ELDERS - Vrijwel tegelijkertijd met de terroristische aanslag op de marathon van Boston, vond een grote explosie plaats in een kunstmestfabriek in het plaatsje West, Texas. Hoewel daarbij méér doden vielen dan in Boston, besteedden de Amerikaanse media maar weinig aandacht aan deze zaak. Was dat terecht of niet?
Het nieuws uit de VS werd de afgelopen tijd gedomineerd door de aanslag in Boston. Mede hierdoor werd relatief weinig aandacht besteed aan de explosie in een kunstmestfabriek in het plaatsje West in de staat Texas, waarbij vijftien doden vielen (vijf keer zo veel als in Boston), 160 mensen gewond raakten en meer dan 150 gebouwen werden verwoest.
Het verschil in media-aandacht is niet onbegrijpelijk: doelbewuste moord is natuurlijk een opvallender gegeven dan een ongeluk. Bovendien past een grootschalig industrieel ongeluk minder goed in een keurig, gemakkelijk te begrijpen verhaal: er zijn immers geen overduidelijke duidelijke schurken en helden. Tenslotte valt niet uit te sluiten dat ook klassenverschillen een rol speelden: zowel journalisten als (betalende) nieuwsconsumenten zullen zich sneller identificeren met middle class bezoekers van een sportwedstrijd dan met de hele of halve hilbillies die noodgedwongen direct naast een kunstmestfabriek moeten wonen.
De relatieve onzichtbaarheid van industriële en werkgerelateerde ongelukken in, met name, de Amerikaanse media is echter niet zonder gevolgen:
This decline in coverage [of workplace safety] has created an environment in which companies may feel as if they can get away with massive safety violations because they will face little scrutiny from the media and the public. For instance, in 2010, an explosion at the Upper Big Branch Mine in West Virginia killed 29 miners. In the year leading up to the explosion, according to the Pittsburgh Post-Gazette, the mine was cited 458 times for safety violations, with 50 of those violations being “for willful or gross negligence”— a rate nearly five times the national average for a single mine. But after the disaster, this information and the story of the mine disaster vanished from the national discourse, and new mine safety legislation failed to pass even a Democratic-controlled House of Representatives.
Ook in de kunstmestfabriek in West was niet alles zoals het hoorde:
The plant had 1,350 times the legally allowed amount of highly explosive ammonium nitrate, yet hadn’t informed the Department of Homeland Security of the danger. Likewise, the fertilizer plant did not have sprinklers, shut-off valves, fire alarms or legally required blast walls, all of which could have prevented the catastrophic damage done. And there was little chance that regulators would learn about the problems without the company reporting them: Not only had the Occupational Safety and Health Administration not inspected the plant since 1985 but also, because of underfunding, OSHA can inspect plants like the one in West on average only once every 129 years.
Het gevolg van dergelijke laksheid? In 2011 stierven 4.609 Amerikanen door werkgerelateerde ongevallen, ofwel 3,5 doden per 100.000 werknemers. Ter vergelijking (ervan uitgaande dat de gebruikte meetmethoden grotendeels vergelijkbaar zijn): in Nederland vallen 1,6 doden per 100.000 werknemers, minder dan de helft van het Amerikaanse cijfer.
Maar daar staat dan weer tegenover dat men in de VS – dankzij een stevig geloof in het vrije ondernemerschap en een kleine overheid – veel vrijer is dan hier. En die vrijheid mag natuurlijk best wat kosten.
Afbeelding: West, Texas na de explosie; Shane Torgerson/Wikipedia
Reacties (35)
Niet het Youtube filmpje gezien hoe Boston een Hollywood productie was ?
Been er af, geen bloed.
Een Vietnam veteraan schnabbelde bij als acteur, begrijpelijk, militaire invaliditeitspensioenen zijn niet hoog in de VS.
Objectief zuigt.
3,5 doden per 100.000 werknemers /jaar.
Hoe verhoudt zich dit tot het aantal doden door terrorisme? Hoe is de ontwikkeling in de tijd (zeg van de laatste eeuw)? Is het verschil in aandacht derhalve gerechtvaardigd?
