COLUMN - Vorig jaar kreeg (bijna) al het zorgpersoneel, naast een lading applaus, een bonus van 1000,- euro. Inmiddels kan er ook een tweede bonus aangevraagd worden. Maar:
Belangrijkste voorwaarde om in aanmerking te komen voor de bonus is dat de zorgprofessional in de periode 1 oktober 2020 tot 15 juni 2021 een uitzonderlijke prestatie heeft verricht vanwege COVID-19, door onder uitzonderlijke omstandigheden zorg te bieden.
Uitzonderlijk. Wat zou Tamara, of Hugo verstaan onder ‘uitzonderlijk’? Dat je je de pestpokken werkt op een cohortafdeling, stel ik me zo voor. Dat je minimaal 36 uur werkt misschien? En mogelijk ook de collega’s die op de IC werken.
De thuiszorgmedewerkers, de niveau 2 helpenden, de schoonmakers in het verpleeghuis, nee, die natuurlijk niet. Die hebben al een bonus! Naast hun vetpot van een salaris. Elke dag komen zij weer opdagen, helpen zestien ouderen per ochtend per persoon uit bed, of maken de toiletten schoon nadat iemand die niet meer doorheeft dat hij leeft, er een potje van heeft gemaakt.
Die mensen doen geen uitzonderlijk werk. Dat is gewoon je werk, toch? Niets anders in een pandemie.
Het continue negeren van opmerkingen over structurele loonsverhoging door beleidsmakers komt me onderhand de keel uit, en ik ben niet de enige. Zullen we het maar niet hebben over het weglopen van bepaalde mensen, vorig jaar in de Kamer, bij een stemming over die loonsverhoging?
Aan de zogenaamde beroepsorganisaties heb je ook niks, want die houden van pappen en nathouden. Graag willen zij hun ‘macht’ behouden naar de overheid, de status die ze schijnbaar genieten. Het gaat hun niet om de leden, ze doen alsof. Ik heb mijn lidmaatschap dit jaar opgezegd, ik heb er geen vertrouwen in.
Ik ben iemand met een uitzonderlijk uitgesproken mening, en ik ben dat altijd al geweest. Over het algemeen wordt dat niet gewaardeerd. Nergens, eigenlijk. Zeker niet als je knuppels gooit in hoenderhokken van ivoren torens. Dankbaar moet je zijn! Dankbaar voor wat je krijgt, want dat is niet nogal wat.
Ik zeg niet dat ik Tamara ooit persoonlijk gebeld heb, of Hugo ooit een mail heb gestuurd, maar op de hersenspinsels die ik eruit gooi op Twitter heb ik nooit een reactie gehad. Tenminste, van de medewerkers van hen, want ik geloof echt niet dat zij zelf op Twitter zitten.
Het uitzonderlijke van ons werk als zorgmedewerker is dat wij elke keer maar weer op komen draven, en ons eigenbelang ondergeschikt maken aan het belang van de patiënt of bewoner. Nu is vooral de vraag hoe lang dat nog zo blijft, en hoe lang collega’s nog in de zorg blijven.
Deze column verscheen ook bij zustermerel.nl
Reacties (7)
Begin gewoon eens met (familie van) VVD-ers en CDA-ers wegens ondercapaciteit op de gang te laten liggen. Nou vooruit, die pipo’s van de beroepsorganisaties dan ook maar.
Ik weet, zo zitten de uitvoerenden in de zorg niet in elkaar, maar de politiek is een vuil spel en als je je zin (of nog erger je recht) wilt krijgen moet je het vuiler en vooral harder spelen dan de tegenstander.
Tot zover uw stuurman aan wal.
€1.000 is een fooi, geen bonus. Niks mis met een fooi om een medewerker te bedanken voor een extra inspanning, maar het is geen alternatief voor het betalen van een fatsoenlijk loon.
