen of verloren marktaandelen en wat de oorzaak is.
Is het in bezit hebben van muziek (in pure digitale vorm) waar je niet voor betaald hebt, maar waarvan de maker wel de intentie had om er zijn boterham mee te verdienen, moreel verwerpelijk of niet?
(Voor de zekerheid noem ik het geen diefstal. Maar helaas is er geen beter term).
@Steeph: Nee, want je kunt niet stellen dat een kopie altijd de intentie had om voor geld over de toonbank te gaan. Downloaden is makkelijk. Zo makkelijk dat er (waarschijnlijk) heel veel kopieën bestaan die niet gebruikt worden en dan bestaat er ook nog genoeg muziek wat na het downloaden meteen weggeflikkerd wordt. Dan kun je als respons wel zeggen: “ja maar er zijn ook dieven die spullen jatten die ze niet nooit zelf gekocht zouden hebben en wellicht ook meteen ongezien in een hoek slingeren!” Ja, maar dan blijft er nog altijd iemand achter die z’n spullen mist. Digitale muziek blijft een uniek geval.
Op de simpele vraag van Steeph geef je een bizar antwoord.
Opnieuw de vraag van Steeph:
“Is het in bezit hebben van muziek (in pure digitale vorm) waar je niet voor betaald hebt, maar waarvan de maker wel de intentie had om er zijn boterham mee te verdienen, moreel verwerpelijk of niet?”
Je zwakke antwoord is dat je niet kunt stellen dat een kopie altijd de intentie had om voor geld over de toonbank te gaan. Maar… dat zegt Steeph niet. Ja, hij zal zich ook wel gevallen kunnen voorstellen waarbij de artiest iets weggeeft, uitleent of aanbiedt zonder er direct voor beloond te willen worden, maar daar gaat het nu niet om. Het gaat nu om een situatie waarin de maker wél de intentie heeft om zijn boterham te verdienen aan digitaal aangeboden muziek. Is het zo raar om van zo’n situatie uit te gaan? Me dunkt van niet. Het is eerder aannemelijk dat een artiest die iets digitaal aanbiedt er net zo goed iets aan wil verdienen als wanneer deze artiest hetzelfde product op een andere wijze aanbiedt. Dat een artiest iets digitaal aanbiedt, zal hoogstens betekenen dat hij of zij is meegegaan met z’n tijd en beseft dat het voor de klant (nee, niet de dief) handiger is om iets te downloaden dan om naar de winkel te gaan om het fysieke product te kopen. Er zullen weinig artiesten zijn die zullen zeggen: “Nu ik mijn artistieke prestatie digitaal aanbied, is het gratis. Ik beschouw het ook niet langer als een intellectueel eigendom dat een waarde vertegenwoordigt. Ik verdien mijn brood wel op ’n andere manier. Ik ga wel optreden, ook al ben ik een waardeloze performer, ook al leent mijn muziek zich niet voor grote optredens en ook al heb ik niet de middelen om tours op te zetten die meer geld opleveren dan dat ze kosten. Maar geen zorg, desnoods ga ik wel schoonmaken. Ik ben er immers alleen om jou te behagen. Gratis. Ik ben tenslotte maar een artiest. Wat ik doe, is niet in geld uit te drukken. En wat ik doe, is zeker niet bedoeld om er je brood mee te verdienen.”
Nee, majava, digitale muziek is geen uniek geval. Het is een product dat een waarde vertegenwoordigt. Het is ook een product dat je kunt stelen. En natuurlijk kun je jezelf wijsmaken dat dat wat niet tastbaar is of dat wat niet direct gemist wordt als het weggenomen wordt, geen diefstal kan zijn, maar je denkt toch niet dat je dat de benadeelde kunt wijsmaken? Die hoeft alleen maar naar z’n portemonnee te kijken om te weten dat hij genaaid wordt bij het leven.
Wat vind je van het downloaden van muziek die je op een andere geluidsdrager al bezit? Bijvoorbeeld binnen je oudere collectie van onbruikbare analoge platen?
Tja, doe je mee met het nieuwste van het nieuwste of hou je vast aan het oude vertrouwde? Zolang er een markt is voor een oude techniek die zichzelf overleefd heeft, zit je goed, maar als iedereen massaal overstapt op het nieuwe, waardoor er geen markt meer is voor het verouderde, is er een probleem. Je zou kunnen proberen de gemaakte kosten te verhalen op al die consumenten die (te snel) een vertrouwde markt vernietigd hebben, maar zal dat lukken?
Dat is de vraag niet. Is het te verantwoorden dat iemand die al betaald heeft voor IP dat nogmaals moet doen omdat zijn oorspronkelijke drager onbruikbaar is?
@su: Ik zou mijn oorspronkelijk vraag graag beperken tot materiaal dat je zelf niet reeds op een ander medium in je bezit hebt.
Daarna kunnen we de nuances wel opzoeken :-)
Steeph, het hangt er vanaf hoe je intellectueel eigendom ziet, niet zozeer of de muzikant zelf van mening is dat hij recht op centjes heeft. Als je vindt dat mensen rechten hebben over hun muzikale creaties dan is een schending van die rechten immoreel.
Nu is het voor mij persoonlijk (en voor vele anderen) vervolgens de vraag of je vindt dat die rechten momenteel functioneren zoals het zou moeten. En daarop antwoord ik nee en daarom vind ik downloaden een volstrekt geoorloofde manier om bijvoorbeeld alsnog je muzikale behoeften te verzadigen, al is dat bij mij sinds de intrede van Spotify niet langer het geval.
Vergelijk het anders eens met kraken: daarbij pik je eigenlijk effe andermans eigendom in wat in een bredere context ten dienste staat van een ander bouwbeleid.
Dat is volgens mij niet per definitie moreel verwerpelijk. Zo verloor ik een keer al mijn itunes downloads en de gedachte dat ik die nummers allemaal weer opnieuw aan zou moeten schaffen vind ik tegen het criminele aanschuren. Het is redelijk om een keer te betalen voor een muziekstuk.
@benjbenj: ik blijf bij wat ik eerder schreef. Digitale muziek is altijd een kopie. Gaan alle onverkochte CD’s van bandje X in de kluis, of in de vernietiger? Is een 128 kbps mp3 flutkopie van een nummer van Lady Gaga precies hetzelfde waard als het “origineel” uit de iTunes store? Ook al is het niet om aan te horen zo slecht van kwaliteit? Man, er is zoveel wetgeving rondom auteursrecht dat gewoon niet meer voldoet, dat is echt bizar. Minstens net zo bizar als hoe jij gewoon over diefstal blijft praten terwijl het dat niet kan zijn.
@majava
Wat maakt het nou uit dat digitale muziek altijd een kopie is? En als je iets niet goed genoeg vindt, dan koop je het toch niet? Of dan koop je iets van betere kwaliteit. Het betekent toch niet dat het dan maar allemaal gratis moet zijn? Iets is pas gratis als het gratis aangeboden wordt. Als iemand er een prijs voor vraagt, is het niet gratis. Simpel.
#34
Peter
Overal waar het Grote Geld bij betrokken is, gaat het fout. Het is een voortwoekerende kanker. Misschien is er nog wel een gezond stukje maar het geheel is aangetast. Of je het nu hebt over kunst, cultuur, sport of wetenschap (vandaag de dag geldt dat eigenlijk voor alles). Deze zaken dienen naar mijn mening dan ook waardevrij en belangeloos te zijn.
De oude Grieken stelden vrije tijd tegenover de arbeid; zij beschouwden de arbeid als dienst aan de menselijke noden en zagen vrije tijd als vrijheid ten opzichte van deze dienst. De vrije mensen wijdden zich aan het spel van lichaam en geest. Zo de Grieken een definitie van arbeid hadden moeten geven, zouden zij sport, wetenschap en muziek erbuiten hebben gehouden.
Dus muzikanten, als jullie iets willen verdienen: ga werken!
#35
Eric
Zeg Krekel, je mag best even *mijn* opvattingen met enige nuance weergeven, als ik die nuance erin leg. “Jouw enige verklaring voor jouw emotionele verontwaardiging is namelijk toch dat je gewoon een pesthekel aan onrecht hebt” is iets wat ik nooit gezegd, en zelfs nooit gesuggereerd heb. Jij kwam ermee aanzetten dat mijn verontwaardiging wel een karakterologische fout moest zijn, in plaats van oprechte verontwaardiging.
Je loopt zelf continu voor een ander in te vullen wat ‘ie wel niet zal denken, om maar niet om argumenten in te gaan. Misschien moet je eens een analyse op jezelf loslaten, in plaats van op een ander.
“Wat heb jij gedaan, behalve het als argument te gebruiken om niet te betalen voor de muziek van anderen?”
Nog een bewijs dat je zomaar wat invult voor een ander: ik heb nog nooit een cd illegaal (ook niet legaal trouwens) gedownload. Ik luister zelfs helemaal geen muziek … of nou ja, ik zet de radio wel eens aan in de auto. Maar dat is het.
Voortaan dus je ‘GeenStijl-tactieken’ achterwege laten, heh!
Ik stelde dat als een vraag omdat het inderdaad mijn aanname betrof.
Maar dat terzijde, haal eens even rustig adem en kijk nou eens goed: je valt me nu al twee keer aan op ‘mijn’ tactiek, maar ik hield je gewoon een spiegel voor. Ik opende zelfs met het citaat dat ik spiegelde: “‘De industrie’ is niets anders dan een kutsmoes om je eigen foute, egoistische gedrag terzijde te schuiven.”
Je schrijft iemand anders’ argumenten aan de kant en vult een ‘werkelijke’ (door jou verzonnen) reden voor hem in. Datzelfde doe ik bij jou en dat noem je nu ‘invullen voor een ander om maar niet om de argumenten in gaan’ en zelfs een ‘GeenStijl-tactiek’ …
Wel, ik ben blij dat je jezelf op waarde weet te schatten.
Ik heb tal van argumenten aangevoerd waarom ‘de industrie’ meer is dan de graaiers in de top en de industriebonzen. Als iemand elke muzikant als onderdeel van ‘de industrie’ medeverantwoordelijk maakt voor PIPA/SOPA en wat er zich daar verder aan foute zaken afspeelt, mag ik dat na mijn voorgaande argumenten inderdaad terzijde schuiven als onjuist. Grappig dat je zo beledigd bent over mijn terminologie GeenStijl-tactiek. Was je even vergeten dat je daar zelf over begonnen was?
Enniewee, je argumentatie is zo flinterdun en doorzichtig als magnetronfolie. Lekker populistisch brullen over graaiers en dat als argument gebruiken om het zelf te doen. Meten met twee maten op z’n Martin Bosma’s. Zwelg maar in je eigen gebral, voor mij houdt het hier op.
Dat was voor mij juist een doelpunt, dat jij jouw eigen redenatie één bericht later alweer een ‘Geenstijl-tactiek’ noemt. Zo, doel bereikt, dacht ik nog. Maar dat snap je echt niet, of wel? Dan overschatte ik je begripsvermogen.
Ik heb tal van argumenten aangevoerd waarom ‘de industrie’ meer is dan de graaiers in de top en de industriebonzen.
in zijn totaliteit heb je wel gelijk dat de industrie meer is dan de aasgieren van de grote platenmaatschappijen, maar het overgrote deel van de verkopen is natuurlijk voor rekening van populaire artiesten, die in grote meerderheid onder contract zijn bij die grote maatschappijen. Dus het is niet vreemd dat de discussie zich daarop richt. Daarnaast staan kleinere labels heel anders in die hele auteursrechtendiscussie, hebben een grotere bereidheid om hun muziek gratis te delen en online te distribueren en ontstonden vaak zelfs uit onvrede met die grote labels.
Kleine labels staan helemaal niet aan jouw kant in de discussie, dus die mag je er gerust buiten laten. Je vertroebelt de discussie er alleen maar mee.
Oww en nog een laatste argument voor “illegaal” downloaden. Ik heb geen enkele andere keuze. Bij het beluisteren van klassieke muziek is het van belang dat vooral de klanken in het hoge spectrum goed weergegeven worden. Het standaard audioformaat (en ook andere gecomprimeerde formaten) van Itunes vervlakt muziek erg en ik geef er dan ook de voorkeur aan om bestandsformaten “lossless” te downloaden (bijvoorbeeld in FLAC formaat). Als ik het dan al converteer, doe ik dat op mijn eigen manier.
Het gaat overigens doorgaans om CD’s die met geen mogelijkheid ergens aan te schaffen zijn. Bepaalde uitvoeringen van een stuk uit de vijftiger of zestiger jaren bijvoorbeeld.
Maar dan zou ik dat niet mogen downloaden als ik het op pirate bay vind, terwijl ik het nergens anders kan krijgen? Zo gek, daar kan ik niets mee.
#36
Eric
Jabir: lees 130 even. Ik neem het bepaald niet op voor de Heijnsbroeks van deze wereld, maar voor de echte liefhebbers in de muziekindustrie. Wat mij stoort, is het gemak waarmee ‘de industrie’ hier blijkbaar het argument is dat alles beslist, terwijl er heel veel mensen in de muziek werken omdat het ze daadwerkelijk raakt. Is een festival als Into The Great White Open ‘industrie’? Is een muzikant die in twee bands tegelijk zit om de rekeningen te kunnen betalen en tóch de muziek te blijven maken die hij wil maken ‘industrie’? Is een podium als Ekko ‘industrie’? Welnee.
Ja, er moeten veranderingen plaatsvinden. En ja, uiteindelijk zal de markt uitmaken wat wel of niet werkt. En ja, ik word ook doodziek van iTunes, dat mij vertelt dat ik alleen bij iTunes Nederland betaald mag downloaden. Ja, ik heb ook een pesthekel aan de wurgtactieken van Brein en ACTA.
Maar ik snap ook dat muzikanten die tot prachtige dingen komen omdat ze dag in, dag uit met muziek bezig zijn, ergens de rekeningen van moeten betalen. Als ik geniet van die muziek, wat is er dan onlogisch aan dat die muzikant mij daar een bijdrage voor vraagt – of niet, maar dat is de keuze van die muzikant en niet van mij.
Ja, internet heeft ook heel veel mogelijk gemaakt voor muzikanten. Dankzij het internet heb ik prachtige dingen ontdekt. Maar in een wereld waar niemand nog voor muziek betaalt, gaat juist de onafhankelijke muzikant eraan onderdoor, niet de Heijnsbroekmeuk, want die wordt wel op een andere manier terugverdiend.
Het gaat mij er niet om dat mensen dingen downloaden om het eens te beluisteren, dat doe ik zelf ook. Maar als ik het goed vind, koop ik het. Bij voorkeur eigenlijk bij de artiest zelf, wat ik de afgelopen jaren veelvuldig heb gedaan.
Maar in een wereld waar niemand nog voor muziek betaalt, gaat juist de onafhankelijke muzikant eraan onderdoor, niet de Heijnsbroekmeuk, want die wordt wel op een andere manier terugverdiend.
Dat is inderdaad het grote gevaar. Je krijgt dingen als Voice of Holland, waar met een heimachine zo veilig mogelijk muziek door de strot van de massa wordt geduwd en een heleboel amateurs op BandCamp. Daartussen een niet te overbruggen niemandsland. Geld voor talentontwikkeling of avontuur is er niet. Wie geeft in 2012 nog een Radiohead de kans zich te ontwikkelen van ‘Creep’ tot ‘Karma Police’? Welke major tekent een geweldige, maar moeilijke band als Soundgarden en gooit daar wat promotiebudget tegen aan? Te veel goede bands blijven in een kleine niche hangen, terwijl ze een groter publiek verdienen.
Goede wijzigingen. Vooral dat de exploitatie teruggaat naar de auteur als degene aan wie de exploitatierechten zijn gelicenseerd er niets mee doet.
#38
Jabir
@Eric
Als je podia als Ekko erin gaat betrekken verwar je de discussie, want dat muzikanten betaald moeten worden voor hun live optredens staat verder voor iedereen buiten kijf. En de meeste mensen betalen ook graag voor geluidsdragers, als ze weten dat het geld ook bij hun idolen terechtkomt.
Het gaat om uitgave en distributie. En nogmaals, ik heb niets tegen industrieën die de mensen geven wat ze willen. Daar hoort de platenindustrie alleen niet bij. Niet dat ik zover zou gaan als Krekel overigens en met dat gezemel over “het is de schuld van het kapitaal” en met allerlei volstrekt irreële maatschappijbeelden uit archaïsche tijden kan ik verder ook niets. Maar de tijd dat artiesten en consumenten die tussenpersoon nog echt nodig hadden is voorbij.
In die uitgave en distributie van geluiden is de platenindustrie gewoon even noodzakelijk als turfsteken, of kantklossen geworden. Het is een kwestie van evolutie dat het deel van de platenindustrie dat zichzelf niet wist te transformeren verdwijnt. Nu proberen die zich nog op een agressieve, “litigious” manier vast te klampen aan hun oorspronkelijke machtspositie, maar het is een doodsstrijd. Jammer dat ze daarvoor het auteursrecht misbruiken (alsof zij die muziek maakten) en muzikanten op misselijkmakende wijze als posterchild gebruiken.
Maar ik snap ook dat muzikanten die tot prachtige dingen komen omdat ze dag in, dag uit met muziek bezig zijn, ergens de rekeningen van moeten betalen.
Het meeste verdienen ze dus met optredens (dat geldt nog voor Madonna) en het is niet waar dat artiesten minder geld verdienen omdat mensen gratis kunnen downloaden. Want de gunfactor is heel hoog.
Bovendien, al was het zo, dan kan je je afvragen of de bedragen die je kan verdienen met een hit eigenlijk wel normaal zijn. Kan je geluidsdragers niet beter zien als goede promotie voor je concerten? Het is namelijk wel zo dat als artiesten hun muziek gratis verspreiden, er meer mensen komen opdagen op de concerten. Dan verdien je er alsnog aan en als je dan ook nog eens CD’s of USB sticks na afloop van het concert gaat aanbieden, loopt dat als een trein.
Het gaat mij er niet om dat mensen dingen downloaden om het eens te beluisteren, dat doe ik zelf ook. Maar als ik het goed vind, koop ik het.
Precies.. en dat doe ik nou ook. Trek ik eerst een torrentje met de complete discografie van een artiest van de piratenbaaien, beluister het serieus en selecteer wat me aanspreekt, om dat vervolgens aan te schaffen. Bovendien luister ik vooral naar oude historische opnames die nog niet eens gedigitaliseerd werden door een platenmaatschappij, mijn muzikale behoeftes vallen compleet buiten het *heh* MSM aanbod.
