Einde aan de spilzucht
[i]GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we -uiteraard met toestemming- overnemen van andere weblogs, of die via onze mail binnenkomen. Hieronder een stuk van SanteBrun.[/i]

Dus even kort samenvatten: onze soms obsceen weelderig florerende economie is in een half jaar tijd verworden tot een klassieke armoe-economie uit de eerste helft van de vorige eeuw: de vraag naar producten daalt, bedrijven moeten dus minder produceren, daardoor moeten ze personeel ontslaan, het personeel dat op straat komt te staan heeft geen centen meer om nog producten van de industrie te kopen, daardoor moeten de fabrieken nog meer personeel ontslaan, hele bedrijfstakken gaan op de fles en uiteindelijk komt de economie krakend tot stilstand. Waarna de eerste gevechten om de laatste broodkorst ontstaan, geheel leegstaande winkelcentra het toneel worden van een woeste stadsguerrilla en andere boze dromen zonder enige moeite werkelijkheid worden.
Nog geen drie maanden geleden was ING nog een kerngezond bedrijf dat slechts door domme speculatie op de beurs een beetje tegenwind kracht 8 ondervond, maar gisteren werd de bank opeens op het nippertje van een faillissement gered, Wouter Bos staat nu in zijn eentje garant voor 300 miljard, meen ik vernomen te hebben. Driehonderd miljard, dat is geloof ik het bedrag dat alle Nederlanders samen in drie jaar tijd bij elkaar verdienen en weer uitgeven.
Onder het mom van ‘gebrek aan vertrouwen en dientengevolge hoge interbancaire tarieven’ blijven de Nederlandse banken hoge rentes berekenen voor zowel kortlopende als langlopende leningen. Ook na een drietal renteverlagingen door de ECB en de vele miljarden die Bos in het bancaire systeem heeft gepompt, blijft de situatie zo goed als onveranderd. De historisch massieve renteverlaging van 0.75 procentpunt van vandaag zal, hoor ik een analist van ABN Amro op de radio zeggen, weinig invloed hebben op de hoogte van bijvoorbeeld een hypotheek van tien jaar vast: ‘Daar bepaalt de kapitaalmarkt de rente en is de basisrente van de ECB nauwelijks van invloed’. Maar is dat wel zo, of is hier sprake van verhulde kartelvorming, waarbij banken onderling de stilzwijgende afspraak hanteren om geen prijzenslag op de markt van hypotheken en investeringskredieten te starten? Om zodoende collectief te profiteren van enorme rentemarges?
De afgelopen weken zijn diverse landen hard bezig maatregelen te nemen om de gevolgen van de kredietcrisis te beperken. Die maatregelen zijn nogal verschillend van aard. Zo gaan ze in het Verenigd Koninkrijk de BTW verlagen. Dat stimuleert het koopgedrag enzovoort. Maar zo’n BTW verlaging zorgt voor een probleem met de schatkist uiteraard. Daar zullen toekomstige generaties mogelijk voor boeten. En toen vroeg ik me af of die Wouter Bos het misschien toch niet slimmer deed. Zover ik kan zien, wordt er geen geld weggegeven of minder verdient. Het zijn allemaal leningen of aandelen waar het om gaat. Zelfs de garanties hebben een prijs. Hij loopt natuurlijk wel wat risico, maar als de economie over een jaar of zo weer aantrekt, is hij spekkoper.
