Van Europa naar elders in de wereld

Meer dan tien jaar heb ik op deze plek geschreven over nieuws uit Europese landen. Elders in de wereld was oorspronkelijk de naam van Sargasso’s buitenlandrubriek. Dat werd bij een krimpende buitenlandredactie al vrij snel Elders in Europa. Maar nu, in 2025, is het meer dan ooit van belang om over de grenzen van het oude continent heen te kijken. De geopolitieke verhoudingen waarin Europa lang een stabiele factor is geweest beginnen te wankelen. Global South, het mondiale zuiden waar de overgrote meerderheid van de wereldbevolking woont, laat van zich horen. Het samenwerkingsverband van de BRICS-landen, de concurrent van de westerse G7, heeft afgelopen dinsdag Indonesië als tiende lid verwelkomd. Het is een teken dat de BRICS coalitie aan gezag wint. In het mondiale zuiden kijkt men niet langer alleen naar het westen. Afrika luistert niet meer naar ons, schreef ik vorige week. We doen er daarom goed aan meer naar Afrika te luisteren. En naar al die landen elders in de wereld waar veel te weinig naar geluisterd wordt.

Iemand die dat nog niet begrepen heeft is de Franse president Emmanuel Macron. In een toespraak voor zijn ambassadeurs sprak de Franse president maandag over de militaire banden met Afrikaanse landen, die in de afgelopen jaren een voor een zijn gesneuveld. “Ze zijn vergeten ons te bedanken,” zei hij. De leiders van de landen die zich de afgelopen jaren hebben losgemaakt van het Franse kolonialisme reageerden verbolgen. De militaire steun heeft hen niet bevrijd van het terrorisme. De regering van Tsjaad laakt Macron’s “minachtende houding tegenover Afrika en de Afrikanen”. De regering verwijst naar de grote aantallen West-Afrikaanse soldaten die aan de Franse kant meevochten tijdens de twee Wereldoorlogen, “een feit dat Frankrijk nooit echt heeft erkend.” Ook premier van Senegal, Ousmane Sonko, wijst daar op: “Als Afrikaanse soldaten (…) tijdens de Tweede Wereldoorlog niet waren ingezet om Frankrijk te verdedigen, was het mogelijk nog Duits geweest.” Macron lijkt het voor Frankrijk goed verpest te hebben in Afrika. “Je crois qu’il se trompe d’époque“, zei de president van Tsjaad in zijn nieuwjaarstoespraak. Oftewel: “ik denk dat hij zich in het tijdperk vergist.”

Een ander perspectief

Het huidige tijdperk vereist een bredere blik. De Indiase schrijver Pankaj Mishra bepleit dit in een recent artikel onder de titel ‘De val van het westerse narratief’ dat in vertaling verscheen in 360 Magazine.* Hij richt zich met name op de media en vraagt om een ‘radicale herijking van hoe wij macht, geschiedenis en waarheid begrijpen. Daarvoor is een ander perspectief nodig dan het westerse wereldbeeld dat decennialang het beleid en de pers domineerde.’

De journalistieke carrière van Mishra begon bij de ‘war on terror’ na 9/11. Die oorlog heeft het ‘westerse narratief’ geen goed gedaan, schrijft hij. Het spijt hem nu dat hij daar niet eerder kritiek op heeft geleverd. ‘Hoe de meest gerespecteerde westerse media niet alleen een oorlog aanmoedigden die stoelde op onwaarheden, maar ook nog eens hielpen om die oorlog in hoge mate te racialiseren. In de fantasieën van de extreemrechtse nationalisten van nu staat een vijand met een donkere huidskleur, die minder is dan een mens en momenteel huisdieren verslindt, klaar om de westerse beschaving te vernietigen.’ De war on terror laat in Irak en Afghanistan niet alleen een militair en geopolitiek falen zien. Het is ook een moreel en intellectueel fiasco volgens Mishra. ‘En mede omdat dit fiasco nooit is onderkend zien we nu hetzelfde gebeuren in de manier waarop de westerse media berichten over Israëls oorlog tegen Gaza.’ **

Dekolonisatie 2.0

Mishra baseert zich met deze stelling vooral op de Amerikaanse en Britse main stream media. In Nederland is de berichtgeving over Gaza naar mijn mening wel kritischer. Maar het angelsaksische perspectief is ook hier nog steeds herkenbaar in de selectie van nieuws en de toon van de berichtgeving. Lange tijd domineerde het perspectief van de jaren negentig: het kapitalisme en de liberale democratie hebben de toekomst. Inmiddels wordt duidelijk dat dit verhaal niet meer klopt.

Mishra:

‘Het in brede kring gangbare kader van de westerse journalistiek stoelt op westerse overwinningen: het verslaan van totalitaire regimes in twee wereldoorlogen, het na afloop op de knieën dwingen van Duitsland, Italië en Japan, gevolgd door een overwinning op het communisme tijdens de Koude Oorlog en daarna het over de hele wereld verspreiden van het westerse model van kapitalisme en democratie (…) Maar dit verhaal botst nu met een ander, veel groter verhaal, dat sterker resoneert en overtuigender is: het verhaal van dekolonisatie, dat voor de overgrote meerderheid van de mensheid de belangrijkste gebeurtenis van de twintigste eeuw is.’

Anders gezegd: het westerse narratief krijgt concurrentie van dekolonisatie 2.0, het perspectief van het huidige mondiale zuiden, het verhaal over het einde van de witte suprematie.

* Het artikel is voor 360 Magazine uit het Engels vertaald door Nicolette Hoekmeijer en in de citaten hierboven heb ik haar tekst overgenomen

** Het boek ‘De wereld na Gaza’ van Pankaj Mishra verschijnt in februari 2025 bij Atlas Contact