@0: De definiëring in de tweede helft van de aangehaalde quote geeft aardige handgrepen: “door onder uitzonderlijke omstandigheden zorg te bieden”. Aangezien iedereen in de zorg (en ver daarbuiten trouwens) in het afgelopen jaar met uitzonderlijke omstandigheden te maken heeft gehad, kun je dit uitleggen als iedereen die niet ziek was gedurende de gehele betreffende periode en in de zorg werkte voldoet aan de voorwaarde. Ik zou me in mijn handjes wrijven met zulke ruim geformuleerde voorwaardes.
Jammer. Kan me de kritiek wel voorstellen. Maar met individuele tweets bereik je weinig. Verandering vereist collectieve actie.
Jos, heb je gezien welke discutabele acties er zijn geweest namens onze beroepsorganisaties? Het is echt om te huilen. Ik snap ook wel dat het collectieve acties nodig heeft, maar als ik meer dan 100 euro lidmaatschap per jaar kwijt ben wil ik er wel wat substantieels voor terug. En dat krijg je niet, want het gaat V&VN alleen om status en niet om het opkomen voor onze belangen. Ze zijn ook geen vakbond.
Triest, maar ik kan hier de zelfde reactie plaatsen als bij een andere column ‘wanneer gaan de handschoenen uit’ hier op Sargasso:
Dit verschijnsel zie je terug bij alle beroepen waar mensen werken vanuit intrinsieke waarde. Vanuit een principe van goed doen voor een ander. Onderwijs, wetenschap, zorg. Die mensen werken voor het werk, niet het geld. Dat weet de politiek, dus hoef je ze niet meer te betalen. Ze blijven toch wel doorgaan vanuit de inhoud, vanuit het verantwoordelijkheidsgevoel.
Daar wordt goed van geprofiteerd en misbruik van gemaakt.
Dit zodat de managers, consultants en investeerders het geld wel kunnen opstrijken. Want die doen het voor zichzelf, voor het geld.
Daarom betalen we absurde bedragen voor bank managers die na een paar jaar slecht management en volgende fiasco er vandoor gaan met een goed gevulde portemonnee en afscheidsbonus. Daar hoor je telkens de minister: dat zijn afspraken waar we niets aan kunnen doen. (En vergeet daarbij te vermelden dat de bestuurder van het ene bedrijf, in de raad van commissarissen van het andere bedrijf met zijn vrindje de afspraak maakt. En vice versa).
En zolang het niet klapt zal dit door blijven gaan. De enige manier voor het onderwijs, wetenschap of zorg om het fatsoenlijk geregeld te krijgen is het te laten klappen. Laat men maar verrotten.
Maar Corona leert ons dat dat niet het geval is. De zorg levert, en omdat het niet geklapt is, zit er blijkbaar nog vet op de botten.
Pak eens de informatieblaadjes van de zorgverzekeraars erbij. dan zie je waar de kosten naar toe gaan.
In die blaadjes maakt men reclame voor allerlei diensten die ze extra aanbieden.
Pak vervolgens eens de boeken van de zorgverzekeraars erbij. dan zie je honderden kleine bedrijfjes die die diensten ontwikkelen en aanbieden. Elk voor een paar miljoen per jaar (Dan valt het niet op tussen de grote bedragen).
Die diensten zijn er voor de bühne. Voor de managers om een goede sier te kunnen maken bij de politiek, bij de media, bij het grote publiek.
Maar een bedrijfje wat een omzet heeft van 5 miljoen per jaar, kan helemaal die zorg niet grootschalig bieden….. het is een farce.
Ondertussen zit er bij elk van die bedrijfjes een zorgmanager die anderhalve ton per jaar + bonussen opstrijkt. DAT is de route hoe men snel geld verdient in de zorg. Dat is hoe er een heel circus van parasieten leeft van ons zorgstelsel. Dat is waarom de echte zorg steeds verder uitgeknepen wordt (want de zorgkosten blijven elk jaar stijgen!!).
Lang leve de marktwerking in de zorg. Winstmaximalisatie ten koste van de het personeel dat daadwerkelijk zorg levert, ten koste van de patiënt.