Daarnaast gaat ook de Belastingdienst zelf ook heel ver bij het verzamelen van allerhande gegevens, zo meldt De Correspondent:
[…] een aantal recente voorvallen laat zien dat de Belastingdienst soms wel erg ver gaat in het bevredigen van de eigen informatiebehoefte. Waar een overheidsdienst als de politie aan zeer strenge regels is gebonden, kent de fiscus nauwelijks beperkingen in het verzamelen van informatie over burgers. Daarbij zoekt de Belastingdienst bovendien de grenzen van de wet op, of gaat daar zelfs overheen.Uit onderzoek Lees hier meer over deze wettelijke achterdeur van De Correspondent blijkt daarnaast dat andere overheidsinstanties, zoals de AIVD, MIVD en het Openbaar Ministerie, toegang kunnen krijgen tot de goudmijn aan gegevens die bij de Belastingdienst ligt opgeslagen. Dat kan, zo blijkt uit ons onderzoek, via een wettelijke ‘achterdeur’, die hen in staat stelt om gegevens op te vragen die ze niet zelf mogen vorderen of minder lang mogen bewaren.
Het gaat daarbij niet alleen maar om de persoonsgegevens van miljoenen Nederlanders over werk-, loon- en banktransacties, maar ook over informatie over kentekens, beelden van kentekenregistraties, parkeergedrag en het OV-reizigersgedrag.
‘Deze achterdeur staat wagenwijd open’, zegt emeritus hoogleraar strafrecht Theo de Roos verbaasd wanneer ik hem de bevindingen voorleg. ‘Dit is heel bedenkelijk en een open uitnodiging voor andere overheidsinstanties. Een officier van justitie die niet meer dan een verdenking heeft van een strafbaar feit, kan al gegevens opvragen.’
‘Dat gaat inderdaad extreem ver,’ bevestigt ook Guido de Bont, hoogleraar Belastingrecht. ‘De politie heeft veel wettelijke beperkingen, maar het ligt gewoon allemaal bij de fiscus en geen haan die ernaar kraait. We hebben een monster gecreëerd.‘
Maar als je niks hebt te verbergen, hoef je je natuurlijk ook geen zorgen te maken.
Reacties (2)
Zal wel weer een oorverdovende stilte op volgen vanuit onze volksvertegenwoordigers.
@1
Tsja, ze blinken meestal niet uit in zogenaamde “dossierkennis” (of iig. niet buiten hun eigen specialisme), maar het lijkt me sterk dat ze alle 150 geen idee hadden van deze praktijken, blijkbaar kan het een deel van hen gewoon niets schelen. Weer een reden dat zelfs maar 1 zetel voor de Piratenpartij in de tweede kamer een groot verschil had kunnen maken.