Vier bange jaren

Nu een rechts kabinet toch weer in zicht komt en zelfs waarschijnlijk is, vliegen vier nieuwe bange jaren op ons af. Socioloog Zygmunt Bauman legt haarfijn uit in welke houdgreep de politiek zichzelf klemt en wat de zinloosheid daarvan is. Het lange citaat is in feite een aanklacht tegen de rechtse en linkse ideeënarmoede. Politici moeten de angst eens van zich afschudden en, tegelijk daarmee, de pretentieuze maakbaarheidsgedachte. De conclusie kan volgens mij alleen maar zijn dat progressieve politiek anno 2010 moedige politiek is: kosmopolitisch, eerlijk en ontmythologiserend. Bauman in Liquid Times

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.