Mijn eigen infrastructuurtje is al helemaal niet op van die schijfjes meer ingesteld, want we doen hier thuis alles via de B&W Zeppelin en kunnen daar alleen maar ipods/iphones op aansluiten. Films staan op de harde schijf van de mediaserver en iedereen stelt verder zijn eigen afspeellijsten samen om de rest van het gezin mee te terroriseren.
Bovendien, al was het zo, dan kan je je afvragen of de bedragen die je kan verdienen met een hit eigenlijk wel normaal zijn. Wie heeft het over hits? Jij blijft doen alsof de enigen die iets op cd uitbrengen wegwerpartiesten bij majors zijn.
Een deel van de downloaders beluistert en schaft vervolgens aan. Ik snap ook nog wel dat door internet de verspreiding sneller gaat en dus iets extra’s kan opleveren. De berekeningen van platenmaatschappijen waarbij elke download een verkochte cd minder is neem ik ook niet serieus.
Maar jij maakt een zootje van de discussie door te doen alsof elke cent van elke geluidsdragers die niet bij een concert verkocht wordt, verkeerd terechtkomt. Feit blijft – zoals uit de discussie hierboven blijkt – dat een groot deel van de consumenten het kopen van muziek niet nodig vindt. Maar tegelijkertijd willen ze wel gebruikmaken van de geluidsdragers. Want laten we wel zijn, ook de mp3’s die je downloadt zijn veelal geript van een cd.
De tussenhandel (platenmaatschappijen, labels, promotors) zal helemaal niet verdwijnen. Dat platenmaatschappijen *die volgens het oude model blijven werken* uiteindelijk zullen verdwijnen is een ander verhaal. Ergens zal er ook geinvesteerd moeten worden en niet elke muzikant kan het zich veroorloven een cd op te nemen of een tour op een ander continent op te zetten. (En kom alsjeblieft niet met uitvluchten als ProTools aanzetten.) Via de website verspreiden is ook lastiger dan het op het eerste gezicht lijkt. Als de website bij twee downloads tegelijkertijd al crasht heb je een probleem. Kortom: óf je moet er een hoop geld in steken voor je überhaupt downloads kunt aanbieden, of je zoekt een aanbieder die al een website heeft waarop dat tegen niet al te hoge kosten kan. Zo werkt dat ook met promotie, management en al die zaken eromheen. Niet elke muzikant is in staat alles zelf te doen – sommigen zullen dat niet eens willen.
Kortom: het internet heeft veel nieuwe mogelijkheden gebracht en slimme muzikanten én “tussenhandel” maken daar gebruik van. Maar als niemand nog ooit wil betalen voor muziek, houdt het opnemen vanzelf op en houden we juist die meuk over die wij beiden verafschuwen. Die hebben toegang tot de mainstream media, die worden toch wel terugverdiend met allerlei lucratieve deals eromheen. Juist in de niches zullen muzikanten niet langer cd’s opnemen – of digitaal verspreiden. Waarom zou je? Het kost je bakken met geld, anderen gaan er mee vandoor en jij moet nog een tour gaan financieren in de hoop dat je er uiteindelijk iets mee verdient. Juist door het niet betalen voor muziek zal het aanbod van échte muziek verschralen.
De majors die vrijwel alleen nog meuk uitbrengen, die mogen van mij morgen nog failliet. Maar het gemak waarmee alles als ‘industrie’ en ‘overbodig’ wordt neergezet is bewust wegkijken van de werkelijkheid.
Maar jij maakt een zootje van de discussie door te doen alsof elke cent van elke geluidsdragers die niet bij een concert verkocht wordt, verkeerd terechtkomt.
Waar deed ik dat? Ik vind Itunes ook prima als betaald distributiekanaal. Mijn enige stelling was dat je CD’s goed kan verkopen na de afloop van een concert, maar daarmee stelde ik niet dat het de enige was. Ik vond dat elke cent die terechtkomt bij muziekuitgevers er eentje teveel is.
“Niet dat ik zover zou gaan als Krekel overigens en met dat gezemel over “het is de schuld van het kapitaal” en met allerlei volstrekt irreële maatschappijbeelden uit archaïsche tijden kan ik verder ook niets. “
Heidaar! Van dat hersenspoelen was – hoewel nader beschouwd best een interessante gedachte, en niet eens zo onjuist – (uiteraard) niet geheel serieus bedoeld.
Over welke volstrekt irreële maatschappijbeelden heb je het eigenlijk, die ik er schijnbaar op nahoud? En waar, exact, had ik het over “de schuld van het kapitaal”?
Verder wel hartverwarmend hoor, die toenaderingspoging tot Eric, maar ook een beetje raar om zomaar van alles te verzinnen.
Komkom, ik mag toch wel een beetje plagen? Ik had het niet alleen maar over jou, maar vatte een aantal opinies die ik hierboven las samen. Ook van Peter enzo. Die schetste zo’n pastoraal beeld dat ik me er eigenlijk zorgen over maakte dat we in zijn samenleving dalijk alleen nog maar harpmuziek onder een boom bij kabbelende beekjes mogen beluisteren.
Er is ten eerste niks mis met harpmuziek, meneer! Ten tweede, oké … vooruit, ik sta deze toenaderingspoging over mijn rug wel gewoon toe. Onze Lieve Heer heeft me niet voor niets zo’n ontzettend brede gegeven.
In die uitgave en distributie van geluiden is de platenindustrie gewoon even noodzakelijk als turfsteken, of kantklossen geworden.
Oftewel: je hebt geen idee wat een platenmaatschappij doet. Wat je zegt is hetzelfde als beweren dat boekenuitgevers niet meer nodig zijn, omdat iedereen zelf zijn schrijfsels tegenwoordig op internet kan verspreiden of eventueel via zo een bedrijfje dat zich specialiseert in kleine oplages de wereld in helpen.
De platenmaatschappij zorgt dat de band de bassist die een aardige gast is, maar die niet kan spelen er uit wordt geflikkerd. De platenmaatschappij zorgt dat er een producer wordt ingehuurd die de zwakke broeders onder het songmateriaal naar de prullenbak verwijst, de arrangementen van de goede songs nog wat aanscherpt en zorgt dat alles perfect klinkt. De platenmaatschappij zorgt dat een professionele fotograaf en stylist wat plaatjes maken waarop de boys next door eruit zien als echte rocksterren. De platenmaatschappij betaalt die coole ontwerper, zodat er vette t-shirts komen die mensen willen kopen. De platenmaatschappij zorgt dat er recensies en interviews komen op de juiste sites. De platenmaatschappij regelt een plek als voorprogramma van een grote act en schiet de huur van tourbus met chauffeur voor. (Sommige van deze zaken worden rechtstreeks geregeld, sommige mogelijk gemaakt doordat de platenmaatschappij geld voorschiet.)
Oftewel: jij denkt dat een platenmaatschappij een fabrikant en distributeur van fysieke geluidsdragers is. Maar feitelijk is een platenmaatschappij meer een investeringsmaatschappij, die geld en zakelijke knowhow stopt in culturele ondernemers van wie ze denken dat ze winst op gaan leveren. Net als bij ander venture capital pakken ze daar een flink deel van de winst voor terug en zijn ze ook niet vies van smerige boekhoudtrucs. Vroeger waren er nog wel eens artiesten die werden geflest, maar tegenwoordig is men veel slimmer en er is keuze in soorten labels genoeg. Vergelijk het met voetbal: Berry van Aerle die na een lange carrière bij PSV nog als postbode aan de slag moest versus Johnny Heitinga die met een privéjet op vakantie gaat.
Wat je zegt is hetzelfde als beweren dat boekenuitgevers niet meer nodig zijn, omdat iedereen zelf zijn schrijfsels tegenwoordig op internet kan verspreiden of eventueel via zo een bedrijfje dat zich specialiseert in kleine oplages de wereld in helpen.
Oei. Over boekenuitgeverijen weet ik weer wat meer.
Je vergelijkt appels met peren, want boeken zijn boeken en CD’s zijn CD’s. CD’s hebben helemaal geen talismanische waarde en dat blijft nog steeds zo als je ze in een kek blikken doosje doet. Boeken hebben dat wel (en elpees). Zelfs als de hele pulp- en pocketboekenmarkt overgenomen werd door de tablet willen mensen nog steeds boeken hebben. Maar dan hele goede, gebonden in kalfsleer met lekker ruikend chinees papier. Compleet ander verhaal. Zelfs de begeleiding en eindredactie van auteurs laat zich niet goed vergelijken met die van bands.
Voor de plaatsing van je opnames op Itunes heb je verder geen uitgever nodig, om een studio te regelen al evenmin, voor een mooie site kan je beter direct naar een internetbedrijfje stappen. Genoeg DJ’s aan wie je je demootje kan laten horen, kan je ook zel-luf doen. De manier van omgaan met het internet van muziekuitgevers doet het ergste vrezen over hun vermogen om je opnames te vermarkten, ook dat is veel gemakkelijker om gewoon zelf te doen via de sociale media. Je hoeft ook verder helemaal geen CD in de schappen te hebben, dus daarin zit al helemaal geen toegevoegde waarde.
Daarna blaat je:
De platenmaatschappij zorgt dat de band de bassist die een aardige gast is, maar die niet kan spelen er uit wordt geflikkerd. De platenmaatschappij zorgt dat er een producer wordt ingehuurd die de zwakke broeders onder het songmateriaal naar de prullenbak verwijst, de arrangementen van de goede songs nog wat aanscherpt en zorgt dat alles perfect klinkt. De platenmaatschappij zorgt dat een professio……
Blablabla.. kapotgeproduceerde eenheidsworst en ook nog eens met je kudtpoten aan de groepsdynamiek van een band zitten. Zoals ik al zei: muziekuitgevers zijn parasieten zonder toegevoegde waarde.
Oftewel: jij denkt dat een platenmaatschappij een fabrikant en distributeur van fysieke geluidsdragers is.
Oh? Waar stelde ik dat dan? Of waaruit maak je dat op? Dat stelde ik werkelijk nergens. In je citaatje van mij had ik het over “uitgeven en distributie” en ik heb er een prima beeld bij wat voor soort activiteiten daarmee gemoeid zijn. Jij noemde vooral perifere activiteiten en niet wat de kernactiviteiten van een muziekuitgever zouden zijn. Dus waarom je zo’n aanmatigende toon opzet over mijn begrip van het nobele vak van muziekuitgever is me onduidelijk. Soit.
CD’s hebben helemaal geen talismanische waarde en dat blijft nog steeds zo als je ze in een kek blikken doosje doet.
Uitgifteformaat is bijzaak. Het gaat om talentontwikkeling.
Voor de plaatsing van je opnames op Itunes heb je verder geen uitgever nodig
En eenmaal geplaatst op internet gaan op magische wijze mensen besluiten je eigen beheer muziek te kopen.
om een studio te regelen al evenmin
Moet je wel geld voor hebben. Investeringskapitaal, dat is nu net waarom bands in de eerste plaats bij een label tekenden.
Genoeg DJ’s aan wie je je demootje kan laten horen, kan je ook zel-luf doen.
Kan je niet, want je hebt geen netwerk/toegang. Al zou je het hebben: DJ’s en recensenten hebben geen tijd om alle eigenbeheermeuk die op ze afkomt te beluisteren om die 1% kwaliteit er uit te vissen (laat staan dat het gewone publiek dat heeft.)
Je hoeft ook verder helemaal geen CD in de schappen te hebben, dus daarin zit al helemaal geen toegevoegde waarde.
Als je als artiest een recensie en of interview wilt hebben, dan is het toch erg nuttig een redelijke hoeveelheid nieuwe muziek in de aanbieding te hebben. In welk formaat is inderdaad niet zo interessant, hoewel cd’s het voordeel hebben dat ze muziek in cd-kwaliteit bevatten, te verkopen zijn op tournee en relatief veel geld opleveren (zeker als ze in eigen beheer zijn uitgebracht.)
kapotgeproduceerde eenheidsworst
Als ik denk aan gerespecteerde labels als Southern Lord of In The Red is de term ‘kapotgeproduceerde eenheidsworst’ nu niet bepaald wat bij me opkomt.
Zoals ik al zei: muziekuitgevers zijn parasieten zonder toegevoegde waarde.
Ga dan maar lekker alleen naar zelfgeproduceerde in eigen beheer uitgebrachte muziek luisteren (overigens het gros van de muziek).
Vrijwel alle bands denken er anders over en tekenen uit vrije wil bij een label, zelfs als ze eerst redelijk wat DIY-succes hebben gehad.
niet wat de kernactiviteiten van een muziekuitgever zouden zijn.
De kernactiviteit van een platenmaatschappij (niet een muziekuitgever) is niet het ontwikkelen en promoten van acts en die uitbrengen?
Uitgifteformaat is bijzaak. Het gaat om talentontwikkeling.
De keuze van je kanalen is een kernzaak. Dat muziekuitgevers zich die rol van “talentontwikkelaar” toebedelen doen ze zelf, maar dat betekent niet dat het hun natuurlijke rol is. Talenten ontwikkelen zich op het conservatorium, of de rockacademie, of op de “school des levens”. Maar juist weer niet van een louche proleet wiens centrale streven winstmaximalisatie is.
En eenmaal geplaatst op internet gaan op magische wijze mensen besluiten je eigen beheer muziek te kopen.
Nee, maar als je kijkt hoe muziekuitgevers de mist ingaan met hun voornaamste instrument in de beschikbare mediamix om die muziek te vermarkten -het internet-, is het misschien wel een verstandiger beslissing van een artist om dat maar zelf te doen. Je onderschat ook het vermogen van individuen om tegenwoordig een zeer groot publiek te bereiken. Vroeger ging zo’n uitgever dan zendtijd inkopen ofzo, tegenwoordig doe je wat leuks met aandachtshoeren op facebook en moet je daarnaast een verschrikkelijk goed stuk muziek hebben.
Moet je wel geld voor hebben. Investeringskapitaal, dat is nu net waarom bands in de eerste plaats bij een label tekenden.
Welnee joh, ook studio apparatuur is tegenwoordig veel beter en goedkoper. Sociale werkplaatsen hebben nog een professionele opnamestudio, die technologie is ook al veel laagdrempeliger geworden.
Kan je niet, want je hebt geen netwerk/toegang. Al zou je het hebben: DJ’s en recensenten hebben geen tijd om alle eigenbeheermeuk die op ze afkomt te beluisteren om die 1% kwaliteit er uit te vissen (laat staan dat het gewone publiek dat heeft.)
je moet ook bottom-up beginnen. Eerst op het internet een aanhang creëren op youtube, mixcloud oid, vervolgens live gaan optreden, die optredens ook weer online gaan hypen en dan kan je wellicht nog ergens een gaatje vinden om een geinteresseerde DJ te woord te staan. Als een groupie je niet af aan het zuigen is althans. Want dan heb je het te druk.
Als ik denk aan gerespecteerde labels als Southern Lord of In The Red is de term ‘kapotgeproduceerde eenheidsworst’ nu niet bepaald wat bij me opkomt.
Uitzonderingen die de regel bevestigen. Een beetje zoals met Duitse grammatica.
Ga dan maar lekker alleen naar zelfgeproduceerde in eigen beheer uitgebrachte muziek luisteren (overigens het gros van de muziek).
Vrijwel alle bands denken er anders over en tekenen uit vrije wil bij een label, zelfs als ze eerst redelijk wat DIY-succes hebben gehad.
Nah, ik houd van obscure opnames uit een bij voorkeur grijs verleden van nog obscuurdere klassieke componisten die niet interessant zijn voor muziekuitgevers. Of van Stockhausen en zijn Helicopter string quartet, of van gnawa muziek waarvan ik in een trance geraak.
So I’m good :-)
De kernactiviteit van een platenmaatschappij (niet een muziekuitgever) is niet het ontwikkelen en promoten van acts en die uitbrengen?
Zeker wel, maar je had het over activiteiten die eerder gerelateerd zijn aan het management van een band. Dit klinkt al een stuk beter.
Totale onzin gebaseerd op de internetutopie dat er geen gatekeepers meer zijn en dat ze niet nodig zijn; ik krijg flashbacks naar global village-gewauwel uit 1998. In principe zijn er nog gewoon dezelfde gatekeepers: radio, televisie, muziekbladen. Alleen die laatste categorie is voor een flink deel naar internet verschoven met als voordeel dat er ook echt muziek te horen is. Niemand gaat zomaar in de wilde weg muziek luisteren die voorhanden is.
Het argument van Lindvall en anderen is een puur economisch argument en geen cultureel: omdat technologiebedrijven legaal en illegaal een flink deel van de winst van de traditionele entertainmentindustrie hebben afgeroomd, zonder daar ook maar iets voor terug te geven, zijn de winstmarges kleiner geworden en dat leidt tot conservatisme (sequels, artiesten die covers zingen) en jacht op kortetermijnsucces (talentenshows op tv).
Overigens is er ook niets mis met wat cultureel elitairisme. Cultuurrelativisme in de trant van ‘Frans Bauer is ook prima muziek’ en ‘Die Michael Bay heeft toch wel een unieke eigen visie op film maken’ is zó 2002.
#40
Yevgeny Podorkin
Zelfs de PO is al tijden vergiftigd (sinds 2005 toen Medy v.d.laan het in haar bol kreeg) door de macht van platenmaatschappijen/ advertentie-inkomsten. Nu op Ned 3: “Guus Meeuwis live 2010”. Guus Meeuwis..Guus kom naar huus Meeuwis, jaha. Verbrandt maar…
En blijf ze maar steunen hoor jongens met jullie legale aankoopen. Waar is b.v. de Wilde Wereld gebleven (VPRO)? Nou? Allemaal de schuld van jullie, stomme braverikjes die het niet verdienen nog naar fijne opruiende muziek te mogen luisteren en dergelijke.
Ik hoop dan ook dat u OF doof wordt of nog een oor wordt aangenaaid.
Daar hebben de platenmaatschappijen nou echt geen zak mee te maken; dat is puur omroeppolitiek. Sterker nog: als grote platenmaatschappijen ergens een schurfthekel aan hebben, dan is het aan artiesten die alleen in een bepaalde regio groot zijn. Guus Meeuwis kan je niet promoten vanuit een kantoor in Londen dat over heel Europa gaat en heeft nul potentieel om door te groeien.
Wel. Omroeppolitiek = kijkcijfers = reclame- inkomsten. Guus Meeuwis is een alomvattend marketingconcept: van biermerk brillenfabrikant tot platenmaatschappij waar de PO vrolijk noodgedwongen aan mee moet doen..
waar de PO vrolijk noodgedwongen aan mee moet doen..
De publieke omroep moet natuurlijk nergens aan mee doen. Als de politiek besluit dat kwaliteit voor alles gaat en alleen nog documentaires en verslagen van het Concertgebouworkest moeten worden uitgezonden, dan gebeurt dat.
Mooi thema dit en eigenlijk zouden alle reacties alhier onder de ogen van de beleidsmakers moeten komen. Veel verschillende en waardevolle gezichtshoeken!
Ik heb veel gedowned, nu veel minder. Ik heb zo’n 12000 “illegaal” verkregen nummers. 9/10 speel ik nooit en eig. ben ik blij dat ik daar nooit voor betaald heb. De 1/10 speel ik, bezoek ik concerten van, had ik al op plaat, kortom daar worden de makers ook nog blij van.
Ik koop nu wel eens wat ( opvallend hoe lastig dat soms nog is als je geen itunes ( linux ) kan gebruiken ). Ik probeer actief de platenmaatschappijen links te laten liggen..
Jammer dat mensen louter negatief denken over platenmaatschappijen. Als je bijvoorbeeld ziet wat Excelsior en Top Notch hebben betekent voor respectievelijk de Nederlandse gitaarrock en hip-hop, dan is dat enorm. Zelf vind ik de meeste muziek op Excelsior niet geweldig – grootste ster Spinvis kan ik zelfs niet uitstaan – maar als je zien hoe goed ze talent ontdekken, ontwikkelen en onder aandacht van de doelgroep weten te brengen, dan is dat geweldig geweest voor die scene in Nederland. Dat blijkt ook wel uit het succes van het uit het label voortkomende Into The Great Wide Open.
Of neem nu Suburban. Die hebben recentelijk nieuwe rockbands als Automatic Sam, Shaking Godspeed en Birth Of Joy op de kaart gezet en soms zelfs in DWDD gekregen. Dat was ze op eigen kracht echt niet gelukt. Ik ken wat mensen die daar werken en dat zijn echt geen grootverdieners. Zoals het gros van de mensen die in de muziek werken dat niet is. Verreweg de meesten moeten er een baan naast houden om rond te komen.
Dus als iemand een mening heeft die je niet aanstaat, een persoonlijke betrokkenheid heeft met een onderwerp en dat ook kan verwoorden is het meteen maar een lobbyist? Wat een heerlijk simplistische visie. Gewoon verdachtmaken wat je niet aanstaat. Makkelijk hoor.
Dat niet, maar iemand die op de lijst van het het CIDI staat om emails te ontvangen over aanstaande persberichten, zelfs voordat de pers die krijgt, die natuurlijk wel.
Heb je wel eens van het ARIC (Anti Racisme Informatie Centrum) gehoord? Tegenwoordig heten die “Art. 1”, maar ik was daar lang vrijwilliger en hielp mee met het bijhouden van hun archief. Dat was in de negentiger jaren, maar ik ben het veld altijd blijven volgen en heb nog steeds een afgeladen mailbox met die meuk. Mijn interesse in racisme en discriminatie beperkt zich overigens niet tot de Joden, het gaat over de volle breedte. Maar vanzelfsprekend horen onderzoeken van het CIDI daar ook bij.
Ik denk overigens dat iemand die zoiets verdacht maakt eigenlijk al heeft laten zien zelf niet integer te zijn. Zo iemand heeft er blijkbaar een belang bij om een andere mening dan de zijne in een kwaad daglicht te plaatsen. Daar heb ik een diepe minachting voor.
Bestrijd met argumenten in plaats van verdachtmakingen en als je daar te dom voor bent, houd je muil gewoon.
Jabir schrijft:”Zo iemand heeft er blijkbaar een belang bij om een andere mening dan de zijne in een kwaad daglicht te plaatsen. Daar heb ik een diepe minachting voor.”
Is dit nu dezelfde Jabir die elders over Assange schreef:
006 -Jabir | 20 juni 2012 | 14:10
“Een verfilmenswaardige escape uit de klauwen van de CIA. Wat is het toch een held.”
Dat was geen ironische opmerking. Ik vind Assange echt een held. Maar vanwaar die obsessie met mij? Ga je nou onder een andere nick door met je stalkgedrag?
Overigens zou je er goed aan doen die link ook te lezen, want zo ziet een samenzweringstheorie er nou uit die niet zijn grondslag vindt in paranoïde schizofrenie, zoals je wel ziet bij vollidioten als Kat of de Kreek.
#44
about:
Nou ja, laten we eerlijk zijn: waar is de muziekindustrie op uit? Hun hoofddoel is toch om ons zoveel mogelijk geld uit de zak te goochelen en dat in die van hen over te hevelen. En die houding hebben ze ook tegenover de artiesten.
Dus wat let ons om hun pogingen in die richting te pareren met onze eigen mogelijkheden?
De kul dat je zou moeten betalen om ergens naar te luisteren…
Inderdaad is het kul als je zou moeten betalen voor iemand die in een vrolijke bui op straat begint te zingen, voor het rommelen van de donder op een zomerse avond of voor een burenruzie op driehoog achter. Deze waren zijn immers nooit voor verkoop bestemd geweest. Maar waarom het kul zou zijn als iemand tegen betaling zijn geestesproduct wil laten zien, ruiken of horen, is mij een raadsel. Alsof iets alleen waarde mag hebben als het tastbaar is. Kul in het kwadraat natuurlijk.
Reacties (194)
Die is er eens goed voor gaan zitten. Interessant verhaal. Maar is het besteed aan iemand die misschien al na 140 tekens afgehaakt is?
Nog nooit iemand zo goed mijn mening over dit onderwerp zien verkondigen.
Ondanks dat ik slechts sporadisch gratis download vind ik in dit artikel niets nieuws. De toon is nog altijd dat je betaald voor je telefoon, je kat, je auto, dus moet je ook voor muziek betalen. Alleen in woorden kan de auteur “aantonen” dat de muziekindustrie niet meer die grote marges voor zichzelf aanhoudt als wat ooit het geval was. En dan het bijna zielige verhaaltje over dat investeren in artiesten. Wat een risico allemaal. Je hoeft maar 1 keer Idols of dat soort programma’s te kijken en je weet dat het een gok is die zich driedubbel uitbetaald. Ze teren op artiesten die niet langer dan 2 jaar meegaan en dat maakt ze geen flikker uit, want het was 2 jaar flink cashen.
80% van de muziek die ik te horen krijg binnen een week wordt me door de strot geduwd. Door radiostations, in winkels en andere openbare toestanden en dan nog via tv. Dat is allemaal niet illegaal, ondanks dat het mijn oor passeert. Daar wil ik wel eens voor gecompenseerd worden. Ik vind het helemaal niet normaal dat ik precies weet hoe de nieuwste single van blöf klinkt, terwijl ik er niet achter kom dat ergens een nieuwe, frisse, keisnelle metalband ook een plaat heeft gemaakt. En dat ik daar voorlopig ook niet achter kom. En vraag je eens af hoe het komt dat ik van alles weet van muziek waar ik niks mee op heb. Wie zit dat te pushen? En met welk geld? Precies.
En als je een telefoon, kat of auto koopt, gaat de opbrengst wel netjes naar de ontwerper/ontwikkelaar/moederkat? Dan worden er geen grote marges naarbinnen geharkt door ‘de industrie’? En de marges van de Pirate Bay e.d. zijn geen probleem?
De parallel met Foxconn vond ik wel mooi. We maken ons wel druk om de te lage lonen voor en te slechte werkomstandigheden van de mensen die onze telefoon in elkaar knutselen, maar niet om het inkomen van de artiesten die de muziek maken waar we naar willen luisteren.
Oh tuurlijk, er zijn wel meer problemen die ik heb bij commerciële producten. Maar muziek is toch even een geval apart. Would you download a car? Yes!
Des te meer reden om cd’s te kopen, zou ik zeggen. De artiesten die jij interessant vindt worden niet geholpen door gladjakkers als Henkjan Smits, worden niet gedraaid bij grote radiostations en zijn niet te zien op tv. Bands die dus écht veel moeite moeten doen om hun muziek bij de liefhebbers te krijgen. Die inventief moeten zijn om er een boterham aan te kunnen verdienen. Die vaak hun album voor eigen rekening en risico uitbrengen, zonder de steun van een grote maatschappij.
Een goed voorbeeld is Marillion. Zij draaien zelf al jaren vrijwel op eigen kracht. Ze runnen hun eigen studio, een van de bandleden is de manager, een paar keer per jaar organiseren ze een driedaags fanevent waardoor ze in de studio kunnen zitten en toch boodschappen kunnen doen. Hun nieuwe cd, die over een paar maanden uitkomt, hebben ze – niet voor de eerste keer – grotendeels vooraf laten financieren door hun fans. Dat lukt je alleen als je moeite doet voor je fans en ze waar voor hun geld geeft.
Juist de echte muzikanten moeten hard sappelen, met drie of vier bandjes tegelijk, om de hypotheek te betalen. In de bus slapen is leuk als je 19 bent, maar met een gezin wordt dat een heel ander verhaal.
Ja, ik download ook wel eens iets. Maar dan wel omdat het niet legaal verkrijgbaar is, of om te horen of het iets is dat me bevalt. Zo ja, dan koop ik de cd of de mp3’s.
Ja, er zijn zaken die niet deugen in auteursrecht en de handhaving daarvan, maar de meeste muzikanten zijn te goeder trouw en moeten nu harder werken dan twintig jaar geleden. Beloon ze daarvoor en koop hun muziek als je die leuk vindt.
Wat een onzin.
Platenmaatschappijen gaan helemaal geen risico aan. Het “voorschot” moet ALTIJD terugbetaald worden, het wordt niet kwijtgescholden zoals de schrijver beweerd. En vaak worden de kosten zo opgeschroefd (“ja, jullie hebben echt die tering dure producer nodig”, “ja, die studio moet zoveel kosten, jullie willen toch ook het beste?”), dat de band/de artiest al vanaf het begin, bewust, in een financiele houdgreep word gedwongen.
Het argument van de “royalties” is ook lachwekkend als je bedenkt dat van de 10 euris die een klant voor een CD betaald maar 10 cent naar de artiesten gaat. En dat is dan het bedrag waar alle artiesten van betaald moeten worden, dus de producent, de studiomusicanten, de studiotechnicus enz. enz.. Met veel geluk blijft er dan 2 cent over, te verdelen over de songwriter en de rest van de band.
Artiesten verdienen momenteel alleen maar goed aan concerten en de merchandise die ze daar verkopen. De kruimels die de platenmaatschappijen overlaten zijn peanuts.
Maar goed, de platenmaatschappijen hebben veel macht en invloed. Probeer maar eens je plaatje op de radio gedraaid te krijgen als je geen pushende platenmaatschappij achter je hebt staan, probeer maar eens CDs in de schappen van de platenwinkel te krijgen zonder een platenmaatschappij die dat afdwingt.
Door onervarenheid en door de bijna onvermijdelijkheid van de inzet van platenmaatschappijen laten beginnende bandjes/artiesten zich toch iedere keer weer in de shit trekken, omdat ze bijna niet anders kunnen.
Het kul-argument “we doen het voor de artiesten” is zo uitgemolken en zo ongeloofwaardig dat het steekt dat deze “professor” ook weer met de standaard stokpaardjes van de platenmaatschappijen komt.
Ja, er worden minder CDs verkocht, ja, er wordt veel illegaal gedownload en gekopieerd, maar onderzoek heeft ook uitgewezen dat mensen sneller geneigd zijn tot kopen als ze eerst de gelegenheid hebben gekregen een (mindere) versie te beluisteren.
Bovendien is de neergang van de CD-verkoop ook grotendeels te verklaren juist aan de veranderende techniek. MP3s ipv CDs, iTunes ipv Plato.
Dit is het gereutel van een industrie-koelie, een slaafje van Big Money.
Dus jij vindt dat het beter is om niets te betalen aan een artiest dan om 10 ct te betalen? En hij noemt al in zijn artikel dat alleen de best verdienende artiesten geld verdienen op een tour.
En wat betreft het voorschot ben ik toch bereid David Lowery: http://en.wikipedia.org/wiki/David_Lowery meer te geloven dan jou.
Ja Merijn2, en jij gelooft dus gewoon wat die gast schrijft in dat artikel, ondanks dat je ziet dat ‘ie retediep in die foute lobby zit. Ik zal je een mooi voorbeeld geven uit de praktijk, al is de kans dat je mij niet zal geloven. In Finland zijn de belastinggegevens openbaar. Je kunt dus zo zien of je buurman goed boert. De tabloids hier hebben elk jaar dan ook een klein feestje want ze kunnen pagina’s volkalken met wie wat heeft verdiend van de bekende Finnen. En nu weet ik dan ook precies wie er van de Finse musici het meest geld binnenharken. Nee, dat zijn niet de pop bandjes. Al helemaal niet de metal bands die ook buiten Finland bekend zijn. Nee het zijn de tango- of schlagerzangers en zangeressen die zeker in de zomer elk weekend in één of ander gat staan te zingen voor een horde dronken 45+ers. Die gasten touren door heel Finland. Verkopen minder CD’s dan de gemiddelde ééndagsvlieg die je onafgebroken hoort op de popzenders, maar ze verdienen het best.
Dat geloof ik best, want schlagerzangers hebben vaak een hele lokale populariteit; er zullen niet veel Finse schlagerzangers bekend zijn buiten Finland, dus hebben ze veel minder reiskosten dan een bandje waarvan de aanhang veel minder lokaal is en dus Europa en Amerika moet bereizen om hetzelfde aantal bezoekers te hebben. Maar hoe goed doen de wat meer experimentele bands het? Of wilde je suggereren dat voortaan de enige muziek die gemaakt wordt schlagermuziek moet zijn?
Ik denk dat je voor het gemak even vergeet dat Finland een beetje groter is dan Nederland. Jij stapt in de tourbus en doet even 4,5 landen aan en met diezelfde kilometers zit je mhier nog altijd binnen de landsgrenzen. En dan niet te vergeten die bevolkingsdichtheid die je ook niet meenemt.
@Majava Dat de reisafstanden 4.5 keer groter zijn in Finland klopt niet, want het overgrote deel van de Finnen woont in de zuidelijke helft. Maar ik weet eigenlijk niet waarom dit relevant is. Het artikel zegt dat 99 % van de artiesten niet kan leven van touren, jij zegt dat de rijkste artiesten in Finland schlagerartiesten zijn, ik zie niet hoe het ene het andere weerlegt.
Ik kap hiermee, want iedereen leest van alles in mijn commentaar, behalve wat ik schrijf. Komt ie: in Finland zijn het de artiesten die het meest touren/optreden die flink boven de balkenendenorm uitkomen. En dat blijken dan die schlagers te zijn. Je kunt dus wel goed verdienen als je tourt. Die gast lult uit z’n nek
Het zijn niet de mensen die het meeste touren, maar het meeste publiek trekken met het touren.
En nog steeds lees je niets, je weet alles beter. Zelfs als het over Finland gaat. Zonde van me tijd.
Wat heb ik gezegd over Finland wat niet klopt? En wat zijn specifieke punten die David Lowery maakt die feitelijk onjuist zijn waaruit blijkt dat-ie uit zijn nek lult?
Platenmaatschappijen gaan helemaal geen risico aan. Het “voorschot” moet ALTIJD terugbetaald worden, het wordt niet kwijtgescholden zoals de schrijver beweerd.
Het is een voorschot, hè. Maar een niet-terugvorderbaar voorschot (‘non-recoupable advance’). Als de band het potentieel niet waarmaakt, dan is dat dus een verliespost voor de platenmaatschappij. En de meeste talentvolle bands halen het uiteindelijk niet. Het is erg goed vergelijkbaar met voetbalclubs die hoge bedragen betalen om talenten bij elkaar weg te kapen, van wie het grootste deel de basis niet zal halen.
Probeer maar eens je plaatje op de radio gedraaid te krijgen als je geen pushende platenmaatschappij achter je hebt staan
Promotie is inderdaad de belangrijkste reden om bij een platenmaatschappij te tekenen. Zoals in elke industrie heb je naast arbeid en creativiteit ook marketing en kapitaal nodig. Als muzikant kan je niet terecht bij een gewone bank – te veel risico – dus heb je gespecialiseerde bedrijven: platenmaatschappijen.
Shut up and take my money!
Ik vind dat artiesten mij moeten betalen om te luisteren naar hun gekweel.
@tismewat: hoe betaal jij de artiesten die je goed vindt?
Door (te veel) geld te betalen voor een concertkaartje en bijbehorende merchandise.
Niet door CDs te kopen in ieder geval.
Dan betaal je dus voor hun optreden en de t-shirts. En voor de liedjes die luistert?
Niet of zelden.
De laatste CD die ik gekocht heb was de nieuwste van Ry Cooder.
Elephant in da house:
http://imsta.org/piracy.php
WTF?! Musici die illegaal downloaden? LOL
betalen is OK.
70 jaar (zeventig!) auteursrechten op liedjes, zodat de kleinkinderen van auteurs het geld binnen kunnen harken, is natuurlijk volstrekt dwaas. Denk eerder zeven.
Muziek en muzikale ontwikkeling worden volledig op slot gezet. Zodra die 70 jaar los gelaten wordt, ontstaat er weer wat dynamiek en komt er vanzelf een nieuw, eerlijk verdienmodel. Zolang grote clubs zeventig jaar inkomsten te verdedigen hebben zullen ze alles, alles doen om vooral niet te hoeven bewegen.
“The accepted norm for hudreds of years of western civilization is the artist exclusively has the right to exploit and control his/her work for a period of time.”
Erg ongeloofwaardig. Ik zou niet weten wat intellectueel eigendom van muziek zou inhouden voor de introductie van de grammofoonplaat. Lijkt mij dat liedjes populair werden juist door ze ongeautoriseerd opnieuw uit te voeren.
“Fairly compensating musicians is not a problem that is up to governments and large corporations to solve.”
Vind ik ook, maar dan eist de schrijver toch dat de staat er een oplossing voor vind (in de vorm van bepaalde vormen van intellectueel eigendom, wat zonder de staat niet zou bestaan).
Ben maar gerust, in die zin staat een feitelijke onjuistheid. Zeker in het Ancien Regime was de artiest zijn rechten kwijt zodra hij zijn muziek ten gehore had gebracht (of als hij in opdracht schreef, zelfs al voor hij een noot op papier had geschreven).
Ik zou niet weten wat intellectueel eigendom van muziek zou inhouden voor de introductie van de grammofoonplaat. Lijkt mij dat liedjes populair werden juist door ze ongeautoriseerd opnieuw uit te voeren.
Niet echt. De SACD, het Franse equivalent van de BUMA, dateert van 1829, met eerste aanzetten in 1777. Dat ging om toneel en opera.
Ik behoor kennelijk tot het uitstervende ras van mensen die betaalt voor wat hij gebruikt. En hoezeer er ook gaten in de argumentatie van de schrijver geschoten kunnen worden en hoezeer het ook absoluut noodzakelijk is dat de muziekindustrie verandert, het gemak waarmee mensen profiteren van andermans werk zonder daar ook maar 1 cent voor over te hebben is stuitend.
Wel genieten en niet betalen is crimineel. Punt.
Via de thuiskopieheffing betaal je toch ook gewoon?
De thuiskopieheffing is een onding, dat ben ik met je eens. Maar komt dat geld terecht bij de kleine artiest, de artiest die nou juist zoveel moeite meoet doen om zijn materiaal uit te brengen en te verspreiden? Nee dus. In feite gebruik je de thuiskopieheffing als argument om ‘m voor een tweede keer zijn verdiensten te onthouden.
Net zoals hier komen met een add en cookie blocker crimineel is zeker?
Hoe kun je nou beweren dat een digitale kopie waarbij je zelf betaald voor je bandbreedte en infrastructuur diefstal is?
Met die add en cookie blocker zou de piratebay eerder een proces tegen me moeten beginnen; en die hebben wel een punt.
Betalen voor muziek is prima. Maar niet op de manier zoals dat nu gebeurt. Wanneer iets al gemaakt is, is het onwenselijk om onnodige financiele drempels op te leggen om hiervan te genieten.
Hoe moeten artiesten dan hun geld verdienen? Hier staan een aantal interessante alternatieve verdienmodellen:
https://www.bof.nl/2011/11/29/wat-wordt-het-de-fans-straffen-of-de-kunstenaars-belonen/
Argument dat de industrie moet veranderen en dat er andere mogelijkheden zijn is toch geen excuus om dan maar gratis te consumeren? Dan moet je gewoon NIET consumeren of alleen via de “rechtvaardige” manieren en komt de verandering vanzelf.
En voor muziek is het volstrekte onzin om te beweren dat de industrie met goede legale alternatieven moet komen. Zowel voor streamen als voor downloaden zijn er hele goede legale alternatieven.
Ik ben er heilig van overtuigd dat bijvoorbeeld Spotify nooit had bestaan zonder illegale downloads en vind het ook volstrekt in orde om te downloaden om dergelijke veranderingen te stimuleren.
Dat vraag ik me af. Had een kopersstaking niet hetzelfde bereikt?
Maar dan moet het wel gebeuren.
downloaden IS een kopersstaking
Je hoort het vaak, maar het is gewoon waar; de muziekindustrie reageert niet op de ontwikkelingen. Sterker nog, ze reageren juist tegendraads. Als het zo zou zijn dat de de labels en promotors echt macht hadden, dan zou mp3 niet bestaan. Digitale muziek in het geheel niet. En dan zou iedereen nog moeten dokken voor een album vol met liedjes waar dan af en toe een single van wordt getrokken. Een single die zij voor je uitkiezen.
En Steeph (en alle anderen die dit artikel wel in orde vinden), ik zeg niet dat je dan maar alles gratis van het net moet trekken. En dat doe ik zelf dan ook niet. Maar omdat de industrie, die toch echt genoeg geld heeft om mij elke dag met gratis ongewenste kutmuziek te confronteren, niet de wil heeft om tegemoet te komen aan wat de consument wil en waar de technologische ontwikkelingen toe dwingen ga ik echt niet met een gebogen hoofdje dan maar fijn CD’s kopen, omdat de artiest er dan toch tenminste een euro of 3 voor krijgt.
Nee, wat ik heb gedaan is ook waarom je de verkopen ziet kelderen. Ik ben bijna gestopt met kopen. En nee, voor de zoveelste keer, ik heb dus niet opeens als een malle het piratenschip geënterd. Ik draai dus maar weer eens oude CD van Vicious Rumors uit de jaren ’80. Thin Lizzy wil al niet meer, want daar zit een dikke kras op. En van jullie mag ik zelfs dan nog niet een kopie van het net trekken. Face it, dalende verkopen komen ook van ontevreden klanten zoals ik. Toon jij maar aan dat alle ellende komt door downloaden.
Ik doe zelf ook mee aan de kopersstaking hoor. Na de opbouw van een ruime collectie heb ik echt geen zin meer om 20 euro neer te leggen voor een CD.
En ik zeg ook niet dat je geen kopie voor eigen gebruik mag maken. Dat vind ik een stupide beperking, inclusief de foute thuiskopie heffing.
Ik geef slechts aan dat er valide argumenten in het artikel staan tegen het alleen maar gratis downloaden (of dat nou wel of niet uit protest is).
Dat is geen staking, hoogstens onthouding. Bij een staking onttrek je alle medewerking aan een proces. Dus geen muziek kopen of luisteren; niet langs concerten; niet naar je festival; niet naar de film; je tv altijd op zwart, en ga zomaar door. Je kunt natuurlijk wel uitzonderingen maken voor indipendents die zich niet als de grote jongens gedragen, maar daar heb je het wel mee gehad.
Laten we wel wezen: het is natuurlijk een vreemde praktijk dat mensen geheel tegen hun wil in verslaafd gemaakt worden aan bepaalde liedjes (want op je werk kan je er niet aan ontsnappen) en dat ze voor dat slachtofferschap nog moeten betalen ook.
Een enorme zwendel, in feite. Eraan meebetalen betalen vind ik onethisch.
* feit: als je een liedje vaak genoeg hoort worden je hersenen zo geprogrammeerd dat je het mooi gaat vinden … het is dus eigenlijk een grootschalige onvrijwillige hersenspoeling dat door de platenindustrie wordt ingezet, en waar een grote massa mensen iedere dag slachtoffer van wordt
We zouden de regel moeten instellen dat wanneer je jouw muziek op straat gooit, voor iedereen te horen … of-ie het nou wil of niet … dat de rechten dan eveneens op straat komen te liggen. Dat lijkt mij een eerlijke deal.
RIAA Insists That, Really, The Music Industry Is Collapsing; Reality Shows It’s Just The RIAA That’s Collapsing
“As we detailed in the report, as well as in my talk at Midem, a popular music industry conference, the real story of the report is that the market is thriving for artists and consumers, but is much more challenging for big, lumbering legacy players.”
Cher Lawsuit Highlights How Record Labels Screw Over Artists
“In this case, Cher is alleging that Universal Music funneled revenue through international subsidiaries in order to completely hide how much revenue was made on Sonny & Cher music, in order to avoid paying the contractually agreed upon royalties. Again, such charges of creative accounting are legion in the industry, but it’s nice to see a lawsuit detail exactly how some of the funny accounting is done. Whenever major record label folks insist that the labels have the artists’ best interests in mind, it seems worthwhile to point out these sorts of stories.”
RIAA Accounting: How To Sell 1 Million Albums And Still Owe $500,000
“Using those points, he breaks down how a band might think it’s getting royalties on $20 million worth of sales but then find out that, thanks to some of these fun tricks, the basis for calculating the royalty takes that number all the way down to $4.9 million (and then with a 10% royalty, the official take is $490,000 — but if the advance is $1 million… the band still technically “owes” $500,000). ”
En nu vind ik even niet het briljante stuk van al enige tijd geleden waar een bekende uit de industrie (de naam is me even ontschoten) het gedrag van de industrie voor bands omschrijft als een zwembad met poep waar ze door moeten zwemmen en dan ook nog dankbaar zijn.
The Problem With Music
by Steve Albini
Whenever I talk to a band who are about to sign with a major label, I always end up thinking of them in a particular context. I imagine a trench, about four feet wide and five feet deep, maybe sixty yards long, filled with runny, decaying shit. I imagine these people, some of them good friends, some of them barely acquaintances, at one end of this trench. I also imagine a faceless industry lackey at the other end holding a fountain pen and a contract waiting to be signed. Nobody can see what’s printed on the contract. It’s too far away, and besides, the shit stench is making everybody’s eyes water. The lackey shouts to everybody that the first one to swim the trench gets to sign the contract. Everybody dives in the trench and they struggle furiously to get to the other end. Two people arrive simultaneously and begin wrestling furiously, clawing each other and dunking each other under the shit. Eventually, one of them capitulates, and there’s only one contestant left. He reaches for the pen, but the Lackey says “Actually, I think you need a little more development. Swim again, please. Backstroke”. And he does of course.
http://www.negativland.com/news/?page_id=17
Precies!
Dank hiervoor.
http://www.youtube.com/watch?v=OI3shBXlqsw
Please zeg, wat een afgedraaide kutplaat wordt het toch: ‘ik ben voor illegaal downloaden want ik ben tegen ‘de industrie”. En over muzikanten heb je het niet. Want dan moet je namelijk erkennen dat ook muzikanten deel uitmaken van ‘de industrie’. En ja, er gebeuren nare dingen in ‘de industrie’. Maar daaruit concluderen dat je niks hoeft te betalen, lijkt me een kleuterconclusie. Want dan moet je ook lekker gaan stoppen met betalen voor je betaalrekening, je verzekering, je huis, je electronica en, hey wat niet eigenlijk?
Kon ik dat maar zo makkelijk als dat ik kon stoppen met betalen voor muziek.
De spijker op zijn kop Lapis.
Je leest de reacties niet eens behoorlijk, dus wat lul je met je ‘kleuterconclusie’?!
Deze reactie heb ik wel goed gelezen:
“80% van de muziek die ik te horen krijg binnen een week wordt me door de strot geduwd. Door radiostations, in winkels en andere openbare toestanden en dan nog via tv. Dat is allemaal niet illegaal, ondanks dat het mijn oor passeert. Daar wil ik wel eens voor gecompenseerd worden.”
Dat is toch kleutergebabbel?
Ik wil gecompenseerd worden voor het lantaarnlicht dat in mijn ogen schijnt, voor de lelijke kleren waarin mensen lopen, voor de gebouwen die mij in de weg staan, voor-voor-voor… Stamperdestampvoet.
Ozinvergelijking. Jij vindt het blijkbaar normaal dat de industrie zielig doet dat hun muziek zo makkelijk gratis te verkrijgen is en dat dit ze scheppen met geld kost terwijl ze aan de andere kant alles wat ze willen promoten je geheel gratis door de strot duwen op een manier dat er bijna geen ontkomen meer aan is.
In het leven word je voortdurend blootgesteld aan producten en diensten waar je niet van gediend bent. Die moeten dan allemaal van de weeromstuit maar gratis zijn of, nog bizarder, je moet ervoor ‘gecompenseerd’ worden? Als een kind van vijf dat zegt, kan ik er nog vertederd om lachen, maar mag ik aannemen dat je ouder dan vijf bent?
Wederom: de vergelijking gaat mank.
Aan jou de taak uit te leggen waarom. Anders is het wederom gebabbel.
Tegen wie heb je het eigenlijk?
Geen idee. Reaguren hier is kut met die rare volgorde. Aan wie vraag je dit eigenlijk?!
Hehe. Monsieur Cabron!
Tutut majava. Jij trekt de conclusie toch niet dat je niet voor muziek hoeft te betalen? Dan geldt de kwalificatie kleuterconclusie niet voor jou. De bijdrage van de mensen die net als jij in ‘kopersstaking’ zijn, lijkt me overigens volledig in het niet vallen bij de terabytes muziek die elke dag ‘gratis’ worden rondgepompt. Al of niet onder het mom van ‘activisme’.
Wie trekt die conclusie dan wel?
Al was het alleen maar om de macht van platenmaatschappijen te doorbreken (die ook een dikke vinger in de pap hebben in allerlei “muziekhappenings”, in samenwerking met He*ineken). Pff, al was het maar om te vermijden dat die zee aan risicoloze shit gespeeld door dito nitwits die over je wordt uitgestort je nooit bereikt. Van “artiesten” die alleen maar met een tape “live” kunnen optreden of zelfs heel geen noot kunnen spelen (de Milli Vanilli’s). Wat goed is komt er wel, 3 x p/wk een stadion van 50.000 volspelen a gem. 30 EUR of je koopt wat aandelen facebook: de Bono’s zullen vervolgens qua royalties echt niets tekort komen…écht niet.
Meer bezwaar heb ik tegen het dichtknijpen van de strot van theaters en andere podia door allerlei vergunningen op te leggen en subsidies te onthouden waardoor ze dicht moeten, krankzinnige prijzen moeten vragen en of hun onafhankelijke ziel ook aan de bierduivel moeten verkopen…
Daarom zal ik BLIJVEN kopiëren, rippen en branden…tot in den dood.
Haaaa…wat voelt dát heerlijk.
Man man man, wat een gemakkelijke redenering. Alsof elke muzikant drie keer per week een stadion volkrijgt. Nee, met Bono hoef je geen medelijden te hebben, maar er zijn ook muzikanten die zich het apezuur werken omdat ze nu eenmaal niet in een mainstreamgenre werken. Het merendeel van de muzikanten kan er niet eens van leven, en voor een deel komt dat doordat mensen als jij vinden dat ze best muziek mogen maken, maar dat jij je het recht voorbehoudt dat gratis van het net te trekken. Ja, dan kun je daar “de industrie” de schuld van geven, maar de muzikant waar ik het over heb mag alles zelf bekostigen, instrumenten, studiotijd, promotie. Die heeft niets te verwachten van platenmaatschappijen, of juist alleen van de kleintjes, waar mensen werken die het voor de muziek doen – want die zijn er ook. Ik ken Amerikaanse bands die alleen in Europa kunnen toeren, simpelweg omdat de afstanden hier wat minder groot zijn. Hoeveel muzikanten spelen er bij acts die ze zelf minder interessant vinden, simpelweg omdat ze niet kunnen rondkomen van de muziek waarvan hun hart sneller gaat kloppen?
De flutrederingen die je bezigt kloppen alleen voor acts die als ‘product’ worden neergezet, die uitwisselbaar zijn. Het merendeel van de muzikanten werkt harder dan jij dan doet, en desondanks ben je te belazerd hen een klein bedragje te betalen voor wat ze doen. Een heel groot deel van de muzikanten maakt muziek ondanks ipv dankzij ‘de industrie’ waar jij zo makkelijk naar verwijst en toch vind je dat jij ze betaling mag onthouden vanwege de handelwijze van diezelfde industrie. Kutsmoezen zijn het, niets meer, niets minder.
Dus jij wil zeggen dat een NIET mainstream band meer kansen, geld, instrumenten en studiotijd bij een platenmaatschappij krijgt als iedereen 100% netjes betaalde? Geloof je het zelf…gaat linea recta naar NOG MEER zelf gepromote/ geproduceerde commerciële shit
Ik heb het toch niet over kansen bij een platenmaatschappij? Veel niet-mainstream bands financieren vrijwel alles zelf en hebben hooguit nog een distributiedeal met een grotere maatschappij. Afgezien daarvan is het te makkelijk om te roepen dat alle platenmaatschappijen er met het geld van de artiest vandoor gaan. Er zijn tal van kleinere labels en maatschappijen die wel in de niches duiken en die óók meer armslag zouden krijgen als er netjes cd’s werden verkocht.
Jaja, en als je niet aan de Hartstichting gaf omdat het management de man gemiddeld twee ton per jaar binnenharkten dan benadeelde je de arme hartpatiënt. En als je geen Nike-schoenen koopt benadeel je de arme veertienjarige loonslaaf in een sweat shop. Ben je dan ook een eikel? Zo lust ik er nog wel een paar.
Zie mijn antwoord hiervoor. Niet elke maatschappij is alleen bezig zoveel mogelijk geld binnen te harken over de rug van artiesten en niet elke artiest heeft de steun van een maatschappij bij het uitbrengen van een album. In jouw redenering jat je schoenen van een ander merk omdat Nike sweatshops gebruikt. Als Nike niet deugt betekent dat niet automatisch dat elke schoenenfabrikant niet deugt en het dus ethisch verantwoord (please…) zou zijn om alleen nog schoenen te jatten.
Of er na de onthouding van inkomsten nog gejat wordt is eigenlijk irrelevant voor de financiële situatie van de loonslaaf. Je boort hem gewoon inkomsten door de neus, met of zonder jatten. En de vraag is of de eigenlijke schuld van die inkomstenderving dan ligt bij de consument of bij Nike.
-edit: hmm, misschien heb ik de hoofdboodschap van je vorige post verkeerd begrepen. Ik dacht dat je het ook opnam voor de artiesten die wél bij een label zaten, maar toch snoeihard werkten en hun inkomsten verminderd zagen. Als je het alleen over complete indie-artiesten hebt is mijn punt niet heel to-the-point, sorry.
Het is op zijn minst onethisch te noemen dat veel geld wordt verdient met een illegaal distributiesysteem van muziek. Mede ook omdat de distributeurs niks, maar dan ook echt helemaal niks hebben bijgedragen aan de totstandkoming van het product en daar ook totaal geen vergoeding voor betalen.
Ik geef de schrijver van het artikel hier volledig gelijk in.
Het kan niet allebei waar zijn. Óf die distrubuteurs voegen geen enkele waarde toe, óf ze verdienen veel geld. Er is geen wet die artiesten verplicht om met te dure distributeurs in zee te gaan. Als ze hun prijs niet waard zijn, huur je ze niet in. Blijkbaar doen ze toch iets waar de artiest op zit te wachten. En niet iedere platenmaatschappij heet Henk-Jan Smit.
Hebben we het over hetzelfde? Met illegaal bedoel ik grooveshark en pirate bay, maar ook in zekere mate spotify etc…
Niks?! Distributeurs zorgen voor distributie. Een hotel laat een taxichauffeur ook niet betalen voor de klant die hij ze aflevert.
Die taxichauffeur zou wel een vergoeding moeten betalen als hij een gratis overnachting aanbiedt aan de klant.
Misschien is popmuziek wel volkomen overrated en achterhaald.
Het eindeloze copypasten wat muzikanten doen is wellicht veel leger en erger dan het copypasten van hun muziek.
Wegwerp, wie betaalt daarvoor?
Een brood: dàt moet wat kosten.
De pielewaaier op de snaren gaat maar aan het kampvuur interessant doen. Entertainment, hoe leeg en cynisch kan het zijn.
Dus jij hoeft ook niet meer betaald te worden? Zeg nou zelf, kunstenaars zijn continu aan het herhalen wat anderen al eens gedaan hebben. Wie betaalt daarvoor? Of zou je moeten concluderen dat de vakmensen, die met hart en ziel werken aan een project – grafisch, muzikaal of inderdaad een lekker brood – daarvoor desgewenst beloond mogen worden als een ander ervan geniet?
Tegenover elke wegwerpartiest staan honderd artiesten die hun stinkende best doen.
Hier is trouwens een ander, langer, artikel van David Lowery over hetzelfde onderwerp. http://thetrichordist.wordpress.com/2012/04/15/meet-the-new-boss-worse-than-the-old-boss-full-post/
Nóg langer?
Wat een hilarisch passief-agressief stuk is het originele stuk trouwens. “On a personal level, I have witnessed the impoverishment of many critically acclaimed but marginally commercial artists. In particular, (…) Vic Chestnutt. (…) Shortly before Christmas 2009, Vic took his life. (…) They will (…) tell you their situation was worsened by their financial situation. (…) I present these two stories to you not because I’m pointing fingers or want to shame you.”
Kijk, lapis, toen je die nare, kwetsende uitlatingen over de islam deed op de internets heeft een woedende moslimterrorist een bloedbad aangericht onder een basisschoolklas. De lerares schreeuwde huilend “lapis, hoe kon je?” terwijl de moordenaar zijn wapen doorlaadde alvorens haar een kogel door het hoofd te jagen. Eén van de slachtoffertjes schreef nog met haar eigen bloed “lapis, waarom???” op de vloer voordat ze haar laatste adem uitblies. Maar ik noem dit niet om te suggereren dat je hier schuldig aan bent! Ik wilde gewoon benadrukken dat acties consequenties hebben.
Dat vond ik ook niet zo sterk, maar hij komt er verder niet op terug en het is ook niet echt een onmisbaar onderdeel van zijn betoog.
Hij klinkt boos, maar komt met een goed (inderdaad lang) verhaal.
” A sort of Cyber–Bolshevik campaign of mass collectivization for the good of the state…er .. I mean Internet.”
Niet betalen voor iets wat nooit als gratis bedoeld is is diefstal, achter
welke ideologische morele, rechtvaardiging je je ook verschuilt.
De discussie gaat hier alleen maar over of de diefstal al of niet gerechtvaardigd wordt, of over wie het slachtoffer van de diefstal is, en of we medelijden moeten hebben met het slachtoffer of niet.
Het zou me dan ook niets verbazen als de mensen die het hardst roepen dat ze ook een auto gratis zouden downoaden als het kon, wel met hun moralistische 99%-vingertje zwaaien naar de “graaiende bankensector”
Als ik iets steel dan moet er bij de ander iets missen. Dat is niet het geval bij digitale muziek die om te beginnen al ongenummerd gekopieerd is dus kun je niet van diefstal spreken.
– Reactie gewist. Stond onder verkeerde post. –
Ik denk dat het woordje “is” hier een beetje misplaatst is en dat de reaguurder meer zoiets bedoelt als “gelijkwaardig aan”. Vanuit zijn morele perspectief is stelen net zo bezwaarlijk als kopiëren.
En om dat uit te leggen zou je als voorbeeld i.p.v. muziek bijvoorbeeld geld kunnen nemen. Het is namelijk evident dat het kopiëren van geld niet toegestaan is. Waarom eigenlijk? Het is toch veel makkelijker om het thuis uit te printen dan om naar een bank te lopen.
Wellicht hebben we deze mening omdat geld een bepaalde waarde vertegenwoordigd en omdat geld dus gebruikt kan worden door de persoon die het kopieert om er zelf voordeel uit te halen. En vraag jezelf eens af: zouden we het ook bezwaarlijk vinden als iemand dat gekopieerde geld nou niet zou uitgeven, maar alleen gebruikt voor zijn collectie (iemand die munten verzameld). Wellicht kun je dit voorbeeld gebruiken als een analogie voor muziek, dat is, als je de mening deelt dat ook muziek een zekere waarde vertegenwoordigd. Ik denk namelijk dat het dat doet. Iemand kan muziek op internet zetten en geld verdienen aan de advertisement of iemand gebruikt de muziek om geld te verdienen als DJ.
Kortom, iemand gebruikt bepaalde goederen (muziek) om een bepaalde dienst te leveren waarmee hij geld verdient, zonder dat hij een vergoeding heeft betaald voor die goederen. En dat is ook in mijn ogen onethisch en wellicht dus net zo misdadig als stelen.
Omdat we al heel lang doorhebben dat creatieve uitingen wel werk en talent vereisen, maar niet tastbaar zijn is er ooit het juridische begrip ‘intellectueel eigendom’ verzonnen. De wet maakt al onderscheid tussen materieel en intellectueel eigendom. Een brood stelen is dus niet hetzelfde als muziek stelen, maar wordt gedeeltelijk wel op vergelijkbare wijze behandeld.
En het principe lijkt me universeel en onomstreden. Zoals een bakker mijn leven kan verrijken door hard te werken en zijn talent te gebruiken, zo kan een muzikant of filmmaker dat ook. En beiden dienen voor hun door mij gewaardeerde inspanning door mij te worden beloond. Ik zou een auto gratis downloaden als dat kon, maar niet als ik wist dat anderen er tijd, talent en geld in hadden gestopt om die auto voor mij te maken.
Discussie over hoe je dat intellectueel eigendom precies moet en wil beschermen is en blijft nodig. En als de technologische mogelijkheden veranderen, moeten misschien ook de wetten dat doen. Maar wel consumeren en niet betalen kan nooit een rechtvaardige uitkomst van deze discussie zijn. En gratis consumeren, omdat je vindt dat de artiesten worden uitgebuit is wel helemaal belachelijk.
En je zou natuurlijk nooit een handtasje downloaden?
Echt downloaden = stelen roepen is zo 2000 en dan nóg onjuist.
En ‘je bent niks kwijt, dus het is geen stelen’ is zooo 1999.
Sinds wanneer moeten musici altijd goed verdienen? Ik ken er zat die het heerlijk vinden dat ze gevraagd worden en daar dan kunnen spelen en het meegenomen vinden als ze er iets mee verdienen. Niemand die zeikt over investeringen en andere kosten, want het is hun hobby en ze zijn daar trots op. Elke artiest die meer naam krijgt zal ook meer optreden en dus meer inkomsten genereren. Het gezeik begint pas als ze nummers gaan opnemen en ja dus vaak op het moment dat er een promotor, muzieklabel, management e.d. bij komt kijken. Toeval?
Ik weet het nog mooier: waarom moet wie dan ook in de wereld überhaupt veel verdienen? Hup, iedereen op een hongerloontje. En als je, anders dan die hobbyende artiesten, het niet leuk vindt wat je doet?Dan zorg je maar dat je je werk leuk vindt. En dan word je vanzelf ook wel trots erop. Heerlijke, simpele wereld.
Ik lees in #49 bijvoorbeeld dit: “er zijn ook muzikanten die zich het apezuur werken omdat ze nu eenmaal niet in een mainstreamgenre werken. Het merendeel van de muzikanten kan er niet eens van leven” Dat gaat er van uit dat je er wel van zou moeten kunnen leven. Waarom eigenlijk? Je kunt namelijk vele stadions vullen met musici, maar die musici op zich krijgen niet eens een huiskamer vol met fans.
Inderdaad, iemand die maar een handjevol fans heeft, moet niet klagen dat hij niet van z’n werk kan leven. Relevanter in deze discussie is de situatie waarin er juist wel veel fans zijn, maar ze weigeren massaal te betalen voor de artistieke prestatie. Het gaat dan niet aan om te zeggen dat die artiest gewoon blij moet zijn met z’n hobby en genoegen moet nemen met een paar grijpstuivers.
Maar als die muzikant er niet van kan leven *omdat jij vertikt te betalen voor z’n cd* klopt er iets niet. En dat is nou net de situatie voor heel veel muzikanten.
Majava. En Bismarck. Waarom willen jullie niks betalen voor muziek?
Plurium Interrogationum
Cabron A. Waarom lees je niet dat ik in tenminste 2 reacties schrijf dat ik zelf bijna geen reet van het net trek en dat bijna al mijn muziek gewoon aangeschaft is? Daaruit zou je heel misschien kunnen opmaken dat ik wel betaal voor muziek
Die artiesten van wie ik platen en CD’s bezit zijn er desondanks bijna niks mee opgeschoten, want andere “belanghebbenden” graaiden het geld weg. Met mijn concertbezoek werd het al een stuk beter voor de artiesten in kwestie, maar heden ten dage hoeven de meesten ook niet echt meer op mijn aanwezigheid te rekenen, want wat ze nu vragen voor een kaartje slaat ook vaak nergens meer op. Het boeit me niet of de artiest slachtoffer is van de industrie, of gewillig meewerkt. Ik wil betaalbare muziek. Alle muziek. En dat is gewoon mogelijk dankzij de stand van de technologie en ik gun elke artiest wereldfaam en ook dat is gewoon mogelijk dankzij het internet.
Geld verdienen met muziek die niet live is. Dat is een business model dat nauwelijks 100 jaar gewerkt heeft. Het was een leuke tijd, maar het is voorbij. Daar helpt geen zielig verhaal meer aan.
Ja, het is ook zo tegennatuurlijk en niet te verdedigen om geld te verdienen aan intellectueel eigendom of artistieke prestaties. O nee, dat is het niet. Zal het businessmodel dan toch niet verouderd zijn? Zonder dat je een zielig verhaal nodig hebt om het te verdedigen?
Het probleem is dat de geluidsdrager die de ip afdwong achterhaald is.
De uitgevers van bladmuziek gaan al zo’n honderd jaar gebukt onder de kant-en-klare conservenblikmuziek van de platenindustrie.
Gratis downloaden drukt de verkoopcijfers helemaal niet. Als ik benieuwd ben naar een artiest of groep download ik zijn werk eerst en als ik het nog steeds wat vind koop ik de CD.
Overigens wordt er meer verdiend aan tours en concerten.
Puur anecdotisch bewijs. Jij denkt er zelf niet minder door te kopen, dus schaadt het niemand. Lees dat (lange) artikel van Lowery eens. Het probleem zit hem niet alleen in de afgenomen volumes, maar ook in het veranderde investerings-/verdelingsmodel.
Voorheen lagen veel van de risico’s bij de platenmaatschappijen die in ruil daarvoor ook een flink deel van de winst van de succesvolle artiesten pakten. Nu ligt het risico volledig bij de artiesten, maar hun inkomsten zijn gedaald.
De distributie is goedkoper geworden en de gemiddelde prijzen zijn gedaald (iTunes is goedkoper, Pirate Bay is gratis). De grootste winsten gaan naar de technologiebedrijven (Apple, Pirate Bay, Google) die geen cent investeren in artiesten.
“Taking no risk and paying nothing to the content creators is built into the collective psyche of the Tech industry. They do not value content. They only see THEIR services as valuable. They are the Masters of the Universe. They bring all that is good. Content magically appears on their blessed networks.”
Van de platenmaatschappijen kregen de artiesten weinig. Van de Pirate Bay krijgen ze niks. Gratis downloaden vanwege onfatsoenlijke platenmaatschappijen is een hele vreemde manier van denken. Zeg dan dat je gratis downloadt omdat het kan en omdat je geen fuck geeft om het talent en de inspanningen die de artiest heeft moeten aanwenden om de door jou gewaardeerde muziek te maken.
Klopt, geef ik ook geen fuck om en met mij de meerderheid van de consumenten. En toen? (gaap)
Maar nee, het bewijs is niet anekdotisch, mijn consumentengedrag is bepaald niet uniek. En het gaat verder ook helemaal niet slecht met de verkoopcijfers. Nogmaals, artiesten verdienen het meeste aan tours en concerten, de platenindustrie verdient het meest aan de verkoop van platen. Die zijn daar alleen maar om die artiesten uit te zuigen en zakkenrollen.
Remember Bobby Farrell, die verder nooit een cent zag van zijn wereldhits en al die andere artiesten die diep genaaid werden door de platenindustrie. Als alle artiesten hun eigen label zouden hebben zouden dergelijk morele appels bij me aankomen, maar de platenindustrie moet eigenlijk gewoon kapot. Die is niet meer van deze tijd.
http://www.youtube.com/watch?v=E5gNYVia2rg
Heel veel artiesten hebben hun eigen label.
Zeker en daar betaal ik dan ook grif voor. Onlangs nog Caro Emerald, die haar prachtige muziek via Grandmono records uitbrengt. Via deze constructie krijgen de artiesten 100% van de inkomsten zelf.
Nu probeert de platenindustrie consumenten moreel te chanteren door net te doen of de artiesten in plaats van zijzelf zoveel slechter af zijn. Dat is gewoon niet waar.
En trouwens, die Caro Emerald snapt het wel… op haar eigen site kan je al haar nummers volledig beluisteren en dat deed haar verkoopcijfers absoluut geen kwaad. Kopen is gunnen. De platenindustrie gun ik het licht in de ogen niet en Carootje wel.
De distributie is goedkoper geworden en de gemiddelde prijzen zijn gedaald (iTunes is goedkoper, Pirate Bay is gratis). De grootste winsten gaan naar de technologiebedrijven (Apple, Pirate Bay, Google) die geen cent investeren in artiesten.
Ja, maar Mr. Camper wijst ons wel de weg naar de technologiebedrijven om te kunnen betalen. Dat is dan toch ook geen sterke argument? En een van de grote bugbears die we vroeger hadden, namelijk de hoofdprijs betalen voor een schaarsgevulde zilveren schijfje hebben ze eigenlijk alleen maar erger gemaakt. Je betaalt niet meer voor een mooie verpakking, of een jewel case en al helemaal niet voor een uitgebreide distributiekanaal. Maar wel nog steeds de hoofdprijs van ruim $10 – $20 voor een tiental of meer nummers. Waarom vormen de indies dan geen eigen distributiekanaal met schappelijke prijzen waar zij ook nog een grotere deel van terugzien?
Ik luister overigens ook vaak op de vpro-luisterpaal of in de winkel (ja, dat kan nog) voordat ik koop. Daarvoor hoef ik het businessmodel van de illegale contentproviders niet te ondersteunen.
Het stukje vind ik een typisch misbaksel van de platenindustrie, die natuurlijk veel erger op de verdienste van artiesten parasiteert dan consumenten ooit waar kunnen maken. Eerst probeerden ze het met rechtszaken en draconische boetes (bijvoorbeeld een student die een boete van $675.000 moet betalen voor 30 gedownloade nummers) en nu ze merken dat dit niets helpt gaan ze het over deze boeg gooien? Ik denk niet dat het met slijmen ineens wel gaat lukken.
http://thetrichordist.wordpress.com/2012/04/15/meet-the-new-boss-worse-than-the-old-boss-full-post/
Niet geschreven door de industrie, maar door de artiest.
en daar kan je natuurlijk weer vele (maar dan wel bekende) artiesten tegenover zetten die daar een volstrekt andere visie op hebben. Ik noem een Coldplay.
Coldplay. Die maken misschien wel hele middelmatige muziek, maar echt representatief voor de artiestenwereld lijken me die niet.
Wat is dat nou voor onzinbezwaar als je zelf met een volstrekt obscure artiest komt aanzetten?
Bovendien is het echt een achterhoedegevecht. De financiële en lobby slagkracht van de tech industrie is veel groter en het is ook beter voor de muziek. Met de platenindustrie krijgt de consument allemaal kapotgeproduceerde concepten en mislukte abortussen als Bieber te verwerken, terwijl de tech industrie zich verder helemaal niet inhoudelijk bemoeit met die muziek. Caro Emerald zou nooit de kans hebben gekregen om een wereldster te worden (rare muziek, te dik etc). Op het internet hebben alle artiesten gelijke kansen en zit daar geen gewetenloze platenbaas tussen die niet wezenlijk geïnteresseerd is in de muziek, maar de verkoopcijfers.
Het is de hoogste tijd dat artiesten de platenbazen van zich afschudden, want in wezen ligt het free riderprobleem daar, niet bij consumenten.
Ah, de industrie is fout, dus alles ligt aan de industrie. Nee dus. Als jij vertikt te betalen voor muziek heeft een artiest ook geen kans op het internet. Sterker nog, die kan de kosten voor het instandhouden van zijn website en eventuele downloadmogelijkheden niet eens betalen omdat jij te belazerd bent voor een cd te betalen.
En nog maar eens: de grote, boze industrie bestaat niet. Ja, er zijn majors die zich in vele opzichten als horken gedragen, maar er zijn ook heel veel nichemaatschappijtjes en -labels waar mensen hard werken voor een magere opbrengst omdat ze houden van de muziek die ze uitbrengen. Die benadeel je óók als je de muziek van het net trekt zonder te betalen.
‘De industrie’ is niets anders dan een kutsmoes om je eigen foute, egoistische gedrag terzijde te schuiven.
Ik heb helemaal niets tegen de industrie joh, integendeel. Maar sinds de digitale revolutie zijn platenmaatschappijen gewoon niet meer nodig voor de uitgave en distributie van muziek en hoeft er in principe niemand meer tussen artiest en consument te zitten.
Artiesten wordt het bovendien gegund en zelfs als die uit eigen beweging elke noot die ze produceerden gratis aanbieden, vinden ze alsnog voldoende kopers.
“‘De industrie’ is niets anders dan een kutsmoes om je eigen foute, egoistische gedrag terzijde te schuiven.”
Jouw zogenaamde meeleven met ‘de artiesten’ is dan weer jouw ‘kutsmoesje’ om niet aan jezelf hoeven toe te geven dat je gewoon jaloers bent op de mensen die gratis downloaden.
Je kan het gewoon niet hebben dat anderen iets doen wat jij niet durft. Jij durft niks illegaals te doen, en neemt het mensen die dat wel durven kwalijk. Een bekend psychologisch verschijnsel, overigens.
Jongens die geen meisjes durven te versieren verzinnen er ook altijd allerlei ‘morele’ argumenten bij om maar niet aan zichzelf toe te geven dat ze lafhartig en jaloers zijn.
Vrouwen die werken verachten vrouwen die teren op het salaris van manlief om dezelfde reden. Zelf durven ze niet te stoppen met werken omdat ze bang zijn voor het oordeel van anderen, maar dat geven ze niet toe. Liever veroordelen ze die vrouwen, die het kleinburgerlijke oordeel van anderen wel kunnen trotseren en wel durven te parasiteren, om zogenaamde morele of emancipatoire redenen.
Geenstijlers die zich boos maken om krakers halen er ook altijd ideologische argumenten bij, maar ideologie is totaal niet in het geding. Het gaat ze er gewoon om dat anderen iets gratis krijgen waarvoor zij moeten betalen. Door al dat gelul klinkt de jaloezie gewoon helder door: ‘Hun moeten gewoon betalen!’
Anderen die zich niet aan regels houden waaraan zij zich (uit lafheid) wel houden, dát vinden mensen het aller-, allerergerlijkst.
Jij maakt jezelf dus wel wijs dat je vindt wat je vindt omdat je te doen hebt met ‘de artiesten’, dat je gewoon niet tegen onrecht kan dus, maar als je diep in je hart kijkt weet je best dat je best dat dat reden helemaal niet kan zijn. Het verklaart immers totaal niet waarom de emoties zo hoog oplopen bij je. Ik bedoel, je gaat er zelfs van vloeken! Echter, als onrecht inderdaad de motor achter je verontwaardiging zou zijn, dan zou je wel een grotere prioriteit geven aan, bijvoorbeeld, de uitbuiting van de arbeiders in de landen waar onze hebbedingetjes vandaan komen … moderne slavernij, feitelijk.
Ik durf echter te wedden dat je bij dat onderwerp nauwelijks emoties voelt. Bij dat onderwerp blijft je afkeuring verstandelijk van aard … feitelijk en rationeel. Je veroordeelt het wel, maar het haalt láng niet zo het bloed onder je nagels vandaan als die vuile freeloaders waar we het nu over hebben.
De enige redelijke verklaring voor jouw ‘morele’ verontwaardiging is dus gewoon kleinburgelijke jaloezie. ‘Hun moeten gewoon betalen!’
Aha, we maken er nu plotseling een karakterologische tekortkoming van de poster van. Juist dat is een GeenStijl-tactiek.
Nee, de reden dat ik me er kwaad om maak is dat ik wat dichter bij artiesten sta dan anderen. Ik schrijf recensies (voor http://www.fileunder.nl) en lees daarvoor ook veel en weet daarom hoeveel moeite artiesten én nichemaatschappijtjes en -promotors moeten doen om a/ aan bod te komen en b/ er nog iets mee te verdienen. Ik heb het voorbeeld van Marillion al gegeven. Een band als Spock’s Beard is een van de grote namen in de progrock, neemt zijn fans serieus en is na jaren desondanks nog een hobbyband. En dat is niet omdat de platenmaatschappijen, managers en wat dies meer zij er met het geld vandoor zijn. Maar hier lopen allerlei mensen vrolijk te beweren dat ze niet betaald hoeven te worden voor een cd. Ik erger me kapot aan de figuren die naar de Bono’s en Coldplays wijzen, naar ‘de industrie’ en dat gebruiken als rechtvaardiging voor wat domweg jatten is.
Spock’s Beard heeft het probleem dat het in hun thuisland minder populair is dan in Europa. En ik geef even een quote van een bandlid: “It’s impossible to tell to what degree the illegal downloads are helping or hurting but I’m sure it’s a measure of both.” En zo is het.
Hoe het voor jou persoonlijk ook zit, dan nog klopt mijn analyse voor het gros van de zieligerds die aan jouw kant van het argument staan. De giftige verontwaardiging staat totaal niet proportie tot het kwaad. Zeker niet wanneer het om steenrijke, verwende muzikanten gaat die 30 jaar na dato nog steeds willen cashen voor de 10 minuten werk die ze toen deden.
Maar ik ben het wel met je eens dat je beleid moet toepassen. De kleinere bandjes hun geld misgunnen valt niet te rechtvaardigen. Maar ik heb altijd het idee dat zulke bandjes fans hebben die dat toch niet doen … al kan ik me vergissen natuurlijk.
@Eric
Heh. Ik durf het bijna niet te zeggen.. maar je uitspraken komen een klein beetje over als hasbara praatjes ten gunste van de muziekindustrie. Althans, ik ken verder geen mensen die vanuit zichzelf zo emotioneel worden over zo’n gewetenloze bedrijfstak. Wat is je persoonlijke betrokkenheid daarin? Wat drijft je om het zo op te nemen voor de Herman Heijnsbroeks van deze wereld en andere louche figuren die zichzelf in leven houden door te parasiteren op de talenten van anderen?
Als je Ockhams scheermes toepast op de muziekindustrie, is hun rol als uitgever en distribiteur van muziek gewoon uitgespeeld. Het is een inefficiënte omweg om nog langer te gaan zitten hannessen met CD’s, die bizarre verpakkingsmaterialen zijn ook al onnodig.
O ja, en dat ik me wel over iets anders druk zou maken als het me om het onrecht ging, is een onzinnige quasi-redenering. Dan kun je álles afdoen met “joh, er zijn ergere dingen op de wereld!” Dat is altijd zo, maar is dat reden om je er dan niet druk over te maken? Wat een flauwekul!
Dat is dan ook niet de gehele redenering, zoals je zelf kunt teruglezen. Dat was slechts de weerlegging van jouw eigen verklaring voor jouw verontwaardiging.
Jouw enige verklaring voor jouw emotionele verontwaardiging is namelijk toch dat je gewoon een pesthekel aan onrecht hebt, nietwaar? Ik stel daarop dat je best wat kritischer naar jezelf mag kijken.
Oh, besef ook wel dat als je betaalt voor muziek, dat jouw geld dan gebruikt wordt de democratie buitenspel te zetten om ACTA’s, SOPA’s en PIPA’s erdoor te drukken.
Onethisch.
’t Verdwijnt rechtstreeks in de zakken van Maxime Verhagen & andere slechteriken, feitelijk. Bij voorkeur dus niet luisteren naar die satansnoten, maar als je ernaar luistert, betaal dan vooral niet.
Dat is ongeveer van hetzelfde niveau als Amerikanen die roepen dat Linux gratis en dus communistisch en anti-Amerikaans is….
Nee, want wat ik zeg klopt feitelijk. Waar jij het mee vergelijkt niet.
ps.
Nu ik er nog wat verder over nadenk is er ook nogal wat aan te merken op die zogenaamde “split” tussen de tech industrie en de platenindustrie, want een organisatie als Sony (BMG) heeft zelfs meer en diversere tech in huis dan Apple. Het probleem is alleen dat ze niet in staat waren om de kans tijdig te herkennen en Apple dus eerder was met Itunes. Waar het op neerkomt is dat techbedrijven die de boot misten zich nu afreageren op klanten, en passant artiesten misbruikend als menselijk schild. Op termijn tekenen ze daarmee hun eigen ondergang natuurlijk, dus ik vind het de goede kant opgaan.
Het is gewoon contra-intuitief. Hoe kan spotgoedkope, of weggeefmuziek een muzikant nu uiteindelijk baten? En toch werkt het zo. En daarom zie je veel reacties die identiek zijn als op die andere contra-intuitieve kwesties; drugs zijn gewoon slecht, verbieden!; harder straffen, dan leren ze het wel af.
Verder nog: als je geld zou willen verdienen met muziek heb je de plicht om de markt te onderzoeken en te kijken naar alle factoren die je resultaat positief of negatief kunnen beïnvloeden. Door maar te doen alsof digitale verspreiding van muziek een groot kwaad is en het daarom te negeren graaf je je eigen graf als muzikant. Slecht ondernemerschap, van mij mag je failliet gaan.
“Door maar te doen alsof digitale verspreiding van muziek een groot kwaad is en het daarom te negeren graaf je je eigen graf als muzikant.”
Digitale verspreiding is helemaal geen groot kwaad. Als je als artiest op geen enkele wijze betaald wordt voor geleverde prestaties en intellectueel eigendom, dát is pas een groot kwaad. Want al ben je dan nog zo’n slimme ondernemer, lang zul je het dan niet uitzingen. Net zoals een kruidenier failliet gaat wanneer een bende z’n zaak voortdurend mag leegroven. En dat dan ook nog onder het toeziend oog van het winkelende publiek, want ‘de tijden zijn nu eenmaal veranderd’ of ‘op die manier pak je ook die graaiende groothandel aan’.
Deze discussie komt nooit tot een einde als je niet eerst alle feiten op tafel hebt. Is de neergang van de verkoop van CD’s het gevolg van piraterij of van het veranderde consumentengedrag (mensen willen songs los kopen, niet een hele CD vol). Of van beide? Hoeveel dan? Is het falen/niet doorbreken van een band of artiest waarvan werk op het internet is te vinden de schuld van piraterij Of zijn ze gewoon kut (in hun muziek of promotie)? Hoeveel van de personen die spul van het internet halen hadden als dit niet mogelijk zou zijn geweest wel naar de winkel gelopen? Hoeveel meer concertbezoek/ merchandise verkoop/ late aanschaf van echte CD’s is er als gevolg van het bekend worden met de muziek via gratis aanbod?
Die vragen zijn heel moeilijk of gewoon niet te beantwoorden, al doe jij en vele anderen die tegen piraterij zijn wel alsof je die antwoorden hebt. en komt je argument neer op het manke piraterij=diefstal, dus heb ik gelijk.
Grappig. Uit valide kanttekeningen concludeer jij dat benjbenj ongelijk heeft, maar ook dat jij *dus* gelijk hebt. Volgens mij gaat jouw standpunt dan evenzeer de bietenboer op met die kanttekeningen.
Eric, ik heb alleen maar ongelijk daar waar ik stel dat illegaal aanbod de artiesten helpt. Dat is onbewezen volgens mij, al zijn er wel voorbeelden te vinden (maar die hoeven niet representatief te zijn). Maar dat zijn al die zaken die ik noem en die liggen wel aan de basis van de discussie.
Even vraag tussendoor. Los van juridische termen of verloren marktaandelen en wat de oorzaak is.
Is het in bezit hebben van muziek (in pure digitale vorm) waar je niet voor betaald hebt, maar waarvan de maker wel de intentie had om er zijn boterham mee te verdienen, moreel verwerpelijk of niet?
(Voor de zekerheid noem ik het geen diefstal. Maar helaas is er geen beter term).
@Steeph: Nee, want je kunt niet stellen dat een kopie altijd de intentie had om voor geld over de toonbank te gaan. Downloaden is makkelijk. Zo makkelijk dat er (waarschijnlijk) heel veel kopieën bestaan die niet gebruikt worden en dan bestaat er ook nog genoeg muziek wat na het downloaden meteen weggeflikkerd wordt. Dan kun je als respons wel zeggen: “ja maar er zijn ook dieven die spullen jatten die ze niet nooit zelf gekocht zouden hebben en wellicht ook meteen ongezien in een hoek slingeren!” Ja, maar dan blijft er nog altijd iemand achter die z’n spullen mist. Digitale muziek blijft een uniek geval.
Op de simpele vraag van Steeph geef je een bizar antwoord.
Opnieuw de vraag van Steeph:
“Is het in bezit hebben van muziek (in pure digitale vorm) waar je niet voor betaald hebt, maar waarvan de maker wel de intentie had om er zijn boterham mee te verdienen, moreel verwerpelijk of niet?”
Je zwakke antwoord is dat je niet kunt stellen dat een kopie altijd de intentie had om voor geld over de toonbank te gaan. Maar… dat zegt Steeph niet. Ja, hij zal zich ook wel gevallen kunnen voorstellen waarbij de artiest iets weggeeft, uitleent of aanbiedt zonder er direct voor beloond te willen worden, maar daar gaat het nu niet om. Het gaat nu om een situatie waarin de maker wél de intentie heeft om zijn boterham te verdienen aan digitaal aangeboden muziek. Is het zo raar om van zo’n situatie uit te gaan? Me dunkt van niet. Het is eerder aannemelijk dat een artiest die iets digitaal aanbiedt er net zo goed iets aan wil verdienen als wanneer deze artiest hetzelfde product op een andere wijze aanbiedt. Dat een artiest iets digitaal aanbiedt, zal hoogstens betekenen dat hij of zij is meegegaan met z’n tijd en beseft dat het voor de klant (nee, niet de dief) handiger is om iets te downloaden dan om naar de winkel te gaan om het fysieke product te kopen. Er zullen weinig artiesten zijn die zullen zeggen: “Nu ik mijn artistieke prestatie digitaal aanbied, is het gratis. Ik beschouw het ook niet langer als een intellectueel eigendom dat een waarde vertegenwoordigt. Ik verdien mijn brood wel op ’n andere manier. Ik ga wel optreden, ook al ben ik een waardeloze performer, ook al leent mijn muziek zich niet voor grote optredens en ook al heb ik niet de middelen om tours op te zetten die meer geld opleveren dan dat ze kosten. Maar geen zorg, desnoods ga ik wel schoonmaken. Ik ben er immers alleen om jou te behagen. Gratis. Ik ben tenslotte maar een artiest. Wat ik doe, is niet in geld uit te drukken. En wat ik doe, is zeker niet bedoeld om er je brood mee te verdienen.”
Nee, majava, digitale muziek is geen uniek geval. Het is een product dat een waarde vertegenwoordigt. Het is ook een product dat je kunt stelen. En natuurlijk kun je jezelf wijsmaken dat dat wat niet tastbaar is of dat wat niet direct gemist wordt als het weggenomen wordt, geen diefstal kan zijn, maar je denkt toch niet dat je dat de benadeelde kunt wijsmaken? Die hoeft alleen maar naar z’n portemonnee te kijken om te weten dat hij genaaid wordt bij het leven.
Wat vind je van het downloaden van muziek die je op een andere geluidsdrager al bezit? Bijvoorbeeld binnen je oudere collectie van onbruikbare analoge platen?
Tja, doe je mee met het nieuwste van het nieuwste of hou je vast aan het oude vertrouwde? Zolang er een markt is voor een oude techniek die zichzelf overleefd heeft, zit je goed, maar als iedereen massaal overstapt op het nieuwe, waardoor er geen markt meer is voor het verouderde, is er een probleem. Je zou kunnen proberen de gemaakte kosten te verhalen op al die consumenten die (te snel) een vertrouwde markt vernietigd hebben, maar zal dat lukken?
Dat is de vraag niet. Is het te verantwoorden dat iemand die al betaald heeft voor IP dat nogmaals moet doen omdat zijn oorspronkelijke drager onbruikbaar is?
@su: Ik zou mijn oorspronkelijk vraag graag beperken tot materiaal dat je zelf niet reeds op een ander medium in je bezit hebt.
Daarna kunnen we de nuances wel opzoeken :-)
Ik reageer wel graag op de vraag van Steeph.
Steeph, het hangt er vanaf hoe je intellectueel eigendom ziet, niet zozeer of de muzikant zelf van mening is dat hij recht op centjes heeft. Als je vindt dat mensen rechten hebben over hun muzikale creaties dan is een schending van die rechten immoreel.
Nu is het voor mij persoonlijk (en voor vele anderen) vervolgens de vraag of je vindt dat die rechten momenteel functioneren zoals het zou moeten. En daarop antwoord ik nee en daarom vind ik downloaden een volstrekt geoorloofde manier om bijvoorbeeld alsnog je muzikale behoeften te verzadigen, al is dat bij mij sinds de intrede van Spotify niet langer het geval.
Vergelijk het anders eens met kraken: daarbij pik je eigenlijk effe andermans eigendom in wat in een bredere context ten dienste staat van een ander bouwbeleid.
Dat is volgens mij niet per definitie moreel verwerpelijk. Zo verloor ik een keer al mijn itunes downloads en de gedachte dat ik die nummers allemaal weer opnieuw aan zou moeten schaffen vind ik tegen het criminele aanschuren. Het is redelijk om een keer te betalen voor een muziekstuk.
@benjbenj: ik blijf bij wat ik eerder schreef. Digitale muziek is altijd een kopie. Gaan alle onverkochte CD’s van bandje X in de kluis, of in de vernietiger? Is een 128 kbps mp3 flutkopie van een nummer van Lady Gaga precies hetzelfde waard als het “origineel” uit de iTunes store? Ook al is het niet om aan te horen zo slecht van kwaliteit? Man, er is zoveel wetgeving rondom auteursrecht dat gewoon niet meer voldoet, dat is echt bizar. Minstens net zo bizar als hoe jij gewoon over diefstal blijft praten terwijl het dat niet kan zijn.
Als mensen over diefstal gaan beginnen dan zijn we snel uitgesproken. Aan dergelijke frames heb ik een broertje dood.
@majava
Wat maakt het nou uit dat digitale muziek altijd een kopie is? En als je iets niet goed genoeg vindt, dan koop je het toch niet? Of dan koop je iets van betere kwaliteit. Het betekent toch niet dat het dan maar allemaal gratis moet zijn? Iets is pas gratis als het gratis aangeboden wordt. Als iemand er een prijs voor vraagt, is het niet gratis. Simpel.
Overal waar het Grote Geld bij betrokken is, gaat het fout. Het is een voortwoekerende kanker. Misschien is er nog wel een gezond stukje maar het geheel is aangetast. Of je het nu hebt over kunst, cultuur, sport of wetenschap (vandaag de dag geldt dat eigenlijk voor alles). Deze zaken dienen naar mijn mening dan ook waardevrij en belangeloos te zijn.
De oude Grieken stelden vrije tijd tegenover de arbeid; zij beschouwden de arbeid als dienst aan de menselijke noden en zagen vrije tijd als vrijheid ten opzichte van deze dienst. De vrije mensen wijdden zich aan het spel van lichaam en geest. Zo de Grieken een definitie van arbeid hadden moeten geven, zouden zij sport, wetenschap en muziek erbuiten hebben gehouden.
Dus muzikanten, als jullie iets willen verdienen: ga werken!
Zeg Krekel, je mag best even *mijn* opvattingen met enige nuance weergeven, als ik die nuance erin leg. “Jouw enige verklaring voor jouw emotionele verontwaardiging is namelijk toch dat je gewoon een pesthekel aan onrecht hebt” is iets wat ik nooit gezegd, en zelfs nooit gesuggereerd heb. Jij kwam ermee aanzetten dat mijn verontwaardiging wel een karakterologische fout moest zijn, in plaats van oprechte verontwaardiging.