Objectief @1, misschien handig om een ironie tekentje erbij te zetten?
@3:
Tegenover 4.609 fatale arbeidsongevallen in 2011 stonden zeventien dode Amerikanen als gevolg van terrorisme.
Nu heb je bij terrorisme natuurlijk wel piekjaren (c. 3.000 dode Amerikanen in 2001), maar het aantal fatale arbeidsongevallen in de VS zal dat jaar zeker niet lager zijn geweest.
Nu heb je bij terrorisme natuurlijk wel piekjaren
Daarom stel ik ook voor het over een eeuw te nemen. Steeph heeft daar in het verleden ook eens iets over geroepen. Linkje heb ik zo snel niet. Kan Steeph vast zelf wel ophoesten.
@4:
Hoezo ?
Zag je wel bloed stromen ?
Kun je nu echt zoveel mensen iets wijsmaken ?
objectief is obsessief.
wordt tijd voor een ban.
Om een ban vragen voor iemand is zo sneu.(misplaatst superioriteitsgevoel wellicht?)
Je kunt je ongenoegen al kwijt door te reageren(of juist negeren) of desnoods minnetjes te plaatsen.
@9 : Ja joh, ik ben zo sneu… En daar zit jij tussen. Zo sneu…
@8:
De mond snoeren is inderdaad een oplossing voor vervelende feiten.
Helaas is z’n oplossing meestal maar tijdelijk effectief.
Zie je aan Saddam’s massavernietigingswapens.
Quote:
“Maar daar staat dan weer tegenover dat men in de VS – dankzij een stevig geloof in het vrije ondernemerschap en een kleine overheid – veel vrijer is dan hier. En die vrijheid mag natuurlijk best wat kosten”
Die kleine overheid kost meer dan die arbeidsdoden:
Wat te denken van de mensen die verzuipen vanwege slechte of geen dijken.
“Maar daar staat dan weer tegenover dat men in de VS veel vrijer is dan hier. En die vrijheid mag natuurlijk best wat kosten”
Oh ja, in het verkeer liep het jaarlijks aantal doden op tot 3200 voordat die verkeersonveiligheid werd aangepakt.
Ook in ons land krijgen moordzaken weinig aandacht, ondanks alle bezweringen http://www.gooieneemlander.nl/regionaal/gooivechtstreek/article22042823.ece/Politie-liet-zaak-Kretzer-jaren-liggen
Waarom wijzen naar anderen?
@8: Iemand die elke keer de aandacht op zichzelf vestigt en zo een discussie over het topic overhoop haalt zie ik ook liever gaan. Ik zie graag een doortrek-functie zoals bij Reet, gebaseerd op het saldo aan geoogste minnetjes.
On: @0: precies wat ik dacht, al op het moment dat die fabriek ging. Al eerder hadden we de discussie over de Boston doden (ja objectief, ga misschien maar even langs bij de familie van de overledenen met je theorie. Zijn we ook gelijk van je af) en hoe dat uitvergroot werd in de media terwijl er bijna elke dag op andere plekken van de wereld meer burgerdoden vallen als gevolg van terreur. De (juiste) conclusie was dat Boston meer impact heeft op regelgeving en zo dus uiteindelijk ook ons zal raken.
En dus is het blijkbaar belangrijker dat men nauwelijks hoeft te vrezen om familie en vrienden kwijt te raken in een terreuractie (ook al heeft Boston bewezen dat dit niet zo is…) terwijl het verlies van diezelfden op het werk of wonend naast een productiefaciliteit ondanks de hogere kans als minder reëel wordt gezien. Bizar. En vergeet niet dat incidenten als in West zo veel makkelijker te voorkomen zijn.
@14:
Als discussie hier meer hopeloos dan genuanceerd is kan ik er inderdaad beter mee stoppen.
Discussie door iemand met onwelkome ideeën het zwijgen op te willen leggen ….
Weerleg eens wat.
Bij Joop kan iemand tenminste schrijven dat een ervaren verpleegster zegt dat mensen met een afgeslagen been in twee minuten zijn doodgebloed, en niet redelijk opgewekt in rolstoelen kunnen zitten.
