OPINIE - Stef van der Ziel vertelt hoe schadelijk de datahonger van de overheid kan zijn aan de hand van een persoonlijke ervaring:
En toen verbazing. Die boeken waren geen gewone boeken. Het waren archieven. Registers. Kasboeken. En brieven. Elk Joods gezin uit Delfzijl was er keurig in opgeschreven. Waar ze woonden. Dit waren archieven van de gemeente Delfzijl. Van voor de Tweede Wereldoorlog. Een (vermoedelijk) medewerker van de gemeente had de boeken gestolen. Om te voorkomen dat ze in Duitse handen zouden vallen.
Voor het geval dat u denkt dat het wel meevalt: de overheid heeft meer dan 5000 databases met persoonsgegevens.
Reacties (3)
…maar je hebt toch niks te verbergen?…
En los van alle onheil: de mensheid wordt er maar niet leuker op. Al die data is trouwens per definitie altijd in verkeerde handen. Het is echt niet bedoeld om er iets van te leren, maar wel om er ongebreideld macht mee uit te kunnen oefenen. En het zal wel een poosje duren voordat alle generaties dat doorkrijgen. Sommigen voelen al dat ze genaaid worden door digitaal veroordeeld te worden. En zo krijgt iedereen boter op het hoofd en steeds meer te verbergen. Als was wordt de burger, in handen van de overheid of gaat (hopelijk op tijd) ondergronds…
don’t shoot the gegevensdrager.