Wereldgezondheidsdag: we gaan in het wit

Morgen is het Wereldgezondheidsdag. Nog voor het coronavirus thema van alle dag werd, was het thema voor dit jaar al vastgesteld. Dit jaar staan de verpleeg- en verloskundigen centraal. Natuurlijk staan de verpleegkundigen extra in de spotlights. Misschien een beetje sneu voor de verloskundigen, maar ook zij werken nu in aangepaste omstandigheden. Tekorten aan beschermende materialen moesten worden opgelost, consulten werden anders georganiseerd en in een enkel geval is in een hotel een ‘noodbevalcentrum’ ingericht, zodat de werkdruk in een Brabants ziekenhuis enigszins verlicht kon worden.

Door: Foto: © WHO World Helath Day 2020 poster copyright ok. Gecheckt 10-02-2022
Foto: Sharon Mollerus (cc)

Kunst op Zondag | Zwart Wit

Zwart of wit, je ziet het er niet van af. Mwah, hier en daar een beetje misschien. Het doet er ook niet toe.

Romare BeardenSpring Way, 1964.
cc Flickr Smithsonian American Art Museum Romare Bearden - Spring Way, 1964

Romare BeardenAutumn Lamp​, 1983.
cc Flickr Istanbul'daki Yunanistan photostream Romare Bearden, Autumn Lamp

hier de hoek om a.u.b.

Ellsworth Kelly, Red, Yellow, Blue II, 1965.
cc Flickr Michael Newman photostream Red, Yellow, Blue, Green

Ellsworth KellyCurve XX!! (“I Will”), 1981.
cc Flickr Ron Cogswell photostream Ellsworth Kelly's 'I Will' ('Curve XXII') Sculpture in Lincoln Park Chicago (IL) 2014

Frank Stella – Concentric Square, 1966.
cc Flickr Gandalf’s Gallery Frank Stella - Concentric Square 1966

Frank Stella – Hooloomooloo IV, 1994.
cc Flickr Douglas Palmer photostream Hooloomooloo IV, 1994, by Frank Stella

William T. Willimas, Trane, 1969.
© Tate Modern. William T. Willimas, Trane, 1969. Studio museum in harlem new york usa © william t. williams courtesy of michael rosenfeld gallery llc new york ny

Sam GilliamApril 4, 1969.
cc Flickr Cliff photostream April 4,, by Sam Gilliam, 1969.

Sam Gilliam – Red Hot New Haven, 1987.
cc Flickr Cliff photostream Red Hot New Haven

Harvey Quaytman – Moon Fancy, 1969.
cc en.wikipedia.org Moon Fancy by Harvey Quaytman, 1969.

Harvey Quaytman – Untitled, 1991.
cc en.wikipedia.org Untitled by Harvey Quaytman, 1991.

Al LovingUntitled, circa 1975.
cc Flickr Sharon Mollerus photostream Al Loving, Untitled, c. 1975, MOMA

Jack Whitten – Mask of God I (For Joseph Campbell), 1987.
cc Flickr Sharon Mollerus photostream Jack Whitten, Mask of God I (For Joseph Campbell), 1987, Walker

Jack Whitten – E Stamp VI Vouvray (For Harvey Quaytman), 2008.
cc Flickr Sharon Mollerus photostream Jack Whitten, E Stamp VI Vouvray (For Harvey Quaytman), 2008, Walker

Deze Kunst op Zondag kwam tot stand door vrije associatie naar aanleiding van dit artikel over deze tentoonstelling.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: FaceMePLS (cc)

Kunst op Zondag | about blank

“Wit is een oude meester”

U zult vorige week wellicht de wenkbrauwen hebben gefronst bij het “lezen” van een nagenoeg lege aflevering van Kunst op Zondag. Een aflevering zonder titel (en dan ook écht zonder titel), gevolgd door veel wit dat plots eindigde in Grrr…

Eén van de bijgevoegde tags deed vermoeden dat het om een inspiratieloze aflevering ging en dat de auteur zich daar over kwaad maakte (Grrr…). Het viel niemand op dat het juist om een uiterst geïnspireerde aflevering ging, die handelde over het wit in de kunst.

Het was een visueel gedicht. Eerst het ijskoude wit dat even voortduurde en afsloot met het Grrr… dat in deze context van alles kan betekenen: het rijmt op het ijskoude of het is zelfkritiek op dit staaltje conceptuele kunst of de puntjes geven aan dat de kijker/lezer er zelf iets aan kan toevoegen.

Ik vreesde een scheldkanonnade in de reactievelden. Waar ik het lef vandaan haalde zo maar ruimte leeg te laten. Sommigen lezers dachten misschien dat Kunst op Zondag door een virus getroffen was en daarom een “about blank”-pagina te zien was. Of men reageerde helemaal niet, bang besmet te raken.
Niets van dat alles. De vorige Kunst op Zondag was “about blank”, omdat het over het wit in de kunst ging.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nederland wil nu eenmaal zwarte schoonmaak

My dearest maid mopping the floor of my house (Foto: Flickr/ponchosqueal)

Stel je bent het zat om zelf thuis schoon te maken. Dan ga je op zoek naar iemand die het schoonmaakwerk voor je kan doen. Je hebt dan grofweg twee opties: iemand inhuren die je niet kent via een bedrijf of iemand die je via-via aangereikt wordt in je vriendenkring. De meest mensen zullen iemand in huis willen halen die een beetje vertrouwd én te vertrouwen is. Als dan blijkt dat deze ook veel goedkoper is – zo ongeveer vier euro per uur – dan een schoonmaakster via een bedrijf, dan is de keuze snel gemaakt.

Je bent niet de enige: Nederlanders kiezen massaal voor een werkster die het werk zwart doet. Daarnaast kiezen werksters zelf ook massaal voor werk waarbij ze geen belasting hoeven af te dragen, maar het geld handje contantje krijgen. Het is dan ook makkelijk te voorspellen hoe de nieuwste poging uit politiek Den Haag om zwart werk te witten zal aflopen: in de gootsteen.

Witte werkster revisited?
Het is niet de eerste keer dat Den Haag het probeert. Al tijdens de Paarse kabinetten werden pogingen gedaan om via de weg van subsidie particulieren zover te krijgen om zogenaamde witte werksters in dienst te nemen. Deze Witte Werksterregeling werd uiteindelijk beëindigd in 2007 na lang soebatten. Het doel van de regeling was tweeledig: de zwarte markt van schoonmaken bij particulieren wit maken én (langdurige) werkloosheid bestrijden. Dit faalde jammerlijk.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.