Maar, dat geef ik toe, ik heb het gemakkelijk.
Na een jaar of twee drie kon ik de 11 sept feiten voor mezelf niet langer ontkennen, daarmee verloor de VS elke geloofwaardigheid.
Toch, hoewel ik rekening hield met weer een 11 septembertje, had ik tot aan het Youtube filmpje, niet het idee dat ik weer voor de gek was gehouden.
Of dat het deze keer professioneler was aangepakt, die illusie is nu ook weg.
Verder kun je bij Joop nu zien hoe Chomsky tegen de VS aankijkt.
Hoe hij over het ’terrorisme’ denkt weet ik niet, zou hij de VS van terrorisme tegen de eigen burgers beschuldigen dan zou het met hem ook wel gedaan zijn, lijkt me.
@13:
verkeer liep het jaarlijks aantal doden op tot 3200
Nul vergeten, dacht ik.
Frankrijk en Duitsland halen de 1000 al bijna.
Na 11 sept merkte een Amerikaan op de drukte niet zo te begrijpen bij 30.000 verkeersdoden per jaar.
@6: Deze?
https://sargasso.nl/terroristische-aanslagen-wereldwijd-tussen-1970-en-2011/
@15:
Nou ja wat meer objectief dan “abjectief” kan natuurlijk geen kwaad ;-)
@15
Doe maar.
@3: Paar Nederlandse basiscijfers ter referentie:
~600 – Jaarlijks aantal verkeersdoden (VVN)
~60 – Jaarlijks aantal dodelijke arbeidsongevallen (Inspectie SZW)
~30 – Totaal dodelijke slachtoffers door terrorisme tussen 1950 en 2009 (http://nl.wikipedia.org/wiki/Terrorisme_in_Nederland)
Bij de verkeersdoden zit wel redelijk component werkverkeer in. Hier doet de arbowet wat moeilijk aangezien veel “werkverkeer” hier formeel niet onder valt. De meeste bedrijven onderkennen werkverkeer / transport trouwens niet als risico in hun RI&E.
@20:
Dit haalt het dus niet bij he aantal mensen dat het loodje legt door medicijnen; blijkbaar 36.500 per jaar.
http://www.trouw.nl/tr/nl/4324/Nieuws/archief/article/detail/1740096/2005/02/17/Tien-medicijndoden-per-dag.dhtml
Dit gaat wel over 2005, maar het zal wel niet veel beter geworden zijn.
NB.
Valt dit nu onder (medische)industrie of medicijnterrorisme ;-)
Dat er zelfgenoegzame,zichzelf overschattende, eikels tussen de Sargasso reaguurders zitten moge duidelijk zijn
Het enige voordeel van dat plussen en minnen is dat dit nu pijnlijk zichtbaar is geworden.Het is duidelijk dat onwelvoegelijke geluiden liever niet gehoord worden,kijk maar hoeveel bijval er is om iemand de mond te snoeren die een andere mening heeft dan de doorsnee Sargasso reaguurder.
@22:
Misschien doet men de naam eer aan, in de Sargasso zee liepen alle schepen vast in zeewier, hier discussie.
Dat gedoe met die minnetjes, heel minnetjes.
Wie het ergens niet mee eens is kan dat uitleggen.
Wie daar te beroerd voor is, laat hij of zij z’n mond dan ook helemaal houden.
@22: Klinkt allemaal heel dramatisch, dat “de mond snoeren”, maar objectief maakt gewoon handig misbruik van de tekortkomingen van een blog. Zou objectief zich precies zo gedragen op een personeelsavond, feestje bij je nicht, bbq met de buurt, etc, dan had men allang de benen genomen en objectief lekker in z’n eentje laten zitten zeepkisten. In het geval van de buurtbbq, zo tegen half 2 ’s nachts, zelfs als hij heel de avond eenzaam op een krukje had gezeten (maar nog altijd dingen roepend) dan had Frans van no. 43 hem nog even gehoekt. Frans was (het) echt zat.
