KORT | Polare en de stad als bruisende kern

In dit opiniestuk naar aanleiding van het faillissement van Polare van afgelopen weekend vielen mij de volgende twee passages op: De vraag waar we voor staan is veeleer of we een verschralende samenleving willen zijn waar men thuis zit te wachten op de volgende online bestelling of willen we een dynamische samenleving met bruisende binnensteden als centra van handel, kennis en cultuur? Steeds minder winkels door steeds meer online aankopen. Ik ben zelf ook schuldig hieraan: koop mijn boeken bijna uitsluitend nog online. Voor boeken geldt het excuus dat ik meestal tweedehands koop, vaak boeken die nieuw al lang niet meer te krijgen zijn. Maar ik merk dat ik steeds meer andere zaken ook online bestel. Ik vind dat echter nog geen teken van een 'verschralende samenleving'. In mijn optiek is een koopgoot nou niet het toppunt van dynamiek, en al helemaal niet een 'centrum van kennis en cultuur'. Na sluitingstijd zijn winkelcentra bovendien uitermate treurige plaatsen om rond te hangen. Het tweede citaat: Ik roep daarom ondernemende uitgevers, boekhandels en ook de overheid op om niet alleen naar technische ontwikkelingen te kijken, maar zich te laten inspireren door onze 16e en 17e-eeuwse geschiedenis, toen Amsterdam een van de belangrijkste steden ter wereld was en Nederland het centrum voor de Europese boekdrukkunst met vermaarde kaartenuitgevers als Blaeu en Janssonius en drukkers als Elsevier en Plantijn. Met moderne visie en ouderwetse koopmansgeest, moet het mogelijk zijn om ook in de 21e eeuw tot een nieuwe Nederlandse renaissance te komen. Misschien moeten we daarvoor juist wat breder kijken dan de traditionele winkelstraat. Ook ik zie in de binnenstad veel winkels verdwijnen, maar sterk in opkomst lijken de koffiebars: een favoriete werkplek voor zzp'ers en studenten. En dat biedt meer potentie tot dynamiek dan de gemiddelde Blokker. Als dit soort gelegenheden in de plaats komen van de koopgoot in de binnenstad en het kantoorgebouw aan de rand van de snelweg, dan is er, denk ik, meer gewonnen dan verloren gegaan. Misschien gaan de binnensteden juist een betere toekomst tegemoet.

Door: Foto: Kort - illustratie Sargasso

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.