More evidence that tanning is the new smoking

Hier weer een bijdrage die we overnemen van Osocio. Deze site volgt wereldwijd “social advertising and non-profit campaigns”. The anti-tanning ads just keep coming. This one is from an Ottawa agency: Do you think that this jarring, but absurdist, approach will reach youth and denormalize tanning?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Zon wellicht in winterslaap

, door

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

Meerdere zonnevlekken, daterend uit 2002 (foto Flickr/NASA Goddard Photo and Video)De zonnecyclus: je kon er altijd je klok op gelijk zetten. Iedere elf jaar groeit het aantal zonnevlekken tot een hoogtepunt, waarna het weer nagenoeg tot een nulpunt daalt. Maar de huidige zonnecyclus, die in 2008 begonnen is, lijkt één van de zwakste ooit gemeten te worden.  En nieuwe meetmethoden en -instrumenten lijken nu aanwijzijngen op te leveren dat de zon misschien wel een cyclusje over wil slaan.

Zonnevlekken zijn donkere vlekken op het oppervlak van de zon. Het bijvoegelijk naamwoord ‘donker’ moet hier nogal relatief genomen worden, de vlek is nog altijd 5000 keer lichter dan de maan. Wat zonnevlekken precies zijn, is niet helemaal duidelijk, maar het lijkt in ieder geval te gaan om een magneetveld wat afwijkt van die van het omliggend zonne-oppervlak. Als de afwijking te groot is, ontstaat er een soort tunnel-effect die door het oppervlak heen boren. In het ontstane dipje gaat de temperatuur omlaag. Waar kleinere zonnevlekken in enkele minuten verdwijnen, blijven sommige dagen en weken in stand.

Grote zonnevlekken kunnen met het blote ook worden waargenomen (NIET DOEN), en de eerste waarnemingen dateren van voor Christus. De ontdekking van het cyclische van de zonnevlekken werd gedaan in 1843 door de Duitse astronoom Samuel Heinrich Schwabe. Zonnevlekken -en dus de cyclus- kunnen worden gebruikt om verstoringen in de ionosfeer te voorspellen en hebben als zodanig invloed op radio- en  satelliet-communicatie (ik zeg het er maar even bij, om aan te tonen dat astronomie wel degelijk toegepast onderzoek kan zijn).

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Zonnewind in de zeilen

, door

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

Het IKAROS zonnezeil-ruimtevaartuig (Foto: Flickr/NASAblueshift)

Het is ongetwijfeld één van de belangrijkste uitvindingen uit de menselijke geschiedenis: het zeil. Tot haar uitvinding waren avontuurlijk ingestelde mensen afhankelijk van landverbindingen of getijden om ze te brengen naar waar ze naartoe wilden, maar toen er eenmaal zeilen op schepen gemonteerd werden lag de wereld open. Met behulp van het zeil kon onze planeet voor het eerst tot in alle hoeken en gaten verkend worden. Nu we, door verbrandings- en straalmotoren in de 21e eeuw in een paar uur aan de andere kant van de wereld kunnen zijn en (tele)communicatie een kwestie van milliseconden is lijkt de rol van het zeil voor andere zaken dan pleziervaart grotendeels uitgespeeld. Het is daarom poetisch wel zo prettig dat het zeil volledig herontdekt lijkt te zijn voor die volgende grote verkenning: die van ons zonnestelsel.

Sinds de jaren ’60 wordt voor de lancering en voortbeweging van alle ruimtevaartuigen reactiemotoren gebruikt. Dit soort apparaten verbrand brandstof (in het geval van raketten grote hoeveelheden) en zorgt ervoor dat het één kant op spuwt. De derde wet van Newton zorgt ervoor dat de raket de andere kant opvliegt. Allemaal leuk en aardig, maar voor een beetje verre reis moet je gigantische hoeveelheden brandstof aan boord hebben. Het probleem is zichzelf versterkend: hoe meer brandstof er mee moet, hoe groter de massa van het te versnellen voertuig en hoe meer energie en dus brandstof er nodig is om die te versnellen. Je begrijpt de ellende: raketmotoren hebben een beperkte afstandsradius en als we ver weg willen binnen afzienbare tijd moeten we andere manieren bedenken om aan de benodigde versnelling te komen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Er komt een ijstijd aan! Oh nee, toch niet

, door

Als je klimaatscepticus bent, is het hard werken. Heel diep graven om een onbeduidende fout in de IPCC rapporten te vinden bijvoorbeeld. Of dagelijks kijken bij het kleine rijtje wetenschappers dat een andere opinie heeft dan de meerderheid. Dan ben je als scepticus blij als je een nieuw geluid vindt natuurlijk. Eindelijk weer een medestander! Maar misschien is het toch verstandig voor de eigen geloofwaardigheid om de sceptische houding wat consequenter te hanteren.