En dat is waarom er regels zijn op een blog; zodat niet iedereen wegloopt. En iemand hoeken kan ik vanuit hier niet. Zuipen wel.
@23 Ik heb al lang geleden opgegeven om te discussiëren met aluhoedjes. Ja, daar hoor jij bij. Zoek hulp en ga wat nuttigs doen met je leven.
Buiten dreigen met geweld zie ik geen redenen waarom iemand uberhaupt een ban zou moeten krijgen.
Ook als ik de regels van Sargasso er op na zie zijn er geen overtredingen waardoor objectief geband zou moeten worden, stemmingmakerij anders niet
Veel dictatortjes in de dop hier op dit draadje,willen er wellicht een “elitair” discussieclubje van maken met laffe plusjesjagers
@17: Ja, die maar volgens mij heb je nog langer geleden er ook iets over geroepen. Ik kan me vergissen.
@24:
Tja, inderdaad houden velen er niet van dat gevestigde meningen overhoop worden gehaald.
Internet zou dat kunnen redresseren.
Verjaardagen lenen zich daar niet voor, personeelsfeestjes nog minder.
@25:
Argumenten ontbreken, neem ik aan.
Kijk eens bij de Chomsky discussie op Joop.
Daar is men toch wat meer open minded.
Brusselman, ongeveer anderhalf jaar terug liep het hier op Sargasso echt helemaal de spuigaten uit met reaguurders met PVVnicks en een antifascist uit Brazilie die elk draadje in no time helemaal om zeep hielpen. Ging het onderwerp over biologische afbreekbare bloembakken, binnen vijf reacties begon het schelden over een antislamstandpunt. Ging het over mooie kunst of een bijzondere levensgebeurtenis. Binnen tien reacties volgden er vervelende kutflames over dat de reaguurders elkaar van Breivikisme beschuldigden. Was er zo een mooi klimaatgrafiekje, binnen een paar reacties rolde er een Godwin uit en in no time was het draadje afgefakkeld. En dan nog maar te zwijgen als een stukkie over Wilders ging, over vermeende massaimmigratie, over Breivik. Dan was het einde zoek.
Ik ben dolbij met de scherpere moderatie van Sargasso, en die Objectief (maar ook de Weerzinwekkende Klootzak) zal ik in het geheel niet missen mochten ze buitengezet worden. Want ze kunnen bets een beetje gematigdere taal bezigen. Hier op Sargasso is altijd ruimte voor andersdenkende, zelfs voor de door mij gehaatte Likud.
Bij Likud zouden ze wat mij betreft wel de links niet meer aanklikbaar hoeven maken, dat vermindert het gevoel van spam wat.
Verder wat 30 zegt. Het gaat niet zozeer om de inhoud van de mening, maar wel over de manier waarop die verkondigd wordt. En hoewel er geen objectieve redenen zijn, zijn er wel voldoende subjectieve redenen om te willen dat de discussie hier een kans krijgt. Dat betekent dat de balans een beetje gewaarborgd moet blijven, en het consequent offtopic halen van allerlei discussies is niet bepaald constructief en ik zie ook niet in waarom je alleen maar vanwege een bepaald principe zou moeten toelaten dat een initiatief als Sargasso een richting opgaat die het niet zou willen. Het blijft een balans. (Overigens, prima natuurlijk om daar kritiek op te hebben en discussie over te voeren, want zonder dat wordt het met de balans over het algemeen ook niets. Maar met ojectieve maatstaven alleen kom je er niet volgens mij.)
@30:
Want ze kunnen bets een beetje gematigdere taal bezigen.
Leg eens uit.
@32:
Beetje kinderachtige reactie:
Als het dan zo noodzakelijk is om op een tikfout te wijzen, is het gebruik van aanhalingstekens wel zo correct.
http://www.salon.com/2013/04/30/how_conspiracists_think_partner/
Wat mij betreft gaat het in casu objectief niet alleen om gematigde taal. Die gast trekt ook de nodige topics heel snel off topic door met één van zijn stokpaardjes aan te komen (vooral de duivelse euro en samenzweringstheorieën, met name over aanslagen in de VS). Dat wordt na een paar keer ook vermoeiend.