Dat zijn de woorden die John Ashton, voormalig speciaal afgevaardigde voor klimaatverandering van de Britse regering, gebruikt in een open brief aan Ben van Beurden. De brief is een reactie op de speech van Van Beurden een maand geleden waarin hij de olie- en gasindustrie opriep om ‘minder afzijdig’ te blijven en actie te ondernemen m.b.t. klimaatverandering. De hele brief is de moeite waard om te lezen, een paar hoogtepuntjes:
You have an undeniable interest in the choices society makes about climate change. But you have been sophisticated in pursuit of that interest, as you perceive it. From the start, nobody has been less aloof, more assertive, nor more influential than the oil and gas industry.
(…)
The summary that accompanies the published text of your speech also catches the eye.
It anticipates an “energy transition”. But it foresees no change “in the longer term” in the drivers of supply and demand for oil. (…) In other words, the energy transition to come will be an unusual kind of transition. It will have no structural consequences for the energy system itself, or at least for the markets on which your business model depends. (…) Engagement, with delusions of aloofness. Commitment, to a transition that ends where it began. Such cognitive dissonance suggests, even before we get to the text, that your speech may say more about the state of mind of your industry than the external conditions that prompted you to speak.
(…)
It is in truth not your fault that climate change is a hard problem. Though your industry must bear some responsibility for our failure so far to face it, that is not exclusively your fault either.
But the choices of your generation of CEOs will be decisive, not only for you as corporations but for the eventual success or failure of our response to climate change.
That is why you will be held relentlessly to account for those choices; why what you said last month invites forensic scrutiny.
Every speech tells a story. And beneath the story on the surface there is always another, told more subtly, about the compulsions, desires and anxieties that animate the first.
Wat dat werkelijke verhaal volgens Ashton is vind je in de waanlink.
Reacties (7)
Tot eind deze eeuw zullen fossiele brandstoffen noodzakelijk blijven. Daarom is het goed dat er bedrijven zijn als Shell die dat voor ons verzorgen. Maar er is een klimaatprobleem waarvan de ernst lastig te voorspellen is. Uit voorzorg is besloten grip te krijgen op de CO2 concentratie in de Atmosfeer. Hoe eerder we CO2 gaan reduceren hoe beter dat is. Hieruit volgt:
* – terugdringen van verbranden van biomassa als bosbranden
** – Het zo snel mogelijk terugdringen van het kolengebruik
*** – Massaal aanplant van bossen
**** – Besparing in het verbruik van alle fossiele brandstoffen
Shell kan ons hierbij helpen door ons te blijven te voorzien van olie en gas totdat kolen uitgefaseerd zijn. We hebben het voorlopig gewoon nog hard nodig.
@1 dat de afhankelijkheid van fossiel nog wel even duurt wordt ook niet betwist door Ashton. Waar het om gaat in geval van Shell (en andere olie- en gasbedrijven) is dat ze aan de ene kant doen alsof ze te veel aan de zijlijn staan (wat aantoonbaar onjuist is als je alleen al kijkt naar delegaties aan klimaatconferenties en in geval van Shell naar hun eigen scenariostudies).
Wat Ashton ook betwist is de roep van Shell om CCS en een robuuste CO2 prijs, terwijl ze daar zelf nauwelijks gewicht achter zetten.
En laten we wel wezen: olie is de olifant in de kamer. Kolen is een probleem, maar oplosbaar met hernieuwbare energiebronnen. Voor veel toepassingen van olie zijn nog nauwelijks alternatieven voorhanden. Shell zou daar een voortrekkersrol in kunnen spelen. Gas is een overgangsfase waar we zo snel mogelijk doorheen moeten en in geval van de warmtevraag voor woningen en kantoren liefst zsm.
TL;DR: volgens mij is dit het punt:
”And from that height, you seem to be want us to believe that the issue is not how to deal with climate change but how to do so without touching your business model.”
Shell c.s. is doodsbang dat ze in de toekomst overbodig worden, maar willen desondanks op dezelfde voet verder.
