KORT | Polare en de stad als bruisende kern

In dit opiniestuk naar aanleiding van het faillissement van Polare van afgelopen weekend vielen mij de volgende twee passages op: De vraag waar we voor staan is veeleer of we een verschralende samenleving willen zijn waar men thuis zit te wachten op de volgende online bestelling of willen we een dynamische samenleving met bruisende binnensteden als centra van handel, kennis en cultuur? Steeds minder winkels door steeds meer online aankopen. Ik ben zelf ook schuldig hieraan: koop mijn boeken bijna uitsluitend nog online. Voor boeken geldt het excuus dat ik meestal tweedehands koop, vaak boeken die nieuw al lang niet meer te krijgen zijn. Maar ik merk dat ik steeds meer andere zaken ook online bestel. Ik vind dat echter nog geen teken van een 'verschralende samenleving'. In mijn optiek is een koopgoot nou niet het toppunt van dynamiek, en al helemaal niet een 'centrum van kennis en cultuur'. Na sluitingstijd zijn winkelcentra bovendien uitermate treurige plaatsen om rond te hangen. Het tweede citaat: Ik roep daarom ondernemende uitgevers, boekhandels en ook de overheid op om niet alleen naar technische ontwikkelingen te kijken, maar zich te laten inspireren door onze 16e en 17e-eeuwse geschiedenis, toen Amsterdam een van de belangrijkste steden ter wereld was en Nederland het centrum voor de Europese boekdrukkunst met vermaarde kaartenuitgevers als Blaeu en Janssonius en drukkers als Elsevier en Plantijn. Met moderne visie en ouderwetse koopmansgeest, moet het mogelijk zijn om ook in de 21e eeuw tot een nieuwe Nederlandse renaissance te komen. Misschien moeten we daarvoor juist wat breder kijken dan de traditionele winkelstraat. Ook ik zie in de binnenstad veel winkels verdwijnen, maar sterk in opkomst lijken de koffiebars: een favoriete werkplek voor zzp'ers en studenten. En dat biedt meer potentie tot dynamiek dan de gemiddelde Blokker. Als dit soort gelegenheden in de plaats komen van de koopgoot in de binnenstad en het kantoorgebouw aan de rand van de snelweg, dan is er, denk ik, meer gewonnen dan verloren gegaan. Misschien gaan de binnensteden juist een betere toekomst tegemoet.

Door: Foto: Kort - illustratie Sargasso

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.