Eén argument ter verdediging van fossiele brandstoffen is dat ze een historische noodzaak waren, omdat er gedurende een groot deel van de 20e eeuw geen ander levensvatbaar alternatief was. We zijn de fossiele brandstoffen dank verschuldigd, zo luidt het argument, omdat ze onze ontwikkeling hebben gestimuleerd. Maar wat nou als er een levensvatbaar alternatief was dat vanaf het begin is gesaboteerd door de belangen van fossiele brandstoffen?
Als de eerste zonne-ondernemer niet was ontvoerd, zouden fossiele brandstoffen de 20e eeuw dan zo hebben gedomineerd?
Foto:
Reacties (1)
Leuk artikel dat ons een paar dingen bevestigt:
. De fossiele industrie is nooit te vertrouwen geweest. Niets veranderd.
. Het publieke bewustzijn moet zich niet afhankelijk maken van de output van industrie/werkgevers en hun organisaties. Te veel liegen, bedriegen, verdraaien en achterhouden van essentiele informatie. Niets veranderd, lobbyisten houden nog steeds de pen vast van regels en wetten. Grote informatie afhankelijkheid, valse informatie en communicatie. Wetenschap wordt gemanipuleerd vanuit eigen belang. (bijv. medisch-, milieu, en gezondheidsonderzoek)
. Overheden moeten zelf onderzoek initieren vanuit belangenbehartiging van hun burgers en bedrijfsleven. Doen ze nog steeds te weinig ( bijv. innovatie, milieu, gezondheidzorg, voedselveiligheid).
. Marktwerking functioneert suboptimaal omdat het bedrijfsleven vanuit neoliberale cultuur, de marktwerking deels sabotteert met concurrentievervalsing, prijs- en kostprijsmanipulatie, uitbuiting werknemers, uit de markt nemen van concurrenten of technologieen, subsidiejacht, streven naar monopolieposities, misbruiken van ” too big to fail”, machtsposities ontwikkelen die sterker zijn dan staten en federaties, zich niet aan de wet- en regelgeving houden, tot dit laat wordt ontdekt, boetes te klein zijn om impact te hebben, overheden, werkgeversorganisaties en werknemers chanteren door te dreigen weg te gaan, of ten onder te gaan,
. Bedrijven zijn nog steeds onvoldoende maatschappij gericht, vaak weinig belangslling voor bijdrage aan maatschappelijke doelen, focussen zich op korte terijn eigen belang en vooral aandeelhouders
gericht
. Dragen te weinig bij aan financiering, door belastingen, van maatschappelijke projecten, bijv. milieu en klimaat, armoede, huisvesting, onderwijs en wetenschap, defensie, politie en veiligheid, infrastructuur etc. Hebben meer de neiging dit af te wentelen op de burgers en werknemers en hun bijdrage aan belastingopbrengsten.
Dit is een negatief beeld van het bedrijfsleven, maar zij hebben dit cumulatief zo laten ontstaan. Overigens bewust gefaciliteerd door in NL politieke partijen als VVD en CDA en andere neoliberalen zoals destijds PvdA die daarmee de weg kwijtraakte.
Uitzonderingen zijn er zeker in het MKB.
Daarom moet een nieuwe overheid ( vooral via EU en VS) de grote bedrijven onder controle krijgen, en het MKB beter regisseren op en gebruiken voor maatschappelijke doelstellingen.
Omvormen tot winstgevende weldoeners, meer voor de maatschappij dan voor aandeelhouders.
Dus de gouden kalveren niet slachten maar veel maastschappelijk laten presteren. “Trots op ons bedrijfsleven 2.0”.