Neem dit bericht bij onze buren van DS. Daarin staat dat het de komende 30 maanden wel eens 1 tot 1,5 graden kouder zou kunnen worden als gevolg van de combinatie van de compensatie van de El Nino effecten en het zonneminimum. En het bericht komt nog wel van een “leidend” onderzoeksinstituut. Daar moet toch een kern van waarheid in zitten. Tog?

Daar passen een paar kanttekeningen bij. De enige die het instituut leidend noemt, is het instituut zelf (en al die grijpgrage sceptici die de berichten overnemen). Er zijn geen andere instituten die als zodanig naar het “Space and Science Research Center” verwijzen. Het hele instituut bestaat uit 1 persoon, de directeur. Zijn naam is John L. Casey. Ooit had hij nog twee wetenschappers (een Bulgaar en een Tanzaniaan), maar die staan “on-call“. Hij kan ze waarschijnlijk niet betalen, want het instituut heeft als enige donor John L. Casey zelf. De rapporten en persberichten die verschijnen zijn allemaal van zijn hand. Oude berichten zijn verdwenen. Als er in een bericht of rapport verwezen wordt naar een ander rapport dan is die, jawel, ook van Casey zelf. Aan peer-reviewing wordt niet gedaan. Casey is dan ook geen klimaatwetenschapper of astronoom. Hij is ingenieur en heeft bij de NASA gewerkt. En zelfs andere sceptici zien hem niet zitten.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Heetste april ooit

, door


De afgelopen april was mondiaal gezien de heetste april ooit, zo blijkt uit NASA-data. Het was tevens de warmste januari-februari-maart-april periode ooit gemeten en dat terwijl de zonnecyclus de afgelopen tijd nog historisch laag stond. Nu de zonneactiviteit weer aantrekt (en de oceaanstromen zich herstellen) betekent dat in de nabije toekomst alleen nog maar hogere temperaturen, vraag dat maar aan Bas van Geel. Misschien strooien de IJslandse vulkanen op het Noordelijk Halfrond de komende jaren nog wat zand as in de raderen van het voortdenderende antropogeen gekatapulteerde broeikaseffect, maar mondiaal gezien zet CO2 de trend. Zal het gezanik van de zelfverklaarde skeptici en andere klimaatontkenners nu eindelijk verstommen? Waarschijnlijk niet, pas als hun vingers verkleven aan hun smeltende toetsenborden zal er eindelijk stilte zijn…

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De zon is dood! Not.

, door

zonJa, daar is er weer eentje. Een speldenprik op weg naar Kopenhagen. Deze, via het ANP, ging er bij alle redacties in als zoete koek:
“De zon is dood, zegt astronoom Kees de Jager uit Texel. De vermaarde deskundige op het gebied van zonne-explosies stelt dat er momenteel verontrustend weinig van zulke explosies op de zon zijn. Mogelijk wordt het daardoor kouder op aarde. Tussen 1650 en 1710 ging de temperatuur al gemiddeld iets omlaag door een gebrek aan zulke explosies op de zon. ”
Aldus oudgediende Kees de Jager.

Even twee cruciale quotes:
“Een paar weken geleden was er wel een explosie. Sommige wetenschappers dachten dat de stille periode voorbij was. Maar sindsdien is de zon weer dood. Zo dood als een pier.”
“Inmiddels zou het aantal explosies weer moeten toenemen, op weg naar een piek rond 2011 à 2012. Maar tot onze verbazing werd het aantal explosies alsmaar lager en lager”

Paniek!
Maar klopt het ook?

De eerste bewering is feitelijk onjuist. De laatste zonnevlekken waren er drie dagen geleden.
De tweede bewering is ook feitelijk onjuist. Er is geen verdere daling van het aantal explosies. Het is wel zo dat er nog geen significante stijging is. Er is dus wel degelijk een afwijking van het normale patroon. Maar wie onderstaande grafiek ziet, zou ook kunnen constateren dat het minimum aan activiteit net gepasseerd is.
TSI LASP Since2003_600

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende