Na de ramp in Fukushima twijfelen steeds meer mensen aan kernenergie. Maar het energievraagstuk is complex en het idee dat we niet zonder kunnen hardnekkig. Ook zware twijfelaars noemen kernenergie 'noodzakelijk voor de transitie naar duurzaam'. Maar dat kernenergie kostbaar en gevaarlijk is beseffen we inmiddels allemaal. The Blue Economy verzamelt innovatieve ideeën voor een duurzame toekomst. Honderd innovaties die ook nog eens 100 miljoen banen gaan scheppen in de komende tien jaar. Drie van deze innovaties combineert ze nu om een bijdrage te leveren aan een snelle uitfasering van kernenergie. 1. Windenergie zonder nieuwe palen, 2. Zonne-energie zonder subsidie en 3. Waterzuivering combineren met biogas uit huisvuil. De Blue Economy neemt Duitsland als voorbeeld en rekende uit hoe dit concept de huidige kernenergie kan vervangen voor duurzame én veilige varianten die ook nog eens banen creëren. Check: "Nuclear's exit with consensus and cash" en bekijk de video:
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Dit is een gastbijdrage van Michiel Wijnbergh. Meer van zijn werk kan je vinden op zijn eigen site.
Deze week vindt in Friesland de Frisian Solar Challenge plaats, een internationale race voor boten die uitsluitend zonne-energie gebruiken. Zondag werd om de startpositie gestreden: In Leeuwarden moest een sprintje van 150 meter moest worden afgelegd, de snelste mag maandag van plaats nr 1 starten. En dan gaat het daarna de komende dagen langs alle Friese steden.
Er doen boten uit Nederland, Belgie, Polen, Brazilie, en Duitsland mee. De meeste van teams van technische opleidingen en meestal bestuurd door een student met een redelijk hoog nerd-gehalte, of anders een stoïcijns voor zich uit kijkende man van tegen de zestig. Maar het gaat dan ook niet echt spectaculair hard en de ideale lijn sturen is op een rustig grachtje in Leeuwarden niet iets waar je dagenlang voor hebt moeten trainen.
De boten op de foto wonnen net niet.
Je kan het hele jaar in Friesland bootjes kijken, alleen deze week solarbootjes.
Vorig jaar deden de rijke landen op de G8-top in l’Aquila een halfbakken belofte dat ze de uitstoot van broeikasgassen tot 2050 met 80% zouden reduceren. De European Climate Foundation liet kennisinstituten als ECN, KEMA, University of Oxford maar ook grote energiebedrijven, netwerkbeheerders en consultancybureau McKinsey narekenen of dit haalbaar is met de bestaande technieken. Het antwoord was yes we can! Maar omstreden zaken als kernenergie en ondergrondse opslag van CO2 horen dan wel bij de samengestelde oplossing die met name voorziet in zonne-energie in het Zuiden en windenergie in het Noorden van Europa. Om de sterke fluctuaties in de opwekking op te vangen is een forse uitbreiding van het Europese energienetwerk nodig. Met name de verbinding Spanje-Frankrijk die nu nog slechts een capaciteit van 1 Gigawatt heeft zal naar 47 Gigawatt gegroeid moeten zijn in 2050. De jaarlijkse kosten van de Europese energievoorziening zullen stijgen van 30 miljard euro nu naar 65 miljard euro in 2025. Maar nog eens tien jaar wachten/twijfelen/discuzeuren maakt het alleen nog maar duurder: 80 miljard euro.
Dit plan gaat dus uit van bestaande technieken en neemt bijvoorbeeld het plan voor zonnecentrales in de Sahara (Desertec) niet mee. Dat maakt dat de cijfers in de ECF studie nog aan de conservatieve kant zijn: alle toekomstige innovatie zal het plan alleen maar makkelijker haalbaar en/of goedkoper maken. Lees meer op: het NRC, www.roadmap2050, download direct het rapport of bekijk de video:
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.