Je loopt zelf continu voor een ander in te vullen wat ‘ie wel niet zal denken, om maar niet om argumenten in te gaan. Misschien moet je eens een analyse op jezelf loslaten, in plaats van op een ander.
Nog iets anders, ik heb me *feitelijk* (dat vind je toch zo’n fijn woord) tegen praktijken van BUMA/Stemra (https://sargasso.nl/archief/2009/10/06/online-petitie-geen-buma-heffing-op-embedde-bestanden/) en ACTA/PIPA/SOPA (http://www.fileunder.nl/archives/2012/01/politicians_corporations_bringing_the_interne.php) verzet, door erover te schrijven. Wat heb jij gedaan, behalve het als argument te gebruiken om niet te betalen voor de muziek van anderen?
“Wat heb jij gedaan, behalve het als argument te gebruiken om niet te betalen voor de muziek van anderen?”
Nog een bewijs dat je zomaar wat invult voor een ander: ik heb nog nooit een cd illegaal (ook niet legaal trouwens) gedownload. Ik luister zelfs helemaal geen muziek … of nou ja, ik zet de radio wel eens aan in de auto. Maar dat is het.
Voortaan dus je ‘GeenStijl-tactieken’ achterwege laten, heh!
Ik stelde dat als een vraag omdat het inderdaad mijn aanname betrof.
Maar dat terzijde, haal eens even rustig adem en kijk nou eens goed: je valt me nu al twee keer aan op ‘mijn’ tactiek, maar ik hield je gewoon een spiegel voor. Ik opende zelfs met het citaat dat ik spiegelde: “‘De industrie’ is niets anders dan een kutsmoes om je eigen foute, egoistische gedrag terzijde te schuiven.”
Je schrijft iemand anders’ argumenten aan de kant en vult een ‘werkelijke’ (door jou verzonnen) reden voor hem in. Datzelfde doe ik bij jou en dat noem je nu ‘invullen voor een ander om maar niet om de argumenten in gaan’ en zelfs een ‘GeenStijl-tactiek’ …
Wel, ik ben blij dat je jezelf op waarde weet te schatten.
Ik heb tal van argumenten aangevoerd waarom ‘de industrie’ meer is dan de graaiers in de top en de industriebonzen. Als iemand elke muzikant als onderdeel van ‘de industrie’ medeverantwoordelijk maakt voor PIPA/SOPA en wat er zich daar verder aan foute zaken afspeelt, mag ik dat na mijn voorgaande argumenten inderdaad terzijde schuiven als onjuist. Grappig dat je zo beledigd bent over mijn terminologie GeenStijl-tactiek. Was je even vergeten dat je daar zelf over begonnen was?
Enniewee, je argumentatie is zo flinterdun en doorzichtig als magnetronfolie. Lekker populistisch brullen over graaiers en dat als argument gebruiken om het zelf te doen. Meten met twee maten op z’n Martin Bosma’s. Zwelg maar in je eigen gebral, voor mij houdt het hier op.
Ik ben niet beledigd, hoe kom je erbij?
Dat was voor mij juist een doelpunt, dat jij jouw eigen redenatie één bericht later alweer een ‘Geenstijl-tactiek’ noemt. Zo, doel bereikt, dacht ik nog. Maar dat snap je echt niet, of wel? Dan overschatte ik je begripsvermogen.
Dus inderdaad houdt het hier op.
Ik heb tal van argumenten aangevoerd waarom ‘de industrie’ meer is dan de graaiers in de top en de industriebonzen.
in zijn totaliteit heb je wel gelijk dat de industrie meer is dan de aasgieren van de grote platenmaatschappijen, maar het overgrote deel van de verkopen is natuurlijk voor rekening van populaire artiesten, die in grote meerderheid onder contract zijn bij die grote maatschappijen. Dus het is niet vreemd dat de discussie zich daarop richt. Daarnaast staan kleinere labels heel anders in die hele auteursrechtendiscussie, hebben een grotere bereidheid om hun muziek gratis te delen en online te distribueren en ontstonden vaak zelfs uit onvrede met die grote labels.
Kleine labels staan helemaal niet aan jouw kant in de discussie, dus die mag je er gerust buiten laten. Je vertroebelt de discussie er alleen maar mee.
Kleine labels zijn er blij mee dat er niet wordt betaald voor de muziek die zij uitbrengen? Tuuurlijk…
Ik zie nergens iemand het voorbehoud maken dat ‘ie alleen muziek van majors en Henkjan Smits-artiesten download, dus wie vertroebelt nou de discussie?
Oww en nog een laatste argument voor “illegaal” downloaden. Ik heb geen enkele andere keuze. Bij het beluisteren van klassieke muziek is het van belang dat vooral de klanken in het hoge spectrum goed weergegeven worden. Het standaard audioformaat (en ook andere gecomprimeerde formaten) van Itunes vervlakt muziek erg en ik geef er dan ook de voorkeur aan om bestandsformaten “lossless” te downloaden (bijvoorbeeld in FLAC formaat). Als ik het dan al converteer, doe ik dat op mijn eigen manier.
Het gaat overigens doorgaans om CD’s die met geen mogelijkheid ergens aan te schaffen zijn. Bepaalde uitvoeringen van een stuk uit de vijftiger of zestiger jaren bijvoorbeeld.
Maar dan zou ik dat niet mogen downloaden als ik het op pirate bay vind, terwijl ik het nergens anders kan krijgen? Zo gek, daar kan ik niets mee.
Jabir: lees 130 even. Ik neem het bepaald niet op voor de Heijnsbroeks van deze wereld, maar voor de echte liefhebbers in de muziekindustrie. Wat mij stoort, is het gemak waarmee ‘de industrie’ hier blijkbaar het argument is dat alles beslist, terwijl er heel veel mensen in de muziek werken omdat het ze daadwerkelijk raakt. Is een festival als Into The Great White Open ‘industrie’? Is een muzikant die in twee bands tegelijk zit om de rekeningen te kunnen betalen en tóch de muziek te blijven maken die hij wil maken ‘industrie’? Is een podium als Ekko ‘industrie’? Welnee.
Ja, er moeten veranderingen plaatsvinden. En ja, uiteindelijk zal de markt uitmaken wat wel of niet werkt. En ja, ik word ook doodziek van iTunes, dat mij vertelt dat ik alleen bij iTunes Nederland betaald mag downloaden. Ja, ik heb ook een pesthekel aan de wurgtactieken van Brein en ACTA.
Maar ik snap ook dat muzikanten die tot prachtige dingen komen omdat ze dag in, dag uit met muziek bezig zijn, ergens de rekeningen van moeten betalen. Als ik geniet van die muziek, wat is er dan onlogisch aan dat die muzikant mij daar een bijdrage voor vraagt – of niet, maar dat is de keuze van die muzikant en niet van mij.
Ja, internet heeft ook heel veel mogelijk gemaakt voor muzikanten. Dankzij het internet heb ik prachtige dingen ontdekt. Maar in een wereld waar niemand nog voor muziek betaalt, gaat juist de onafhankelijke muzikant eraan onderdoor, niet de Heijnsbroekmeuk, want die wordt wel op een andere manier terugverdiend.
Het gaat mij er niet om dat mensen dingen downloaden om het eens te beluisteren, dat doe ik zelf ook. Maar als ik het goed vind, koop ik het. Bij voorkeur eigenlijk bij de artiest zelf, wat ik de afgelopen jaren veelvuldig heb gedaan.
Maar in een wereld waar niemand nog voor muziek betaalt, gaat juist de onafhankelijke muzikant eraan onderdoor, niet de Heijnsbroekmeuk, want die wordt wel op een andere manier terugverdiend.
Dat is inderdaad het grote gevaar. Je krijgt dingen als Voice of Holland, waar met een heimachine zo veilig mogelijk muziek door de strot van de massa wordt geduwd en een heleboel amateurs op BandCamp. Daartussen een niet te overbruggen niemandsland. Geld voor talentontwikkeling of avontuur is er niet. Wie geeft in 2012 nog een Radiohead de kans zich te ontwikkelen van ‘Creep’ tot ‘Karma Police’? Welke major tekent een geweldige, maar moeilijke band als Soundgarden en gooit daar wat promotiebudget tegen aan? Te veel goede bands blijven in een kleine niche hangen, terwijl ze een groter publiek verdienen.
Gerelateerd nieuws: een nieuw wetsvoorstel:
http://www.rijksoverheid.nl/nieuws/2012/06/20/wetsvoorstel-auteurscontractenrecht-bij-tweede-kamer-ingediend.html
Goede wijzigingen. Vooral dat de exploitatie teruggaat naar de auteur als degene aan wie de exploitatierechten zijn gelicenseerd er niets mee doet.
@Eric
Als je podia als Ekko erin gaat betrekken verwar je de discussie, want dat muzikanten betaald moeten worden voor hun live optredens staat verder voor iedereen buiten kijf. En de meeste mensen betalen ook graag voor geluidsdragers, als ze weten dat het geld ook bij hun idolen terechtkomt.
Het gaat om uitgave en distributie. En nogmaals, ik heb niets tegen industrieën die de mensen geven wat ze willen. Daar hoort de platenindustrie alleen niet bij. Niet dat ik zover zou gaan als Krekel overigens en met dat gezemel over “het is de schuld van het kapitaal” en met allerlei volstrekt irreële maatschappijbeelden uit archaïsche tijden kan ik verder ook niets. Maar de tijd dat artiesten en consumenten die tussenpersoon nog echt nodig hadden is voorbij.
In die uitgave en distributie van geluiden is de platenindustrie gewoon even noodzakelijk als turfsteken, of kantklossen geworden. Het is een kwestie van evolutie dat het deel van de platenindustrie dat zichzelf niet wist te transformeren verdwijnt. Nu proberen die zich nog op een agressieve, “litigious” manier vast te klampen aan hun oorspronkelijke machtspositie, maar het is een doodsstrijd. Jammer dat ze daarvoor het auteursrecht misbruiken (alsof zij die muziek maakten) en muzikanten op misselijkmakende wijze als posterchild gebruiken.
Maar ik snap ook dat muzikanten die tot prachtige dingen komen omdat ze dag in, dag uit met muziek bezig zijn, ergens de rekeningen van moeten betalen.
Het meeste verdienen ze dus met optredens (dat geldt nog voor Madonna) en het is niet waar dat artiesten minder geld verdienen omdat mensen gratis kunnen downloaden. Want de gunfactor is heel hoog.
Bovendien, al was het zo, dan kan je je afvragen of de bedragen die je kan verdienen met een hit eigenlijk wel normaal zijn. Kan je geluidsdragers niet beter zien als goede promotie voor je concerten? Het is namelijk wel zo dat als artiesten hun muziek gratis verspreiden, er meer mensen komen opdagen op de concerten. Dan verdien je er alsnog aan en als je dan ook nog eens CD’s of USB sticks na afloop van het concert gaat aanbieden, loopt dat als een trein.
Het gaat mij er niet om dat mensen dingen downloaden om het eens te beluisteren, dat doe ik zelf ook. Maar als ik het goed vind, koop ik het.
Precies.. en dat doe ik nou ook. Trek ik eerst een torrentje met de complete discografie van een artiest van de piratenbaaien, beluister het serieus en selecteer wat me aanspreekt, om dat vervolgens aan te schaffen. Bovendien luister ik vooral naar oude historische opnames die nog niet eens gedigitaliseerd werden door een platenmaatschappij, mijn muzikale behoeftes vallen compleet buiten het *heh* MSM aanbod.
Mijn eigen infrastructuurtje is al helemaal niet op van die schijfjes meer ingesteld, want we doen hier thuis alles via de B&W Zeppelin en kunnen daar alleen maar ipods/iphones op aansluiten. Films staan op de harde schijf van de mediaserver en iedereen stelt verder zijn eigen afspeellijsten samen om de rest van het gezin mee te terroriseren.
Bovendien, al was het zo, dan kan je je afvragen of de bedragen die je kan verdienen met een hit eigenlijk wel normaal zijn. Wie heeft het over hits? Jij blijft doen alsof de enigen die iets op cd uitbrengen wegwerpartiesten bij majors zijn.
Een deel van de downloaders beluistert en schaft vervolgens aan. Ik snap ook nog wel dat door internet de verspreiding sneller gaat en dus iets extra’s kan opleveren. De berekeningen van platenmaatschappijen waarbij elke download een verkochte cd minder is neem ik ook niet serieus.
Maar jij maakt een zootje van de discussie door te doen alsof elke cent van elke geluidsdragers die niet bij een concert verkocht wordt, verkeerd terechtkomt. Feit blijft – zoals uit de discussie hierboven blijkt – dat een groot deel van de consumenten het kopen van muziek niet nodig vindt. Maar tegelijkertijd willen ze wel gebruikmaken van de geluidsdragers. Want laten we wel zijn, ook de mp3’s die je downloadt zijn veelal geript van een cd.
De tussenhandel (platenmaatschappijen, labels, promotors) zal helemaal niet verdwijnen. Dat platenmaatschappijen *die volgens het oude model blijven werken* uiteindelijk zullen verdwijnen is een ander verhaal. Ergens zal er ook geinvesteerd moeten worden en niet elke muzikant kan het zich veroorloven een cd op te nemen of een tour op een ander continent op te zetten. (En kom alsjeblieft niet met uitvluchten als ProTools aanzetten.) Via de website verspreiden is ook lastiger dan het op het eerste gezicht lijkt. Als de website bij twee downloads tegelijkertijd al crasht heb je een probleem. Kortom: óf je moet er een hoop geld in steken voor je überhaupt downloads kunt aanbieden, of je zoekt een aanbieder die al een website heeft waarop dat tegen niet al te hoge kosten kan. Zo werkt dat ook met promotie, management en al die zaken eromheen. Niet elke muzikant is in staat alles zelf te doen – sommigen zullen dat niet eens willen.
Kortom: het internet heeft veel nieuwe mogelijkheden gebracht en slimme muzikanten én “tussenhandel” maken daar gebruik van. Maar als niemand nog ooit wil betalen voor muziek, houdt het opnemen vanzelf op en houden we juist die meuk over die wij beiden verafschuwen. Die hebben toegang tot de mainstream media, die worden toch wel terugverdiend met allerlei lucratieve deals eromheen. Juist in de niches zullen muzikanten niet langer cd’s opnemen – of digitaal verspreiden. Waarom zou je? Het kost je bakken met geld, anderen gaan er mee vandoor en jij moet nog een tour gaan financieren in de hoop dat je er uiteindelijk iets mee verdient. Juist door het niet betalen voor muziek zal het aanbod van échte muziek verschralen.
De majors die vrijwel alleen nog meuk uitbrengen, die mogen van mij morgen nog failliet. Maar het gemak waarmee alles als ‘industrie’ en ‘overbodig’ wordt neergezet is bewust wegkijken van de werkelijkheid.
Maar jij maakt een zootje van de discussie door te doen alsof elke cent van elke geluidsdragers die niet bij een concert verkocht wordt, verkeerd terechtkomt.
Waar deed ik dat? Ik vind Itunes ook prima als betaald distributiekanaal. Mijn enige stelling was dat je CD’s goed kan verkopen na de afloop van een concert, maar daarmee stelde ik niet dat het de enige was. Ik vond dat elke cent die terechtkomt bij muziekuitgevers er eentje teveel is.
@ 146,
“Niet dat ik zover zou gaan als Krekel overigens en met dat gezemel over “het is de schuld van het kapitaal” en met allerlei volstrekt irreële maatschappijbeelden uit archaïsche tijden kan ik verder ook niets. “
Heidaar! Van dat hersenspoelen was – hoewel nader beschouwd best een interessante gedachte, en niet eens zo onjuist – (uiteraard) niet geheel serieus bedoeld.
Over welke volstrekt irreële maatschappijbeelden heb je het eigenlijk, die ik er schijnbaar op nahoud? En waar, exact, had ik het over “de schuld van het kapitaal”?
Verder wel hartverwarmend hoor, die toenaderingspoging tot Eric, maar ook een beetje raar om zomaar van alles te verzinnen.
Komkom, ik mag toch wel een beetje plagen? Ik had het niet alleen maar over jou, maar vatte een aantal opinies die ik hierboven las samen. Ook van Peter enzo. Die schetste zo’n pastoraal beeld dat ik me er eigenlijk zorgen over maakte dat we in zijn samenleving dalijk alleen nog maar harpmuziek onder een boom bij kabbelende beekjes mogen beluisteren.
Er is ten eerste niks mis met harpmuziek, meneer! Ten tweede, oké … vooruit, ik sta deze toenaderingspoging over mijn rug wel gewoon toe. Onze Lieve Heer heeft me niet voor niets zo’n ontzettend brede gegeven.
In die uitgave en distributie van geluiden is de platenindustrie gewoon even noodzakelijk als turfsteken, of kantklossen geworden.
Oftewel: je hebt geen idee wat een platenmaatschappij doet. Wat je zegt is hetzelfde als beweren dat boekenuitgevers niet meer nodig zijn, omdat iedereen zelf zijn schrijfsels tegenwoordig op internet kan verspreiden of eventueel via zo een bedrijfje dat zich specialiseert in kleine oplages de wereld in helpen.
De platenmaatschappij zorgt dat de band de bassist die een aardige gast is, maar die niet kan spelen er uit wordt geflikkerd. De platenmaatschappij zorgt dat er een producer wordt ingehuurd die de zwakke broeders onder het songmateriaal naar de prullenbak verwijst, de arrangementen van de goede songs nog wat aanscherpt en zorgt dat alles perfect klinkt. De platenmaatschappij zorgt dat een professionele fotograaf en stylist wat plaatjes maken waarop de boys next door eruit zien als echte rocksterren. De platenmaatschappij betaalt die coole ontwerper, zodat er vette t-shirts komen die mensen willen kopen. De platenmaatschappij zorgt dat er recensies en interviews komen op de juiste sites. De platenmaatschappij regelt een plek als voorprogramma van een grote act en schiet de huur van tourbus met chauffeur voor. (Sommige van deze zaken worden rechtstreeks geregeld, sommige mogelijk gemaakt doordat de platenmaatschappij geld voorschiet.)