@2: Shell weet er niet zo goed raad mee en zoekt nog naar een houding. Beter is het naar mijn idee dat Shell zich afzijdig houdt. De politiek bepaald de spelregels en de opvatting “u vraagt wij draaien ” is voor Shell veel logischer. Voor veel toepassingen van olie zijn nog nauwelijks alternatieven voorhanden. Shell zou inderdaad daar een voortrekkersrol in kunnen spelen maar is daartoe niet verplicht. Het is verder ook niemand verboden om zelf naar alternatieven te zoeken en de concurrentie met Shell aan te gaan. Je zegt vrij gemakkelijk dat het kolenverbruik oplosbaar is met hernieuwbare energiebronnen maar voorlopig zien we dat niet of nauwelijks terug in de feiten en besparen windmolens maar een relatief geringe hoeveelheid CO2. Kolenconsumptie neemt vrij snel af zodra deze wordt vervangen door gas. Dit hebben we overal gezien in Europa en in de Verenigde staten en we zullen dit waarschijnlijk opnieuw gaan zien in China.
@4 afzijdigheid zou inderdaad een grote verbetering zijn t.o.v. de huidige werkwijze, waarbij Shell nog steeds lid is van lobbyclubs als ALEC, http://www.sourcewatch.org/index.php/Shelll .
Wat betreft kolen en hernieuwbaar: linkje met onderbouwing svp? Want de bijdrage van windenergie aan CO2 reductie is m.i. aanzienlijk, zie bv.
http://cleantechnica.com/2014/07/29/wind-energy-beats-nuclear-carbon-capture-global-warming-mitigation/
Ook in China zien we dat wind en zon een sterke groei doormaken en dat dit ten koste gaat van de capaciteitsfactor van kolencentrales.
http://www.carbontracker.org/news/coal-sector-can-no-longer-rely-on-chinese-demand-growth-use-down-in-2014/
@5: Wat betreft Shell:
http://www.nrc.nl/klimaat/2015/03/31/de-grootste-uitdaging-voor-de-olie-industrie/#comment-38271
Wat betreft de CO2 reductie : Dit is sterk afhankelijk van je configuratie en de mogelijkheid om snel te schakelen (gas) of de aanwezigheid van hydro als spaarbekken. Wat opvalt is dat er erg weinig onderzoeken zijn op basis van meetgegevens. Onlangs kwam ik er met Bontenbal op uit dat deze gegevens voor iedereen zeer belangrijk zijn en dus vraagt om onafhankelijk onderzoek. Bij en/of afschakelen van fossiele centrales kost hoe dan ook extra brandstof. De vraag is hoeveel. Volgens sommigen zoals Fred Udo is de CO2 reductie minimaal. http://www.dagelijksestandaard.nl/2015/03/windturbinebouw-en-de-co2-uitstoot-in-ierland/
Hoe dan ook, ondanks implementatie van duurzame energie in Denemarken en Duitsland blijft spectaculaire CO2 reductie achterwege.
@5 snel schakelen met gas? Zijn die piekcentrales te duur voor, kunnen nu al niet op tegen prijs/snelheidsverhouding van steenkoolcentrales. De traagheid van steenkool weegt daarbij op tegen het kostenvoordeel t.o.v. gas.
Met de komst van elektrische auto’s en de prijsdalingen in energieopslag wordt gas op afzienbare termijn ingehaald door energieopslag. Een partij als Younicos kan nu al systeemdiensten aan het net leveren die voorheen voorbehouden waren aan fossiele centrales. Waarbij ze ook nog eens veel sneller kunnen reageren.
Als een fossiele centrale die teruggeregeld wordt nauwelijks minder CO2 uitstoot zoals jij aanhaalt dan verbruikt ie ook bijna net zoveel brandstof als bij in bedrijf. Wat dan weer betekent dat z’n marginale kosten fors hoger worden bij lagere capaciteitsfactoren. Ergo: toenemend nadeel voor fossiele piekcentrales versus toenemend voordeel voor duurzaam en energieopslag (beide met nog steeds dalende kostencurves).