Oftewel: jij denkt dat een platenmaatschappij een fabrikant en distributeur van fysieke geluidsdragers is. Maar feitelijk is een platenmaatschappij meer een investeringsmaatschappij, die geld en zakelijke knowhow stopt in culturele ondernemers van wie ze denken dat ze winst op gaan leveren. Net als bij ander venture capital pakken ze daar een flink deel van de winst voor terug en zijn ze ook niet vies van smerige boekhoudtrucs. Vroeger waren er nog wel eens artiesten die werden geflest, maar tegenwoordig is men veel slimmer en er is keuze in soorten labels genoeg. Vergelijk het met voetbal: Berry van Aerle die na een lange carrière bij PSV nog als postbode aan de slag moest versus Johnny Heitinga die met een privéjet op vakantie gaat.
@Martijn
Wat je zegt is hetzelfde als beweren dat boekenuitgevers niet meer nodig zijn, omdat iedereen zelf zijn schrijfsels tegenwoordig op internet kan verspreiden of eventueel via zo een bedrijfje dat zich specialiseert in kleine oplages de wereld in helpen.
Oei. Over boekenuitgeverijen weet ik weer wat meer.
Je vergelijkt appels met peren, want boeken zijn boeken en CD’s zijn CD’s. CD’s hebben helemaal geen talismanische waarde en dat blijft nog steeds zo als je ze in een kek blikken doosje doet. Boeken hebben dat wel (en elpees). Zelfs als de hele pulp- en pocketboekenmarkt overgenomen werd door de tablet willen mensen nog steeds boeken hebben. Maar dan hele goede, gebonden in kalfsleer met lekker ruikend chinees papier. Compleet ander verhaal. Zelfs de begeleiding en eindredactie van auteurs laat zich niet goed vergelijken met die van bands.
Voor de plaatsing van je opnames op Itunes heb je verder geen uitgever nodig, om een studio te regelen al evenmin, voor een mooie site kan je beter direct naar een internetbedrijfje stappen. Genoeg DJ’s aan wie je je demootje kan laten horen, kan je ook zel-luf doen. De manier van omgaan met het internet van muziekuitgevers doet het ergste vrezen over hun vermogen om je opnames te vermarkten, ook dat is veel gemakkelijker om gewoon zelf te doen via de sociale media. Je hoeft ook verder helemaal geen CD in de schappen te hebben, dus daarin zit al helemaal geen toegevoegde waarde.
Daarna blaat je:
De platenmaatschappij zorgt dat de band de bassist die een aardige gast is, maar die niet kan spelen er uit wordt geflikkerd. De platenmaatschappij zorgt dat er een producer wordt ingehuurd die de zwakke broeders onder het songmateriaal naar de prullenbak verwijst, de arrangementen van de goede songs nog wat aanscherpt en zorgt dat alles perfect klinkt. De platenmaatschappij zorgt dat een professio……
Blablabla.. kapotgeproduceerde eenheidsworst en ook nog eens met je kudtpoten aan de groepsdynamiek van een band zitten. Zoals ik al zei: muziekuitgevers zijn parasieten zonder toegevoegde waarde.
Oftewel: jij denkt dat een platenmaatschappij een fabrikant en distributeur van fysieke geluidsdragers is.
Oh? Waar stelde ik dat dan? Of waaruit maak je dat op? Dat stelde ik werkelijk nergens. In je citaatje van mij had ik het over “uitgeven en distributie” en ik heb er een prima beeld bij wat voor soort activiteiten daarmee gemoeid zijn. Jij noemde vooral perifere activiteiten en niet wat de kernactiviteiten van een muziekuitgever zouden zijn. Dus waarom je zo’n aanmatigende toon opzet over mijn begrip van het nobele vak van muziekuitgever is me onduidelijk. Soit.
Je zou eens kunnen denken over het verschil tussen de manager van een band en de uitgever.
CD’s hebben helemaal geen talismanische waarde en dat blijft nog steeds zo als je ze in een kek blikken doosje doet.
Uitgifteformaat is bijzaak. Het gaat om talentontwikkeling.
Voor de plaatsing van je opnames op Itunes heb je verder geen uitgever nodig
En eenmaal geplaatst op internet gaan op magische wijze mensen besluiten je eigen beheer muziek te kopen.
om een studio te regelen al evenmin
Moet je wel geld voor hebben. Investeringskapitaal, dat is nu net waarom bands in de eerste plaats bij een label tekenden.
Genoeg DJ’s aan wie je je demootje kan laten horen, kan je ook zel-luf doen.
Kan je niet, want je hebt geen netwerk/toegang. Al zou je het hebben: DJ’s en recensenten hebben geen tijd om alle eigenbeheermeuk die op ze afkomt te beluisteren om die 1% kwaliteit er uit te vissen (laat staan dat het gewone publiek dat heeft.)
Je hoeft ook verder helemaal geen CD in de schappen te hebben, dus daarin zit al helemaal geen toegevoegde waarde.
Als je als artiest een recensie en of interview wilt hebben, dan is het toch erg nuttig een redelijke hoeveelheid nieuwe muziek in de aanbieding te hebben. In welk formaat is inderdaad niet zo interessant, hoewel cd’s het voordeel hebben dat ze muziek in cd-kwaliteit bevatten, te verkopen zijn op tournee en relatief veel geld opleveren (zeker als ze in eigen beheer zijn uitgebracht.)
kapotgeproduceerde eenheidsworst
Als ik denk aan gerespecteerde labels als Southern Lord of In The Red is de term ‘kapotgeproduceerde eenheidsworst’ nu niet bepaald wat bij me opkomt.
Zoals ik al zei: muziekuitgevers zijn parasieten zonder toegevoegde waarde.
Ga dan maar lekker alleen naar zelfgeproduceerde in eigen beheer uitgebrachte muziek luisteren (overigens het gros van de muziek).
Vrijwel alle bands denken er anders over en tekenen uit vrije wil bij een label, zelfs als ze eerst redelijk wat DIY-succes hebben gehad.
niet wat de kernactiviteiten van een muziekuitgever zouden zijn.
De kernactiviteit van een platenmaatschappij (niet een muziekuitgever) is niet het ontwikkelen en promoten van acts en die uitbrengen?
Uitgifteformaat is bijzaak. Het gaat om talentontwikkeling.
De keuze van je kanalen is een kernzaak. Dat muziekuitgevers zich die rol van “talentontwikkelaar” toebedelen doen ze zelf, maar dat betekent niet dat het hun natuurlijke rol is. Talenten ontwikkelen zich op het conservatorium, of de rockacademie, of op de “school des levens”. Maar juist weer niet van een louche proleet wiens centrale streven winstmaximalisatie is.
En eenmaal geplaatst op internet gaan op magische wijze mensen besluiten je eigen beheer muziek te kopen.
Nee, maar als je kijkt hoe muziekuitgevers de mist ingaan met hun voornaamste instrument in de beschikbare mediamix om die muziek te vermarkten -het internet-, is het misschien wel een verstandiger beslissing van een artist om dat maar zelf te doen. Je onderschat ook het vermogen van individuen om tegenwoordig een zeer groot publiek te bereiken. Vroeger ging zo’n uitgever dan zendtijd inkopen ofzo, tegenwoordig doe je wat leuks met aandachtshoeren op facebook en moet je daarnaast een verschrikkelijk goed stuk muziek hebben.
http://www.youtube.com/watch?v=69Grnh7Qin8
Moet je wel geld voor hebben. Investeringskapitaal, dat is nu net waarom bands in de eerste plaats bij een label tekenden.
Welnee joh, ook studio apparatuur is tegenwoordig veel beter en goedkoper. Sociale werkplaatsen hebben nog een professionele opnamestudio, die technologie is ook al veel laagdrempeliger geworden.
Kan je niet, want je hebt geen netwerk/toegang. Al zou je het hebben: DJ’s en recensenten hebben geen tijd om alle eigenbeheermeuk die op ze afkomt te beluisteren om die 1% kwaliteit er uit te vissen (laat staan dat het gewone publiek dat heeft.)
je moet ook bottom-up beginnen. Eerst op het internet een aanhang creëren op youtube, mixcloud oid, vervolgens live gaan optreden, die optredens ook weer online gaan hypen en dan kan je wellicht nog ergens een gaatje vinden om een geinteresseerde DJ te woord te staan. Als een groupie je niet af aan het zuigen is althans. Want dan heb je het te druk.
Als ik denk aan gerespecteerde labels als Southern Lord of In The Red is de term ‘kapotgeproduceerde eenheidsworst’ nu niet bepaald wat bij me opkomt.
Uitzonderingen die de regel bevestigen. Een beetje zoals met Duitse grammatica.
Ga dan maar lekker alleen naar zelfgeproduceerde in eigen beheer uitgebrachte muziek luisteren (overigens het gros van de muziek).
Vrijwel alle bands denken er anders over en tekenen uit vrije wil bij een label, zelfs als ze eerst redelijk wat DIY-succes hebben gehad.
Nah, ik houd van obscure opnames uit een bij voorkeur grijs verleden van nog obscuurdere klassieke componisten die niet interessant zijn voor muziekuitgevers. Of van Stockhausen en zijn Helicopter string quartet, of van gnawa muziek waarvan ik in een trance geraak.
So I’m good :-)
De kernactiviteit van een platenmaatschappij (niet een muziekuitgever) is niet het ontwikkelen en promoten van acts en die uitbrengen?
Zeker wel, maar je had het over activiteiten die eerder gerelateerd zijn aan het management van een band. Dit klinkt al een stuk beter.
Zoals ik al zei: muziekuitgevers zijn parasieten zonder toegevoegde waarde.
Note to self: Job opportunity?
Gerelateerd:
http://www.techdirt.com/articles/20120609/18110619264/new-elitism-file-sharing-created-pop-music-removing-gatekeepers-is-killing-culture.shtml
Totale onzin gebaseerd op de internetutopie dat er geen gatekeepers meer zijn en dat ze niet nodig zijn; ik krijg flashbacks naar global village-gewauwel uit 1998. In principe zijn er nog gewoon dezelfde gatekeepers: radio, televisie, muziekbladen. Alleen die laatste categorie is voor een flink deel naar internet verschoven met als voordeel dat er ook echt muziek te horen is. Niemand gaat zomaar in de wilde weg muziek luisteren die voorhanden is.
Het argument van Lindvall en anderen is een puur economisch argument en geen cultureel: omdat technologiebedrijven legaal en illegaal een flink deel van de winst van de traditionele entertainmentindustrie hebben afgeroomd, zonder daar ook maar iets voor terug te geven, zijn de winstmarges kleiner geworden en dat leidt tot conservatisme (sequels, artiesten die covers zingen) en jacht op kortetermijnsucces (talentenshows op tv).
Overigens is er ook niets mis met wat cultureel elitairisme. Cultuurrelativisme in de trant van ‘Frans Bauer is ook prima muziek’ en ‘Die Michael Bay heeft toch wel een unieke eigen visie op film maken’ is zó 2002.
Zelfs de PO is al tijden vergiftigd (sinds 2005 toen Medy v.d.laan het in haar bol kreeg) door de macht van platenmaatschappijen/ advertentie-inkomsten. Nu op Ned 3: “Guus Meeuwis live 2010”. Guus Meeuwis..Guus kom naar huus Meeuwis, jaha. Verbrandt maar…
En blijf ze maar steunen hoor jongens met jullie legale aankoopen. Waar is b.v. de Wilde Wereld gebleven (VPRO)? Nou? Allemaal de schuld van jullie, stomme braverikjes die het niet verdienen nog naar fijne opruiende muziek te mogen luisteren en dergelijke.
Ik hoop dan ook dat u OF doof wordt of nog een oor wordt aangenaaid.
Kedeng Kedeng…jaha.
Daar hebben de platenmaatschappijen nou echt geen zak mee te maken; dat is puur omroeppolitiek. Sterker nog: als grote platenmaatschappijen ergens een schurfthekel aan hebben, dan is het aan artiesten die alleen in een bepaalde regio groot zijn. Guus Meeuwis kan je niet promoten vanuit een kantoor in Londen dat over heel Europa gaat en heeft nul potentieel om door te groeien.
Wel. Omroeppolitiek = kijkcijfers = reclame- inkomsten. Guus Meeuwis is een alomvattend marketingconcept: van biermerk brillenfabrikant tot platenmaatschappij waar de PO vrolijk noodgedwongen aan mee moet doen..
Het is de dood in de pot.
waar de PO vrolijk noodgedwongen aan mee moet doen..
De publieke omroep moet natuurlijk nergens aan mee doen. Als de politiek besluit dat kwaliteit voor alles gaat en alleen nog documentaires en verslagen van het Concertgebouworkest moeten worden uitgezonden, dan gebeurt dat.
Als de politiek besluit dat kwaliteit voor alles gaat dan gebeurt dat.
De kwaliteit van Rutte is dan zeker verzandt in de ambtelijke molen…
Bedoel…waar is dat dat dat rücksichtsloze afwijzen van de gevestigde orde gebleven?
TE PAARD!
El-P – The Full Retard
Future Of The Left – Sheena Is A T-Shirt Salesman
Of om in Brabantse Guus Meeuwissferen te blijven:
Fresku – Hedde Druksop
Mooi thema dit en eigenlijk zouden alle reacties alhier onder de ogen van de beleidsmakers moeten komen. Veel verschillende en waardevolle gezichtshoeken!
Ik heb veel gedowned, nu veel minder. Ik heb zo’n 12000 “illegaal” verkregen nummers. 9/10 speel ik nooit en eig. ben ik blij dat ik daar nooit voor betaald heb. De 1/10 speel ik, bezoek ik concerten van, had ik al op plaat, kortom daar worden de makers ook nog blij van.
Ik koop nu wel eens wat ( opvallend hoe lastig dat soms nog is als je geen itunes ( linux ) kan gebruiken ). Ik probeer actief de platenmaatschappijen links te laten liggen..
Jammer dat mensen louter negatief denken over platenmaatschappijen. Als je bijvoorbeeld ziet wat Excelsior en Top Notch hebben betekent voor respectievelijk de Nederlandse gitaarrock en hip-hop, dan is dat enorm. Zelf vind ik de meeste muziek op Excelsior niet geweldig – grootste ster Spinvis kan ik zelfs niet uitstaan – maar als je zien hoe goed ze talent ontdekken, ontwikkelen en onder aandacht van de doelgroep weten te brengen, dan is dat geweldig geweest voor die scene in Nederland. Dat blijkt ook wel uit het succes van het uit het label voortkomende Into The Great Wide Open.
Of neem nu Suburban. Die hebben recentelijk nieuwe rockbands als Automatic Sam, Shaking Godspeed en Birth Of Joy op de kaart gezet en soms zelfs in DWDD gekregen. Dat was ze op eigen kracht echt niet gelukt. Ik ken wat mensen die daar werken en dat zijn echt geen grootverdieners. Zoals het gros van de mensen die in de muziek werken dat niet is. Verreweg de meesten moeten er een baan naast houden om rond te komen.
Miskende idealisten, dat zijn het. (zoekt snikkend naar zijn zakdoek)
Gelukkig hoef je geen idealist te zijn om op eerlijke wijze je geld te verdienen. Hoezee!
Sargasso begint het platform te worden van de lobby:
Martijn doet de platenindustrie en Jabir Israel.
Dus als iemand een mening heeft die je niet aanstaat, een persoonlijke betrokkenheid heeft met een onderwerp en dat ook kan verwoorden is het meteen maar een lobbyist? Wat een heerlijk simplistische visie. Gewoon verdachtmaken wat je niet aanstaat. Makkelijk hoor.
Dat niet, maar iemand die op de lijst van het het CIDI staat om emails te ontvangen over aanstaande persberichten, zelfs voordat de pers die krijgt, die natuurlijk wel.
Heb je wel eens van het ARIC (Anti Racisme Informatie Centrum) gehoord? Tegenwoordig heten die “Art. 1”, maar ik was daar lang vrijwilliger en hielp mee met het bijhouden van hun archief. Dat was in de negentiger jaren, maar ik ben het veld altijd blijven volgen en heb nog steeds een afgeladen mailbox met die meuk. Mijn interesse in racisme en discriminatie beperkt zich overigens niet tot de Joden, het gaat over de volle breedte. Maar vanzelfsprekend horen onderzoeken van het CIDI daar ook bij.
Ik denk overigens dat iemand die zoiets verdacht maakt eigenlijk al heeft laten zien zelf niet integer te zijn. Zo iemand heeft er blijkbaar een belang bij om een andere mening dan de zijne in een kwaad daglicht te plaatsen. Daar heb ik een diepe minachting voor.
Bestrijd met argumenten in plaats van verdachtmakingen en als je daar te dom voor bent, houd je muil gewoon.
Jabir schrijft:”Zo iemand heeft er blijkbaar een belang bij om een andere mening dan de zijne in een kwaad daglicht te plaatsen. Daar heb ik een diepe minachting voor.”
Is dit nu dezelfde Jabir die elders over Assange schreef:
006 -Jabir | 20 juni 2012 | 14:10
“Een verfilmenswaardige escape uit de klauwen van de CIA. Wat is het toch een held.”
Dat was geen ironische opmerking. Ik vind Assange echt een held. Maar vanwaar die obsessie met mij? Ga je nou onder een andere nick door met je stalkgedrag?
Overigens zou je er goed aan doen die link ook te lezen, want zo ziet een samenzweringstheorie er nou uit die niet zijn grondslag vindt in paranoïde schizofrenie, zoals je wel ziet bij vollidioten als Kat of de Kreek.
Nou ja, laten we eerlijk zijn: waar is de muziekindustrie op uit? Hun hoofddoel is toch om ons zoveel mogelijk geld uit de zak te goochelen en dat in die van hen over te hevelen. En die houding hebben ze ook tegenover de artiesten.
Dus wat let ons om hun pogingen in die richting te pareren met onze eigen mogelijkheden?
De kul dat je zou moeten betalen om ergens naar te luisteren…
Inderdaad is het kul als je zou moeten betalen voor iemand die in een vrolijke bui op straat begint te zingen, voor het rommelen van de donder op een zomerse avond of voor een burenruzie op driehoog achter. Deze waren zijn immers nooit voor verkoop bestemd geweest. Maar waarom het kul zou zijn als iemand tegen betaling zijn geestesproduct wil laten zien, ruiken of horen, is mij een raadsel. Alsof iets alleen waarde mag hebben als het tastbaar is. Kul in het kwadraat natuurlijk.
Over kul gesproken: hier nog een gevalletje RIAA-boekhouden. Zie mijn @191.
Crowdfunded plaat bereikt top van de charts
http://www.techdirt.com/articles/20120702/03531619550/crowdfunded-album-leaps-onto-charts-sells-more-than-rihanna-coldplay.shtml
to prove a point